ปิดจ๊อปคู่หมั้น
@มหาลัยH
ด้านของเหมันต์หลังจากขับรถกลับคอนโดตัวเองก็อาบน้ำแต่งตัวเข้ามหาลัยตามปกติอย่างเช่นทุกวัน
"ไอ้เหี้ยเหม! ทำไมวันนี้มึงหน้าตาสดชื่นจังว่ะ?
เมฆ หรือ เมฆาเอ่ยถามเพื่อนสนิทเพราะตั้งแต่มาถึงเพื่อนเขาก็เอาแต่นั่งยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้า
"ไม่เสือกครับ!
"ไอ้สัส!
"แต่กูว่ามึงแปลกไปนะไอ้เหม หรือว่าเจอของใหม่แล้วว่ะ? เป็นเก่งกล้าเพื่อนสนิทอีกคนถามขึ้น
"ใหม่! สดด้วย" ร่างสูงตอบเพื่อนพร้อมกับยกยิ้มมุมปากขึ้นมา
"เชี้ยย!! ใครว่ะ? เมฆ
"อย่าบอกนะว่ามึง ปิดจ๊อบคู่หมั้น ไปแล้ว? โอห์มเพื่อนอีกคนถามขึ้นมาอีก
"อืม! ร่างสูงตอบเพื่อนด้วยความพอใจ
"คู่หมั้น! มึงหมายถึงน้องแพรวาเหรอวะ? เก่งกล้าเอ่ยถามด้วยหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะกับสิ่งที่ได้ยินจากปากเพื่อน จึงถามเพื่อความแน่ใจ
"ก็เออสิว่ะ! เหม
"ไหนมึงบอกไม่ชอบน้องเขาไงว่ะ มึงทำแบบนี้ทำไม? โอห์ม
"ก็ยัยนั่นอยากเสนอตัวให้กูเองนี่หว่า บอกให้ถอนหมั้นก็ไม่ยอม "
ปึก!!
เสียงวางหนังสือลงบนโต๊ะของเก่งกล้า แล้วลุกออกไปอย่างหัวเสียกับอะไรบางอย่าง
"ไอ้กล้า! แล้วมึงจะไปไหนได้เวลาเรียนแล้วนะเว้ย"
เมฆร้องตามหลังเพื่อนที่เดินออกไป
"มันเป็นเชี้ยไรวะ? เหมันต์เอ่ยถามด้วยความสงสัยและยังงงๆกับอาการของเพื่อนสนิท
"กูก็อยู่กับมึงจะรู้ได้ไง" โอห์ม
ยังไม่ทันที่สามหนุ่มจะได้พูดต่อเสียงโทรศัพท์ร่างสูงก็ดังขึ้น
ครืดด~ ครืดด~
เนเน่
"ฮัลโหลครับ"
(พี่เหมันต์คะเมื่อคืนผิดนัดเนเน่นะคะรู้หรือเปล่าว่าเนเน่รอพี่เหมันต์จนดึก เนเน่งอนค่ะ)
"ไม่งอนพี่นะ เดี๋ยวคืนนี้พี่ชดเชยให้สาสมเลยครับ"
(จริงเหรอคะ!งั้นเนเน่รอหน้าคณะเหมือนเดิมนะคะ)
"ครับ"
พูดจบสายก็โดนตัดไป
"ทำไมคนนี้อยู่ได้นานจังวะปกติมึงไม่กินซ้ำนิ? เมฆเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เขาควงใครไม่เกินสามวันกินแล้วทิ้งไม่กลับมากินซ้ำ
"ก็น้องเขาทำตัวน่ารัก"
"หึๆ! ไม่ใช่ว่าเขาเห็นเงินมึงเหรอ? โอห์ม
"ก็แฟๆป่ะว่ะ" เหมันต์
"จะทำอะไรก็คิดถึงคู่หมั้นมึงด้วยไอ้เหม เดี๋ยวมึงจะเสียใจที่หลัง" เมฆ
"กูไม่มีทางรักยัยนั่นแน่นอน หมั้นแล้วก็ถอนหมั้นได้" ร่างสูงพูดขึ้นด้วยท่าทางพอใจกับสิ่งที่ตัวเองคิดและทำมันโดยไม่ฟังใครเตือน
"เออ! เเล้วมึงจะยอมหมั้น? เมฆเอ่ยถามเพราะอยากรู้
"งานจะมีวันศุกร์หน้านี้แล้วพวกมึงต้องไปด้วย"
"เชี้ยย!! เร็วไปเปล่าวะ? โอห์มสบถขึ้นอย่างเหลือเชื่อเมื่อไม่คิดว่าผู้ชายรักสนุกอย่างเหมันต์จะยอมมีพันธะ
"ไหนบอกไม่จริงจังทำไมพวกกูต้องไป? เมฆ
"ก็พวกมึงเพื่อนกูไงสัส!
