ตอนที่ 5 เมาแล้วไม่สนุกเหรอ

“รอนานไหม”

ธพัชร์กลับถึงห้องในเวลาใกล้จะสามทุ่มก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาหาคู่ขาคนล่าสุดที่ผับตามนัด แม้จะเหนื่อยมากจนอยากจะโทรมายกเลิกนัด แต่เมื่อคิดว่าคืนนี้ผู้หญิงที่เคยเป็นของเขาจะเปิดประตูต้อนรับให้ผู้ชายคนนั้นเข้าไปนอนด้วย ก็เซ็งจนต้องหาทางมาระบายออก

“ไม่ค่ะ ยุรีก็เพิ่งมาถึง”

ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น เป็นนางร้ายดาวรุ่งที่รับบทนางร้ายของละครเรื่องล่าสุดของเขานี่เอง

ในกองถ่าย เขาสั่งไม่ให้เธอแสดงตัวว่าเธอกับเขาแอบมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเหมือนกับผู้หญิงทุกคนในชีวิต เพราะนอกจากคนที่คบเป็นแฟน เขาไม่อยากที่จะให้มีข่าวฉาวซุบซิบออกไปทั้งนั้น และผู้หญิงส่วนมากก็ให้ความร่วมมือในเรื่องนี้ดี เพราะทุกคนก็ต่างไม่อยากจะมีข่าวฉาวให้เสียภาพพจน์ด้วยกันทั้งสิ้น

แต่ถ้าใครที่เขาควบคุมไม่ได้ พยายามที่จะทำให้การคบหากันระหว่างเขากับเธอเหล่านั้นเป็นข่าว เขาก็จะเทเจ้าหล่อนทิ้งทันทีอย่างไม่มีเสียดาย

“จะนัดออกมาทำไมวันนี้ ไม่เหนื่อยหรือไง”

“เหนื่อยค่ะ แต่ยุรีอยากนอนกอดพี่พัชร์มากกว่า”

“หึ เธอไม่เคยแค่นอนกอดพี่สักที”

ในมุมมืดของโซนวีไอพี ดาราหนุ่มสาวบดจูบกันอย่างเร่าร้อนโดยไม่แคร์สายตานักเที่ยวราตรี เพราะส่วนมากโซนนี้มีแต่นักธุรกิจหรือเหล่าดาราเซเลบที่ต้องการความเป็นส่วนตัวเพื่อปกปิดความลับเท่านั้น จึงไม่ค่อยมีใครใส่ใจเรื่องของใครเท่าไรนัก

“กลับห้องกันไหมคะ ยุรีไม่ไหวแล้ว”

“พี่ยังไม่ได้ดื่มอะไรเลย สั่งมาตั้งเยอะ”

“เหนื่อยๆ แบบนี้ ดื่มเหล้าก็เมากันพอดี”

“เมาแล้วไม่สนุกเหรอ”

คนหล่อยกยิ้มร้าย ดวงตาเป็นประกายเจิดจ้า เขาหล่อและมีเสน่ห์มากจนเธอหัวใจเต้นรัว นับวันยิ่งหลงรักผู้ชายคนนี้จนถอนตัวจะไม่ขึ้นเสียแล้ว

“สนุกสิคะ แต่ถ้าพรุ่งนี้ไปกองไม่ไหว อย่ามาว่ายุรีแล้วกัน”

ไม่ทันที่เธอกับเขาจะได้เมากันจริงๆ ก็มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินควงกันเข้าไปนั่งในห้อง VVIP ที่กั้นเป็นห้องส่วนตัวมีผนังปิดบังสายตา

“นั่นคุณเอกนี่คะ พี่พัชร์เห็นเหมือนที่ยุรีเห็นใช่ไหมคะ”

เขามองตามหนุ่มสาวคู่นั้นไปจนลับสายตา ไม่รู้จะรู้สึกอย่างไรกันแน่ แต่ที่รู้ๆ เขากลับโล่งอกที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่มิตา

“อืม”

“มากับใครคะ ไม่ใช่พี่มิตานี่นา”

ไม่ใช่มิตาเพื่อนของเขา และก็ไม่ใช่ไอรินเพื่อนของเธอด้วย ท่าทางยัยไอรินจะถูกเขี่ยทิ้งเสียแล้ว

“อย่าไปยุ่งเรื่องของเขาเลย”

“แล้วพี่พัชร์ไม่ห่วงพี่มิตาเลยหรือคะ พี่มิตากำลังโดนคุณเอกสวมเขานะคะ”

คำพูดกับหน้าตาที่เธอแสดงออกมาช่างสวนทางกันเหลือเกิน เธออยากให้เขาคาบข่าวเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนรักของเขานัก เจ้าหล่อนจะได้เตียงหักสมใจ อยากจะเห็นหงส์ฟ้าปีกหักจะแย่อยู่แล้ว

