ตอนที่3(BADBOY สอนรัก)

ยี่หวา หวันยิหวา…

“สิบทิศไปนั่งรอยี่หวาก่อนนะคะ…”

“แต่แดดมันร้อนมากเลยนะยี่หวา…”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ…”

“งั้นเดี๋ยวเราไปซื้อผ้าเย็นมาให้นะ”สิบทิศว่าอย่างอาสา ฉันก็พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตเขา และเขาก็ยิ้มให้ฉันก่อนจะวิ่งออกไปจากสนามกีฬาแห่งนี้ ฉันที่เพิ่งจะวิ่งไปได้แค่สองรอบก็ถึงกับเหนื่อยหอบแล้ว

ตึกๆๆๆๆๆ

“ยี่หวา!”

“พี่ปอน!”ฉันเอ่ยเรียกพี่ปอนออกไปอย่างตกใจที่อยู่ดีๆเขาก็วิ่งมาดักหน้าฉัน ฉันจึงต้องหยุดฝีเท้าลงทันทีด้วยความตกใจและแปลกใจ

“พอได้แล้ว”

“แต่พี่เค?”ฉันกำลังจะแย้งพี่ปอน

“ไอ้เคมันบอกให้พี่มาบอกยี่หวาว่าพอได้แล้ว…”

“กลับบ้านได้แล้ว…ไม่มีเรียนต่อแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ค่ะ”ฉันพยักหน้าตอบพี่ปอนไปว่าฉันไม่มีเรียนต่อแล้ว

“แล้วพี่ปอนล่ะ?”ฉันเอ่ยถามพี่ชายสุดที่รักและพี่ชายคนเดียวของฉันไปอย่างสงสัย

“พี่ต้องไปประชุมต่ออ่ะและยังต้องทำโปรเจ็คด้วยอ่ะ…ยี่หวากลับเองได้ใช่ไหม?”

“ได้ค่ะ…”

“วันนี้ไม่ได้ไปทำงานที่ไหนใช่ไหมคะ?”

“เปล่า”

“ยี่หวาอยากทำงานช่วยแบ่งเบาภาระพี่บ้างจัง”ฉันเอ่ยบอกพี่ปอนไปอย่างนึกเห็นใจพี่ชายฉันที่ต้องทำงานส่งทั้งตัวเขาและฉันเรียนต่อในมหาวิทยาลัยเอกชนที่ค่าเทอมแสนแพงแบบนี้

“อย่าเลย…ยี่หวาเพิ่งจะอยู่ปีหนึ่ง…รับน้องก็เหนื่อยมากพออยู่แล้ว”

“ไว้ยี่หวาอยู่ปีสองเมื่อไหร่…พี่จะรับพิจารณาคำขอของยี่หวานะ^_^”

“ค่ะ”

“กลับบ้านได้แล้ว”

“ค่ะ”

“กลับกับแฟนเหรอ?”

“ค่ะ…เดี๋ยวสิบทิศน่าจะไปส่งยี่หวาเหมือนทุกวัน”

“ดูแลตัวเองดีๆ”

“ครับผม”ฉันยิ้มกว้างให้พี่ปอนเขาก็ยิ้มและยื่นมืือมาขยี้ผมฉันเล่น

“งื้อ…เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น…ก็ไม่เกรงกลัวพี่กันพอดี”ฉันว่าไปตามความจริง เพราะพี่ปอนเป็นพี่ว๊ากเขาต้องโหดต้องดุและน่าเกรงขามเพื่อปีหนึ่งจะได้เกรงกลัวเขาและได้เคารพเขาด้วยเช่นกัน

“ไม่มีใครเห็นหรอก…เขากลับกันหมดแล้ว"

“ค่ะ…งั้นยี่หวาไปก่อนนะ”

“ครับ”พี่ปอนบอกฉัน ฉันก็ยกมือโบกลาพี่ปอนพร้อมกับวิ่งกลับไปที่ลานเกียร์เพื่อหยิบกระเป๋าของตัวเองที่วางไว้ข้างต้นไม้ใหญ่และรู้สึกปวดปัสสาวะขึ้นมาจึงเปลี่ยนทิศทางการเดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ถัดจากตึกแรกของคณะวิศวะไป

พรึบ

“เฮ้อออ”ฉันผ่อนลมหายใจออกมาอย่างแผ่วเบาๆเพราะฉันได้ปลดทุกข์แล้วมันสบายตัวขึ้นมากเยอะเลยนะ^_^

“ใยไหม”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทำให้ฉันจำได้ทันทีว่าคือเสียงของใคร

“พี่เค”เสียงหวานใสเอ่ยออกไปอย่างดีใจ

“นี่ห้องน้ำผู้หญิงนะคะ”ใยไหมว่าอย่างตกใจที่เธอเพิ่งนึกได้ว่านี้มันในห้องน้ำผู้หญิงและพี่เคเข้ามาได้ยังไงก่อน?

