EP1.Throwback

" ฉันขอเป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำให้เธอยิ้มออกมาได้ " เสียงขี้เล่นของทิวาพูดขึ้นและจับแก้มของฉันเบาๆ ฉันก็มองเขานิ่งๆ เขาเริ่มค่อยๆโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ...

" ฉันกลับบ้านก่อนนะ วันนี้เหนื่อย" ฉันพูดก่อนจะเดินออกมาทันที เพราะฉันรู้ว่าทิวาต้องการจะพูดอะไรต่อ

" ความรักของฉันที่มีให้เธอ เธอไม่เห็นมันบ้างเลยเหรอ ? " เสียงของทิวาตะโกนไล่หลังมา ฉันหันไปมองเขานิ่งๆ แววตาเขาดูเปลี่ยนไป

หลังจากการสอบที่เหนื่อยล้าฉันก็เดินกลับบ้านอย่างเชื่องช้า.... เพราะต้องจ่ายค่าน้ำไฟ ค่าโทรศัพท์ และซื้อของเข้ามาบ้านอีก เพราะพี่ชายฉัน ไม่ทำอะไรเลยจริงๆ กว่าจะนั่งรถเมล์มาลงป้ายหน้าบ้านได้ ก็กินเวลาไปเกือบสี่ทุ่มแล้วละ

ฉันเดินมาถึงบ้านหลังเล็ก ของตัวเอง ที่อาศัยอยู่กับพี่ชาย วันนี้ฉันเดินคิดทบทวนมาตลอดว่า วันนี้ฉันบอกปฏิเสธ ทิวา ไปรอบที่ร้อยๆแล้วละมั้ง

ทิวาคือหนุ่มอารมณ์ดีขี้เล่น เห็นใครๆก็ว่านางหล่อ แต่ฉันกับมองว่านางแค่ผู้ชายขี้หลีไปวันๆทิวาเองเริ่มเข้ามาหาฉันจากคำว่าเพื่อน เพราะฉันเองไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่ ทิวาดึงฉันเข้าไปอยู่แก๊งของเขา ซึ่งนั่นก็มี ออทั่ม คินตา ซีเค แต่พักหลังมานี่เขาก็มักจะชอบบอกความในใจของเขา และตื้อขอฉันเป็นแฟนอยู่ตลอด แต่คำตอบของฉันก็ยังคงเหมือนเดิม ...คือไม่...

ส่วนเหตุผลนั้น... ฉัน...มีคนในใจอยู่แล้ว..

" เตชิน... " ฉันเรียกชื่อของเขาเบา ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่หน้าบ้านของฉัน ข้างๆรถคู่ใจของตัวเอง

เขายังคงยืนสูบบุหรี่ กลิ่นเหล้าหึ่งไปหมด นิ่งๆ มองมาทางฉัน แต่ที่แปลกใจมากกว่าคือ ปกติแล้วเตชินไม่เคยมาสนใจอะไรฉัน แต่วันนี้เขากลับมาหาฉันถึงบ้าน...

ฉันเดินตรงไปหยุดอยู่ตรงหน้า เขาช้าๆ และกำลังจะเอ่ยปากถามแต่..

ฟุบ.... เตชินกระชากฉันเข้าไปประกบปากจูบเขาอย่างดูดดื่ม เขาค่อยๆบดขยี้ริมฝีปากและสอดลิ้นเข้ามา... ถึงฉันจะตกใจที่เขาทำแบบนั้น แต่ฉันกลับยืนนิ่งๆ และเผลอไผลไปกับรสจูบกลิ่นบุหรี่และเหล้าจางๆของเขา เตชินค่อยๆสอดมือเข้ามาที่หลัง และดันตัวของฉันเข้าไปใกล้ๆ

แววตาคู่นี้มันคุ้นเคย ...พอมองดูดีๆ แววตาคู่นี้ไม่ได้ดุดัน เหมือนกับแววตาอันคมกริบของเตชิน

ฉันเลยผลักเขาออกทันที

" ทิวา? " ฉันพูดขึ้นเบาๆอย่างตกใจ

" ถ้าเป็นฉัน ... เธอคงไม่จูบตอบกลับมาแบบนี้ใช่ไหม" เสียงนั่นสั่นๆ และพอพูดก็รับรู้ทันทีว่า เขาไม่ใช่เตชิน

" ทิวา คือ... "ฉันพยายามจะหาทางแก้ตัว

"งั้นฉันเป็นไอ้เตชินให้เธอก็ได้... " แล้วทิวาก็ดันตัวของฉันลงกับกระโปรงรถหรูของเตชิน

" ทิวา! หยุดนะจะทำบ้าอะไร " ฉันพยายามดันตัวทิวาออก ทิวาฉีกเสื้อผ้าชุดนักศึกษาจนขาด...เผยให้เห็นเสื้อในตัวสีดำตัวบางของฉัน ฉันมองหน้าของเขานิ่งๆ อย่างไร้อารมณ์

" ปล่อยนะ ปล่อย!" ฉันพยายามจะดัน แต่เหมือนทิวาจะเมาจนไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

เพียะๆ ฉันตบทิวาแบบไม่นับครั้ง ตบหน้าเขาเพื่อเรียกสติ

แต่ทิวายังคงก้มหน้าลงมาดูดต้นคอและไซร้อย่างหื่นกระหาย

" ทิวา! " ฉันเรียกชื่อเขาดังลั่น

ทิวาถลกกระโปรงก่อนจะเอามือล้วงเข้ามาสอดเข้าใต้ เพ็นตี้ตัวบางของฉัน

" ไปตายซะ " ฉันตะโกนใส่หน้า และน้ำตาคลอ พูดออกไปทั้งที่ตัวสั่นด้วยความโกรธสุดขีด