Close friend 03 เมามาย (NC+++)

Close friend 03 เมามาย (NC+++)

บนรถ

“ถึงแล้วเหรอ” ลี่ปรือตาขึ้นมามองแล้วพูดขึ้นเมื่อพบว่ารถจอดสนิทหน้าหอพักของตัวเอง

“อืม ลงไปได้แล้ว” เขาเอ่ยเสียงเรียบแล้วมองอีกคนที่นั่งเงียบผ่านกระจกมองหลัง

“วินไปส่งลี่หน่อยได้ไหม เมามากเลย” ฉันพูดขึ้นแล้วหันไปออดอ้อนเขา ทำราวกับว่าไม่มีเพื่อนอีกคนอยู่บนรถ

“มันดึกแล้วเราต้องไปส่งฟาร์อีก” เขาพูดขึ้นเหมือนเริ่มหงุดหงิดและขมวดคิ้วเข้ากัน

“ก็ได้”

แล้วลี่ก็ลงจากรถไปด้วยท่าทางไม่พอใจนัก ก่อนจะปรายตามองมายังเบาะด้านหลังคนขับแล้วเดินเข้าหอพักไป

"มานั่งข้างหน้าสิ" วินเอื้อมมือมาสะกิดแขนฉันที่เกือบจะเผลอหลับไปแล้วเพราะความเมาไม่ได้สติ

"อื้ม!" ฉันสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจก่อนจะตอบปัดออกไป “ไม่เป็นไรนั่งนี่ก็ได้”

“ลงมานั่งข้างหน้า” เขาพูดออกคำสั่งแล้วหันมามองฉันด้วยสีหน้าจริงจังจนอีกคนต้องลงไปนั่งเบาะข้างคนขับตามที่เขาบอก

"ไหวไหม" เขาถามในขณะที่ขับรถออกมาจากหอพักของลี่

"ไหวสิ สบายมาก" ฉันพูดไปทั้งที่สติไม่ค่อยจะมีเหลือ

"เมาใช่ไหม" แล้วเขาก็เอื้อมมือมาขยี้ผมฉันเบา ๆ อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน จนฉันรู้สึกแปลกใจต้องหันไปมอง

"เปล่าสักหน่อย" ฉันตอบเสียงเบาแล้วพยายามตั้งสติไม่ให้ตัวเองเผลอหลับไป

ในที่สุดวินก็ขับรถมาถึงคอนโดของฉัน เขาขับไปจอดชั้นใต้ดินแล้วปิดเครื่องยนต์ เลยทำให้ฉันสงสัยขึ้นมา

"ทำไมไม่จอดหน้าคอนโดล่ะ" ฉันเอ่ยถามเสียงเอื่อยเฉื่อย

"จะขึ้นไปส่ง"

"..." ฉันเงียบไปและไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่นั่นคงทำให้เขาเข้าใจว่าฉันตอบตกลง

"ปะ" แล้วเขาก็เอื้อมมือมาเพื่อปลดเข็มขัดให้ เป็นจังหวะที่ฉันเองก็หันไปพอดี

ใบหน้าของเขาที่ห่างกันกับฉันเพียงแค่คืบค่อย ๆ ขยับมาใกล้ สายตาของเขาจ้องนัยน์ตาของฉันเหมือนพยายามหยุดทุกอย่างเอาไว้ หลอกให้เผลอไผล แล้วในที่สุดริมฝีปากหยักนั่นก็แตะลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของฉันที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติก ความร้อนในร่างกายเริ่มเพิ่มขึ้นเมื่อเขาขยับริมฝีปากไปมา พร้อมกับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาอย่างลุกล้ำ ฉันไม่สามารถหยุดมันได้เลยเพราะตอนนี้ร่างกายกำลังตอบสนองสัมผัสนั้นอย่างน่าอาย

"ลงไปกันเถอะ" เขาถอนริมฝีปากออกแล้วพูดขึ้น

"อื้ม"

ฉันลงจากรถด้วยหัวใจที่เต้นรัว ตอบไปแล้วโดยที่ไม่รู้ว่าคำตอบนั้นมันจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ฉันเดินไปกดลิฟต์โดยมีอีกคนเดินตามมาด้านหลัง

ไม่มีใครพูดอะไรออกมาจนกระทั่งขึ้นมาถึงห้องของฉัน

"โอเคใช่ไหมฟาร์" เสียงของผู้ชายตรงหน้าเอ่ยถามเสียงแหบพร่า เขาขยับเข้ามาแนบชิดและดันฉันติดกำแพงอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

"อืม" ฉันตอบเขาสั้น ๆ  สมองเบลอไปหมด

ทุกอย่างมันดูตื่นเต้นสำหรับฉันมาก ๆ จนไม่สามารถรับรู้ผิดชอบชั่วดี หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำจนแทบจะทนไม่ไหว

พูดจบเขาก็ประกบริมฝีปากอุ่นลงมาทันที ริมฝีปากได้รูปนั้นบดขยี้ลงมาด้วยความเร่าร้อน ส่วนหนึ่งมันคงเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแอลกอฮอล์มันเป็นแค่สิ่งที่กระตุ้นความเป็นตัวเองออกมาเท่านั้น

ฉันจูบตอบเขาอย่างเชื่องช้า ตาของฉันที่ปิดอยู่นั้นยิ่งทำให้สัมผัสนั้นมันชัดเจนมากยิ่งขึ้น ร่างกายทุกส่วนร้อนรุ่มเหมือนมีใครมาจุดไฟในกาย ยิ่งลิ้นร้อนของเขาแทรกเข้ามามันยิ่งเหมือนหัวใจของฉันจะประทุออกมา