“ก็ใช่”เสียงทุ้มเอ่ยกลับมาอย่างไม่ใส่ใจตามนิสัยเขาที่ไม่สนคนอื่นหรือคนรอบตัวอยู่แล้ว

“แล้วพี่เข้ามาทำไมเนี่ย?”

“เข้ามาหาเราไง”พี่เคเอ่ยออกไปด้วยเสียงนุ่มทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจโทนเสียงที่พี่เคใช้เรียกใยไหม

“ออกไปรอใยไหมข้างนอกก่อน”

“อ่ะๆก็ได้”พี่เคว่าอย่างจำใจก่อนฉันจะได้ยินเสียงฝีเท้าของคนสองคนเดินออกไปจากห้องน้ำแห่งนี้ ฉันจึงลุกขึ้นยืนใส่กระโปรงและกดชักโครกทันที

ติ๋ง

ฉันที่กำลังจะออกมาจากห้องน้ำที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็ต้องหยุดชะงักและหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นมาเปิดดูทันทีว่าใครส่งอะไรมา

สมาชิกมหาลัยER.1.1:น้องปีหนึ่งกำลังจะงาบเฮดว๊ากสุดหล่อและสุดโหดอย่างพี่เคของเราไปแล้วจ้า

สมาชิกมหาลัยER.1.1:ส่งรูป

ฉันอ่านข้อความพร้อมรูปในห้องแชทของมหาลัยที่มีสมาชิกทั้งหมดของมหาลัยอยู่ในนี้ พร้อมเปิดรูปที่สมาชิกในกลุ่มส่งมา มันคือรูปผู้ชายใส่ช็อปสีแดงวิศวะเปิดประตูซูเปอร์คาร์รุ่น Aston Martin Valkyrie คันสีดำเทาของเขาซึ่งรถคันนี้ไม่มีใครในมหาลัยไม่รู้ว่าเป็นรถของใครเพราะมันมีแค่คันเดียว พี่เคเปิดประตูให้ใยไหมขึ้นรถของเขาโดยที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้ขึ้นรถของเขามาก่อนเลยแม้กระทั่งฉันก็ไม่เคยเลยสักครั้ง

สมาชิกมหาลัยER.2.2.:นางคนนี้เพิ่งจะเข้ามาแต่จะคาบพี่เคสุดโหดของเราไปแล้ว ได้ไงกัน!

สมาชิกมหาลัยER.2.2.:เห็นน้องปีหนึ่งที่ร่วมคลาสเรียนกับนางบอกว่ามีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ส่งไปให้นางเป็นประจำเลยจ้า

สมาชิกมหาลัยER.3.2.:แต่พี่ว๊ากเขามีกฏไม่ใช่เหรอว่าห้ามเฮดว๊ากจีบน้องปีหนึ่งน่ะ

สมาชิกมหาลัยER.2.2.:ไม่รู้สินะแต่ระดับพี่เคแล้ว เขาเคยกลัวที่ไหนคะ ทั้งหล่อทั้งแบดขนาดนี้เขาไม่สนใครทั้งนั้นจ้า

สมาชิกมหาลัยER.2.2.:อิจฉานาง!!!

“ใยไหม….พี่เค….เป็นอะไรที่เหมาะสมกันดีเนอะ”ฉันเอ่ยออกมาก่อนจะเก็บโทรศัพท์ของตัวเองลงไปในกระเป๋าสะพายและเดินไปล้างมือที่อ่างล้างมือและเดินก้มหน้าออกมาจากห้องน้ำรวมของวิศวะเพื่อจะเดินกลับไปรอสิบทิศที่ลานเกียร์

พรึบ

ฉันที่นั่งอยู่บนที่นั่งข้างๆต้นไม้ใหญ่ก็ต้องสะดุ้งเพราะมีคนมาเอามือมาปิดตาฉันจากทางด้านหลัง

