บทที่ 4

ร่างสูงบนเตียงนอนขนาดคิงไซต์ถนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความหงุดหงิด คืนนี้เขาควรจะเข้านอนเร็วๆ หลังจากดื่มติดต่อกันมาหลายคืน แต่ทว่าริมฝีปากบางที่เขาได้สัมผัสมาเมื่อตอนบ่ายกลับตื่นให้เขาตื่นอยู่ตลอดเวลาที่นึกถึง ไม่ว่าเขาจะพยายามปิดเปลือกตาลงกี่ครั้ง เขาก็ไม่สามารถหลับได้เลย

"โว้ย !! นี่มันบ้าอะไรกันวะเนี่ย" สเตฟลุกขึ้นมาสถบอย่างหัวเสีย เพราะเขาไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน

มือหนาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์บนหัวเตียงมากดโทรหาใครบางคน ที่พอจะช่วยเขาแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้ เพราะอย่างน้อยการได้ออกแรงสักหน่อย มันคงดีกว่าการนอนถอนหายใจทิ้งเป็นไหนๆ

"อยู่ไหนวะ ?" เขากรอกเสียงใส่โทรศัพท์อย่างหงุดหงิด

(อยู่ที่ผับสิครับ พี่มีอะไรหรือเปล่า ?) ปลายสายถามขึ้นอย่างหงุดหงิดไม่ต่างกัน เพราะเขากำลังทำธุระส่วนตัวกับสาวหุ่นอึ๋มอยู่ และถ้าหากปลายสายไม่มีอะไรสำคัญล่ะก็ เขาสาบานว่าจะโยนโทรศัพท์ทิ้งลงทะเลไปเลย

"หาผู้หญิงให้ฉันที" สเตฟบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง และเขาก็รู้ดีว่าลูกน้องคนสนิทคงกำลังงาบผู้หญิงอยู่ที่ผับแน่ๆ

(พี่หาเองไม่ได้หรอ ผมกำลังยุ้งอยู่นะ) คนพูดบ่ายเบี่ยง

"จะหามาให้ฉันดีๆไหม ?" ชายหนุ่มยื่นคำขาด

(รอสักครึ่งชั่วโมงนะ)

"ฉันให้เวลาแกสิบนาที" นายแบบหนุ่มพูดแทรกขึ้นทันควัน

(โอ๊ย!!! ถ้าจะรีบขนาดนั้น พี่เอากับหมอนข้างไปก่อนเลยก็ได้นะ ผมจะไปหามาจากไหนวะ ?)

"ของานดีๆด้วย เครียดโว้ย!!!" สเตฟสถบ แล้วทำท่าจะตัดสาย

(เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งวางล่ะ พี่เครียดอะไรของพี่ กิจการก็ดีขึ้นทุกวี่ทุกวัน แถมงานพี่ก็มีเข้ามาเรื่อยๆ สาวๆก็ไม่เคยขาด มันมีอะไรน่าเครียดวะ)

"ไม่ต้องถามมาก หามาเดี๋ยวนี้!!" เขาบอก แล้วชิ่งตัดสายลูกน้องคนสนิททันที เพราะขี้คร้านจะตอบคำถาม

ดวงตาคู่คมไล่มองออกไปนอกหน้าต่าง ก่อนจะเดินออกไปยืนอยู่ที่ระเบียงเพื่อดับอารมณ์ของตัวเอง เขายกบุหรี่ขึ้นมาสูบเพื่อดับความเครียด แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลยสักนิด แต่นั่นยิ่งตอกย้ำให้เขานึกถึงจูบเมื่อตอนบ่ายเข้าไปกันใหญ่ ตั้งแต่กลับมาจับโรงแรมแองเจล่า ไม่ว่าเขาจะทำอะไรที่มันเกี่ยวข้องกับริมฝีปาก หน้าใครบางคนก็ต้องผุดขึ้นมาให้เขาหัวเสียอยู่ตลอดเวลา

"ก็แค่จูบ แกทำอย่างกับไม่เคยจูบใคร ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ !" เขาทึ้งหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิด แล้วบี้บุหรี่ทิ้งไป

