(BY)แรงแค้นปรารถนารัก EP.7

(BY)แรงแค้นปรารถนารัก EP.7

นาวินมาเที่ยวผับกับกลุ่มเพื่อนเหมือนเช่นทุกคืน แต่วันนี้เขาไม่ได้มาคนเดียว เพียงเพราะเมื่อช่วงบ่าย อยู่ๆเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากปูอัด เด็กหนุ่มผิวขาว ตากลมโต ตัวเล็กๆ ซึ้งเป็นคนที่เขาคบหาอย่างจริงจังก่อนที่เขาจะขึ้นมหาลัย เพราะแพ้ลูกตื้อและลูกอ้อนของคนตัวเล็กจนเขาเลยลองที่จะคบด้วย แต่มีข้อแม้ว่าห้ามผูกมัดเขา ซึ่งคนตัวเล็กก็ยอมตกลง หลังจากคบกันได้ไม่นาน ปูอัดก็ต้องย้ายไปเรียนอยู่ต่างประเทศแต่พวกเขาก็ยังติดต่อกันอยู่เสมอ จนกระทั่งวันนี้อยู่ๆปูอัดก็กลับมาพร้อมกับบอกว่าจะย้ายมาเรียนที่นี่ ตอนแรกเขาก็รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่อยากที่จะซักไซ้อะไรมากมายเท่าไหร่นัก เพราะดูท่าว่าคนตัวเล็กก็พยายามเลี่ยงที่จะไม่ตอบหรือบอกอะไรเขา

"เห้ย!! ไอ้วินทางนี้โว้ย!!" เสียงตะโกนเรียกชื่อเขาพร้อมกับกวักมือเรียกแข่งกับเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มภายในผับ ก่อนที่นาวินจะเดินเข้าไปหาโดยไม่ลืมที่จะจูงมือใครอีกคนมาด้วย เมื่อเพื่อนๆในกลุ่มเห็นก็เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

"เห้ย!! ไอ้วินมึงพาใครมาด้วยวะ?" เบียร์เอ่ยถาม ก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างแปลกใจไอ้เบียร์

"มึงจำปูอัดไม่ได้เหรอวะ" นาวินนึกขำเพื่อนตัวเองที่จำคนตัวเล็กไม่ได้"

"อ้าว!! น้องปูอัด กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย"คราวนี้เป็นฝ่ายกีต้าร์ที่เอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจระคนดีใจ

"กลับมาเมื่อบ่ายครับ ผมโทรให้พี่วินมารับ แล้วอีกอย่างผมก็อยากเจอพวกพี่ด้วย" คนตัวเล็กเอ่ยยิ้มๆ คงไม่แปลกที่ปูอัดจะรู้จักทุกคนในกลุ่มและเรียกว่าแทบจะสนิทเลยก็ว่าได้

"เอ้า!! มานั่ง วันนี้เราจะมา เลี้ยงฉลองต้อนรับที่น้องปูอัดแฟนไอ้วินกลับมาเรียนต่อที่นี่" เบียร์เอ่ยพร้อมกับยืนขึ้นแล้วยกแก้วชนกับเพื่อนคนอื่นๆ. ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มเปิดฟอร์มดื่มเหล้ากันอย่างเฮฮา โดยมีนาวินนั่งอยู่ข้างๆปูอัดซึ้งกำลังนั่งหัวเราะร่ากับความตลกขบขันของคนในกลุ่ม แต่แล้วสายตาของเขาก็ดันไปสะดุดกับใครบางคนเข้า แต่เพียงเพราะคนๆนั้นหันหลังให้เขา เขาเลยไม่คิดที่จะสนใจอะไรมากนัก

ทางด้านแทน หลังจากที่เหล้าเข้าปากไปได้สักพัก เขาก็เริ่มที่จะคุมสติตัวเองไม่อยู่ โดยมีไอซ์ซึ้งตกอยู่ในอาการเดียวกัน เริ่มจะโยกย้ายส่ายสะโพกไปมายิ่งดึกความสนุก มันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาทั้งคู่ต่างประครองตัวกันไปเต้นอยู่กลางผับอย่างครึกครื้น โดยไม่สนใจเลยว่าตัวเองจะเป็นจุดสนใจของผู้ชายมากมายขนาดไหน หน้าตาที่แดงจัดไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ปากอมชมพูดูแล้วช่างมีเสน่ห์มากมาย ผู้ชายหลายๆคนเริ่มที่จะเข้าประชิดตัวและเริ่มเต้นไปตามจังหวะดนตรี อย่างเมามันส์

"เฮ้ย!! พวกมึง ใครวะน่ารักชิบหายเลยวะ แม่งเต้นยั่วเปล่าวะ" คิมเพื่อนในกลุ่มของนาวินเอ่ยขึ้นหลังจากเหลือบไปเห็นคนตัวเล็กทั้งสองคนกำลังเต้นยั่วโดยไม่สนใจใคร จนเพื่อนๆในกลุ่มก็เริ่มที่จะหันไปดูตามที่คิมบอก ตอนแรกวินก็ไม่ได้สนใจที่จะหันไปมอง เพราะเขาสนใจเหล้ามากกว่า จนโอมเอ่ยชื่อของใครบางคนขึ้นมา ทำให้เขาต้องรีบหันไปดูอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

