(BY)แรงแค้นปรารถนารัก EP.9

(BY)แรงแค้นปรารถนารัก EP.9

"อื้อ!!"

แทนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก็พบกับไออุ่นของคนข้างๆ ที่นอนหลับสนิททั้งๆที่ยังกอดเขาไม่ยอมปล่อย แทนค่อยๆแกะมือหนาออกช้าๆ ด้วยกลัวว่าคนที่หลับสนิทอยู่จะตื่น ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาก็พบว่ามันเป็นเวลาที่สายมากพอสมควร ละที่สำคัญวันนี้เขามีเรียน ถ้าสายมีหวังโดนไอซ์โวยวายแน่ เขาค่อยๆพยุงตัวเองอย่างช้าๆ เพราะเขายังคงเจ็บช่วงล่างอยู่ แต่ก็ไม่หนักเหมือนครั้งแรก ก่อนที่เขาจะรีบกลับห้องของตัวเอง เพื่ออาบน้ำชำระคราบน้ำรักของนาวินที่ยังคงค้างอยู่ในช่องทางรักของเขา และเพียงแค่เขาแตะความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่ช่วงล่าง

"อ๊ะ อือ เจ็บชิบ" แทนสบถออกมาเบา เขาใช้เวลาในการอาบน้ำเกือบชั่วโมงเพราะต้องทำความสะอาดกับน้ำรักที่ยังคงเหลือค้างให้หมด แต่ก็เล่นเอาเขาถึงกับขาสั่นระริกด้วยความเจ็บ.

Rrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์สมาสโฟนเครื่องหรูดังขึ้นเมือเห็นว่าใครโทรมา เขาจึงหยิบขึ้นก่อนจะกดรับสาย ทันทีที่เขากรอกเสียงลงไป เสียงปลายสายก็โวยวายใส่เขาทันที

(ไอ้แทนเมื่อคืนมึงทิ้งกูทำไมวะ)

"กูเปล่ามึงนั่นละทิ้งกู "

(ก็เมื่อคืนไอ้เหี้ยโอมแม่งลากกูกลับบ้าน)

"เออ!!ช่างแม่งเหอะ มารับกูด้วยน่าคอนโดด่วน"

(เออ!!แค่นี้ละ)

หลังจากวางสายแล้ว แทนก็รีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ด้วยกลัวว่าจะเข้าเรียนสายและอีกอย่างเขาไม่อยากเจอหน้าใครบางคนในเวลานี้ เพราะเมื่อคืนเขากับโอนอ่อนไปกับอีกคน ไม่นานนักไอซ์ก็ขับรถมารับแทนที่น่าคอนโด และขับออกไปอย่างรวดเร็ว

"แทนเมื่อคืนมึงกลับกับใคร"

เมื่อเข้ามาอยู่ในรถได้สักพักไอซ์ก็เริ่มเอ่ยถามขึ้น

"ไอ้วิน" แทนตอบเพื่อนไปตามตรงเพราะเขากับไอซ์ไม่เคยมีเรื่องปิดบังกัน

เมื่อถึงมหาลัยแทนกับไอซ์ก็เดินขึ้นตึกพร้อมกันเหมือนเช่นทุกวัน แต่วันนี้มันแตกต่างออกไป เมื่ออยู่ๆเขาก็ถูกมือหนาของใครบางคนคว้าข้อแขนเขาไว้ เขารีบสะบัดมือออกอย่างตกใจ ก่อนที่จะหันไปมองว่าใครที่กล้ามาทำแบบนี้

"ปรายเล่นไรเนี่ย" แทนเมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็ได้แต่บ่นออกมาเบาๆ

ท"ขอโทษก็เรียกแล้วไม่ได้ยินอะ" ปรายเอ่ยเสียงอ่อย ก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ แทนที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่ยิ้มขำ วันนี้แทนรู้สึกไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ รู้สึกปวดหัวบ่อยขึ้นช่วงนี้ แต่ก็คงจะโรคเครียดเหมือนเดิม

วันนี้ในชั่วโมงเรียนแทนยอมรับว่าเขาไม่มีสมาธิที่จะเรียนเลยด้วยซ้ำในหัวมันมีแต่เรื่องของใครบางคน เต็มไปหมด จนเขาต้องเอาหัวฝุบลงบนโต๊ะพยายามที่จะไม่คิดกับเรื่องเมื่อคืนให้รกสมอง แต่เมื่อนึกถึงเขาก็อยากโขกหัวตัวเองแรงๆที่ดันไปมีอารมณ์กับคนๆนั้นซะได้

