BAD RELATIONSHIP 2

พรึ่บ! เจ้าของร่างสูงหยัดตัวลุกจากโซฟาอย่างแรงก่อนจะทำท่าเดินออกจากโต๊ะ

"จะไปไหนไอ้วิน" เสียงทุ้มของฟรังรั้งเรียกเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงเรียบ

"จะไปเข้าห้องน้ำ มึงจะไปช่วยกูถือไหม? " นาวินเลิกคิ้วถามเพื่อนรักด้วยความหงุดหงิด

"ขนลุกไอ้สัส อยากให้กูหาเด็กถือให้ปะล่ะ? " ฟรังถามด้วยความกวนประสาททั้งที่รู้ว่านาวินกำลังหงุดหงิดบางเรื่องอยู่

"เสือก" สิ้นเสียงนาวินก็เดินตรงมาเข้าห้องน้ำชั้นวีไอพีที่มีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น ถ้าหากไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวหรือรีบจองก็จะไม่ค่อยมีหน้าใหม่ได้ขึ้นมาใช้บริการข้างบนนี้

นาวินที่กำลังก้าวขาเดินเข้ามาในห้องน้ำแต่ทว่าก็ต้องชะงักเมื่อมีแรงดึงจากด้านหลัง ทำให้ชายหนุ่มหยุดเดินแล้วหันไปมอง

"..." นาวินมองใบหน้าสวยแดงระเรื่อของหญิงสาวตรงหน้าด้วยความงุนงง พลางมองมือเธอที่กำลังจับเสื้อเขาอยู่นิ่ง

"คะ...คุณคะ" ริมฝีปากเล็กเรียกคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่ดูก็รู้ว่ากำลังเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เดิมไปมากพอสมควร

"ครับ? " นาวินหันหลังกลับมายืนประจันหน้ากับร่างบางทำให้มือเล็กที่กำลังจับอยู่นั้นหลุดออก

"คุณชอบมีเซ็กส์ไหมคะ..." ผ้าแพรเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าพลางเอียงคอถามไปด้วย ทำให้ลำคอระหงโผล่พ้นออกมาจากผมหน้าสีดำของเธอ

"คะ...ครับ!? " นาวินโพล่งออกมาด้วยความตกใจกับคำถามของหญิงสาวตรงหน้าเขา มือเล็กทั้งสองข้างดันร่างสูงเข้าไปในห้องน้ำชายแล้วจัดการปิดประตูล็อคมัน

"คุณช่วยมีอะไรกับฉันหน่อยได้ไหมคะ" ริมฝีปากบางพูดออกมาก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ชายหนุ่มมากกว่าเดิม

"ผมว่าคุณเมาแล้ว..."

"...มากับเพื่อนหรือเปล่าครับ" นาวินดันไหล่มนของคนตัวเล็กออกจากตัวแต่ทว่าเธอยังคงดึงเสื้อเขาไว้อยู่แบบนั้น

"ฉันไม่เมาค่ะ ฉันแค่อยากลองมีเซ็กส์..."

"...อยากรู้ว่าครั้งแรกมันรู้สึกยังไง" คำพูดของหญิงสาวทำให้นาวินถึงกับหายใจออกมาพรืดใหญ่ แล้วดึงมือเล็กออกจากเสื้อเชิ้ตตัวเอง

"ถ้ามันเป็นครั้งแรกของคุณ คุณก็ไม่ควรมาพูดแบบนี้กับผู้ชายที่เพิ่งเจอ" นาวินจับมือเล็กไว้เพื่อไม่ให้เธอรั้งตัวเขาเข้าไปได้อีก

"คุณก็ยังไม่เคยเหมือนกันหรอ..." ถึงแม้ว่ามือของเธอจะถูกนาวินจับไว้แน่นแต่ผ้าแพรก็ยังโน้มตัวเข้าหาเขาอยู่ดี

"มันไม่ใช่คำถามที่คุณควรถามผม" ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้แต่เขาก็ไม่ใช่พ่อพระ

"ไม่ถามก็ไม่ถาม" ผ้าแพรพูดด้วยน้ำเสียงประชดก่อนจะสะบัดมือหนาออกจากมือตัวเองซึ่งนาวินก็ยอมปล่อยเธอแต่โดยดี

พรึ่บ! แต่ทันทีที่มือบางเป็นอิสระ เท้าเล็กเขย่งตัวขึ้นพร้อมกับยกมือรั้งใบหน้าคมคายของนาวินเขามาจูบทันที

จ๊วบบบบบ~ การกระทำของผ้าแพรทำให้นาวินถึงกับชะงักแต่ทว่าเขาเองก็เป็นผู้ชายเรื่องแบบนี้มันไม่ไกลตัวเขาอยู่แล้ว

"อื้ออออ..." เสียงอู้อี้ดังขึ้นจากการถูกคนตัวสูงฉกฉวยอากาศหายใจออกไปจากปากตัวเอง นาวินจูบตอบเธออย่างดูดดื่มมือหนารั้งเอวเล็กเข้ามาใกล้ตัวจนมันเบียดเสียดจนแทบจะรวมร่างกัน ทันทีที่ชายหนุ่มถอนจูบปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเป็นอิสระ ขาเรียวของผ้าแพรก็แทบจะไม่มีแรงยืน

พรึ่บ! แต่โชคดีที่มือหนายังคงรั้งเอวของเธออยู่ไม่อย่างนั้น ร่างเล็กก็คงล้มลงไปกองอยู่กับพื้น

"เฮือกกก! " คนตัวเล็กหายใจเข้าปลอดพรืดใหญ่ นาวินก้มมองเธอด้วยความรู้สึกบางอย่าง เขารู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่ใช่ตัวตนของเธอ เธอกำลังพยายามแสดงออกถึงตัวตนของคนอื่น

"ถ้าไม่เคยจูบก็อย่าซ่า..."

"...เป็นตัวของตัวเองเถอะ มันดีที่สุด" นาวินทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้นก่อนจะเงียบลงแต่ก็ยังคงประครองร่างเล็กที่ไร้เรี่ยวแรงอยู่สักพักจนเธอดีขึ้น

"ดีขึ้นไหม" นาวินถามหญิงสาวในอ้อมแขนด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม

"..." ใบหน้าสวยพยักหน้าหงึกหงักตอบอีกคนแต่ทว่าเธอเองก็ไม่กล้าเงยหน้ามองอีกคน ความเป็นผ้าแพรมันเริ่มกลับมาอีกครั้ง เธอรู้สึกอายกับการกระทำอุกอาจของตัวเองเมื่อกี้

"คุณมากับใคร"

"เพื่อนค่ะ" หญิงสาวตอบเสียงแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆ ดันหน้าท้องแกร่งอีกคนเบาๆ ให้เขาปล่อยเธอ

"ถ้าอย่างนั้นก็กลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะแล้วก็ให้เพื่อนพากลับบ้านซะ..." นาวินปล่อยมือออกจากร่างเล็กอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวว่าเธอจะยังทรงตัวไม่ได้ ผ้าแพรหันหลังให้กับเจ้าของร่างสูงทันทีที่เขาปล่อยมือออกจากตัวเธอ ก่อนจะเตรียมก้าวขาเดินออกจากห้องน้ำ

"...อย่าทำแบบนี้ อย่าทำลายความเป็นตัวเอง"