"เห้ย!!นั้นมัน..ไอ้แทนกับไอ้ไอซ์นิ"

"เออ!!จริงด้วยว่ะ ท่าเต้นแม่งโคตรเอ็กซ์เลยวะ" เบียร์เสริม

"น่ารักขนาดนี้กูมองข้ามมันไปได้ไง"

"ไอ้ไอซ์แม่งน่าเอาชิบหาย...โอ๊ย!! ไอ้เหี้ยโอมมึงตบหัวกูทำไมวะแม่ง" คิมที่ถูกโอมตบหัวอย่างแรง เงยมองหน้าเพื่อนอย่างเคืองๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบหัวตัวเองปอยๆด้วยความเจ็บ ส่วนโอมก็ทำน่านิ่งไม่รู้ไม่ชี้ที่ถูกเพื่อนมองอย่างค้อนๆ

ปึง!!!!

เสียงทุบโต๊ะดังตามแรงอารมณ์ของใครบางคน ทำให้เพื่อนๆต่างหันมองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ

"เป็นเหี้ยไรวะไอ้วิน ทุบโต๊ะทำไม?"

"พี่วิน เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำน่าแบบนั้นเหรอครับ" ปูอัดถามขึ้นเมื่ออยู่ๆคนตัวสูงก็ดูอารมณ์ไม่ดีคร้ายกับกำลังโกรธใครสักคน มือหนาที่กำแน่นเข้าหากันอย่างไม่ปิดบัง

"หึ อยากลองดีกับกูนักใช่มั้ยได้" นาวินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะลุกออกจากโต๊ะด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว

"ไอ้เบียร์ มึงไปส่งน้องปูอัดให้กูที กูไม่ว่างไปส่ง". พูดจบเขาก็เดินไปโดยไม่ทันที่เบียร์จะทันได้พูดหรือเอ่ยอะไร

"หะ เห้ยเดียว!! อะไรของมันวะ ไอ้โอมแล้วนั้นมึงจะไปไหนอีก เห้ยเป็นไรกันวะไอ้สองคนนี้" เบียร์เอ่ยอย่างหัวเสีย ที่อยู่ๆเขาก็ถูกเพื่อนโยนภาระมาให้เขาซะงั้น

..................................

หมับ!!

อยู่ๆมือหนาของใครบางคนก็ขว้าหมับเข้าที่ขอแขนเรียวของแทน ก่อนจะออกแรงกระชากถึงจะไม่แรงมาก แต่ด้วยความที่ว่าคนตัวเล็กเมาหนัก. ทำให้เขาโอนเอียงไปซบอกแกร่งของใครอีกคนได้โดยง่าย

"อะโอ๊ย ..ครายยยวะ มาจับกูทำมายยย". คนตัวเล็กที่ถูกขัดจังหวะ ร้องโวยวายอย่างไม่พอใจที่ถูกใครก็ไม่รู้มากระชากแขนเขา

"กูบอกมึงแล้วใช่มั้ย ว่าอย่าออกไปไหน หึ!! อยากมากใช่มั้ยห่ะ". เสียงกระซิบข้างหูทำให้คนตัวเล็กที่กำลังโวยวายเสียงดังถึงกับเงียบลงแทบจะทันที ก่อนที่จะค่อยๆเงยหน้ามองผู้มาใหม่อย่างช้าๆ เมื่อรู้ว่าเป็นใครเขาก็ถึงกับน่าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด

"อะ ไอ้วิน!!" เสียงเรียกชื่อตะกุกตะกัก ทำให้แทนแทบจะซางเมาทันที เขารีบผลักอกร่างสูงให้ห่างออก ถึงตัวเองจะยืนแทบจะไม่อยู่แล้วก็ตาม

"อย่าา มาา ยุ่งงกับกู กูจะอ่อยคราย มันก็เรื่องของกู" เมื่อเมาความกล้ามันมาจากไหนไม่รู้แทนก็ไม่อาจเข้าใจ เขาว่าคนเมามักพูดความจริง และกล้าทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยกล้าที่จะทำ

แทนพยายามขัดขืนร่างสูงแต่ด้วยความที่เขาตวเล็กกว่าผสมกับดื่มหนักพอสมควรทำให้เขาไม่มีแรงมากพอที่จะขัดขืนคนที่ตัวสูงกว่าเขาได้

"ปล่อยยยกูน๊าาา. กูจะไปหาไอซ์ " คนตัวเล็กพยายามแกะมือหนาออกแต่ก็ไม่สำเร็จเขายังคงดื้อดึงที่จะไปเต้นกับคนอื่นๆเหมือนเดิม