ในช่วงพัก แทน ไอซ์ ปราย เดินมานั่งโต๊ะยาวในโรงอาหารของมหาลัย จริงๆกับข้าวในมหาลัยอร่อยทุกอย่างนะ แต่พวกเขาชอบออกไปกินข้างนอกมากกว่า โดยเฉพาะ ไอซ์ที่จะชอบลากเขาไปกินนู่นกินนี้อยู่บ่อยๆ เรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่มาก สำหรับไอซ์

"ไอซ์ กับแทนจะกินไร เดี๋ยววันนี้เลี้ยง"

เมื่อมาถึงโรงอาหารปรายก็รับหน้าที่อาสาเลยงข้าวสองหนุ่มถึงไอซ์กับแทนจะปฏิเสธยังไง แต่ปรายก็ยังยืนยันที่จะเลี้ยงจนเขาไม่อยากขัดใจเลยปล่อยเลยตามเลย และเมื่ออยู่กันตามลำพัง ไอซ์ก็ยิงตรงคำถามเพื่อนทันที

"มึงกับไอ้วินมีเรื่องอะไรกัน ห้ามโกหก" คำถามที่จริงจังของเพื่อนสนิททำให้แทนหน้าเว้ออขึ้นทันทีก่อนจะตีสีหน้าให้เป็นปกติ

"ก็ไม่มีไรนิ ก็ปกติ" แทนกรอกตา มองบนเสมองไปทางอื่น ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าไอซ์ที่จ้องมองมาอย่างจับผิด และไม่เชื่อในสิ่งที่เขาบอก

"มึงรู้มั้ย ว่าคนอย่างมึงอะโกหกกูไม่เก่งเลยนะ"

"...."

"เฮ้อ!!กูไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดไรขึ้น แต่ถ้ามึงอึดอัดใจ อยากระบายกับกูได้เสมอนะ เพราะไงมึงก็เป็นเพื่อนกู อย่าเก็บไว้คนเดียว" คำพูดถึงจะดูขว้างผ่าซาก แต่ก็ทำให้แทนรู้สึกน้ำตาคลอได้เช่นกัน เขาตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอซ์ฟังอย่างไม่ปิดบัง

ปึง!!!

"กูจะไปเอาเรื่องมัน มันกล้าทำกับมึงแบบนี้ได้ยังไง" เมื่อฟังเรื่องจนจบ ไอซ์รู้สึกโมโหอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาทำท่าจะลุกไปเอาเรื่องคนที่ทำกับเพื่อนเขาซะขนาดนี้แต่ก็ถูกแทนห้ามไว้เสียก่อน

"อย่านะมึงกูขอร้อง ให้แม่งจบแค่ตรงนี้ กูจะอาจจะขอป๊าย้ายไปอยู่คนเดียว ให้กูกับมันต่างคนต่างอยู่ จะได้ไม่ต้องเกลียดกันมากไปกว่านี้" แทนเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงเว้าวอนจนไอซ์ได้แต่ทำน้ำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก แต่ก็พยักน่ารับอย่างเข้าใจ

"เออก็ได้เลิกทำหน้าตาเหมือนลูกแมวขี้อ้อนสักที"

ไอซ์เอ่ยอย่างยอมจำนนเมื่อเห็นสายตาเหมือนลูกแมวเวลาอ้อนขอเจ้านายยังไงยังงั้น เมื่อแทนเห็นแบบนั้นเขาก็ยิ้มร่า

"ว่าแต่มึงเหอะ โดนไอ้โอมลากกลับบ้านมันได้ทำอะไรมึงบ้างหรือเปล่า? ไหนให้กูดูสิ ว่าสึกหรอตรงไหนบ้างหรือเปล่า". แทนเอ่ยขึ้นก่อนจะแกล้งจับน่าไอซ์พลิกไปพลิกมา

"พอๆเลย มันไม่ได้ทำไรกูทั้งนั้นแหละ มันก็แค่จะ..อุ๊บ" ไอซ์ที่กำลังจะเผลอหลุดปากพูดออกไป แต่ก็เหมือนเขาจะนึกขึ้นได้ เขารีบเอามือปิดปากตัวเองไว้แน่น ก่อนจะหันมองไปทางอื่น แทนที่เห็นแบบนั้น เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะเขยิบเข้าไปใกล้ๆเพื่อนที่ตอนนี้เริ่มจะถอยหลังหนีเขาอย่างรนๆ

"มันก็แค่อะไร? บอกกูมาเดี่ยวนี้นะ" สายตาคาดคั้นของแทนทำให้ไอซ์ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ

"มันก็แค่..!!" ไอซ์พยายามนึกหาข้อแก้ตัวต่างๆ เมื่อแทนเริ่มที่จะคาดคั้นเขาอยู่กายๆ

