(BY) แรงแค้นปรารถนารัก EP.10

(BY) แรงแค้นปรารถนารัก EP.10

แทนยืนดูดบุหรี่อยู่หน้าระเบียงห้อง ลมพัดเอื่อยๆช่วยให้เขารู้สึกสบายใจมากขึ้น ในเวลาที่เขารู้สึกเครียดๆหรือคิดอะไรไม่ออกบุหรี่คือสิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกปลดปล่อยอารมณ์ตัวเองได้เป็นอย่างดีแต่แล้วอารมณ์ของเขาก็รู้สึกดับวูบลงแทบจะทันที เมื่อสายตาเจ้ากรรมของเขาก็ดันไปสะดุดกับใครบางคนเข้าซึ่งแน่นอนเขาจำได้ดีว่าใครเขากรอกตาไปมาอย่างเซ็งๆ ที่ดันบังเอิญมาเจอกับคนที่เขาไม่อยากเจอ ก่อนที่เขาจะรีบดับบุหรี่แล้วเดินหายเข้าไปข้างในทันที

"ไปไหนมาวะ" เมื่อเข้ามาในห้องไอซ์ที่นั่งกินเหล้าอยู่กับปรายก็หันมาถามเพื่อน

"กูออกไปดูดบุหรี่ข้างนอกมาแต่ดันไปเจอคนที่กูไม่อยากเจอพอดีเซ็งวะ" แทนกรอกตาอย่างเซ็งๆก่อนจะเดินมานั่งทิ้งตัวลงบนโซฟานิ่มๆพร้อมกับแหงนหน้ามองเพดานอย่างล้าๆ

"ใครวะ คนที่มึงไม่อยากเจอ?" ไอซ์เอ่ยอย่างสงสัย แต่แทนก็ไม่ได้ตอบอะไรจนไอซ์เริ่มที่จะนึกออก

"กลับกันเหอะกูว่านี้ก็ดึกแล้ว เดียวกูจะแวะไปส่งมึงก่อน พูดจบไอซ์ก็ทำท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ถูกแทนดึงแขนไว้ซะก่อนไอซ์ขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อยก่อนที่เขาจะนั่งลงข้างๆอย่างสงสัย

"มีไรวะมุง?"

"ไอ้ไอซ์คืนนี้ถ้ามึงไม่ว่าอะไรกูขอไปนอนบ้านมึงสักพักได้มั้ยคือมึงเข้าใจกู"

ได้ซิสำหรับมึงได้เสมอจะอยู่กี่คืนก็ได้ บ้านกูก็เหมือนบ้านมึง"แทนพยักหน้ารับอย่างซึ่งใจที่อย่างน้อยเขาก็ยังมีเพื่อนดีๆอย่างไอซ์คนหนึ่ง

"ไปนอนบ้านผมก็ได้นะครับ แทนห้องผมยินดีต้อนรับ" ปรายพูดขึ้นด้วยแววตาซุกซนและนั้นก็ทำให้ไอซ์ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆเกิดอาการหมั่นไส้แทบจะทันที ก่อนที่เขาจะยกมือเรียวเล็กยกขึ้นตบหัวร่างสูงของเพื่อน(ใหม่)อย่างหมั่นไส้

"โอ๊ย!!มึงตบหัวกูทำไมเนี่ย" ปรายร้องโอ๊ยด้วยความเจ็บถึงจะไม่เจ็บมากก็ตาม และนั้นก็เรียกเสียงหัวเราะให้ไอซ์กับแทนได้เป็นอย่างดี จริงๆแล้วแทนก็สงสัยในตัวเพื่อนใหม่อยู่เหมือนกันนะ ว่าทำไมถึงมาโผล่เรียนกลางภาคได้ง่ายๆ ปกติมหาลัยที่นี้ไม่เคยรับนักศึกษาเข้ามาเรียนกลางภาคได้ง่ายๆ ขนาดยัดเงินใต้โต๊ะก็ยังไม่ได้อยู่ดี

"ปราย!!ทำไมนายถึงมาเข้าเรียนกลางเทอมละ" แทนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"มาตามหาคนนะ ปรายทำผิดกับเขาไว้เยอะ มารู้ตัวว่ารัก เขาก็จากไปแล้ว" ปรายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เศร้าและรู้สึกผิดเมื่อนึกถึงเรื่องที่เขาทำ จนไอซ์ต้องตบบ่าเพื่อนด้วยความเห็นใจ

