ข้อตกลง

@คอนโดเพทาย

ร่างกายที่บอบช้ำถูกวางลงบนโซฟา ร่างบางได้แต่นั่งสะอื้นไม่พูดไม่จา สองมือกำกระชับสูทเอาไว้ตรงหน้าอกเพื่อให้ปกปิด เพทายเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วหยิบเสื้อยืดออกมาให้หญิงสาว

"ไปอาบน้ำก่อนจะได้สบายขึ้น" เพทายเอ่ยบอกเลขาสาว

"ค่ะ"

"ผ้าเช็ดตัวฉันวางไว้ให้ในห้องน้ำแล้ว" หญิงสาวได้แต่พยักหน้ารับแล้วถือเสื้อยืดตัวโข่งเข้าห้องน้ำไป จัดการกับตัวเองอยู่พักใหญ่ก็ออกมา

แกร่ก!

"เสร็จแล้วเหรอ?

"เอ่อ! ทำไมบอสมาอยู่ในนี้คะ? ร่างบางเอ่ยถามเมื่อเห็นคนตัวสูงนั่งรออยู่ที่เตียงนอน

"เรามีเรื่องต้องคุยกัน. ไม่สิ! ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอแก้มใส"

"ระ..เรื่องอะไรคะ?

"จะเอาเรื่องมันไหม?

"เอ่อ.. ต่างคนต่างอยู่ดีกว่าคะ"

"ไม่ต้องกลัวปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ"

ไม่นานเสียงมือถือของร่างบางก็ดังขึ้น

Rrrrr~~

เฮียกล้า

"ค่ะเฮีย"

(ตัวเล็กเป็นอะไรหรือเปล่า มันทำอะไรเราไหม? พี่พึ่งเลิกงานน่ะเลย เราไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม)

"แก้มไม่เป็นไรค่ะเฮียพอดีคุณเพทายเขาไปที่นั่นพอดีเลยช่วยแก้มไว้ได้"

(ไม่เป็นไรก็ดีแล้วทีหลังจะไปไหนให้บอกเฮียก่อนนะเข้าใจใช่ไหม)

"ค่ะเฮีย"

(แล้วนี่อยู่ไหนให้เฮียไปรับหรือเปล่า?)

"ไม่เป็นไรค่ะแก้มกลับเอง"

(เฮียต้องไปทำงานต่างจังหวัดสักสองสามวันนะดูแลตัวเองดีๆด้วย)

"ค่ะเฮีย"

(เฮียรักแก้มนะ)

"แก้มก็รักเฮียค่ะ"

หลังจากที่สายถูกตัดไป ร่างบางที่เดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงก็เดินกลับเข้ามา

"ใครโทรมา? น้ำเสียงเข้มขรึมเอ่ยขึ้น

"เอ่อ! เฮียกล้าค่ะ"

"รู้สึกดีขึ้นยัง? เพทายเอ่ยถามเลขาสาว

"ดีขึ้นมากแล้วค่ะ!

ปึก!!! เสียงโยนซองสีน้ำตาลลงต่อหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง

"อะไรคะ? ร่างบางขมวดคิ้วถามแบบงงๆ

"เปิดดูสิ!

มือเรียวเอื้อมไปหยิบซองสีน้ำตาลขึ้นมาแล้วเปิดออกดูเอกสารที่อยู่ข้างใน

สัญญาเจ้าหนี้&ลูกหนี้

-สัญญา 10 ปี เธอต้องมาช่วยงานฉันทุกเรื่องรวมทั้งเรื่องบนเตียงตลอดระยะเวลาสิบปีหรือจนกว่าฉันจะเบื่อฉันจะปล่อยเธอไป

- ถ้ายกเลิกสัญญาก่อน 10 ปี เธอต้องหาเงินมาคืนฉันเป็นเงินสดจำนวน 20 ล้านบาท

- ถ้าเธอไม่ยินยอมเซ็นสัญญาเธอต้องหาเงิน 50 ล้านมาคืนฉันภายใน 3 วัน

- ในระยะเวลาที่อยู่ในสัญญา ห้ามยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนอื่นนอกจากฉัน พูดคุยได้แต่ห้ามถึงเนื้อถึงตัว

- ตลอดระยะเวลา 10 ปี เธอจะได้รับเงินเดือน เดือนล่ะ 200,000 บาท เมื่อครบตามกำหนดสัญญาหนี้ทั้งหมดจะถูกลบล้างไปโดยปริยาย

............. .............

เจ้าหนี้ ลูกหนี้

เมื่ออ่านสัญญาในมือเสร็จร่างบางก็กระอักกระอ่วน รอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ มันเป็นสัญญาที่เธอปฏิเสธเขาไม่ได้เลยทุกข้า เพื่อปลดหนี้ให้พ่อกับแม่ที่เสียชีวิตไป เพราะต้องการจะได้บ้านของพ่อแม่คืนจากพวกคนเลว เธอจึงต้องยอยเซ็นรับทราบในสัญญาของเจ้านายหนุ่ม

"อ่านแล้วก็เซ็นซะจะได้เริ่มงานเลย" เสียงเข้มขรึมเยือกเย็นเอ่ยขึ้นพร้อมกับยืนจ้องมองร่างบางที่มัท่าทีร้อนรนคิดไม่ตกกับข้อเสนอของเจ้าหนี้ที่พ่วงด้วยตำเเหน่งเจ้านายของเขาเอง

"ระ..เริ่มอะไรคะ?