"แค่อะไร??" แทนยังคงถามคำถามซ้ำๆ จนไอซ์ที่เริ่มเหงือตกเหมือนกลัวความผิดที่ตัวเองแอบไปทำมา

"มะ มันก็แค่..จะ..จะ.." แต่ทว่าในขณะที่ไอซ์กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็ถูกปรายเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ไอซ์ถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องถูกคาดคั้นจนต้องบอกความจริง

"อย่าให้รู้นะไอซ์ ว่ามีไรปิดบัง" แทนก้มลงมากระซิบข้างหูเพื่อนอย่างคาดโทษ ก่อนจะหันไปสนใจอาหารตรงหน้าที่ตอนนี้มีวางอยู่เต็มโต๊ะ ทั้งหมดลงมือกินอาหารพร้อมกับคุยกันสนุกโดยไม่รู้เลยว่า ได้มีสายตาของใครบางคนที่จ้องมองมาทางพวกเขาอย่างไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

ทางด้านนาวินเมื่อเขาตื่นขึ้นมา ก็ไม่พบร่างของใครอีกคนที่เขานอนกอดไว้เมื่อคืน ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นเดินไปเคาะประตูที่ห้องของแทนแต่ก็ไร้เงาของเจ้าของห้อง เมื่อแน่ใจว่าแทนไม่อยู่แล้ว เขาก็รีบอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะรีบขับรถออกไปมหาลัยทันที จริงๆเขาตั้งใจที่จะปรับความใจกับคนร่างบางให้รู้เรื่อง เขาเดิมตามหาเกือบตลอดครึ่งวัน จนกระทั่งสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็น คนที่เขากำลังตามหา นั่งหัวเราะต่อกระซิกอยู่ใกล้ๆกับใครอีกคน แทบจะแนบชิดตัวติดกัน อารมณ์โกรธของเขาก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาไม่รู้ว่าอารมณ์แบบนี้มันเกิดจากอะไร แต่ที่แน่ๆเขารู้สึกหงุดหงิด และพาลไปเสียทุกเรื่องก่อนที่เขาจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาเสียเอง

"หึ!! ที่รีบออกมาก่อนกู ที่แท้ก็รีบมาอ่อยผู้ชายอยู่นี้เอง". น้ำเสียงเย้ยหยันปนสมเพช ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร แทนหายใจเข้าลึกๆอย่างไม่พอใจนัก เช่นเดียวกับไอซ์ที่ไม่พอใจกับคำดูถูกของนาวินเช่นกัน ยิ่งเมื่อรู้ว่ามันทำอะไรกับแทนไว้บ้าง เขายิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ ถ้าไม่ติดว่าแทนขอร้องไว้ เขาคงกระโดดต่อยมันสักเปรี้ยง แต่เขาก็ต้องตัดใจทำเฉยๆ เพียงเพราะทำตามคำขอร้องจากเพื่อน

"คุณกำลังเข้าใจผิด แทนไม่ได้อ่อยผม และพวกเราก็เป็นเพื่อนกัน อย่ามาใส่ร้ายทั้งๆที่ไม่รู้ความจริง จะดีกว่า" ยังไม่ทันที่ใครจะได้เอ่ยหรือพูดอะไร ปรายก็พูดสวนขึ้นทันที

"งั้นเหรอ!! กูเชื่อในสิ่งที่เห็นนะ" นาวินยังคงพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ สายตาก็จับจ้องไปที่ร่างบางที่กำลังยืนนิ่งด้วยความโกรธ ปนน้อยใจ

"กูจะอ่อยใครมันก็เรื่องของกู ไม่เกี่ยวกับมึง". แทนกล่าวก่อนจะเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่พอใจ

"งั้นเหรอ!! แล้วเมื่อคืนใครกันน่ะ ที่ร้องครางอยู่ใต้ร่าง!!!"

ผัวะ!!!

ยังไม่ทันที่นาวินจะพูดจบเขาก็ถูกหมัดหนักๆชกเข้าหน้าเขาอย่างแรงจนเขาเซไปเล็กน้อย ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้น

"หยุดพูดดูถูกเพื่อนกูสักทีไอ้เชี่ยวิน"

ไอซ์ตะโกนใส่หน้านาวินอย่างเหลืออด นาวินเงยหน้าขึ้นพลางยกมือขึ้นมาเช็ดเลือดที่มุมปากอย่างไม่ใส่ใจนัก

"เพื่อนกูไปทำอะไรให้มึงนักหนา ถึงได้ทำร้ายจิตใจมันขนาดนี้ คนเหี้ยๆอย่างมึง ไม่น่าเกิดมาให้รกโลก"

"ไอซ์พอเหอะ กูขอร้อง คนมุงดูกันเยอะแล้ว" แทนพยายามเข้าไปดึงแขนเพื่อนเพราะกลัวเรื่องจะไปกันใหญ่ แต่ไอซ์กับสะบัดแขนออก ก่อนจะเข้าไปกระชากคอปกเสื้อของนาวินอย่างโมโห

"ถ้าไม่รักไม่สงสารมันก็ปล่อยมันไปซิไอ้เหี้ย"

"....."