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตู พร้อมกับเสียงกดออดรัวๆแบบนี้ ไม่ต้องเดาเขาก็รู้ว่าต้องเป็น 'เวกัส' ลูกน้องคนสนิทที่เขาพึ่งโทรหาเมื่อกี้ เพราะลักษณะการเคาะประตูเป็นบ้าเป็นลังแบบนี้ มีแค่คนเดียวเท่านั้นแหละที่กล้าทำ

"เออ ขอบใจ" สเตฟยื่นมือไปกระชากผู้หญิงคนนึงมีด้วยมือเพียงข้างเดียว

"เออ ทีหลังอย่าทำกับน้องแบบนี้อีกนะครับ ไปล่ะ" เวกัสว่าจบ ก็ปิดประตูใส่เจ้าของห้องทันที ราวกับมันเป็นเจ้านายของเขาซะเอง

"เธอชื่ออะไร ?" นายแบบหนุ่มที่กำลังถูกปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ด้วยมือเล็กอย่างรวดเร็วเอ่ยถามขึ้น

"เจนิเฟอร์" เจ้าของชื่อเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่

"เรามาทำข้อตกลงกันก่อนดีไหม ?" เขาดึงมือเล็กขึ้นมาจุมพิตแผ่วเบา แล้วมองคนตรงหน้าดวงตาทรงเสน่ห์

"อ่า...ถ้าเป็นคุณ ฉันโอเคทุกอย่าง" เธอบอกอย่างไม่ใส่ใจ เพราะการจะได้เป็นคู่นอนของนายแบบไฟแรงสูงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด

"One Night Stand" ร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะเธอกำลังใช้มือเล็กดึงรั้งกางเกงของเขาช้าๆ การกระทำนั่นทำให้แก่นกายที่อยู่ใต้ร่มผ้าตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

"OK Baby" ริมฝีบางขยับตอบเขา ก่อนที่เขาจะประกบริมฝีปากลงบนกับริมฝีปากบางทันทีที่เธอตอบตกลง

ร่างบางที่ถูกยกลอยละลิ่วไปทีโซฟาทันที เพราะเขาไม่ชอบให้บนเตียงมีร่องรอยของการร่วมรักสักเท่าไหร่ สันจมูกซุกไซร้กับซอกคอขาว และฝังคมเขี้ยวของเขาอย่างไม่ปรานี ราวกับเจ้าตัวกำลังจะกลายร่างเป็นแวมไพร์

"อือ รุนแรงจังนะคะ"

"ชอบไหมล่ะ ?" เสียงทุ้มถามขึ้น แต่มือหนาของเขาก็รุกล้ำเข้าไปใต้กระโปรงของเธอด้วยความชำนาญ ปลายนิ้วเกี่ยวแพนตี้ออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดแทรกเข้าไปภายใน

"อ่า...ชอบสิคะ" หญิงสาวขยับเรียวขาของตัวเองออก เพื่อให้เขาทำมันได้สะดวกยิ่งขึ้น

สเตฟล่วงมือที่ว่างเข้าไปใต้ร่างบางที่แนบอยู่บนโซฟา ก่อนจะรูดซิปลงอย่างรวดเร็ว เพราะเขาต้องการจะปลดปล่อยมันให้เร็วที่สุด เพราะเพียงแค่จ้องมองริมฝีปากของคู่นอน ใบหน้าหยิ่งๆของเลขาน้ำแข็งก็แวบเข้ามาในหัวของเขาอีกครั้ง สำหรับเขาแล้ว การเห็นหน้าคู่กัดในเวลาแบบนี้ มันน่าหงุดหงิดสุดๆไปเลย

"อ๊ะ อ่า ซะ เซฟ" เจนิเฟอร์ร้องขึ้น เมื่อเขาบีบคลึงหน้าอกของเธอแรงๆ ราวกับจะกระชากมันติดมือออกไปด้วยยังไงอย่างนั้น

