ตอนที่ 2

“ไม่นะคะ... อย่าหยุดนะคะเสี่ย... ต่อค่ะต่อ... ได้โปรด อีกนิดชบาจะเสร็จแล้ว... อ๊ะ... อู้ว... ”

ชบาศรีครางไม่หยุด แอ่นหนอกเนินสู้เพราะกำลังจะถึงจุดสุดยอด ไหล่ของหล่อนลู่สะท้านเข้าหากัน ทรวงอกอวบใหญ่แอ่นตั้ง หัวนมโดนดูดจนปูดพองขึ้นจากวงป้านลานหัวนม สองแขนกอดรัดรอบต้นคอบึนหนาของเสี่ยโชค โอบรั้งลงมาดูดนมหล่อนเสียงดังจ๊วบๆ ราวกับทารกหิวกระหาย

แวบหนึ่งสาวใหญ่ผงกศีรษะมองข้ามปั้นไหล่ของเสี่ยไปยังคุณหนูที่หน้าประตู ประสานสายตากับลูกสาวของเสี่ยโชคอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย แถมยังส่งเสียงซี้ดซ้าด ร้องครางเหมือนคนที่กำลังกินส้มตำสุดแซ่บแล้วเคี้ยวไปเจอพริกเผ็ดเข้าอย่างจัง

“ซี้ดดดด... อ่า... ซี้ดดดด... อ่า”

ชบาศรีส่งเสียงเยาะ ร้องครางเย้ยลูกสาวเจ้าของบ้าน ด้วยรู้ว่าปั้นหยาไม่ชอบหน้าหล่อน

ปั้นหยามองดูภาพที่กำลังดำเนินอยู่ต่อหน้าด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ทีแรกก็โมโห แต่แล้วจู่ๆ ก็ใจเต้นเหงื่อซึมอยู่ในอุ้งมือกำแน่น ที่ได้เห็นหนังสดสุดเร่าร้อน

เสี่ยโชคหน้าบูดหน้าเบี้ยว จวนเจียนจะถึงสวรรค์ แม้รู้ว่ามีคนผลักประตูเข้ามา แต่นาทีนี้ก็ไม่อาจหยุดความเสียวซ่าน จำต้องกระแทกกระทั้นเพื่อปลดปล่อยกันและกันให้หลุดพ้นไปจากความทรมานเสียที

บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ

ความเสียวไม่เคยปราณีใคร เสี่ยโชคเร่งจังหวะกระเด้ารัว รุนแรงจนพนักหัวเตียงเขยื้อนไปกระทบผนังห้องเสียงดังกึกกัก น้ำหล่อลื่นของสาวใหญ่ทะลักไหลตามลำเนื้อที่ชักออกมาแล้วกดกระแทกลงซ้ำๆ ในหลืบสวาทของสาวใหญ่

“อ๊า... มัน... มันสุดๆ”

แม่ม่ายชบาศรีรั้งคอเสี่ยโชคเอาไว้แน่น แอ่นหนอกเนินร่อนรับความเป็นชาย ใช้ความเสียวซ่านดึงดูดกันและกันเอาไว้ ทำให้คนที่ยืนอยู่หน้าประตูรู้สึกว่าตัวเองไร้ความหมาย กลายเป็นสิ่งเกะกะที่แทรกเข้ามาขัดจังหวะความสนุกของคนบนเตียงอย่างผิดที่ผิดเวลา

“อ๊อย… ซี้ด... เสี่ยเอามันเหลือเกิน... ผัวขา”

ชบาศรีจงใจเย้ยเยาะปั้นหยา เรียกพ่อของหล่อนว่า ‘ผัว’ เหมือนได้แกล้งยั่วโมโหลูกสาว ลอยหน้าลอยตาใส่ ปั้นหยาก่อนที่ใบหน้าจะบิดเบ้ไปชั่วขณะแล้วปลดปล่อยเสียงครางออกมาพร้อมกับอาการออกัสซั่มรุนแรงพร้อมๆ กับร่างท้วมหนาที่โน้มกายขยัมขย่มอยู่เหนือร่างของหล่อนเมามันไม่ลืมหูลืมตา

“อ๊ายยยย... ”

เรือนร่างอวบขาวของชบาศรีสั่นไหว ปทุมถันอวบใหญ่กระเพื่อมสั่นตามแรงกระทั้นจากบั้นเอวหนาของเสี่ยโชค โขยกขยับหน่วงหนักเมามันในนาทีสุดท้าย กระทั่งสาดน้ำกามออกมาในที่สุด ปลดปล่อยความทรมานของกันและกันให้ลุล่วงไปสู่สวรรค์

“คุณพ่อนะคุณพ่อ... แหวะ... น่าเกลียดที่สุด”

ปั้นหยากราดเสียงดังลั่น เบ้ปากใส่คนบนเตียงแล้วเดินกระฟัดกระเฟียดลงส้นเท้าปึงปังลงมายังชั้นล่างของบ้าน

“วันนี้สุดๆ ไปเลยชบา”

ร่างท้วมของเสี่ยโชคทรุดฮวบทับร่างของแม่ม่ายโดยไม่มีเวลาจะมาสนใจลูกสาว

“วันนี้เสี่ยแรงดีเหลือเกิน... จัดหนักเชียวค่ะ... อูย ชบาระบมช้ำไปหมดแล้ว”

มือเรียวของชบาศรีจิกเกร็งเกาะไหล่เขาแน่น ค่อยๆ ไล้ลูบลงมาที่แผ่นหลังเลื่อมลื่นไปด้วยเม็ดเหงื่อพราว ฝากรอยเล็บเอาไว้ให้เสี่ยจอมหื่นเจ็บน้อยๆ ขณะสะโพกยังขยับเบาๆ ต่อมาอีกอึดใจ ก่อนจะหยุดนิ่ง ผ่อนคลาย หอบหายใจแรง ภายหลังโรมรันศึกสวาทกับแม่ม่ายชนิดที่ว่ายอมตายคาสนามรบ

“คุณกลับไปก่อนนะครับชบา... วันนี้ผมมีธุระกับลูกสาว”

เสี่ยโชคบอกพลางหอมแก้มหล่อน

“ค่ะเสี่ย”

สาวใหญ่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เขายื่นเงินให้หล่อนเอาไว้ใช้ เพราะทุกวันนี้ชบาศรีเป็นแม่ม่ายเรือพ่วง มีลูกสองคนให้ต้องเลี้ยงดูหลังจากสามีตาย

แม้ว่าชบาศรีจะเป็นแม่ม่าย ไม่ใช่สาวแรกรุ่น หากทรวดทรงของหล่อนก็ยังอะร้าอร่ามเข้าตำรา ‘หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด’ ตรงตามสเปคที่เสี่ยโชคโปรดปราน เพราะชอบผู้หญิงผิวขาว เนื้อนมไข่อวบขาวเร้าใจเหมือนแม่ม่ายสาวใหญ่คนนี้แหละใช่เลย

“ถ้าคิดถึงชบาก็โทรหานะคะ”

เสียงหวานเปี่ยมจริตมารยา กล่าวพลางหอมแก้มกลับคืนเสียงดังฟอด