"เออๆ!!ไปเรียนเถอะ" โอห์ม
"เเล้วไอ้กล้า? เหมันต์
"ปล่อยมันเถอะเดี๋ยวมันก็มาเอง"เมฆ
@อีกด้าน
"แพรวาแกไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าซีดๆ? แก้มใสเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เอาแต่นั่งเหม่อลอยสีหน้าไม่ค่อยดี
"ปะ..เปล่าหรอกสงสัยฉันนอนน้อยอ่ะ"
"คิดเรื่องหมั้นอยู่ใช่ไหม? ปรายหรือปรายฟ้าเพื่อนสนิทอีกคนของร่างบางเอ่ยถาม
"อืม! ฉันไม่อยากหมั้นเลยแก" ร่างบางเอ่ยตอบเพื่อน แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสามคนจะได้คุยกันต่อเก่งกล้าก็เดินเข้ามาจับที่เเขนเรียวบางของร่างบาง
หมับบ!!
"อ๊ะ! .. พี่เก่งกล้า! "
"น้องแพรวาเป็นอะไรหรือเปล่า? เจ็บตรงไหน? มันทำอะไรแพรบ้างบอกพี่มาพี่จะฆ่ามัน?
"มัน? ใครทำอะไรแกยัยแพร? เสียงปรายฟ้าถามด้วยความงุนงง
"นี่มันเรื่องอะไรกันพี่กล้า? แก้มใสเอ่ยถามพี่ชายในสายเลือดของตัวเองอย่างอยากรู้ต้นสายปลายเหตุ
"พี่รู้เรื่องที่มันรังแกแพรแล้วนะ"
"พะ ..พี่เก่งกล้า.. คือ .แพร...
"ไม่ต้องพูดเเล้วพี่เข้าใจ"
"ถ้าทนไม่ไหวบอกพี่นะพี่จะดูแลแพรเอง"
"แพรยังไหวค่ะ ถ้าวันไหนแพรไม่ไหวแพรจะหายไปจากเขาเอง"
"นี่!พวกฉันตกข่าวอะไรไปเนี้ย! แก้มใส
"เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง" เเพรวา
"งั้นพี่ไปเรียนก่อนนะ"
"ทีกับน้องไม่เห็นจะห่วงขนาดนี้เลย ชิ!!
แก้มใสจิ๊ปากใส่พี่ชายตัวเองก่อนที่เก่งกล้าจะเดินจากไป
"เล่ามา!// เล่ามา!
เพื่อนทั้งสองเอ่ยขึ้นพร้อมกันแล้วนั่งจ้องมาที่ร่างบาง สุดท้ายเธอก็ยอมเล่าทุกอย่างให้เพื่อนทั้งสองฟัง
"นี่แกโดนพี่เหมันต์เคลมแล้วเหรอเนี้ยย!! ปรายฟ้า
"ใหญ่ป่ะ? แก้มใส
"อะไรของพวกแกเนี้ย!