“ไม่ล่ะ เรื่องของมิตากับหมอนั่น ก็ให้จัดการกันเอาเอง ไม่ใช่เรื่องของพี่”

“นี่พี่พัชร์มีปัญหาอะไรกับพี่มิตาหรือเปล่าคะ ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ”

“ก็ไม่ได้มีอะไรนี่ แค่ไม่อยากเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องไปยุแยงให้ครอบครัวใครแตกแยก ถ้าจะรู้ก็ให้มิตารู้ด้วยตัวเองดีกว่า”

“พี่ทำแบบนี้เหมือนเข้าข้างผู้ชายด้วยกันมากกว่าเพื่อนเลยนะคะ”

“หึหึ เธอทำเหมือนไม่เข้าใจธรรมชาติของผู้ชาย หมอนั่นท่าทางคลั่งมิตาจะตาย ไปไหนไม่ได้ไกลหรอก เดี๋ยวก็คงจะกลับไปตายรังเอง”

ดวงตาคมกริบวาบขึ้นในความมืดนึกอิจฉาผู้ชายคนนั้นที่มันก็ไม่ได้ดีเด่อะไรไปมากกว่าเขาเลย แต่เธอกลับเลือกมัน ทั้งที่เขาพร้อมจะรับผิดชอบเธอทุกอย่าง จะให้แต่งงานวันนี้พรุ่งนี้เลยก็ได้ แต่นั่นมันตอนที่เขายังมีความสัมพันธ์เกินเลยกับเธออยู่นะ

“เข้าใจค่ะ ว่าผู้ชายเจ้าชู้มักจะหยุดยาก บางคนแต่งงานมีลูกแล้วก็ยังหยุดไม่ได้ แต่พี่พัชร์จะไม่ทำอย่างนั้นกับยุรีใช่ไหมคะ”

คนหล่อเลิกคิ้วสูง ท่าทางผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้ควบคุมง่ายๆ อย่างที่คิด

“เราไม่ได้คบกันนี่”

“พี่พัชร์”

“เธออึดอัดเหรอ ที่จะอยู่กับพี่ในสถานะนี้”

“ยุรีแค่คิดว่าพี่อาจจะรู้สึกดีๆ กับยุรีบ้าง”

“รู้สึกดีสิ ถ้าไม่รู้สึกดี พี่จะมานอนกับเธอทำไม แต่รู้สึกดีกับชอบหรือรัก มันต่างกัน เรายังมีอิสระต่อกันเหมือนเดิม แต่ถ้าเธออึดอัด ก็เดินออกไปจากชีวิตพี่ได้เลย”

“ถามจริงๆ นะคะ ตอนนี้พี่พัชร์คุยกับผู้หญิงกี่คน”

“ถ้าคุยหมายถึงโทรนัดมาเอากันขำๆ ก็สาม”

“พี่ชอบใครมากที่สุด”

“ต้องชอบใครมากกว่าใครด้วยเหรอ ตลกน่ายุรี ก็แค่เอากัน”

แม้จะรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจ แต่คนที่ปากกัดตีนถีบส่งตัวเองเรียนด้วยอาชีพพริตตี้จนไต่เต้าได้แสดงละครอย่างเธอไม่มีวันยอมแพ้ ถ้าเขาอยากให้เธออยู่เงียบๆ ในมุมมืดแบบนี้ เธอก็จะยอม แต่ไม่ใช่ตลอดไป ไว้เธอหมดไฟในอาชีพนักแสดงเมื่อไหร่ เธอจะทำให้ครอบครัวนักธุรกิจของเขาต้องวิ่งแจ้นมาสู่ขอเธอไปเป็นสะใภ้ นั่งเสวยสุขอยู่บนกองเงินกองทองแน่นอน

“ยุรีขอโทษนะคะพี่พัชร์ ต่อไปจะไม่งี่เง่าแบบนี้อีกแล้ว”

“อืม งั้นกลับกันเถอะ พี่เหนื่อย อยากนอนแล้ว”

“นอนห้องยุรีนะคะ”

“ไม่ได้หรอก พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”

“แต่พี่พัชร์มีกระเป๋าเสื้อผ้าติดรถไว้ตลอดนี่คะ”

แม้จะเพิ่งคบหากับเขาในสถานะนี้ได้ไม่นาน แต่ทุกครั้งที่เขาแวะไปนอนห้องเธอ ก็ไม่ใช่การตั้งใจตั้งแต่ต้น แต่เขาก็มักจะมีกระเป๋าเสื้อผ้าและเครื่องใช้สำรองติดรถไว้ตลอดเวลา แต่ทำไมครั้งนี้ถึงปฏิเสธเธอ หรือว่าเขานัดผู้หญิงคนอื่นเอาไว้กันแน่

“เอาขึ้นห้องไปซักแล้วลืมเอาลงมา ไว้คราวหน้าแล้วกันนะ พี่กลับล่ะ”

