EP 04 | คุณบีเค [1-2]

เมื่อเขาหยุดส่งฉันก็ตั้งสติแล้วกลับมารีวิวสินค้าต่อเพราะเป้าหมายวันนี้ของฉันคือการปักตะกร้าสินค้าหนึ่งพันชิ้นตามที่ลูกค้าขอมา

“โอเคๆ ให้เวลาคุณบีเคไปพักก่อนนะคะทุกคนกลับมาสนใจมีอากันต่อได้แล้ว พูดถึงไหนแล้วล่ะเมื่อกี้ ฮ่าๆ”

ฉันลืมไปจริงๆ นะเนี้ยว่าตัวเองพรีเซ็นสินค้าไปถึงไหนแล้ว ทำงานเป็นอินฟลูฯมาเกือบปีเพิ่งเคยโดนเปย์ในไลฟ์หนักๆ ก็วันนี้นี่แหละ

“อ่อ มีอาฉีดกลิ่นโอเล่เอาไว้ที่มือ เดี๋ยวของดมอีกรอบก่อน กลิ่นมันยังติดอยู่เลยนะทุกคน”

ยกหลังมือขึ้นมาดมอีกครั้งก่อนจะใช้ลิ้นเลียไปที่หลังมือเพื่อโชว์ยูสเซอร์ว่ามันสามารถกินได้จริงๆ ตอนได้มาครั้งแรกฉันว้าวมากเหมือนกันนะ รสโอเล่ก็คือทั้งกลิ่นทั้งรสชาติเหมือนมาก

และเมื่อยูสเซอร์เห็นฉันโชว์เลียที่หลังมือเท่านั้นแหละ

คอมเมนต์แทบแตก!

>> ไม่ต้องมารักกู: ชอตเมื่อกี้ผมตายได้เลยนะ

>> Memory: ใจเหลวเป๋วเป็นน้ำ

>> see: ปักตะกร้าเลยครับ

>> มะขวิด59: เหมาครับ วันนี้เหมาหมด

>> จุ๊บ: ซื้อค่ะ

>> Taddy: ใครแคปไว้ทันบ้าง

“มีอาปักตะกร้าให้แล้วนะคะ ทั้งหมดจะมีสิบกลิ่นมีอามีแค่กลิ่นละหนึ่งร้อยขวดค่ะ รับรองว่าใครได้ชิม เอ๊ย! ได้ใช้แล้วจะติดใจ”

ฉันเริ่มแกะสเปรย์ขวดต่อไปแล้วก็ขายของต่อ ยูสเซอร์คนอื่นๆ ยังมีส่งของขวัญกันเข้ามาตลอดแต่คุณบีเคตอนนี้เงียบไปแล้ว

>> Milli: กดสั่งไม่ได้ค่ะ

>> Yubee: เช็กตะกร้าหน่อยค่ะ

เมื่อเหลือบตาไปเห็นคอมเมนต์ฉันก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ฉันเพิ่งปักตะกร้าไปเองทำไมถึงกดสั่งไม่ได้ล่ะหรือว่าวันนี้ระบบจะมีปัญหา

“แป๊บนึงนะคะทุกคน มีอาขอเช็กสักครู่ค่าบ”

เชี่ย!

ที่ทุกคนกดสั่งไม่ได้ ไม่ใช่เพราะตะกร้าของฉันมีปัญหาแต่เป็นเพราะสินค้าหมดต่างหาก

ใช่! หมดเกลี้ยงกริบภายในไม่ถึงหนึ่งนาที

มือสั่นๆ ของฉันค่อยๆ กดเลื่อนไปดูที่ออเดอร์ มีผู้สั่งซื้อและที่อยู่จัดส่งแค่ที่เดียวเท่านั้นและผู้สั่งซื้อคนนั้นคือคุณบีเค เขาไม่ได้สั่งเล่นๆ ด้วยรายการสินค้าถูกชำระเงินเข้ามาเรียบร้อยแล้ว เขาหยุดส่งของขวัญแต่ไปเหมาสินค้าในตะกร้าแทน

แล้วสั่งไปพันขวดแบบนี้จากฉีดให้หอยหวานมันจะกลายเป็นหอยเชื่อมน่ะสิ

เมื่อเห็นหน้าฉันช็อกคนในไลฟ์ก็เริ่มพิมพ์ถามว่าเกิดอะไรขึ้น วันนี้ฉันคิดไว้ว่าน่าจะใช้เวลาไลฟ์ประมาณสองชั่วโมงเพื่อให้สินค้าหนึ่งพันชิ้นในตะกร้าหมดแต่ตอนนี้ฉันเพิ่งไลฟ์ไปแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง

“ทุกคนค่ะ ตอนนี้สินค้าในตะกร้าหนึ่งพันชิ้นของมีอา หมดเกลี้ยงแล้วค่า!”

ฉันพูดพร้อมกับปรบมือรัวๆ ให้ตัวเอง ส่งรอยยิ้มสดใสหน้าไลฟ์แม้ในสมองจะกำลังตีกันยุ่งเหยิงไปหมด

เขาเป็นใคร!

ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร!

ฉันนั่งพูดคุยกับคนในไลฟ์ไม่นานก็ขอปิดไลฟ์แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเช็กโซเชียลของตัวเองทุกแพลตฟอร์ม

คุณบีเคเข้ากดติดตามโซเชียลของฉันทุกแพลตฟอร์มเมื่อเช้านี้แต่ไม่มีการส่งข้อความอะไรเข้ามาเลย ถ้าจะคิดว่าเขามาเพื่อจีบฉันก็น่าจะดีเอ็มเข้ามาหากันบ้างแต่ก็ไม่มี

หรือฉันควรจะทักไปขอบคุณเขาดีไหมหรือมันอาจจะเป็นแผนเรียกร้องความสนใจจากเขาเพื่อให้ฉันเป็นคนทักไปเองก่อน

รอดูสถานการณ์ก่อนแล้วกัน!