"ก็พี่เหมันต์ทั้งหล่อทั้งรวยได้ร่วมเตียงด้วยเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่งเลยนะ" แก้มใสพูดพร้อมกับทำท่าหลับตาเพ้อฝันถึงเจ้าชาย
"ฉันเพื่อนแกนะ" เเพรวาเหวใส่เพื่อนทั้งสองคน
"แล้วแกเอาไงต่ออ่ะแพร? ปรายฟ้าถาม
"ก็ไม่เอาไง"
"ไม่ได้!! แกต้องตามจัดการผู้หญิงของเขาให้หมดไปนั่นว่าที่ผัวแกเลยนะเว้ยจะปล่อยให้มั่วแบบนั้นไม่ได้"
แก้มใส
"ฉันเห็นด้วยกับยัยแก้ม" ปรายฟ้าเออออตามเพื่อนไป
"แล้วพวกแกจะให้ฉันทำยังไงมันเป็นสิทธิของเขานิ"
"แพรวา//แพรวา!!
"เออๆ!ขึ้นเรียนก่อนค่อยว่ากัน"
@หลังเลิกเรียน
16.05น.
"ไปหาไรกินกันมั้ย?! เสียงแก้มใสเอ่ยขึ้นหลังเดินลงมาจากตึกเรียน
"ฉันขอตัวนะรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว" แพรวา
"จะรีบไปอ้อนพี่เหมันต์เหรอ? ปรายฟ้าเอ่ยถาม
"เกี่ยวอะไรกับเขา" ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้ากระเง้ากระงอดใส่เพื่อนสนิท พร้อมกับเดินออกไปทางประตูหน้ามหาลัย
"แล้วนี่แกจะไปไหน? แก้มใสตะโกนถามเพื่อนเพราะไม่ใช่ทางไปลานจอดรถของมหาลัย
"นั่งแท็กซี่กลับไม่ได้ขับรถมา"
"น้องแพร"!
น้ำเสียงจริงจังร้องเรียกตามหลังร่างบางมาทำให้ต้องหยุดฝีเท้าเเล้วหันกลับมามอง
ควับบ!!
"พี่เก่งกล้า! มีธุระอะไรกับแพรเหรอคะ?
"เรียกกล้าเฉยๆก็ได้ครับจะได้ดูสนิทกันดี"
"ค่ะพี่กล้า"
"ให้พี่ไปส่งนะ" ยังไม่ทันได้เอ่ยประโยคถัดไปก็มีคนมาขัดจังหวะเสียก่อน
"เจ้แพร!ผมบอกให้รอหน้าคณะไงครับแล้วนี่จะไปไหน? คิมหันต์ผู้เดินเข้ามาใหม่เอ่ยขึ้น
"เอ่อ...คือ..?
"ไปกันครับ" คิมหันต์ไม่รอฟังคำตอบเดินไปลากร่างบางขึ้นรถสปอร์ตคันหรูของตัวเองไป โดยที่มีร่างสูงอีกคนยืนมองการกระทำของรุ่นน้องอย่าง งงๆ
@บนรถ
"เจ้โอเคใช่ไหม? คิมหันต์เอ่ยถามรุ่นพี่เมื่อนั่งรถมาด้วยกัน
"เรื่อง?
"ไอ้เฮียไง"
"ก็โอเค"
"เจ้โอเคผมก็เบาใจ เฮียมันเจ้าชู้นะเจ้ก็รู้"
"รู้เเล้วยังไงเหรอ ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวเขา"
"แต่เจ้เป็นเมียะ... เอ่อ คู่หมั้นนะจะปล่อยให้เฮียมันควงคนอื่นแบบนี้เหรอว่ะ?
"เดี๋ยวเขาเบื่อก็หยุดเองแหละ"
"ไม่ได้!! เจ้ต้องหยุดเขาสิถึงจะถูก เราถิฝือไพ่เหนือกว่าผู้หญิงทุกคนนะ เจ้อย่าไปยอมเชื่อผม"
"อะ...เอาแบบนั้นเหรอ?
"อือ! เดี๋ยวผมช่วยหนุนเอง ฮ่าาๆๆๆ สนุกแน่งานนี้"
คิมหันต์ลั่นหัวเราะออกมาอย่างชอบใจเมื่อคิดเห็นอนาคตของพี่ชายอย่างเหมันต์
จะจัดการว่ว่าที่สามีให้อยู่หมัดได้หรือเปล่า#มาน้อยแต่มานะค๊าาาา ฝากส่งใจให้น้องแพรวาของไรท์ด้วยนะ จะจัดการว่าที่สามีให้อยู่หมัดได้หรือเปล่า