"ไอซ์กูขออย่ามีเรื่องกันเลยนะ" แทนเอ่ยขอด้วยน้ำตาคลอที่เริ่มปริ่มอยู่บริเวณขอบตา เขาไม่อยากให้เพื่อนต้องมาทะเลาะกัน เพียงเพราะเขาเป็นต้นเหตุ ไอซ์มองหน้าเพื่อนอย่างสงสารแบบจับใจ แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากคอเสื้อของร่างสูง

"เหอะ!! " ไอซ์สบถออกมาอย่างหงุดหงิดและไม่เข้าใจในความคิดเพื่อนตัวเอง หรือว่าแทนจะ..

"ไอ้ไอซ์ มึงจะทำอะไรเพื่อนกู" ทันทีที่ไอซ์ปล่อยแขนออกจากร่างสูง เพื่อนในกลุ่มของนาวินก็เดินเข้ามาสมทบก่อนที่โอมจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง แต่คนอย่างไอซ์เหรอจะกลัว เขายักไหล่เบ้หน้าอย่างไม่แคร์สื่อ

"ก็ถามเพื่อนมึงดูซิวะ ว่าทำอะไรกับเพื่อนกูไว้" ไอซ์โวยอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน ทุกคนเลยพุ่งเป้ามองไปที่นาวินอย่างต้องการคำอธิบายจากเพื่อน แต่นาวินก็ยังคงเงียบสายตาจับจ้องไปที่ร่างบางอย่างไม่ละสายตา ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

"คือกู...!!!"

และยังไม่ทันที่เขาจะได้เอ่ยอะไร อยู่ๆก็มีเสียงเรียกชื่อเขาดังขึ้นซะก่อน ทุกคนหันไปมองตามเสียงเรียกและแน่นอนแทนเองก็หันไปมองเช่นกัน

"พี่วินครับ มาอยู่นี้เอง" เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัว ของผู้ชายตัวเล็ก ผิวขาว ตากลมโต เดินเข้ามาเกาะแขนนาวินตามความเคยชิน

"ปูอัด เรามาได้ไง?" นาวินเอ่นถาม

"เซอร์ไพรส์ซินะครับ ผมย้ายมาเรียนที่นี้แล้วนะครับ จะได้อยู่ใกล้ๆคอยดูแลพี่วินด้วย" ปูอัดยิ้มหวาน

"แล้วนี้ มายืนทำอะไรกันอยู่ตรงนี้เหรอครับ เอ๊ะนั้น พี่แทนนี้ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ" เสียงหวานเอ่ยทักทายอยู่ในที ก่อนที่จะผละออกจากแขนนาวิน แล้วเดินตรงเข้ามาโอบกอดแทนอย่างคิดถึง แต่ทว่า เพียงแค่สวมกอด ร่างเล็กก็ยิ้มร้ายก่อนจะกระซิบข้างหูแทน

"เด็กเก็บขยะสกปรกๆอย่างพี่ อย่าได้คิดที่จะตีเสมอกับพี่วิน มันคนละชั้นกันนะครับพี่แทน หึ!!"

แทนที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็ได้แต่กำมือแน่นจนเกิดความเจ็บปวด สร้างความพึงพอใจให้กับร่างเล็กได้เป็นอย่างดี ก่อนที่จะผละออกแล้วหันไปยิ้มหวานให้กับคนอื่นๆเหมือนปกติ

"งั้นไปกันเหอะครับ ผมหิวจัง "

พูดจบปูอัดก็ออกแรงดึงร่างสูงให้เดินตามไป นาวินเหลือบมองแทนอีกครั้งก่อนจะเดินตามคนร่างเล็ก ไป ปล่อยให้คนอื่นเกิดอาการงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่สุดท้ายพวกเขาก็ยอมเดินตามนาวินกับปูอัดไป

"มึงโอเคใช่มั้ย" เมื่ออยู่ลำพัง ไอซ์ซึ่งเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนดี เอ่ยถามอย่างเป็นห่วงซึ่งแทนก็ได้แต่พยักหน้ารับคล้ายกับจะบอกว่าเขาโอเคทั้งๆที่มันไม่โอเคเลยสักนิด

