ตอนที่ 1 ทุนเรียนฟรี

… 2 ปีที่แล้ว …

กลิ่นน้ำยาทำความสะอาดที่คละคลุ้งไปทั่วทั้งบริเวณ คนที่กำลังถูพื้นอยู่บริเวณนั้นแม้จะใส่หน้ากากอนามัยอย่างหนาแต่มันก็แทบจะไม่สามารถป้องกันกลิ่นได้สักนิด เหลือพื้นที่อีกเพียงไม่กี่ตารางเมตร คนที่จับไม้ถูพื้นไว้แน่นถอนหายใจเฮือกใหญ่ตัดสินใจเร่งมือขึ้นอีกนิดเพื่อให้พื้นที่ที่เหลือเสร็จลงอย่างรวดเร็ว

หน้ากากอนามัยหนาสามชั้นถูกกระชากออกอย่างแรง หลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำชายด้านในเมื่อครู่จนถึงหน้าประตูทางเข้า สูดอากาศเข้าจนเต็มปอด ด้านนอกห้องน้ำแม้ตรงนี้จะยังมีกลิ่นสารเคมีชนิดรุนแรงลอยออกมาแต่ก็ยังดีกว่าด้านใน

ห้องน้ำของโรงงานหล่อเหล็กแห่งหนึ่ง นอกจากจะได้ขึ้นชื่อว่าสกปรกมากแล้ว ภายในยังเลอะเทอะไปด้วยคราบน้ำมัน หรือแม้กระทั่งจาระบี นั่นเป็นเหตุผลที่จะต้องใช้น้ำยาชนิดรุนแรงเพื่อขจัดคราบสกปรกให้หาย

กุลจิรา สูดลมหายใจเข้าปอดอีกหลายเฮือก ก่อนจะกลับเข้าไปล้างน้ำเปล่าเพื่อทำความสะอาดห้องน้ำชายเกือบยี่สิบห้องด้านในให้แล้วเสร็จ จนทั้งหมดเสร็จสิ้นก็กินเวลาเกือบจะสองชั่วโมง เธอกลับมาที่หน้าห้องน้ำอีกครั้ง เปิดพัดลมอุตสาหกรรมตัวใหญ่เพื่อให้พื้นแห่งเร็วขึ้น เพราะใกล้จะถึงเวลาพักเที่ยงของพนักงาน ถ้ามันแห้งไม่ทัน ตอนบ่ายเธอคงจะได้ล้างมันอีกรอบแน่นอน

"ห้องน้ำเข้าได้ไหมหนู" เสียงชายสูงวัยที่ดังมาจากหน้าห้องน้ำ แม้ที่หน้าห้องน้ำจะมีป้ายสีเหลืองระวังลื่นตั้งอยู่ แต่เพราะทนอาการปวดปัสสาวะอย่างแรงไม่ไหว จึงทำให้เขาต้องเดินเข้ามาด้านในเมื่อเห็นแม่บ้านกำลังทำความสะอาดอยู่จึงได้เอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงติดจะเกรงใจไม่น้อย

"อ๋อ เข้าได้ค่ะ แต่คุณต้องระวังลื่นหน่อยนะคะ พื้นยังไม่แห้งดีค่ะ"

"ขอโทษทีนะหนู ปวดท้องไม่ไหวแล้ว"

"เชิญค่ะ ไม่ต้องเกรงใจหนูหรอกค่ะ แต่ระวังลื่นนะคะ" กุลจิราพูดย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นชายวัยชราที่กำลังเดินคล้ายย่องเข้ามาในห้องน้ำด้วยท่าทางที่ไม่ทะมัดทะแมงนัก และไม่ทันขาดคำ ร่างกายที่ดูจะเดินไม่ค่อยสะดวกนักเพราะดูจะอายุเยอะไม่น้อยแถมยังตัวใหญ่ค่อนไปทางอ้วนเสียด้วย คุณคนนั้นก็ทำท่าจะหงายหลังเสียให้ได้ โชคดีที่เธอไวกว่าคว้าแขนไว้ได้ทัน

"โอ๊ย ขอบใจมากหนู เกือบแย่"

"ค่อยๆ เดินค่ะ" เธอจึงช่วยประคองแขนไปถึงหน้าห้องน้ำด้านใน ก่อนจะเดินกลับออกมาข้างนอก

เพราะพัดลมตัวใหญ่ประสิทธิภาพสูงทำให้พื้นกระเบื้องด้านในเกือบจะแห้งสนิท ตอนที่ท่านเดินออกมาถึงหน้าห้องน้ำ ยังได้ขอบคุณเธออีกครั้ง

"ขอบใจมากนะหนู"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณ"

เธอกลับเข้าไปด้านในห้องน้ำอีกครั้งเพื่อเก็บพัดลมตัวใหญ่เข้าที่ให้เรียบร้อย และจะได้เก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดเพื่อที่จะได้ไปทำห้องน้ำผู้หญิงต่อ แต่พลันสายตาไปกระทบกับกระเป๋าสตางค์สีดำที่วางอยู่ตรงอ่างล้างมือ เธอมั่นใจว่าเป็นของคุณตาคนเมื่อครู่แน่ แม้จะไม่รู้ว่าท่านคือใคร แต่ชุดที่ท่านใส่ดูจะมีราคาไม่น้อย และยิ่งในโรงงานใหญ่แบบนี้ ไม่น่าจะมีตาสีตาสาที่ไหนมาเดินได้ ยิ่งเป็นบริเวณโรงผลิตด้านหลังนับเป็นข้อหวงห้ามอย่างยิ่ง

กุลจิราหยิบกระเป๋ามาเปิดดูแทบจะไม่มีเอกสารอะไรอยู่ในนั้น มีเพียงนามบัตรเกือบสิบใบเห็นจะได้ ในนั้นระบุชื่อเป็นภาษาอังกฤษที่เธออ่านได้ว่า ธนกร โชติเกียรติสกุล แต่อะไรก็ไม่สะดุดตาเท่ากับธนบัตรสีเทาเป็นปึกที่อยู่ในนั้น เธอไม่กล้านับเลยว่ามันจะมีกี่ใบและจำนวนเท่าไร หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ รีบออกมาที่หน้าห้องน้ำอีกครั้งก็ไม่เห็นชายชราคนนั้นแล้ว