พูดจบก็ลุกพรวดพราดเดินออกจากผับแห่งนี้ไป แต่ในขณะที่เขากำลังเปิดประตูรถยนต์คู่ใจ ดาราสาวก็ผลักเขาเข้าไปนั่งในรถแล้วขึ้นไปนั่งคร่อมเขาทันที

“ยุรี”

“อย่าเพิ่งกลับเลยนะคะ ยุรีขอเวลาแค่แป๊บเดียวเท่านั้น”

เธอถลกชุดเกาะอกลงมากองที่เอว เปิดเผยหน้าอกใหญ่โตตั้งเต้าตูมล่อหน้าล่อตา คนตัวโตกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ กวาดมองความงดงามตรงหน้าก่อนจะปรับเบาะให้เหมาะสมแล้วผวาเข้าจูบฟัดความใหญ่โตของเธออย่างแรงตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน

มยุรียิ้มกริ่มสมใจ บดเบียดเนินเนื้อกับตัวตนแข็งกร้าวภายใต้กางเกงยีนแบรนด์ดัง ก่อนจะปลดกระดุมรูปซิปควักลูกชายคนโตของเขาออกมากำสาวช้าๆ

เธอเบี่ยงกางเกงชั้นในของตัวเองแล้วยกสะโพกตั้งใจจะครอบครองเขาโดยไม่มีอะไรมาขวางกั้น แต่คนตัวโตกลับมีสติ รั้งร่างเธอเอาไว้เสียก่อน ทั้งที่เธอเล้าโลมยั่วยวนจนเขาหลับตาพริ้มร้องครางแหบโหยจนแทบไม่เหลือสติแล้วแท้ๆ

“เดี๋ยว ใส่ถุงก่อน”

“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ อยู่ในช่วงปลอดภัย”

มันไม่ใช่แค่ปลอดภัยจากเรื่องที่อาจจะทำเธอท้อง แต่เขาต้องปลอดภัยจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สารพัดโรค ต่อให้เขาจะเมาหรือเคลิ้มแค่ไหน เขาก็ไม่เคยพลาด

“ไม่ได้”

พูดจบก็หยิบสิ่งนั้นที่เหลือเพียงชิ้นสุดท้ายออกมาจากกระเป๋าสตางค์ แล้วตรงเข้าปลดปล่อยความต้องการตามธรรมชาติของชายหนุ่มกับเธอคนนี้อย่างถึงใจ

รถยนต์คันหรูที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ วิ่งมาเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย ทั้งที่บอกกับคู่ขาสาวสวยว่าจะรีบกลับไปนอนพัก แต่ทางที่เขาขับรถไปมันเลยคอนโดมิเนียมของเขาไปไกลแล้ว

สุดท้ายก็จอดรถที่ร้านข้าวต้มข้างทางที่มีผู้คนออกมานั่งกินข้าวต้มรอบดึกจนเต็มทุกโต๊ะ เขาจึงลดกระจกลงแล้วกวักมือเรียกเด็กเสิร์ฟมาหาเพื่อสั่งซื้อเบียร์หลายกระป๋องก่อนจะขับรถไปเรื่อยๆ พร้อมกระดกเบียร์หลายกระป๋องนั้นจนหมดก็พอดีกับรถยนต์ของเขาที่แล่นมาจอดยังลานจอดรถของคอนโดมิเนียมสุดหรูที่แสนคุ้นเคย แม้จะไม่ได้มาเหยียบที่นี่อีกเลยตั้งแต่วันนั้น

คนตัวโตที่สวมหมวกแก๊บและแมสก์ปิดบังใบหน้ากดออดห้องที่เคยมานอนหลายครั้ง ยืนรอไม่นานประตูห้องก็เปิด

“พัชร์ แกมาทำไม”

คนที่เพิ่งถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงออดหน้าห้องเดินงัวเงียออกมาเปิดประตูให้โดยที่ไม่ได้เปิดกล้องมองก่อนเพราะคิดว่าคนที่มาหาเธอจะคือคนรักหนุ่มที่เธอเพิ่งปฏิเสธไม่ยอมให้เขามาหาไปเมื่อตอนสี่ทุ่มโดยอ้างว่าเธอเหนื่อยและต้องการรีบพักผ่อน

แต่กลับต้องตกใจเมื่อคนที่อยู่หลังบานประตูกลับเป็นอดีตเพื่อนรักที่ไม่ควรมาหาเธอดึกดื่นแบบนี้อีกแล้ว ดีที่เธอไม่ลืมใส่ชุดคลุมปิดบังเรือนร่างเพราะชุดนอนของเธอมันวาบหวิว ไม่อย่างนั้นการเผชิญหน้ากันในสภาพแบบนี้คงทำหน้าไม่ถูก

“มาหาเธอ ขอเข้าไปหน่อย”

“เดี๋ยวสิ”