Chapter 3 น้องสาวขี้ยั่ว

Chapter 3

น้องสาวขี้ยั่ว

"พวกมึงไม่ต้อง เดี๋ยวกูจัดการเอง:)"

ร่างสูงหยัดยืนแล้วเดินออกจากห้องทำงานไป ทิ้งให้พวกลูกน้องได้แต่ยืนมองหน้ากันอย่างงุนงง

แต่ก็เป็นอันรู้กันว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งเรื่องของเจ้านาย

"มึงว่านายจะทำอะไรวะไอ้ดิน"

"ก็คงจะจัดการเธอคนนั้นแหละ น่าจะเคยเป็นผู้หญิงของนายมั้ง"

ดินตอบนิ่งๆ เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

"เออ คงจะจัดการแน่ๆแหละ จัดการบนเตียงน่ะ"

ป้องพูดขำๆ เจ้านายของเขานี่ฮ็อตจริงๆ สาวเข้าหาไม่เว้นแต่ละวัน นี่ถึงขนาดลักลอบเข้ามาภายในคฤหาสน์มาเฟียใหญ่กันเลยทีเดียว ไม่กลัวตายเลยรึยังไง

"ว๊ายยย"

เสียงหวานร้องขึ้นอย่างสุดแรงเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกระชาก

ใครบางคนจับเข้าที่ต้นแขนของเธอแล้วดึง!

"คิดจะทำอะไรไข่หวาน?"

น้ำเสียงนิ่งทุ้มที่แสนจะคุ้นเคย พี่ชายคนดีคนเดิมของเธอนั่นเอง

ไข่หวานหันหลังไปก็พบว่าเป็นเขาจริงๆ หนุ่มหน้าฝรั่งนามว่าโลกันต์

"พี่กันต์!"

ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ทั้งๆที่ตั้งใจจะมาพบวันนี้แท้ๆ แต่พอเจอหน้ากลับทำตัวไม่ถูก อาจเป็นเพราะไม่เคยคุยกันนานมากแล้ว

"บุกรุกเข้ามาบ้านพี่แบบนี้ ต้องการอะไร?"

ใบหน้านิ่งยังคงเอ่ยถามซ้ำประโยคเดิม แม้จะถามไปแบบนั้น แต่สายตาคมนั้นไล้มองเรือนร่างสาวในชุดนักศึกษารัดติ้วกับรองเท้าส้นสูงแหลมปี๊ดอยู่ไม่ห่าง

"เอ่อ คือ คือ...ไข่อยากคุยกับพี่กันต์ค่ะ เราไม่เคยติดต่อกันมานานแล้วนะ"

"ก็ราวๆเกือบเจ็ดปีแล้ว แต่ทำไมจู่ๆถึงเข้ามาแบบนี้"

โลกันต์ครุ่นคิดไปถึงเหตุการณ์ในอดีต เขามักสนิทสนมกับเพื่อนบ้าน มีเด็กมากมายมาเล่นที่บ้านของเขา แต่แล้วมันก็ต้องหยุดชะงักลง เมื่อพ่อของเขาก้าวสู่ธุรกิจสีเทา

ภายในระยะเวลาไม่ถึงสิบปีธุรกิจสีเทาค่อนดำนี้เติบโตไปได้อย่างรวดเร็ว ยิ่งอยู่สูง ยิ่งไปไกล คนรอบข้างก็เริ่มถอยห่างออกไป ไม่เว้นแม้แต่ ไข่หวานจากตระกูลภิรมฤกษ์

"ก็ไข่ทนไม่ไหวแล้วนี่คะ เราเคยสนิทกัน แต่ทำไมพ่อแม่ต้องกีดกันให้ไข่ไม่มาเจอพี่ก็ไม่รู้"

ไข่หวานบ่นอุบอิบ ร่างสวยยืนเต็มความสูงประชันหน้ากับหนุ่มหน้าหล่อแต่นิสัยดิบเถื่อน

"หึ ก็แล้วแบบนั้นจะมายุ่งกับพี่ทำไม?"

โลกันต์เหยียดยิ้มขำๆ เขารู้อยู่แล้วว่าที่เพื่อนสมัยเด็กหายไปหลายคนคงเป็นเพราะเหตุนี้ แต่ก็มีไข่หวานนี่แหละที่กล้าเข้าหาเขาในรอบเจ็ดปีที่ผ่านมา

"กะ ก็ไข่คิดถึงพี่นี่คะ"

ไข่หวานตอบตะกุกตะกัก อยากจะเผยความในใจให้เขาได้รู้ แต่ก็กลัวเหลือเกิน

"คิดถึงงั้นเหรอ?"

คนตัวสูงจ้องหน้าเธอแล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย คิดถึงเนี่ยนะ? แล้วทำไมไข่หวานต้องคิดถึงเขาด้วยล่ะ

"ไข่อยากเป็นเมียพี่กันต์"

ไข่หวานหลับตาปี๋แล้วเอ่ยออกไปอย่างนั้น แม้จะรู้ว่าทำใจลำบากตอนพูด แต่เธอก็อยากทำให้ชัดเจน ถ้ามันจะพังก็ให้มันพังไปตรงนี้เลย ยังไงทั้งสองคนก็แทบไม่มีโอกาสได้เจอกันอยู่แล้ว

