บทที่ 6 ปฏิบัติการตามจีบเธอ (4)

บทที่ 6

ปฏิบัติการตามจีบเธอ (4)

“มีนช่วยพี่อยู่นะคะ อยากกลับไปโง่เหมือนเดิมหรือไง” มีนาถลึงตาใส่และมองคนตัวโตด้วยแววตาหนักแน่น ถึงเขาจะไม่ชอบเธอก็ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อง ๆ เธอก็อยากจะเรียกสติของเขาไม่ให้กลับไปหาผู้คนหญิงคนนั้นแม้ว่าตัวเองจะกลายเป็นตัวน่ารำคาญสำหรับเขาไปแล้วก็ตาม

“พีท เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะพีทเองก็คิดถึงเอมไม่ใช่เหรอ”

“...”

“เสียใจด้วยนะ ตอนนี้ฉันเป็นแฟนเขา เธอไม่มีสิทธิ์!” มีนาขมวดคิ้วยุ่งมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ทั้งที่การกระทำของเธอชัดเจนขนาดนี้แล้วยังตามตื๊ออยู่อีก

“ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนพีทเหรอคะ”

“ไม่ใช่!” พีทเอ่ยปฏิเสธเสียงหนักแน่น ก่อนที่เสียงหัวเราะเย้ยหยันจากเอมจะดังขึ้นพลางกดสายตาหยาม

คนตัวเล็กถึงกับน้ำตาคลอ ไม่ใช่เพราะเขาไม่สนใจแต่เป็นเพราะเขาเลือกคนเก่าทั้งที่ถูกทรยศหักหลังอย่างเจ็บแสบต่างหาก บทเรียนก็มีให้เห็นแล้วแต่ยังเลือกกลับไปเส้นทางเดิม เพิ่งรู้ซึ้งถึงความโง่เขลาของตัวเองก็วันนี้ว่าไม่ควรเอาความหวังดีไปแส่เรื่องคนอื่น

“ได้ยินชัดเจนแล้วนะ คนที่ไม่มีสิทธิ์คือเธอมากกว่า”

“ถ้าพี่อยากกลับไปโง่อีกก็ตามใจ!” มีนาปล่อยแขนแกร่งออกแต่โดยดี เธอทำได้ทุกอย่างไม่ว่าจะตามจีบเขาด้วยวิธีไหนแต่สิ่งเดียวที่เธอไม่คิดจะทำก็คือสู้กับคนในใจของเขา

ในเมื่อพีทไม่คิดเปิดใจและอยากหวนกลับไปหากับคนรักเก่า เธอก็ไม่คิดดื้อรั้นหรือเอาชนะอีกต่อไป

‘เพิ่งเริ่มวันแรกก็แพ้ราบคราบไปเลยยัยมีน’ มีนาบ่นกับตัวเองในใจพลางกำหมัดแน่น เธอคิดผิดจริง ๆ ที่อยากเอาชนะใจคนอย่างเขา

แต่ทว่า...

“ตอนนี้ไม่ใช่แฟนแต่ในอนาคตไม่แน่!” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นก่อนที่คนตัวโตจะเดินไปจับมือเล็กเอาไว้ มีนาถึงกับเบิกตากว้างมองคนตรงหน้าด้วยความตกใจแล้วก็ลากสายตามองที่มือตัวเองให้ชัด ๆ ว่ากำลังฝันไปหรือเปล่า

เต็มสองตา!

เธอไม่ได้ฝัน หูไม่ได้เพี้ยน สัมผัสยังรับรู้ชัดเจน

“พะ...พี่” ถึงจะมั่นใจว่าไม่ใช่ฝัน แต่ยังมีความสับสนว่าเขาทำแบบนี้ทำไม

“พีท!”

“ผู้หญิงอย่างเธอไม่คู่ควรกับความรักของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันโคตรเสียดายเวลาเลย...ฉันไม่น่ามาเจอคนอย่างเธอเลยเฌอเอม!”

สิ้นประโยคชายหนุ่มก็จับมือเล็กเดินไปยังรถยนต์คันหรูของเขาก่อนจะประจำที่เบาะฝั่งคนขับโดยไม่คิดหันกลับไปมองคนรักเก่าอีก ยอมรับว่ายังรู้สึกหวั่นไหวและคิดถึง แต่ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันจบลงแล้วเขาก็ไม่คิดกลับคืนหรือเห็นใจผู้หญิงอย่างเอมอีก

มีนาหันมองพีทด้วยความตกใจ ขณะที่รถยนต์กำลังขับเคลื่อนไปตามทางโดยไม่มีคำใดเปล่งออกมามีเพียงความเงียบสงัดที่ปกคลุมภายในตัวรถเท่านั้น แววตาหวานจดจ้องใบหน้าหล่อเหล่าทั้งที่ยังตกใจไม่หาย เธอไม่คิดเลยว่าคนอย่างเขาเด็ดเดี่ยวและหนักแน่นได้ขนาดนี้

เธอมองเห็นแววตาของเขาที่หวั่นไหวกับคำพูดของคนรักเก่า มันทำให้เธอมั่นใจว่าการกระทำของตัวเองนั้นคงเสียเปล่าปละช่างโง่เง่า ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนก็ไม่มีทางสู้คนคนในใจเขาได้ และเธอมั่นใจว่าเขาจะต้องกลับไปหาเธอเป็นแน่

แต่มันไม่ใช่เลย...

“มองอะไร” ประโยคนั้นทำเอาหญิงสาวสะดุ้งเฮือกและรีบหับกลับไปยังที่เดิม

‘ยัยมีน แกโรคจิตไปแล้วเหรอถึงได้ไปจ้องหน้าเขาอย่างนั้น!’

