บทที่ 6
มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของเธอเสื้อสูทตัวใหญ่ เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของร่างบาง หญิงสาวผู้เหย่อหยิ่งในเวลานี้ ดูสงบนิ่งราวกับลูกแกะตัวน้อยๆในกำมือของเขา มืออีกข้างที่ว่างอยู่บีบคลึงเอวเล็กอย่างหมั้นเขี้ยว ไม่ต้องบอกเขาก็พอจะรู้ว่าภายใต้เสื้อผ้าเรียบง่ายซ่อนรูปขนาดไหน
"อืม" รสจูบที่ร้อนแรงแปลเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนราวกับห้วงลึกที่พร้อมจะล่อล่วงให้ทั้งคู่ตกลงไป มือหนาทำหน้าที่ปลดเปลื้องกระดุมของเธอออกทีละเม็ดด้วยความชำนาญ โดยที่คนตัวเล็กไม่รู้ตัวเลยสักนิด
"..." ดวงตาคู่สวยหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมแขนของเขา
มือซุกซนสอดแทรกเข้าไปปลดตะขอบราสีดำทันทีที่เขาสามารถปลดกระดุมเสื้อเชิ้นตัวในของเธอออกจนหมด นั่นทำให้คนที่กำลังเคลิ้บเคลิมสติคืนกลับมาอีกครั้งด้วยความตกใจ มือเล็กพยายามปัดป้องการรุกรานของเขา แต่คนตัวใหญ่รวบมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาตรึงไว้เหนือศีระษะ
"ปะ ปล่อย อือ" อ้ายหลินร้องห้าม แต่เขายับหยั้งคำพูดของเธอด้วยริมฝีปากของเขา
"อือ" เขาครางในลำคอ หลังจากใช้มืออีกข้างรั้งบราให้เลื่อนต่ำลง
"อ๊ะ!" คนตัวเล็กร้องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเขาบีบคลึงหน้าออกของเธอแรงๆ
"อ่า" สายตาเขาลดต่ำลงจ้องมองเนินอกขาวที่โผล่พ้นออกจากบราที่เขาพยายามดึงรั้งมันลงให้มาที่สุด
"อ่ะ! อย่านะ!!" เสียงหวานร้องห้าม
สเตฟไม่ตอบ แต่ใช้ริมฝีปากของตัวเองดูดกลืนยอดอกของเธอทันที คนตัวเล็กดิ้นขลุกขลักเพื่อขัดขืนการกระทำของเขา นั่นกลับยิ่งทำให้หน้าอกของเธอแนบชิดกับใบหน้าของเขามากขึ้นกว่าเดิม เคราอ่อนๆเสียดสีกับผิวบางทุกครั้งที่เธอพยายามดิ้น
"อ๊ะ!" เขาขบเม้มด้วยความหงุดหงิด เมื่อถูกเธอคัดขืนทำให้คนตัวเล็กร้องออกมา
"ทำไมถึงได้ดื้อนักนะ" เขาบ่นเบาๆ แล้วยกตัวเธอขึ้นมาวางบนโต๊ะทำงานอย่างง่ายดาย
พลั่ก !!!
เรียวขายาวที่ถูกยกขึ้นถีบหน้าท้องของเขาอีกครั้ง นั่นแสดงให้เขารู้ตัวว่าคิดผิดมหันต์ที่เปิดโอกาสให้สาวสวยเป็นอิสระ นอกจากเรียวขาสวยจะถูกยกขึ้นถีบเขาแล้ว รองเท้าส้นสูงยี่ห้อดังยังถูกปาใส่เขาราวกับกระสุนอีกด้วย
"โอ๊ย!! ทำบ้าอะไรเนี่ยไอลีน" สเตฟโวยวาย
"ฉันเกลียดคุณ !!!" คนถูกถามตอบกลับด้วยสีหน้าเดือดดาลสุดๆ
"นี่มันกำลังเข้าได้เข้าเข็มเลยนะ" นายแบบหนุ่มครางด้วยเสียดาย
"ทุเรศ !!!" อ้ายหลินสถบด่าเขาทันที
"น้อยๆหน่อย เมื่อกี้คุณให้ความร่วมมือกับผมนะ"
"ฉันไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรทั้งนั้น ออกไปเดี๋ยวนี้ !!" หญิงสาวที่เขาพยายามจะลวนลามเมื่อสักครู่มองเขาหน้าดำหน้าแดง ราวกับว่าเธอใกล้จะระเบิดออกมาเต็มทน
"มาต่อให้มันจบๆไปก่อนเถอะน่า" ร่างสูงพูดขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน
"ไปลงนรกซะ !!" พูดจบแจกันที่เธอพึ่งคว้ามาถือไว้ ก้ถูกปาใส่ที่หัวของเขาอย่างจัง
"โอ๊ย!!! เจ็บนะ ยัยปีศาจเอ๊ย!" สเตฟร้องลั่น แล้วยกมือขึ้นกุมสีรษะตัวเอง
"ออกไปเดี๋ยวนี้!!"
"ไม่โว้ย!! ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้เธอ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น" นายแบบหนุ่มตอบ ทั้งที่รู้สึกปวดหนึบบริเวณศีรษะ
"งั้นก็ไปคุยกับยมบาลในนรกเอาแล้วกัน" มือเล็กที่พึ่งคว้าปืนมาจากใต้โต๊ะทำงานของเจ้านายหันปลายกระบอกปืนใส่ชายหนุ่ม
"บ้าไปแล้ว" ดวงตาคู่คมเบิกกว้างด้วยความตกใจ
"ออกไปเดี๋ยวนี้ !!" ปลายกระบอกปืนเลื่อนลงไปยังจุดกึ่งกลางลำตัวของเขา จนร่างสูงต้องรีบกุมเป้ากางเกงตัวเองเขาไว้
"นี่...ใจเย็นๆก่อน"
"ฉันบอกให้ออกไปไง !!!" เธอสั่งย้ำอีกหน ก่อนจะยิงปืนให้เฉียดเขาไปเพียงเล็กน้อย
ปัง !!!
"เฮ้ย!!!" สเตฟตะโกนลั่น ก่อนจะถอยกรูดไปติดพนักด้วยความกลัว
"ออกไป !!!!"