"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งตัวเมื่อเขาค่อย ๆ ดันฉันลงบนเตียง แล้วลงมานั่งคร่อมไว้

"..." เขาหายใจหอบถี่แล้วเอื้อมมือมาจับมือบอบบางไว้สองข้างไว้เหนือศีรษะและประสานมันไว้กับมือหนาของเขา ก่อนจะก้มลงมาจูบอีกครั้ง

รสจูบที่ชำนาญทำให้ฉันที่เหลือสติอันน้อยนิด เริ่มหลุดลอยราวกับอยู่บนก้อนเมฆ มือหนาค่อย ๆ ปัดป่ายไปตามร่างกาย เขาเริ่มถอดเสื้อสายเดี่ยวสีดำของฉันออกอย่างรีบร้อนแล้วเขวี้ยงมันไปให้พ้นทาง จนเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นบราสีเนื้อออกมา มือหนาลูบไล้เนินอกของฉันจนรู้สึกวาบหวิว แล้วจึงขยับริมฝีปากลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของฉัน

"อื้อ~" ฉันครางออกมาในลำคอ ทำให้คนด้านบนยิ่งแกล้งกดจูบหนัก ๆ ลงไปอีกหลายต่อหลายครั้ง

"หึ"

"อย่าแกล้งได้ปะ!" ฉันดุเขาแล้วลืมตามองอย่างไม่พอใจนัก

เขาเหยียดยิ้ม ลากไล้ริมฝีปากร้อนมาจนถึงร่องอกและซุกไซร้อยู่กับเนินอกอวบพอดีมือ มือหนาเลื่อนไปปลดบราออกอย่างชำนาญแล้วเขวี้ยงมันลงข้างเตียงตามเสื้อสายเดียว

ก่อนจะใช้มือข้างนั้นลูบและช่วยบีบคลึงอกอวบสองเต้าของฉัน

ฉันพยายามใช้มือดันมือเขาออกอย่างเขินอายแต่อีกใจกลับชอบสัมผัสนั้นมากเหลือเกิน

"อายทำไม ขนาดนี้แล้ว" เขาจับมือฉันตรึงไว้แล้วจัดการใช้ริมฝีปากของเขาโลมเลียอกสองข้างของฉันอย่างเต็มที่

"คือฉัน อ๊า~" ฉันพยายามจะบอกเหตุผลแต่กลับถูกขัดขวางด้วยความเสียวซ่านที่เกิดจากการกระทำของเขา

ร่างกายของฉันกำลังตอบรับสัมผัสอย่างตื่นเต้น มือหนาลูบสะเปะสะปะไปทั่วร่างกายแล้วค่อย ๆ เลื่อนผ่านหน้าท้องแบนราบลงไปเรื่อย ๆ  เขาข้ามจุดสำคัญไปแล้วเลือกที่จะลูบขึ้นลงที่ขาเรียวของฉันที่โผล่พ้นกระโปรงสั้นรัดรูปออกมา ในขณะที่ปากของเขาก็ทำหน้าที่เป็นอย่างดีบนเนินอกอวบของฉันตลอดเวลา

"เกร็งทำไม ไม่เคยเหรอ" เขาเงยหน้าขึ้นมาถาม

"อืม ไม่เคย" คำตอบของฉันทำให้เขามองมาเหมือนไม่เชื่อ แล้วเริ่มกิจกรรมของเขาต่อ แต่เหมือนจะรีบร้อนมากขึ้นราวกับต้องการพิสูจน์สิ่งฉันพูด

"ขนาดนี้แล้วไม่ควรโกหกนะรู้ไหม" เขาเงยหน้าพูดอีกรอบพลางยิ้มอย่างกวน ๆ

มือหนาเริ่มลูบไล้เรียวขาเข้ามาในกระโปรงสั้นของฉัน พยายามแยกขาเล็กให้อ้าออกเพราะฉันเกร็งตัวไม่หยุด ปลายนิ้วเริ่มลูบคลำที่เนินเนื้อกลางกายของฉันที่กำลังเปียกชุ่มโดยมีแพนตี้ตัวบางกั้นอยู่

"อื้อ~ วะ…วิน…ฉัน" ฉันขยับสะโพกหนีมือของเขา

"มาเถอะ ไม่ต้องกลัว" เขาขยับตัวลุกล้ำเข้ามาอีกรอบ ครั้งนี้เขาจัดการถอดกระโปรงสั้นของฉันออกจนพ้นทาง เหลือไว้แต่แพนตี้ตัวน้อยคนตัวสูงเริ่มลูบเนินเนื้ออีกครั้ง ครั้งนี้เขาก้มลงมาจูบฉันไปด้วยเหมือนเบี่ยงเบนความสนใจ นิ้วเรียวเริ่มแทรกผ่านแพนตี้น้อยเข้าไปด้านใน จนฉันสะดุ้งจนขนลุกทั้งตัว แต่พยายามจะจูบเขาตอบเพื่อลืมความกลัวนั้น

"อื้อ!!~" ฉันครางออกมาในลำคอเมื่อปลายนิ้วของเขาเริ่มกรีดกรายไปที่กลีบกุหลาบ และลากผ่านไปจนถึงร่องสวาท ที่ตอนนี้มันรู้สึกเปียกชื้นไปหมด

"ไม่เคยจริงเหรอ" เขาถามย้ำอีกรอบเหมือนเริ่มลังเลว่าที่ฉันบอกมันจะจริงขึ้นมา

"ไม่เชื่อก็แล้วแต่"