PART 7 ข้อเสนอ

มาตินมองที่หน้าจอมือถือด้วยสายตานิ่งเรียบไร้ความรู้สึก ทันทีที่เขาเห็นว่าคนที่โทรเข้ามาคือใคร เขาก็ตัดสายทิ้งอย่างไม่ลังเล

แต่ยังไม่ทันที่มาตินจะเก็บมือถือกลับไปที่เดิม มือถือในมือก็สั่นเตือนขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นข้อความไลน์

Mariya : คิดจะทำอะไรของนาย ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องไปยุ่งกันมัน

มาตินไม่ได้ตอบกลับไป เขากดปิดล็อคหน้าจอมือถือแล้วเก็บใส่กระเป๋าทันที

จากนั้นก็หันไปสนใจเรือนผมดำเงาของคนข้างๆ ที่เอาแต่สนใจอาจารย์ที่กำลังสอน ไม่หันมามองเขาเลยแม้แต่น้อย แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงอาการสั่นเกร็งและจังหวะหายใจที่รุนแรงของเธอ ที่กำลังบ่งบอกว่าเธอไม่ได้สนใจในเรื่องที่อาจารย์สอนจริงๆ แต่เธอกำลังแกล้งเมินเขาต่างหากหล่ะ

หึ! ผู้หญิงอะไรทำหน้าตื่นกลัวได้ตลกชะมัด คิดได้เช่นนั้น..คนขี้แกล้งก็นึกสนุกขึ้นมาอีกครั้ง อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะนิ่งได้อีกนานแค่ไหน

O.O! ฟ้าใสเบิกตากว้างเมื่อคนข้างๆ เลิกเขี่ยผมเธอ แต่กลับเลื่อนแขนลงไปที่เอวของเธอแทน

จากนั้นก็เริ่มลูบไล้ไปทั่วราวกับเป็นเจ้าของเธอ จนในที่สุดฟ้าใสก็ทนไม่ไหว เธอเลื่อนมือลงไปปัดมือหนาออกอย่างแรง แต่คนขี้แกล้งก็ยังยกขึ้นมาอยู่ดี แล้วยังออกแรงกอดรัดร่างของเธอเข้าไปแนบชิดอีกด้วย

แต่สิ่งที่ทำให้ฟ้าใสหัวใจแทบหยุดเต้นคือคำพูดสองแง่สองง่ามของเขา

"เอวโครตเล็ก น่าเสียดายที่กระแทกแรงไม่ได้ เดี๋ยวเอวหัก"

ตึกตัก! หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนฟ้าใสต้องยกมือขึ้นมาทาบอก เธอมองดูรอบๆ ด้วยท่าทางตื่น กลัวว่าคนอื่นจะได้ยินในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด แต่ก็ไม่มีเพื่อนคนไหนสนใจเธอกับเขาเลย

ส่วนมาตินได้แต่ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อเธอเลิกสนใจอาจารย์แล้วหันมาสบตาเขา ตากลมโตที่สั่นไหวตลอดเวลาทำให้เขาพอใจจนอยากจะแกล้งเธอไม่หยุด

เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ไม่หลงใหลในเสน่ห์ของเขา ทุกครั้งที่เจอกันเธอก็มักพยายามหลบหลีกเขาตลอดเวลา และยังทำเหมือนเขาเป็นตัวน่ารังเกียจอีกด้วย

" อยากเอาว่ะ! เอากันป่ะ? "

" O.O! "

ฟ้าใสเบิกตากว้างขึ้นไปอีกเมื่อได้ยินคำพูดร้ายกาจของมาติน เธอพอจะรู้ว่าเขามันตัวร้าย ฟันผู้หญิงไปทั่ว แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะขอมีอะไรกับผู้หญิงง่ายๆ แบบนี้ โดยเฉพาะกับคนอย่างเธอ

"ลองสักครั้งเถอะน่า ฉันไม่ทำให้เธอผิดหวังหรอก บางทีลีลาของฉันอาจจะโดนใจเธอกว่าหมอนั่นก็ได้ "