"ไอ้ไอซ์โดนไอ้โอมมันลากกลับบ้านมันไปแล้ว อยากโดนไอ้พวกนั้นมันเอาหรือไงวะห่ะ มึงนี้มันร่านไม่เลิกจริงๆนะไอ้แทน ทำไมหรือที่กูเอามึงมันไม่สะใจหรือไง ถ้ากูเอามึงแล้วมึงไม่สะใจบอกกูดีๆก็ได้ ซาดิสๆกูชอบอยู่แล้ว" เมื่อพูดดีๆไม่รู้เรื่องนาวินก็เริ่มที่จะขึ้นเสียงและหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมเมื่อคนที่ตัวเล็กกว่าเอาแต่ดิ้นและขัดขืนตลอดเวลา

"หยุดดูถูกกูสักที ถ้าไม่รู้จักนิสัยกูดีก็อย่ามากล่าวหากู ใครจะไปเหมือนมึงละ เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ไม่เหมือนกูใครจะล้อกู ด่ากู หรือจะรังแกกู กูก็ทำอะไรไม่ได้ เพื่อนก็ไม่มี มีแต่สังคมรังเกียจ" คนตัวเล็กตะโกนใส่หน้าคนร่างสูงอย่างหมดความอดทนผสมกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เขาตะโกนใส่หน้าอย่างไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย

"....."

"แล้วมึงจะมายุ่งกับกูทำไม!! กูอยากจะให้ใครเอากู มันก็เรื่องของกู...เฮ้ย!! ปล่อยกูซิฟร่ะเฮ้ย!!..ปล่อยกู กูม่ายไปกับมึง"

แทนโวยวายลั่นเมื่ออยู่ๆตัวเขาก็ลอยหวืดไปอยู่บนบ่าของคนร่างสูง ใช่แล้วเขาถูกคนร่างสูงอุ้มขึ้นพาดบ่าแล้วเดินออกไปอย่างไม่แคร์สายตาใคร เขาทั้งทุบทั้งดิ้น แต่คนร่างสูงก็ไม่มีทีท่าว่าจะวางเขาลง

ตุบ!!! เมื่อมาถึงรถนาวินก็เหวี่ยงร่างบางเข้าไปในรถโดยไม่ลืมที่จะรัดเข็มขัดเพื่อกันอีกฝ่ายหนี "นั่งนิ่งๆอย่าให้กูโมโหไม่อย่างนั้น จะหาว่ากูไม่เตือน". นาวินแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่า เมื่อเห็นคนตัวเล็กนั่งทำน่าไม่พอใจ ก่อนที่จะเขาจะปิดประตูรถแล้วเดินอ้อมไปนั่งประจำที่แล้วขับรถออกไป. โดยไม่รู้เลยว่าได้มีสายตาของใครบางจ้องมองการกระทำของเขาอย่างไม่พอใจ

นาวินขับรถมาเรื่อยๆสักพักก็ถึงคอนโด เขารู้สึกหงุดหงิดที่คนตัวเล็กกล้าขัดคำสั่งเขา ของเล่นยังไงก็คือของเล่น เขาก็แค่หวงของเล่น ยิ่งเมื่อเห็นคนตัวเล็กไปเต้นยั่วผู้ชายคนอื่น เขาก็ยิ่งหงุดหงิดจนแทบอยากจะจัดการเสียตรงนั้น แล้วทำไมเขาต้องโมโหด้วยเมื่อไล่ความคิดบ้าๆนั้นไปแล้ว เขาก็หันไปมองอีกฝ่ายก่อนจะเห็นว่าคนตัวเล็กได้หลับคอพับคออ่อนไปเรียบร้อยแล้วแถมปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น

"หึ!! คิดว่าจะได้หลับอย่างสบายๆเหรอมึง ยังหรอกกูจะทำโทษมึงที่กล้าขัดคำสั่งกูออกไปยั่วคนอื่น อย่าหวังว่าคืนนี้กูจะให้มึงได้นอน" นาวินกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะจัดก่อนอุ้มคนตัวเล็กในท่าอุ้มเจ้าสาวขึ้นไปบนห้อง เขาใช้คีย์การ์ดแตะกาอนจะเปิดประตูเข้าห้องโดยไม่ลืมที่จะล็อคห้อง

"ตุบ...โอ๊ย ไอ้เหี้ยกูเจ็บ" แทนอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆเขาก็ถูกใครบางคนเหวี่ยงเขาใส่บนเตียงชนิดที่ว่าถ้าโยนบนพื้นเขาคงไม่ขาหักก็แขนหัก ถึงเตียงมันจะนิ่มมากแค่ไหน.แต่ถ้าโดนเหวี่ยงแรงขนาดนี้มันก็จุกและเจ็บอยู่ดี

"เจ็บเหรอ หึ กูบอกมึงแล้วใช่มั้ยห่ะว่าอย่าออกไปร่าน ไปอ่อยใคร ไม่งั้นกูเอามึงตาย" นาวินเหยียดยิ้มก่อนจะเดินเข้าหาแทนที่เริ่มจะซ่างเมาได้บ้างแล้ว

"มะ มึงจะทำอะไร" แทนถดถอยหนีอย่างรนรานเมื่อนาวินเดินย่างกรายเข้ามาหาเขาอย่างช้าๆ

"ก็ทำหน้าที่ผัวมึงไง คืนนี้กูจะเอามึงทั้งคืนจนสลบคาอกกูเลยละ"

..................................