"ก็เริ่มงานของเธอไง"

"แต่วันนี้ฉันลาครึ่งวันนะคะบอส"

"ฉันยังไม่อนุญาติให้เธอลาอีกอย่างเธอทำงานได้แค่สามวันก็ลาแล้วมันผิดระเบียบของบริษัทซึ่งฉันก็ต้องลงโทษเธอ "

อึกก!!

เมื่อสิ้นสุดคำพูดของเจ้านายหนุ่มเลขาสาวก็กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก

"เริ่มงานเลยไหม? เพทายเอ่ยถามเลขาสาวสวยพร้อมกับคลายเนคไทด์ออกจากคอแล้วถอดเสื้อสูทพาดไว้ที่พนักเก้าอี้ข้างเตียงนอน แล้วค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีล่ะเม็ดจนหมด แล้วเลื่อนลงมาแกะกระดุมที่ข้อมือแล้วถอดเสื้อออกจนเหลืออกเปลือยเปล่า

"บะ ..บอสจะทำอะไรคะ?

"งานแรกของเธอก็คือถูหลังให้ฉัน อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ"

พูดจบร่างสูงของเจ้านายหนุ่มก็เดินนำเธอเข้าห้องน้ำไป พร้อมกับขวดและแก้วเปล่า ร่างบางได้แต่นั่งแน่นิ่งไปชั่วขณะจนเสียงของชายหนุ่มดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำหรูเพราะเขาไม่ได้ปิดประตู

"อย่าให้ฉันต้องออกไปตามรอบที่สอง เธอโดนหนักกว่านี้แน่แก้มใส"

ร่างบางได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วจำใจยอมเดินเข้าห้องน้ำ เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาดจะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้เขา ไม่อยากให้พี่ชายต้องลำบากร่างบางจึงยอมที่จะเก็บความลับนี้เอาไว้รู้เเค่เขากับเจ้านายเพียงสองคน

แกร่ก! เสียงปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มที่นอนเเช่ในอ่างลืมตาขึ้นมาเอาแขนสองข้างวางบนขอบอ่าง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลาย

"มาแล้วเหรอ?

"ค่ะบอส"

"ตอนนี้ไม่ใช่เวลางานไม่ต้องเรียกฉันว่าบอส"

"ค...ค่ะคุณเพทาย"

"เรียกพี่เพทายสิ" ร่างสูงของเจ้านายพูดพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์

"พะ...พี่เพทาย"

"ถอดเสื้อผ้าออก"

"คะ?

"ฉันบอกให้ถอดเสื้อผ้าออก"

"ตะ ..แต่คุณ เอ่อพี่เพทายบอกให้แก้มมาถูหลังให้ไม่ใช่เหรอคะ?

หมับ!!

"อ๊ะ!!

ตู้มมม!!!

"ชักช้า"

ร่างบางไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกมือหนาดึงรั้งตัวเธอลงไปในอ่างน้ำจนเนื้อตัวเปียกปอนเจ้านายหนุ่มไม่รอช้าจัดแจงดึงเสื้อผ้าของเธอออกจนเหลือเเค่เนื้อตัวเปลือยเปล่า ร่างบางหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเพราะความอาย ไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชาย

"รินไวน์ใส่แก้วให้ฉัน"

ร่างสูงเอ่ยขึ้นเมื่อดึงรั้งร่างบางเข้ามาโอบกอดไว้จากทางด้านหลัง แล้วเอาคางเกยไหล่สูดดมความหอมจากกายสาวที่ไม่เหมือนใคร

"ค่ะ! ร่างบางตอบพร้อมกับรินไวน์ใส่แก้วแค่ใบเดียว

"ของเธอด้วย! ร่างสูงเอ่ยซึ่งคนฟังเองก็รับรู้ถึงความหมายที่ชายหนุ่มบอกเป็นอย่างดี มือเรียวจึงยื่นไปหยิบแก้วเปล่าอีกใบที่วางอยู่บนขอบอ่างแล้วเทไวน์ใส่ตามที่เจ้านายหนุ่มบอก

"ดื่มสิ! เสียงเข้มเอ่ยกระซิบข้างหูของเธอ ทำให้ขนลุกซู่เพราะสัมผัสแปลก.หม่ที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน

ร่างบางก็ยกแก้วไวน์ขึ้นจิบเบาๆตามคำสั่ง เรื่องดื่มไม่มีปัญหาเพราะเธอเคยเป็นสายดื่มมาก่อน จึงไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอเลย

เพทายเองก็ยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบแล้ววางลงที่เดิม มันช่างเป็นไวน์ที่แสนจะรสชาติอร่อยที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ ยิ่งทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจใช้หน้าซุกไซร้ตามลำคอของร่างบาง

"อื้อออ!!ร่างบางเผลอครางออกมาด้วยความวาบหวิวเสียวสันหลังวูบวาบไปถึงท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก

"อืมม!! หอมจัง" ร่างสูงเอ่ยขึ้นพร้อมกับซุกสันจมูกไปตามลำคอขาวเนียนทำให้ร่างบางสะดุ้งแล้วเบือนหน้าถอนหนี

"อย่าทำเหมือนไม่เคย"

หมับบ!!

พูดจบก็รัดร่างบางเข้าหาตัวแน่นอย่างพอใจ ส่วนร่างบางเองก็เกร็งตัวสุดขีดเพราะความกลัว

#มาอัปให้แล้วน๊าาา หาเรื่องกินน้องแล้วจ้าาา พ่อซาตานในคราบเทพบุตร