"โทษที" เขาตอบสั้น แล้วดึงรั้งเรียวทั้งสองข้างของเธอออกแทน

"เข้ามาเลยค่ะ" ร่างบางบอก

เขาหันไปคว้าถุงยางที่วางเอาไว้บนโต๊ะขึ้นมาจัดการใส่มันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแทรกแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องทางรักของเธออย่างหื่นกระหาย และเขาก็รู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้าคงผ่านเรื่องอย่างว่ามาแล้วนับไม่ถ้วน แน่นอนว่าทุกครั้งที่เขามีเพศสัมพันธ์ เขาไม่เคยละเลยที่จะป้องกันเลยสักครั้ง

"อ่า แรงๆนะคะเซฟ" เธอร้องขอเขาด้วยใบหน้าเหยเก พร้อมกับยกตัวขึ้น เพื่อประกบริมฝีปากของตัวเองกับเขา

"อือ" แก่นกายขยับภายในช่องทางรักรุนแรง และรวดเร็วราวเพื่อระบายอารมณ์คุกกรุ่นที่เขาไม่อาจจะควบคุมมันได้อีกต่อไป รสสัมผัสที่ริมฝีปากของหญิงสาวตรงหน้า ไม่ได้หวานละมุนเหมือนอย่างใครบางคน นั่นยิ่งทำให้ใบหน้าของเธอผุดขึ้นมาในหัวของเขาอีกครั้ง

"อ๊ะ อ่า อ๊ะ ระ แรงอีก" หญิงสาวร้องไมาเป็นภาษา แล้วจิกเล็บยาวๆลงบนไหล่ของเขา

"อย่าจิก" เขาพูดขึ้น แล้วกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาอย่างไร้ความปรานีใดๆ

"อะ อ๊ะ อือ ซะ"

"อย่าพึ่ง" ชายหนุ่มรู้ว่าเธอใกล้จะเสร็จเต็มทน แต่เขายังไม่มีอารมณ์นั่นเลยสักนิด

"มะ ไม่ ไหว อ๊ะ แล้วค่ะ" เจนิเฟอร์ครวญครางอยู่ใต้ร่างเขา

"อือ" เขาพูดสั้นๆ แล้วกระแทกมันเข้าไปแรงหลายที เพื่อช่วยหญิงสาวตรงหน้าให้เสร็จตามที่เธอต้องการ ทั้งที่ตัวเองแทบไม่มีอารมณ์ร่วมใดๆเลยสักนิด

"อ๊ะ !!" เสียงหวานร้องลั่น เมื่อเธอได้ปลดปล่อยบางอย่างออกมา

"พอแค่นี้ก่อน" เขาถอดแก่นกายของตัวเองออก ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาอย่างรวดเร็ว

"ไม่ต่ออีกสักหน่อยหรอคะ ?" ร่างบางถามขึ้น พร้อมกับเดินมากอดเขาจากทางด้านหลัง

"เอาไป" เขาไม่ตอบอะไร แถมยังยัดธนบัตรปึกใหญ่ใส่มือเธอ แล้วเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไปทันที ทิ้งให้ร่างบางมองตามเขาไปอย่างหงุดหงิด

มือหนาปิดประตูลง แล้วยืนพิงประตูอยู่พักใหญ่ เพราะตลอดเวลาที่เขากำลังร่วมรักอยู่กับคู่นอนเมื่อสักครู่ ใบหน้าสวยหวานหากแต่เย่อหยิ่งของเลขาน้ำแข็งกลับยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ แล้วแบบนี้จะให้เขามีอารมณ์ต่อได้ยังไง

"น่าหงุดหงิดว่ะ" สเตฟเดินไปที่หัวเตียง แล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกครั้ง

ไม่ว่าเขาจะทำอะไร หรือขยับไปทางไหน รสชาติหวานนุ่มที่เขาฉกฉวยมาจากริมฝีปากของเธอมันก็ไม่ยอมจางหายไปสักที แถมจังหวะที่เขาจูบเธอ แผ่นอกของเขาก็สัมผัสเข้ากับสิ่งที่อยู่ภายใต้เสื้อสูทสีดำนั่น ขนาดมันไม่ธรรมดาเลยสักนิด...