"คนพวกนั้นคือใครเหรอ? ทำไมต้องพูดจาร้ายกาจขนาดนั้น" ปรายซึ่งนั่งเงียบมาสักพักถามขึ้นอย่างสงสัย แต่เขาเป็นคนนอกจะเข้าไปสอดก็คงจะไม่ได้

"ไม่มีไรหรอก อย่าใส่ใจเลย" แทนบอกปัด ซึ่งปรายก็ไม่ได้ซักไซร้อะไรมากมาย

"วันนี้พวกเราโดดเรียนกันเหอะไม่มีอารมณ์จะเรียนแล้ว" อยู่ๆไอซ์ก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเล่นเอาแทนกับปรายมองหน้ากันตาปริบๆ

"อืม แล้วจะไปไหน?"

"เที่ยว ร้องคาราโอเกะ" ไอซ์เสนอ

"ที่ไหน ในห้างมันวุ่นวายอะกูไม่ชอบเลยบอกตรงๆ"

"ไม่หรอก สถานที่กูจะพาไปมันพิเศษกว่าที่อื่น" ไอซ์เอ่ยขึ้นพลางกอดอกอย่างมาดมั่น

และเมื่อตกลงกันได้แล้ว พวกเขาทั้งสามคนก็ขับรถมาถึงที่หมายในเวลาไม่นานนัก สถานที่ที่แปลกใหม่ เอาตรงๆนะ แทนไม่เคยมาในสถานที่พวกนี้เลยด้วยซ้ำ ซึ่งมันดูไฮเทคไปเสียทุกอย่าง ห้องคาราโอเกะขนาดใหญ่ระดับ VIP แถมมีพนักงานสาวๆสวยๆมาคอยบริการอีก จะสั่งเหล้าสั่งเบียร์มากินได้ตามสั่งอีกด้วย แทนมองดูไปรอบๆ อย่างตื่นตา มันเป็นสถานที่พิเศษจริงๆ

"เห็นมั้ยกูบอกแล้ว ปะเข้าไปข้างในกูโทรจองห้องVIP ไว้แล้ว" ไอซ์พูดจบก็เดินนำเข้าไป

ตลอดทริปนี้ไอซ์เอ่ยปากว่าจะเลี้ยงถึงแม้ปรายจะเสนอที่จะเลี้ยงเองอีกแต่ก็ถูกไอซ์ปฏิเสธ หนักแน่นโดยไอซ์อ้างว่า เพื่อนกู กูก็อยากเลี้ยงบ้าง พร้อมกับทำสายตาอ้อนๆ มองไปที่ปราย จนปรายถึงกับหน้าขึ้นสีระเรื่อแดงไปจนถึงใบหู

21:00

เป็นเวลาที่นานพอสมควรพวกเขาผลัดกันร้องเพลงอย่างไม่มีใครยอมใคร โดยเฉพาะแทนกับปรายที่เหมือนจะเข้ากันได้ดี แทนสังเกตเห็นนะว่า ปรายแอบลอบมองไอซ์ตลอดเวลา ดูท่าไม่นานคงจะมีคู่รักคู่ใหม่เกิดขึ้น ในเร็วๆนี้แน่

แทนนั่งซดเหล้ากินอย่างชิวๆตัวก็โยกย้ายไปตามจังหวะดนตรี จะว่าไป ที่นี้เวลามืดมาก็สวยงามไม่ใช่น้อย ชักอยากเห็นบรรยากาศข้างนอกแล้วซิว่า มันจะดีแค่ไหน เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงเลี่ยงที่จะเดินออกจากห้องก่อนจะเดินไปที่ระเบียงซึ่งจัดเอาไว้ให้เห็นทิวทัศน์ในเวลากลางคืน มือก็หยิบบุหรีขึ้นมาจุดดูด ซึ่งเขาไม่ได้ดูดมานานมากแล้ว แต่เป็นเพราะเขาไม่อยากคิดอะไรมาก ในเวลานี้บุหรีเท่านั้น ที่เขานึกถึง แต่แล้วอยู่ๆสายตาเจ้ากรรมของเขาก็ดันไปสะดุดกับใครบางคนเข้า ซึ่งแน่นอนเขาจำได้ดีว่าเป็นใคร

เอาละซิ ตอนนี้อาจจะไร้สาระสักหน่อย เนื่องจากเพื่อนไรค์ก็ติดตามเลย เลยใส่อะไรไร้สาระไปเยอะเลย555 ถ้าชอบก็ฝากไว้เยอะๆน๊า