"เอาน่าไม่ต้องเศร้าอย่าลืมนะว่าโลกมันกลม เดียวก็เจอ" ไอซ์พูดปลอบ

"ไปกลับกันเหอะ ดึกแล้วพรุ่งนี้มีเรียนบ่าย" แทนว่าก่อนที่ทุกคนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเช็คบิล และในเวลาเดียวกันแทนก็พยายามที่จะเลี่ยงการพบเจอกับใครบางคนแต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นเมื่ออยู่ๆคนในกลุ่มของมันก็ดันมาหันมาเห็นพวกเขาเสียก่อน แทนทำสีหน้าอย่างเบื่อหน่ายแต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเขาก็ส่งยิ้มน้อยๆไปให้แทนคำตอบ โดยพยายามอีกครั้งที่จะไม่สบตากับใครอีกคนที่จ้องมองเขาเขม็งและไม่วางตา แต่คนอย่างแทนหรอจะกลัวเขายอมมามากแล้วต่างหากแทนพูดคุยกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่นิดหน่อย ก่อนที่เขาจะขอตัวกลับเพราะเห็นว่าดึกมากแล้ว แต่เพียงแค่แวบเดียวที่แทนเหลือบสายตาไปมองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆใครอีกคน หัวใจของเขาก็กระตุกวูบอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่เขาก็ทำได้แค่แสร้งทำเป็นเฉยๆและกำลังจะเดินออกไป แต่อยู่ๆเขาก็รู้สึกถูกกระชากแขนอย่างแรงจนเขาถึงกับเซไปเล็กน้อย

"ปล่อย!! กูจะกลับบ้าน" แทนสั่งด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนักพร้อมกับพยายามที่จะแกะมือหนาออกแต่ก็ไม่สำเร็จเขาชักสีหน้าอย่างไม่ชอบใจนัก

"จะรีบไปไหนละ ไหนๆก็มาแล้ว มาสนุกกับพวกกูก่อนซิ"นาวินยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูแทนเบาๆ

"ไม่กูจะกลับพรุ่งนี้มีสอบ" แทนยังคงปฏิเสธเหมือนเดิมจนนาวินเริ่มที่จะหงุดหงิดกับนิสัยดื้อรั้นของอีกฝ่าย

"กูสั่ง!!" พูดจบเขาก็เดินหนีไปปล่อยให้แทนฮึดฮัดอยู่คนเดียว

"เหอะ!!" แทนสบถออกมาอย่างหัวเสีย แต่สุดท้ายเขาก็ต้องเดินตามนาวินเข้าไปข้างในถึงแม้จะถูกไอซ์รั้งแขนไว้ว่าไม่ให้ไปเพราะรู้ดีว่ามันต้องคิดทำร้ายเพื่อนเขาแน่ๆแต่แทนก็ได้แต่ยิ้มให้พร้อมกับบอกว่าไม่เป็นไรเขาโอเค

ภายในห้องบรรยากาศมันชั่งดูน่าอึดอัดมากมายสำหรับเขาถึงคนอื่นจะสนุกสนานไปกับบรรยากาศและการร้องเพลง แต่สำหรับเขามันไม่ใช่ ยิ่งอีกฝ่ายเอาแต่จ้องมาทางเขาเขม็ง ถึงแม้ว่าเขาจะทำเป็นไม่สนใจก็ตาม ถ้าไม่ติดว่าเป็นคำสั่งเขาคงลุกหนีกลับบ้านไปนอนแล้ว

หมับ!

"นั่นมึงจะไปไหน"เมื่อเขาทำท่าจะลุกขึ้นก็ถูกร่างสูงคว้าข้อมือเขาไว้พร้อมกับบีบข้อมือแรงๆจนเขาต้องมิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

"กูจะออกไปเข้าห้องน้ำมึงจะตามเข้าไปดูด้วยมั้ยละ"แทนตอบออกไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ร่างสูงทำได้แค่หัวเราะหึหึแล้วจึงยอมปล่อย ก่อนที่แทนจะเดินไปเข้าห้องน้ำด้วยสีหน้าบึ้งตึง