เมื่อได้ยินประโยคนั้นออกจากปากเล็กของสาวรุ่นน้องที่อ่อนกว่าถึงหกปีโลกันต์ก็ถึงกับต้องแสยะยิ้มร้ายออกมาบนใบหน้าหล่อ เขาแค่นขำในลำคอออกมาจนไข่หวานที่หลับตาปี๋ต้องลืมตาขึ้นแล้วจ้องหน้าเขาอย่างต้องการคำตอบ

"เป็นเมียพี่ต้องเก่งเรื่องบนเตียง อย่างเธอน่ะไม่ไหวหรอก"

เขาแค่นขำแล้วตอบออกมาแบบนั้น ทำเอาสาวน้อยไข่หวานถึงกับหน้ามุ่ยด้วยความไม่พอใจ ทำไมเขาต้องทำเหมือนกับว่าเธอเป็นเด็กน้อยที่ยังไม่รู้จักโต ทั้งๆที่ตอนนี้เธอก็โตเป็นสาวแถมยังเปลี่ยนลุคตัวเองให้สวยเซ็กซี่ขยี้ใจขนาดนี้ โดยหวังว่ารุ่นพี่หนุ่มจะแลมองเธอบ้าง แต่ก็ไม่เลยสักนิด!

"ก่อนจะบอกว่าหนูไม่ไหว ช่วยไล่สายตามองใหม่อีกทีสิคะ ทั้งอก เอว สะโพก...หนูไม่ใช่เด็กแล้วนะ"

ไข่หวานเขยิบเข้าไปใกล้เขา มือเรียวเล็กไล้ไปตามกรอบหน้าหล่อของหนุ่มหน้าฝรั่ง ดวงตาสีเขียวน้ำตาลอ่อนน่าหลงใหลของโลกันต์มองไปตามสิ่งที่เธอนำเสนออยู่ตรงหน้า ตั้งแต่อก เอว สะโพก ในชุดนักศึกษาสาวรัดติ้วและกระโปรงทรงเอสั้นจุ๊ดจู๋ผ่าแหวกจนแทบจะเห็นทุกสัดส่วน

"ไม่เด็กจริงๆด้วย :)"

รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อ ไข่หวานเองก็เชิดหน้าขึ้นมองคนที่ตัวสูงกว่าอย่างไม่ลดละความตั้งใจลง ยังไงเธอก็จะต้องตกเป็นเมียของเขาให้ได้ พี่ชายข้างบ้านสุดที่รัก...

"เราจะเริ่มจากตรงไหนกันดีคะ บนเตียง...หรือว่าโซฟา?"

ดวงหน้าหวานยิ้มท้าทาย สีหน้ายั่วยวนของเด็กสาววัยยี่สิบปีช่างแสนจะยั่วเย้าให้โลกันต์เกิดอารมณ์ ก็ทั้งสวย ทั้งเซ็กซี่แบบนี้ ใครกันจะอดใจไหว...

"หึ กล้าดีนี่"

เขาเขยิบเข้ามาใกล้ร่างเล็กมากยิ่งขึ้น แม้จะทำใจกล้าแต่ในใจลึกๆแล้วนั้นเธอกลับหวั่นเกรง ไม่รู้ว่าครั้งแรกของกันและกันมันจะเป็นยังไง ยิ่งกับโลกันต์ด้วยแล้ว...ลีลาของเขามันช่างเร่าร้อนและรุนแรงเหลือเกิน เห็นได้จากการที่พาผู้หญิงมานอนไม่ซ้ำหน้าและคลิปวิดีโอที่เธอแอบถ่ายเอาไว้ดูตอนช่วยตัวเอง

"ก็ไข่รักพี่กันต์นี่คะ รักคนเดียว รักมานานแล้วด้วย"

"รักมากจนจะยอมเป็นเมียพี่เลยเหรอ?"

เขาถามพร้อมกับแค่นหัวเราะออกมาเบาๆ ไม่อยากจะเชื่อ คุณหนูไข่หวานจากตระกูลภิรมฤกษ์ซึ่งเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้วมาตั้งแต่บรรพบุรุษ บัดนี้จะยอมให้เขาได้เชยชมร่างกายของตัวเองได้ง่ายๆ แบบนี้โลกันต์จะปล่อยไปได้ยังไงล่ะ จริงมั้ย?

"ยอมค่ะ ไข่อยากเป็นเมียพี่ อยากโดนแบบที่พี่ทำกับผู้หญิงคนอื่นๆ"

"นี่ถึงขนาดแอบดูพี่ทำเรื่องแบบนั้นเลยเหรอ เป็นเด็กใครสอนให้ทะลึ่ง"

มือหนาของโลกันต์ลูบไล้หน้านวลเนียนของสาวสวยในวัยยี่สิบปี

"แล้วไข่ต้องทำยังไงถึงจะได้เป็นเมียพี่?"

สาวน้อยยังไม่ลดละความพยายาม ดูเหมือนเธออยากจะทำเรื่องอย่างว่ากับเขาเต็มที โลกันต์คิดในใจ

"ถอดเสื้อผ้าออกสิ"

เสียงทุ้มนิ่งเอ่ยบอกออกมาแบบนั้น ร่างเล็กของสาวน้อยถึงกับผงะ ดูท่าเขาคิดจริงจังจะทำแบบนั้นแล้วจริงๆสินะ

พร้อมรึยังไข่หวาน? เธอพร้อมที่จะตกเป็นเมียของพี่กันต์ทางพฤตินัยรึยัง? คนตัวเล็กได้แต่ครุ่นคิดถามตัวเองอยู่ในใจ

"ค่ะ ไข่จะถอดมันออกให้หมด"