••××××ו•

มาเฟียหนุ่มอาศัยช่วงมีอาออกจากห้องขอใช้คอมพิวเตอร์ของเธอ เขาลงโปรแกรมป้องกันความปลอดภัยและเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์เครื่องนี้เข้าสู่ระบบของแอรีส

เมื่อการยืนยันเข้าสู่ระบบเสร็จเรียบร้อย เขาก็สามารถทำงานที่ค้างไว้ในคอมพิวเตอร์ของตัวเองผ่านคอมพิวเตอร์ของมีอาเมื่อไหร่ก็ได้

ติ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นพร้อมกล่องข้อความในระบบแอรีสที่เด้งมาบนหน้าจอ เขาเลื่อนเมาส์ไปคลิกเพื่อเปิดข้อความอ่าน

‘นายท่านทราบแล้วครับ’

‘มีคำสั่งให้ไปรับบอสคืนนี้’

บรู๊กถอนหายใจก่อนจะยกมือขึ้นนวดหว่างคิ้ว เขาคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าคงไม่มีอะไรรอดพ้นสายตาพ่อของเขาไปได้ เมื่อมีคำสั่งให้กลับก็ต้องกลับ

หลังจากฉลองวันคริสต์มาสกับมีอาเสร็จ ต่างคนก็ต่างแยกย้ายเข้านอนแต่ตัวเขาไม่ได้เข้านอนจริงๆ เขายังคงทำงานผ่านคอมพิวเตอร์ของเธอเหมือนทุกคืน

เมื่อมีคำสั่งให้กลับ ก็ทำให้มาเฟียหนุ่มเหมือนจะคิดอะไรออก เขาจัดการเชื่อมต่อกล้องที่เสียบอยู่บนจอมิเตอร์เข้ากลับมือถือตัวเอง แฮกระบบให้มันทำงานเป็นกล้องวงจรปิดคอยสอดส่องเธอตลอดเวลา

เขาเป็นมาเฟียและแน่นอนว่าไม่มีมาเฟียที่ไหนเป็นคนดี

“หึ”

หัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อนึกถึงรอยยิ้มสดใสของเธอ ทำแบบนี้เขาก็จะได้เห็นความเคลื่อนไหวตลอดเวลาที่เธอทำงาน

เขาไม่ได้ปลุกเธอขึ้นมาบอกลาทำเพียงแค่เขียนข้อความลงในโพสอิทเท่านั้น แค่นี้ก็ถือว่าพิเศษกว่าคนอื่นๆแล้ว ปกติมาเฟียอย่างเขาจะทำอะไร ไปที่ไหน ไม่จำเป็นจะต้องรายงานให้ใครรู้

แต่กับเธอมันต่างกัน...

เคลียร์เรื่องวุ่นวายเสร็จเมื่อไหร่เขากลับเข้ามาในชีวิตเธออีกแน่

เมื่อถึงเวลานัดหมายที่แอชตันแจ้งไว้ในข้อความ มาเฟียหนุ่มกำลังจะเปิดประตูห้องนอนก็ต้องชะงักเพราะเสียงอะไรบางอย่าง

เมี๊ยว~

เจ้าทริกซี่เดินตามเขามาที่หน้าประตูก่อนจะถูไถที่ขาของเขาไปมาราวกับมันรู้ว่าเขากำลังจะไป

“ว่าไง รู้ด้วยเหรอว่าฉันจะกลับ”

เขาเคยเห็นมีอานั่งคุยกับทริกซี่อยู่บ่อยๆ ตอนนั้นก็เกิดความสงสัยว่าเธอคุยกับแมวรู้เรื่องได้อย่างไร ตอนนี้เขาก็เริ่มสงสัยตัวเองแล้วเหมือนกัน

เมี๊ยว~

“ดูแลเจ้านายให้ดีๆ ล่ะ”

เมี๊ยว เมี๊ยว~

“แล้วฉันจะกลับมา”

บอกลาเจ้าแมวอ้วนเสร็จเรียบร้อยเขาก็เดินออกไปกดลิฟต์เพื่อลงไปหาบอดี้การ์ดของตัวเองข้างล่าง

“เชิญครับ”

แอชตันพูดพลางเปิดประตูและผายมือให้เขาขึ้นไปนั่งบนรถ บอดี้การ์ดที่มารับเขาวันนี้โดนเปลี่ยนทีมใหม่ทั้งหมด ถ้าจะเหลือรอดอยู่ก็คงจะมีแค่คนเดียวคือแอชตัน

แต่บรู๊กรู้ดีว่าที่แอชตันยังรอดอยู่ไม่ใช่เพราะเขารอดพ้นความผิดแต่เพราะเขายังไม่ได้รับโทษต่างหาก

ปึง!

ทันทีที่แอชตันปิดประตูรถบอดี้การ์ดต่างก็วิ่งขึ้นไปนั่งประจำที่ของตัวเอง รถกันกระสุนสุดหรูห้าคันเรียงตัวออกจากคอนโดมุ่งหน้าไปยังบ้าน หรืออาจจะเรียกว่าคฤหาสน์แต่บางครั้งก็ดูใหญ่โตจนเกือบจะเป็นราชวังของผู้ก่อตั้งกลุ่มแอรีส

••××××ו•

ไม่ได้คลั่งรักหรอก

แค่อยากเห็นเค้าอยู่ในสายตาตลอดเวลา

แล้วสเปรย์ฉีดหอยที่เหมามานี่

จะเอายังไงต่อดีค่ะ

55555555555