"เฮ้อ!!!"เมื่อมาถึงห้องน้ำ แทนทำได้แค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเหนื่อยใจ เขายืนอยู่หน้ากระจกด้วยความรู้สึกหลากหลายอารมณ์ เขายืนทำใจอยู่สักพักก็หันหลังเตรียมจะออกจากห้องน้ำแต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงใครเอ่ยทักเขาซะก่อน

"ไม่คิดเลยนะครับเนี้ย ว่าพี่จะกลายเป็นทาสของพี่วินไปซะแล้ว" น้ำเสียงเย้ยหยันทำให้แทนต้องหันไปมองอย่างไม่เข้าใจ

"มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไง"

"ก็หมายความว่า พี่วินเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว ว่าพี่นะก็เป็นได้แค่พรมเช็ดเท้าที่เขาเอาไว้คอยเหยียบย่ำเสมอ" ปูอัดยังคงพูดพลางชำเรืองตามองอีกฝ่าวที่กำลังกำมือแน่นด้วยความพึงพอใจ

"หึ!!งั้นเหรอแสดงว่ามึงยังคงไม่รู้ซินะว่าคนที่บอกว่ากูเป็นแค่พรมเช็ดเท้าเนี่ย มันก็คงกลืนคำพูดตัวเองไปหมดแล้ว" พูดจบแทนก็เดินจากไปปล่อยให้ปูอัดยืนเหว่ออยู่คนเดียว

แทนกับมานั่งที่โต๊ะตามเดินในใจก็ครุ่นคิดถึงเรื่องที่ปูอัดพูดซ้ำไปซ้ำมา หึ!ดูถูกกูขนาดนี้เลยเหรอเกินไปแล้ว

"แทน?"

"...."

"ไอ้แทนโว้ย!!!!"

"ห่ะ หะไอ้เชี่ยคิม ตะโกนทำไมเนี่ย" แทนโวยวายลั่นเมื่ออยู่ไอ้คิมก็ตะโกนเรียกชื่อเขาจนหูแทบแตก

"ก็กูตะโกนเรียกมึงต้องหลายครั้งเอาแต่เหม่ออยุ่นั้นละ"คิมพูดอย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะยืนแก้วเหล้าที่ชงแล้วให้กิน

"เอ้าพวกกูเห็นมึงนั่งเครียดเลยชงเหล้ามาให้มึงแดก ทำหน้าให้มันสนุกๆหน่อยดิวะ"

"ไม่กูไม่กินเหล้า" แทนตอบปฏิเสธ

"หึ!!ป๊อดก็ว่าไป"นาวินพูดก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากสายตาก็เหลือบมองอีกฝ่ายที่มองเขาอย่างอาฆาตแค้น

"ได้ เอาเหล้ามา" พูดจบเขาก็ยกแก้วเหล้าที่คิมยืนให้กระดกที่เดียวหมดแก้ว และมันก็ดูเหมือนจะไม่หมดแค่นั้น และก็ตามมาด้วยแก้วที่สอง สามและสี่ ตามมา จนตอนนี้หน้าของแทนเริ่มที่จะแดงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ตัวเองดื่มเข้าไปอย่างกับดื่มน้ำแต่แทนก็ไม่สนใจ เขารู้ด้วยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองเขาตาเขม็งตลอดเวลา แต่คนอย่างเขาเหรอจะสนใจไม่มีทาง

และในเวลานี้บรรยากาศมันก็เริ่มที่จะสนุกขนเมื่อทุกคนเริ่มจะทั้งร้องทั้งเต้นด้วยความเมา โดยเฉพาะแทนเขารู้สึกว่าเหล้ารสชาติในตอนนี้มันอร่อยพอๆกับน้ำเปล่าเลยละถึงแม้ในตอนแรกมันจะรู้สึกฝืดคอและขมๆไปบ้างเพราะนานๆเขาถึงจะกินทีก็ตาม

"พวกมึงไปต่อผับกันเหอะกูอยากแดนซ์ในที่คนเยอะๆในนี้แม่งเริ่มไม่สนุกละ" เมื่อเหล้าเข้าปากความเอาแต่ใจก็เริ่มเข้ามาแทนที

"จะไปทำไมวะในนี้ก็สนุกดีออก" คิมเอ่ยพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าไปและโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง

"ก็กูจะไป ถ้าพวกมึงไม่ไปกูไปนะ" พูดจบแทนก็ทำท่าจะลุกขึ้น จนร่างสูงที่นั่งอยู่ต้องขว้าแขนไว้อย่างแรงแทนมองค้อนอย่างไม่พอใจนักเมื่อเมาความกล้ามันก็เพิ่มขึ้น ในขณะที่เขาตั้งท่าจะโวยวาย นาวินก็ชิงพูดก่อน

"กูจะไปต่อผับ อยู่ในนี้น่ามันเบื่อ" พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไปโดยมีปูอัดเดินตามทำให้ทุกคนงุงงงกับอาการของเพื่อนแต่ทุกคนก็ยอมเดินตามโดยมีกีต้าร์ค่อยจับแทนที่เดินเป๋ไปเป๋มาแถมสงเสียงดังอีกตังหาก

เมื่อมาถึงผับทุกคนก็เข้าไปจองโต๊ะประจำ วันนี้คนเยอะมากพอสมควรแต่ก็ดีหน่อยที่ว่า ผับนี้มีคุณอาของคิมเป็นเจ้าของดูแลอยู่ มันจึงไม่ยากนักที่พวกเขาจะได้ที่นั่งระดับvip เมื่อทุกคนมาถึงโต๊ะ ก็คงเป็นหน้าที่ของคิมตามเดิมคือสั่งแอลกอฮอล์ดีกรีแรงๆมานั่งดื่ม และก็เช่นเดิมแทนที่เริ่มจะตึงๆก็ยังคงกระดกเหล้าเข้าปากอย่างกะดื่มน้ำ

"ไอ้วินกูว่ามึงพามันกลับบ้านเหอะดูท่าจะแย่" โอมก้มลงกระซิบบอกเพื่อนอย่างนึกเป็นห่วง

"ปล่อยมันกูไม่สนใจ"นาวินแกล้งทำเป็นไม่สนใจแต่สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องอยู่กับอีกคนที่กระดกเหล้าเอาๆอย่างไม่วางตา

"เหอะปากบอกไม่สนใจแต่จ้องตาไม่กระพริบเลยเนี่ยนะ"

"......"

โอมถึงกับหลุดขำกับทีท่าฟอร์มจัดปากแข็งของเพื่อนตัวเองที่นั่งนิ่งไม่สนใจก่อนที่เขาจะเลิกสนใจและหันไปคุยกับเพื่อนคนอื่นๆหรือไม่ก็เดินไปตามโต๊ะนู่นโต๊ะนี้ที ที่มีผู้หญิงมาเป็นกลุ่ม

ทางด้านแทนเขารู้สึกสนุกกับจังหวะเพลงยิ่งดึกเขาก็ยิ่งอยากเต้น เขาโยกตัวไปตามจังหวะเพลงมันส์ๆก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากแต่สายตาของเขาก็ยังคงมองนาวินที่จ้องมาทางเขาอย่างเอาเรื่องแต่เขาก็ทำได้แค่หนักไหล่ไม่สนใจ แต่อยู่ๆปูอัดที่นั่งกินอยู่มาสักพักก็ขอตัวกลับก่อนกระทันหันพร้อมกับลุกพรวดอย่างรีบร้อน แต่ก่อนที่จะไปเขาเห็นปูอัดกดรับโทรศัพท์ของใครสักคนด้วยใบหน้าที่โกรธจัดก่อนจะขอตัวกลับก่อนแต่แทนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะมันไม่ใช่เรื่องของเขาแต่เขาเดาได้ว่าคนเป็นคนสำคัญแน่นอน

"กูอยากออกไปเต้นวะ" อยู่ๆแทนก็เอ่ยขึ้นหลังจากที่นั่งกินได้สักพักเพราะขืนนั่งอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาคงอกแตกตายเพราะถูกจ้องเขม็งจากสายตาคู่หนึ่งที่ไม่เดาก็พอจะรู้ว่าใคร และเพียงแค่เขายืนขึ้น ความมึนบวกกับอาการปวดหัวจี๊ด ก็ทำให้เขาถึงกับเซ ดีนะที่ใครอีกคนจับเขาไว้ได้ทัน

"ขอบใจ ปล่อยกูได้แล้ว" แทนหันมาเอ่ยขอบคุณก่อนที่จะพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากใครอีกคน แต่นอกจากอีกคนยังไม่ปล่อยเขาแล้ว กับดึงเขาเข้าหาตัวมันทำให้เขาที่แทบจะยืนไม่ตรงอยู่แล้วถึงกับต้องเซไปปะทะอกแกร่งของมันอย่างช่วยไม่ได้ พร้อมกับที่มันก้มมากระซิบข้างหูเขา

"อย่าแรด!!อย่างร่าน!!ให้มาก เกรงใจพ่อกูบ้างที่รับเด็กข้างถนนอย่างมึงมาเลี้ยง"

"...."