อึก! ฟ้าใสตัวสั่นเกร็งเมื่อมือหนาเลื่อนลงไปลูบไล้ต้นขาของเธอ แล้วยังออกแรงบีบเค้นจนเธอขนลุกไปทั้งตัว 

"อย่าแกล้งฉันแบบนี้เลยนะ ฉันขอร้อง"

ฟ้าใสบอกออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและพยายามถอยห่างจากร่างกำยำ

" โดนแกล้งมาตลอด ยังไม่ชินอีกหรือไง"

"...." ฟ้าใสได้แต่เม้มปากเน้น ไม่กล้าบอกออกไปว่าใครมันจะไปชินกับเรื่องแบบนี้ได้ 

" อยากให้ฉันจัดการคนพวกนั้นให้ป่ะ?" 

มาตินพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก แต่คำพูดของเขากลับทำให้ฟ้าใสมองหน้าเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปทันที สายตาของเธอดูตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด

 'จัดการคนพวกนั้นงั้นเหรอ?' ฟ้าใสติดใจในคำพูดของมาติน เพราะสิ่งที่เขาพูดออกมา มันเป็นสิ่งที่เธอต้องการมาตลอด 

" ฉันจะจัดการคนที่มันแกล้งเธอจนกว่าเธอจะพอใจ เธอว่าดีมั๊ย" 

" นะ..นายช่วยฉันเพราะอะไร?"

ฟ้าใสถามด้วยหน้าตาใสซื่อ เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะช่วยเธอทำไม ในเมื่อคนที่แกล้งเธอก็คือน้องสาวแฝดของเขา

"ไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งโง่วะ เธอคิดว่าผู้ชายจะต้องการอะไรจากผู้หญิง นอกจากเซ็กส์!"

มาตินกระซิบข้างใบหูขาวสะอาดด้วยน้ำเสียงหื่น เน้นย้ำคำว่าเซ็กส์จนคนฟังขนลุกไปทั้งตัว 

อึก! 

ฟ้าใสกลืนน้ำลายลงคอเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เธอรู้แค่ว่าร่างกายของมันเริ่มไม่ปกติ ร้อนๆหนาวๆราวกับคนกำลังจะเป็นไข้ 

"ไม่ต้องทำหน้าตื่นเต้นขนาดนั้น ฉันรู้ว่าข้อเสนอของฉันมันน่าสนใจสำหรับเธอ  "

มาตินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ ขณะที่ฟ้าใสเอาแต่นั่งนิ่ง ไม่ได้โต้ตอบแต่อย่างใด เพราะเธอไม่ได้ตื่นเต้นเลยสักนิด เธอเริ่มกลัวเขาต่างหากหล่ะ กลัวว่าเขาจะทำอย่างที่พูดจริงๆ ทุกคนก็น่าจะรู้ดี ..ว่าคนอย่างมาติน อยากได้อะไรก็ต้องได้

ส่วนคนขี้แกล้งก็ยังไม่ยอมปล่อยให้ร่างกายของฟ้าใสได้เป็นอิสระแม้แต่วินาทีเดียว เขานั่งเรียนไปพร้อมกับลูบไล้ต้นขาของเธอไปด้วย ช่างเป็นอะไรที่น่าอึดอัดที่สุดสำหรับฟ้าใส

...

กริ่ง! 

ฟ้าใสแทบอยากจะกรีดร้องด้วยความดีใจเมื่อได้ยินเสียงสัญญาณหมดเวลาดังขึ้น เธอรีบเก็บข้าวของเครื่องใช้ใส่กระเป๋าแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที 

หมับ!