อยากจะทึ้งหัวตัวเองแรง ๆ ที่ชอบทำอะไรไม่คิดอยู่เรื่อย ถึงแม้ว่าการกระทำของเขาเมื่อครู่จะทำให้เธอแปลกใจและรับรู้ความคิดของเขาอีกมุมหนึ่งจนทำให้เธอเริ่มมั่นใจว่าเขาเองก็เป็นคนที่น่าค้นหาที่สุด แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่รำคาญหรือเห็นเธอเป็นตัวอันตรายสักหน่อย

จนเธอเองอยากเข้าไปในหัวใจของเขาและครอบครองมันให้ได้

“ฉันถามว่ามองอะไร”

มีนาไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มและหัวเราะออกมา จนพีทอดไม่ได้ที่หันหน้าและกดสายตาถามอย่างเอาคำตอบ

“ขำอะไร”

“ขำพี่แหละ”

“อะไรของเธอ” ชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ่งก่อนจะหันกลับไปสนใจหนทางตรงหน้า

“พี่น่ารักจังเลยอะ”

ประโยคนั้นทำเอาชายหนุ่มชะงักและหันมองคนตัวเล็ก จากใบหน้าเคร่งขรึมแปรเปลี่ยนเป็นความตกใจมึนงงอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ต้องปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพราะไม่อยากให้คนข้าง ๆ รับรู้ความรู้สึกของเขา

“อย่ามากวนประสาท”

“ที่มีนบอกว่าจะจีบพี่อะมีนพูดจริงนะ มีนไม่ได้ล้อเล่น”

“ฮึ! มันก็แค่เกมเดิมพันบ้า ๆ ของเธอกับเพื่อนฉัน” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ

“ไม่มีเกมอะไรทั้งนั้นแหละพี่พีท จีบก็คือจีบ”

“สงสัยเธอคงอยากท้าทายฉันมากสินะ”

“ใช่ มีนอยากท้าทายพี่” มีนาหันมองคนหลังพวงมาลับอย่างไม่ลดละ เธออยากท้าทายกับเขาจริง ๆ ได้ยินว่าเก่งนักเก่งหนา ก็อยากจะรู้ว่าถ้าเจอมารยาจีบหนุ่มของเธอไปจะเก่งอวดดีได้สักแค่ไหน

“ฮึ มันก็แค่เรื่องสนุกที่เธอกับเพื่อนของฉันตั้งใจจะปั่นประสาทฉัน” พีทมั่นใจว่าสิ่งที่เธอทำอยู่ก็เพื่อปั่นหัวให้คนอย่างเขาตายใจ มันเป็นเพียงเรื่องสนุกที่เห็นความรู้สึกของเขาเป็นสิ่งไร้ค่าก็เพียงเท่านั้น

“มีนไม่ได้เห็นว่าเป็นเรื่องสนุก มีนชอบพี่จริง ๆ อาจจะยังไม่ได้ชอบมากแบบว่าคลั่งรัก คลั่งไคล้ แต่มีนแค่รู้สึกว่าพี่น่าค้นหาดี ถึงจะขี้เก๊กไปหน่อยแต่พี่นี่หล่อตรงเสปกมีนเลยอะ...” มีนาพูดออกไปตามตรงพลางพิจารณามองใบหน้าหล่อเหลาให้ชัด ๆ อีกครั้ง

“...ผิวขาว จมูกโด่ง สันกรามชัดมาก กร้าวใจมากพ่อจ๋า เสียงก็ทุ้มน่าฟัง ส่วนสูงก็พอเหมาะกับคนตัวเล็ก ๆ อย่างมีน แต่เรื่องนี่ไม่รู้นะ ต้องลองดูว่าได้หรือเปล่า มีนรับรองว่ามีนไม่ได้เล่นกับความรู้สึกของพี่จริง ๆ ถ้าชอบก็คือชอบ ถ้าจีบก็คือจีบ”

“เลิกทำแบบนี้ซะ!”

“ไม่เลิก! มีนจะตามจีบพี่ มีนเชื่อว่าสักวันพี่ก็ต้องตกหลุมรักมีน หลงมีนหัวปักหัวปำ ฮี่ฮี่”

“ถ้าอย่างนั้นก็เสียเวลาเปล่า” คนตัวโตยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ถึงยัยตัวแสบนี่จะชอบเขาจริง ๆ เขาก็ไม่คิดสนใจอยู่แล้ว

“พี่ก็เปิดใจให้มีนหน่อยสิ พี่ไม่ต้องทำอะไรเลยเดี๋ยวมีนจะทำเอง มีนจะรุกพี่เอง!”

“นี่เธอ!”

ประโยคนั้นทำเอาชายหนุ่มหันกลับไปมองคนตัวเล็กอีกครั้ง คำพูดสองแง่สองง่ามของเธอทำให้เขาถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

สเปกผู้หญิงในอุดมคติของเขาอย่างแรกก็คือเป็นคนเรียบร้อย พูดน้อย และน่ารัก แต่กับเธอนี่โคตรจะตรงกันข้าม!

“คิก ๆ คิดลึกนะเราอะ” มีนายื่นมือไปหยิกแก้มคนตัวโตหนึ่งทีพลางหัวเราะร่าอย่างชอบใจที่เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา

“ยัยบ้านี่!”

“มีนหมายถึงว่าให้พี่อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวมีนจะตามจีบพี่เอง มีนมีวิธีของมีนแล้วกัน เตรียมรับการจีบฉบับมีนาได้เลยค่ะพี่พีทขา!”