“ใครเอ่ย….ทายสิ?”เสียงทุ้มละมุนเอ่ยกระซิบถามที่ข้างหูฉัน ฉันก็ยิ้มกริ่มออกมา

“ใครกันน้าาาา?”ฉันแกล้งแหย่สิบทิศไปทำเป็นจำเขาไม่ได้

“ใครกันน้า?”สิบทิศก็ดัดเสียงเล็กให้ฉันฟังไม่รู้ว่าคือเขา

“ไม่รู้อ่ะ…ยอม”ฉันแกล้งเอ่ยบอกไปอย่างคนยอมแพ้

พรึบ

“จ๊ะเอ๋”สิบทิศปล่อยมือจากตาทั้งสองข้างของฉันและชะโงกหน้ามาจ๊ะเอ๋ฉัน ฉันก็ยิ้มให้เขา

“เรารู้ว่าเป็นเธอ….ใครบ้างล่ะจะจำแฟนตัวเองไม่ได้น่ะ”ฉันว่าไปพลางยิ้มให้สิบทิศและขยับร่างให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดียวกับฉัน

พรึบ

“ผ้าเย็นและน้ำเย็นครับ”เขาว่าพร้อมกับยื่นถุงพลาสติกสีใสมาตรงหน้าฉัน

“ขอบคุณค่ะ”ฉันเอ่ยขอบคุณเขาไปและกำลังจะยื่นมือไปรับถุงพลาสติกมาจากเขา

“เดี๋ยวเราหยิบให้”สิบทิศว่าพลางยิ้มกว้างให้ฉันอย่างน่ารัก

“ค่ะ”ฉันรับคำสิบทิศและรอเขาหยิบผ้าเย็นออกมาจากถุงและหยิบขวดน้ำออกมาเปิดฝาขวดพร้อมกับใส่หลอดและยื่นมาตรงหน้าฉัน

“ดื่มน้ำก่อนนะ”

“ค่ะ…ขอบคุณนะคะ”ฉันเอ่ยบอกสิบทิศไปและยิ้มให้เขา ถึงเราจะเพิ่งเจอและเพิ่งได้คบกันแต่ฉันก็รู้สึกดีเวลาที่เขาคอยเอาใจใส่ฉันนะ คอยดูแลฉันคอยไปรับไปส่งฉันเหมือนตอนแรกๆที่เขาจีบฉันใหม่ๆเขาเรียนอยู่คณะเศรษฐศาสตร์เป็นเดือนคณะและยังเป็นเดือนมหาลัยอีกด้วยนะ ตอนแรกๆฉันก็เฉยๆกับเขาแต่พอเราไปประกวดดาวเดือนมหาลัยด้วยกันและเราทั้งคู่ต่างชนะได้มาเป็นดาวเดือนคู่กันเลยทำให้กลายเป็นคู่จิ้นกันขึ้นมาเพื่อนๆและรุ่นพี่ต่างบอกว่าเคมีเราสองคนเข้ากันมากเลยจิ้นกัน จนสิบทิศเอ่ยขอฉันเป็นแฟนซึ่งฉันก็ไม่ได้ขัดอะไรเพราะเขาก็ดูแลฉันปรนนิบัติฉันดีมาเสมอต้นเสมอปลายฉันเลยตอบตกลงที่จะเป็นแฟนกับเขา เพราะฉันคิดว่าฉันควรจะเปิดโอกาสให้ตัวเองดูบ้างเผื่อบางทีสิบทิศอาจจะเป็นคนที่ใช่สำหรับฉันมากกว่าพี่เคก็ได้….

“เดี๋ยวเราไปส่งเธอที่บ้านนะ”สิบทิศเอ่ยขึ้น ฉันที่ดื่มน้ำเสร็จแล้วก็พยักหน้ารับคำเขา

“งั้นเชิญครับ”

“ค่ะ”ฉันลุกขึ้นยืนและเดินขนาบข้างสิบทิศไป การที่ฉันได้เปิดใจให้ผู้ชายคนอื่นดูบ้าง มันก็ดีเหมือนกันนะ

“ขอจับมือนะ”สิบทิศเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆเขาจะทำอะไรเขาก็มักจะขอฉันก่อนเสมอเพราะเขามีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมาก

“อืม”ฉันยิ้มให้สิบทิศและยื่นมือไปให้เขาจับ เขาก็ยิ้มและจับมือฉันไปกุมไว้เราสองคนยิ้มให้กันก่อนจะพากันเดินไปยังลานจอดรถของมหาลัยที่อยู่ทางคณะเศรษฐศาสตร์เพราะรถของสิบทิศจอดอยู่ที่นั้น มหาลัยของฉันเป็นมหาลัยเอกชนค่อยข้างมีชื่อเสียงและใหญ่โตแต่ละคณะมีโรงจอดรถของทุกคณะเลย และแต่ละคณะก็มีหลายตึกเรียนด้วย….