EPISODE10 [ภาพติดตา]

Bad Twins เฮียแฝดอย่าร้าย

EPISODE10

[ภาพติดตา]

เช้าวันถัดมาหนุ่มน้อยนักเรียนที่รู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกบนโต๊ะหนังสือ ที่จะดังปลุกในเวลาหกโมงเช้าทุกวัน ทำให้หยินยันตัวลุกขึ้นนั่ง

“อ่า…ปวดหัวจังวะ” หยินพึมพำกับตัวเอง เมื่อก้มมองเสื้อผ้าบนตัว ก็พบว่าเขายังสวมชุดนักเรียนอยู่ นั่นทำให้หนุ่มน้อยรีบลุกไปอาบน้ำอาบท่าทันที เพราะไม่อยากไปโรงเรียนสาย

สายน้ำที่ไหลชโลมร่างเปลือยเปล่าขาวจัด ทำให้หยินค่อยรู้สึกได้สติและผ่อนคลายขึ้น หนุ่มน้อยนุ่งผ้าขนหนูออกมาจัดการแต่งตัว ก่อนจะเดินไปยังนาฬิกาแขวนที่ติดอยู่บนผนังห้อง เขาปลดมันลงมาอย่างใจเย็น ก่อนจะดึงเอากล้องวงจรขนาดจิ๋วที่ฝังอยู่ด้านในมาเปิดเช็กดูกับโทรศัพท์มือถือ

ทันทีที่ภาพในกล้องขนาดจิ๋วถูกเปิดขึ้น แม้คุณภาพมันจะบกพร่องตรงที่อัดเสียงไม่ได้ แต่ภาพคลิปที่ได้เห็นทั้งหมด ก็ทำให้หยินรู้แล้วว่าเขาไม่ได้ง่วงจนหลับไปเองจริง ๆ

ให้ตาย! ตอนนี้เขากลายเป็นบุคคลน่าสงสัยสำหรับเฮียแฝดไปแล้วสิ

“หึ!” หนุ่มน้อยแค่นเสียงหยัน แล้วกระตุกยิ้มบนเรียวปากสีสด ก่อนจะดึงกล้องออกจากพอร์ตเชื่อมต่อ และนำมันไปเสียบไว้ที่เดิม ครั้งนี้ต้องขอบคุณไอ้สองที่ให้ของดีไว้

“เฮ้อ! เล่นติดตั้งตัวจับพิกัดมือถือไว้แบบนี้ ผมก็ไปไหนไม่สะดวกสิฮะ” หนุ่มน้อยพึมพำ ก่อนจะคว้ากระเป๋านักเรียนเดินออกจากห้องพักไปทันที

‘คิดจะดูรอยสักบนตัวผมเหรอฮะ…มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก’ หนุ่มน้อยคิดในใจอย่างอารมณ์ดี พลางล้วงกล่องบุหรี่ออกมาจุดสูบ

“อ้าว! ไอ้หยินจะไปแล้วเหรอวะ” ตี๋ที่วันนี้มาดูความเรียบร้อยของคลับแต่เช้าส่งเสียงทักขึ้น

“ต้องไปดิเฮีย เดี๋ยวไม่ทันรถเมล์ ว่าแต่เมื่อคืนผมกลับมายังไงฮะ” หยินหยั่งเชิงตี๋

“กูนี่ไงแบกมึงมา เสือกหลับไม่รู้เรื่อง ดีที่เฮียแฝดเขาไม่ว่าอะไร” ตี๋ว่า ทำราวกับเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“โทษทีเฮีย ผมคงเหนื่อยไปหน่อย พวกเฮียแฝดไม่ถีบลงรถก็ดีแล้วฮะ ขอบคุณเฮียที่อุตส่าห์แบกผมมาส่ง ผมไปเรียนนะ” หยินบอกขอบคุณ แล้วเดินไปรอรถเมล์ทันที

ท่าทางที่ดูไม่ติดใจสงสัยอะไรของหยิน ทำให้ตี๋ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก

'ดีแล้วไอ้หยินที่มึงไม่ใช่คนของกลุ่มไหน ต่อไปเฮียแฝดคงจะเอ็นดูคนมีความสามารถอย่างมึงมากขึ้นแน่ ๆ'

ตี๋ได้แต่คิดในใจ เพราะหยินเองก็ทำงานได้ดีเรื่อยมา เลี้ยงเด็กแบบนี้ไว้ อาจจะช่วยงานเฮียแฝดได้ในอนาคต

ณ โรงแรมม่านรูด

เพลิงและไฟที่กำลังแต่งตัวต่างก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาเปิดแอปพลิเคชันเช็กพิกัดของไอ้เด็กน้อย และพบว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังเดินทางไปโรงเรียนแล้ว

“พวกเฮียจะกลับแล้วเหรอคะ” เสียงหวานของหญิงสาวที่ร่างกายยังคงเปลือยเปล่าถามมาอย่างออดอ้อน

“อืม” ไฟหันมาตอบสั้น ๆ ก่อนวางเงินค่าตัวไว้ให้เธอบนโต๊ะ

ท่าทางแสนเย็นชาของเฮียแฝดที่ใคร ๆ ต่างก็รู้ว่าพวกเขาคือบิ๊กบอสของเขตดาวน์ทาวน์ ไม่ได้ทำให้เธอหวั่นเกรงที่จะลุกขึ้นไปออดอ้อนพวกเขาต่อ

“ให้แอนใช้ปากอย่างเดียวมันจะพอเหรอคะ แอนช่วยพวกเฮียได้มากกว่านั้นอีกนะคะเฮียขา จะทำพร้อมกันก็ยังได้ รุนแรงแค่ไหน แอนรับได้หมดค่ะ”

หญิงสาวไม่พูดเปล่า ยังทำใจกล้าเข้ามากอดแขนไฟ ถูไถเต้าอวบใหญ่ที่บรรจุซิลิโคลนหลายซีซีไปมา ราวต้องการปลุกเร้าอารมณ์เขาให้พุ่งพล่าน

“ออกไป!” ไฟส่งเสียงขุ่น ปรายหางตามองสิ่งที่ผู้หญิงข้างตัวกำลังทำอยู่ และมันชักน่าหงุดหงิดขึ้นทุกที

“แต่ว่าเฮียขา…” หญิงสาวออดอ้อนทำท่าจะไม่ยอม

เธออุตส่าห์มีโอกาสได้มาเจอผู้ชายหล่อร้ายแสนมีเสน่ห์แพ็กคู่ขนาดนี้แล้วแท้ ๆ ทว่ากลับทำได้เพียงแค่ใช้ปากกับส่วนใหญ่โตของพวกเขาเท่านั้น เธอยังไม่ได้รับการดูแลแสนเร่าร้อนจากเฮียแฝดเลยแม้แต่นิดเดียว แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย

“อยากโดนทอดตลาดรึไงวะ”

ทว่าความอดทนของไฟมีไม่มากนัก ขืนยัยนี่ยังเซ้าซี้ไม่เลิก เขาจะสั่งคนมาหิ้วเธอไปจริง ๆ

และคำว่า ‘ทอดตลาด’ ที่ชายหนุ่มพูดมา สามารถทำให้เธอหยุดปากและทุกการกระทำไว้ทันที หญิงสาวรีบร้อนไปหอบเสื้อผ้ามาสวม ก่อนจะคว้าเงินแล้วสาวเท้าเร็ว ๆ ออกจากห้องไป ไม่คิดจะทู่ซี้อยู่ต่อให้โดนเขาสั่งขายซ่องใต้ดินแน่นอน เพราะสถานที่แห่งนั้นมันนรกของผู้หญิงชัด ๆ

“เป็นไรวะเฮียกู” ไฟหันมาถามพี่ชายที่ไม่พูดจาอะไรสักคำ

“ไม่พอว่ะ” เพลิงพึมพำ สีหน้าของเขายังคงแสดงอาการกระสับกระส่ายไม่หาย ถึงจะได้ปลดปล่อยไปบ้างแล้ว ทว่ามโนภาพนั้นของไอ้เด็กหยิน มันยังคงวิ่งวนเข้ามาในหัวเขาไม่เลิกนี่สิ

เมื่อคืนเป็นครั้งแรกเลยที่พวกเขาสองพี่น้องรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับผู้หญิงที่เรียกมา

แม้แต่ตอนที่เธอทำรักให้ด้วยปากอย่างชำนาญงานจนเสร็จคาปากขนาดนั้น ไฟและเพลิงก็ยังเผลอคิดไปถึงเรียวปากสีสดท่าทางอ่อนนุ่มของไอ้เด็กนั่นขึ้นมาเสียได้

การที่ในหัวสลัดภาพหยินออกไปไม่ได้แบบนี้ ‘ราวกับพวกเขากำลังหลอนยาไม่มีผิด’

“กูเข้าใจ…แต่มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอวะ ไอ้หยินมันเป็นผู้ชายนะเว้ย”

ไฟพยายามหาเหตุผลมารอบรับ ทำให้เพลิงหันมามองสบตาน้องชาย

“แล้วไงวะ?”

ชายหนุ่มย้อนถาม ทำเอาไฟถึงกับไปไม่เป็น นี่พี่ชายเขาเป็นเอามากนะ

“เฮียมึงต้องใจเย็น ๆ”

ไฟพยายามเรียกสติพี่ชาย แต่เพลิงไม่ได้ตอบอะไร เขาทำเพียงต่อสายถึงตี๋เท่านั้น