"อ่อ แล้วกูขอบอกไว้ก่อนนะ คนต่ำๆอย่างมึงอะ แค่พ่อกูเก็บมาเลี้ยงก็บุญแล้ว อย่าทำให้พ่อกูต้องขายหน้าเพราะลูกบุญธรรมอย่างมึงละ" พูดจบนาวินก็เดินหนีไปปล่อยให้แทนกำมือแน่นเล็บจิกเนื้อจนเลือดซิบ ด้วยความจุกและเจ็บ

"หึ คำก็แรด สองคำก็ร่าน คนต่ำๆงั้นเหรอหึ!!ได้กูก็ชักอยากจะทำจริงๆขึ้นมาซะแล้วซิ"แทนกระตุกยิ้มออกมาอย่างนึกสมเพชในตัวเองที่ถูกผู้ชายอีกคนดูถูกสารพัดทำอย่างกับเขาเป็นตัวสกปรกที่รอวันถูกกำจัดอย่างไงอย่างนั้น

แทนเดินเซไปเซมาเดินไปยังคนหมู่มากที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกันไปมาตามจังหวะเพลงที่ดีเจคอยเปิดให้กับผู้มาสังสรรค์กันในคืนนี้ แทนเองเมื่อเหล้าเข้าปากเขาก็ไม่ยอมแพ้ใครเช่นกัน

"เฮ้ย!!มึงดูไอ้แทนดิ พอเมาแล้วแมร่งเดินเซไปเซมาไปเต้นอยู่นู่นแล้ววะ" คิมเอ่ย

"กูว่าเดียวแม่งโดนฉุดแน่นอน ยิ่งตัวเล็กน่าหวานยังกับผู้หญิงอยู่ด้วย แถมยังทำสีหน้าท่าทางยั่วซะขนาดนั้น ใครเห็นก็คงอยากเอามันวะ" เบียร์เอ่ยต่อเมื่อมองดูร่างบางที่กำลังยืนโยกย้ายอยู่อย่างไม่สนใจใครก่อนที่พวกเขาจะเลิกสนใจและหันมากินกันต่อ

"เห้ย!!!ไอ้แทนหายไปไหนแล้ววะ"อยู่ๆเพื่อนในกลุ่มที่ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ก็หันไปมองในทางที่ร่างบางเดินออกไปเต้น และในเวลานี้ร่างบางก็ได้หายไปแล้ว

"เหี้ย!!แล้วไงใครแม่งฉุดไปแล้วมั้งกูว่า" เบียร์พูดติดตลกและหารู้มั้ยว่าใครอีกคนเริ่มที่จะเครียดและอยู่ไม่นิ่งแล้ว

ปึง!!!!! เสียงทุบโต๊ะตามแรงอารมณ์ของร่างสูงทำให้เพื่อนๆต่างพากันขมวดคิ้วมองอย่างสงสัย

"มึงจะทุบโต๊ะทำไม แค่คนที่มึงเกลียดหายไป"โอมว่านั้นทำให้นาวินมองอย่างไม่พอใจแต่โอมก็ยังคงพูดต่อ อย่างไม่สนใจท่าทีของอีกฝ่าย

"ดีซะอีกนะมันจะได้มีผัวเป็นตัวเป็นตน" โอมยังคงพูดจากวนประสาทอยู่อย่างนั้นอย่างนึกสนุก

"....."

"พอเลยไอ้โอมมึงก็นะ อย่ามั่วแต่ทะเลาะกันกูว่ารีบไปตามหามันเหอะ ยิ่งเมาๆอยู่ด้วยกูกลัวมันจะถูกฉุดเอาจริงๆ" กีต้าร์เอ่ยขึ้นอย่างนึกเป็นห่วง ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันตามหา

"อย่าให้กูเจอนะกูจะจัดการสำหรับคนดื้ออย่างมึง"

****************