ยังไม่ทันที่ฟ้าใสจะได้ก้าวไปไหน มือหนาก็คว้าข้อมือของเธอไว้ จนเธอต้องหันกลับไปมองพร้อมหัวใจที่เต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง

" หวังว่าคำตอบของเธอ จะทำให้ฉันพอใจนะ"

มาตินกระตุกยิ้มร้ายแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงต่อหน้าของฟ้าใสจนเธอต้องเงยหน้ามองเขา เนื่องจากความสูงที่ต่างกัน

" ฉะ..ฉันขอกลับไปคิดดูก่อนนะ " 

ฟ้าใสตอบเสียงสั่นเครือ ตอนนี้เธอไม่รู้จะตอบยังไงดีถึงจะไม่ทำให้เธอมีปัญหาเพิ่ม แค่โดนมารีญากับเพื่อนกลั่นแกล้ง เธอก็แน่มากพอแล้ว เธอไม่อยากจะมีปัญหากับมาตินอีก

" เอาจริงเหรอวะ?"

เจย์ซีอดที่จะแซวไม่ได้เมื่อเห็นมาตินยังคงแกล้งฟ้าใสอยู่ ทั้งๆที่ปกติมาตินไม่ค่อยจะชอบหยอกล้อกับผู้หญิง เขาจะใกล้ชิดผู้หญิงเฉพาะตอนจับพวกหล่อนกระแทกเท่านั้น

"ฉันต้องรีบไปทำงาน ขอตัวก่อนนะ"

ฟ้าใสได้โอกาสตอนที่มาตินหันไปมองเจย์ซีหนีเขาอออกมาทันที เธอรีบเดินออกไปก่อนที่พวกของมารีญาจะเดินมาถึง 

มาตินที่เห็นมารีญากำลังจะเดินมาทางเขาก็รีบหันหลังเดินหนีออกมาเช่นกัน 

แต่มารีญาคนที่ไม่ยอมใครและกำลังโกรธจัดก็รีบวิ่งมาขวางหน้าชายหนุ่มไว้ แล้วตะคอกใส่หน้าพี่ชายฝาแฝดอย่างเกี้ยวกราด 

" ฉันบอกนายแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับอีนั่น"

" แค่เอาขำๆน่า "

" จะเอาขำๆหรือเอาจริงจัง ฉันก็ไม่ให้นายยุ่งกับมัน ฉันเกลียดมันนายไม่เข้าใจหรือไง"

"ก็บอกว่าเอาขำๆไงวะ ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะหลงมารยายัยนั่นเหมือนว่าที่ผัวเธอหรอกน่า สบายใจได้"

"จะให้ฉันสบายใจได้ยังไงหล่ะ นายไม่เห็นหรือไงว่าพี่ริวมาขอถอนหมั้นเพื่อไปเอากับอีนั่น แล้วตอนนี้..นายก็กำลังหลงมารยาทของมันอีกคน!"

หึ! หลงผู้หญิงอย่างนั้นหน่ะเหรอ น่าขำสิ้นดี 

"ทำไมเธอไม่คิดว่ายัยนั่นจะคลั่งไคล้ลีลาของฉันบ้างหล่ะ ถ้ายัยนั่นโดนของฉันสักครั้ง อาจจะติดใจจนเลิกเกาะว่าที่ผัวเธอเลยก็ได้นะ"

มารีญานิ่งไปชั่วขณะ หรือว่าเธอจะปล่อยให้มาตินไปเอายัยนั้นจริงๆ จะได้เลิกยุ่งกับพี่ริวของเธอสักที

"ไม่ได้นะติน ญ่าไม่ยอมให้ตินไปเอายัยชั้นต่ำหรอกนะ"

เอญ่าเข้าไปสวมกอดมาตินทันที เธอทำหน้าไม่พอใจในสิ่งที่มาตินพูดราวกับว่าเธอเป็นเจ้าของชายหนุ่ม ทั้งๆที่ตัวเธอเองก็มีแฟนอยู่แล้ว

มาตินไม่ได้สนใจเอญ่าเลยแม้แต่น้อย เขาปัดมือของเธอออกแล้วเดินตามกลุ่มเพื่อนของเขาออกไปทันที