BAD ENGINEER 5 | ขาว...แน่น... |
BAD ENGINEER 5
| ขาว...แน่น... |
พอกลับมาถึงบ้านโดนัทกับเมจิกก็พากันวิ่งขึ้นไปบนห้องนอน โดยมีเสียงเตือนของหญิงวัยกลางคนตะโกนลั่น
"โอ๊ยย กลับมาก็ตึงตัง เบาๆหน่อยไอสองคนนี้นี่"
"สวัสดีค่ะม๊า" เมจิกไม่ลืมที่จะเดินถอยหลังลงบันไดมายกมือไหว้แม่ของเพื่อนสนิทก่อนจะรีบเดินตามเธอไปที่ห้อง
ไม่รอช้าเมจิกรีบเล่าเรื่องราวเมื่อคืนให้โดนัทฟังก่อนเป็นอันดับแรก โดนัทที่ตั้งใจฟังเรื่องราวทางฝั่งเพื่อนของเธอ ก็นึกอยากขอโทษที่ทำให้เพื่อนต้องเป็นห่วง รวมถึงอยากขอโทษชายหนุ่มคนเมื่อคืนด้วย โดนัทนึกกร่นด่าตัวเองในใจ
เธอนี่มันภาระเสียจริง
"ไปเจอกับรุ่นพี่คนนั้นได้ยังไง"
"ก็..." เธอจะเล่าเท่าที่เธอจำได้ แต่ภาพแรกที่อยู่ในหัวของเธอมันเป็นภาพที่ติดตาไม่ลืม "ไข่ดำ" นึกแล้วก็ขยะแขยง เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้ชายนอนแก้ผ้าอยู่ข้างๆ
"ห๊ะ" เมจิกที่เพิ่งฟังไปได้ไม่กี่นาทีถึงกับต้องร้องลั่น ยกมือขึ้นปิดปากสนิทก่อนจะถามเสียงเบา
"แล้วยังไงต่อ"
"ฉันจำก่อนหน้าไม่ได้หรอก เอาจริงๆมันแทบไม่มีอะไรจะเล่าเลยนอกซะจากตื่นมาก็มีผู้ชายมานอนแก้ผ้าอยู่ข้างๆ แล้วฉันเองก็นอนเปลือยอยู่บนที่นอนกับเขาแค่สองต่อสอง แล้วคนที่นอนด้วยกลับเป็นรุ่นพี่ที่มหา'ลัยเนี่ยดิ ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนวะแก"
"ก็ไว้ที่หน้าดิจะไปไว้ที่ไหนหล่ะถามแปลก"
"ไม่ใช่ไหมหล่ะ หมายถึง..." เธอหวังจะอธิบายต่อแต่เพื่อนเธอกลับเบรคแล้วอยากฟังเรื่องราวต่อจากนี้
"ก็อย่างที่บอกนั่นแหล่ะ ฉันกับพี่เขาก็เหวอกันทั้งคู่ ดีนะที่พี่เดลยังใจดีมาส่งฉันที่โรงแรม"
"ชื่อเดลเหรอ"
"อืม"
"หล่อไหมอ่ะ"
"ก็..." จู่ๆภาพที่มันลอยเข้ามาในหัวกลับเป็นซิคแพคลอนสวยตอนที่เธอแง้มเปิดประตูห้องน้ำตอนที่เขายืนเคาะประตูเรียกเธอ
"ขาว..."
"แน่น..." โดนัทกัดปากแน่น ดวงตาหวานชวนเคลิ้มฝันนึกอยากสัมผัสซิคแพคลอนนั่น
"ไอโด ขาว แน่นอะไรของแก" เมจิกดึงสติเพื่อนที่กำลังนั่งเคลิ้ม โดนัทจึงหลุดจากภวังค์เพราะเสียงสะกิดจากเพื่อนสาวคนสนิท
"ผิวขาวอ่ะ" เธอบอกพร้อมกับทำตาโต อยากให้เพื่อนเห็นภาพว่ามันโคตรขาวเลย
"ฉันถามว่าหล่อไหม ไม่ได้ถามว่าขาวหรือเปล่า"
"ก็...หล่ออ่ะคล้ายๆดาราเกาหลี"
"จริงเหรอ มีภาพเขาไหม ฉันอยากเห็น" เมจิกเธอตื่นเต้นกับคำว่าดาราเกาหลี เพราะเธอชอบดูซีรีย์เกาหลีแล้วก็คลั่งไคล้หลงไหลได้ปลื้มมนุษย์พระเอกหล่อตี๋ เธอจึงตื่นเต้นเป็นพิเศษ
"ไม่มีอะ"
"เขาเรียนคณะเดียวกับแกหรอ"
"ป่าว เรียนวิศวะ"
"พ่อหนุ่มเกียร์ อยากรู้จังว่าเกียร์พี่เขาจะใหญ่หรือเปล่า"
"ไข่ดำ"
"ห๊ะ"
"หน้าแกดูหมองๆนะ โดนของป่าวเนี่ย" เธอแถเปลี่ยนเรื่อง
"อะไรของแก จู่ๆก็มาทักว่าฉันหน้าหมอง"
"ล้างหน้าก่อนไหม ห้องน้ำอยู่นั่น" โดนัทดันตัวเพื่อนให้ลุกออกจากเตียง เพื่อที่เธอจะได้ตั้งสติใหม่ เพราะเมื่อกี้เธอเผลอหลุดพูดออกไปตามความคิดอย่างไม่ตั้งใจ
เมจิกลุกไปห้องน้ำอย่างงงๆ แต่ก็ยอมลุกออกไปตามที่เธอว่า
ฮัดชิ่ว
เดลที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาก็เกิดอาการคัดจมูก หันมองไปยังนอกหน้าต่างเพราะคิดว่าอากาศเปลี่ยนเลยทำให้เขานั่งจามอยู่หลายหน
หรือเขาจะไม่สบาย แต่ทว่าพอหันไปมองยังนอกหน้าต่างก็พบกับแสงแดดที่สาดส่องสว่างจ้า ก็ร้อนเป็นปกติ หรือจะมีใครบ่นถึงเขา
ฝ่ามือใหญ่จับโทรศัพท์ที่วางข้างๆขึ้นมาดูเพราะเสียงข้อความที่ดังขึ้นรัวๆทำให้เขาต้องเปิดแชทเดี๋ยวนั้นเผื่อว่าคนที่แชทมาหาอาจมีเรื่องสำคัญ
แต่พอเปิดแชทขึ้นมากลับเป็นแชทข้อความของเซลล์สาวประจำร้านที่เขาเพิ่งไปมาเมื่อคืน เซลล์คนนี้ชอบส่งภาพสาวๆมาให้เขาดูเพื่อเป็นตัวเลือก ก็เขามันเป็นลูกค้าระดับ VVIP แล้วภาพสาวๆที่ส่งมาให้ก็ไม่มีใครถูกใจเท่าสาวพริตตี้คนดีคนเดิมที่เมื่อคืนเขาเสียไปเป็นแสนแต่กลับไม่ได้แอ้ม
ปลายนิ้วเรียวใหญ่ปัดไล่ไปที่สัมผัสหน้าจอโทรศัพท์อย่างไม่สนใจเท่าไหร่นัก ก่อนจะวางมันไว้ที่เดิมแล้วดูข่าวต่อไป
หรือเขาจะเปลี่ยนใจหิ้วสาวคนใหม่ เพราะพริตตี้สาวที่เขาถูกใจกลับเอาเงินเขาไปไม่บอกกล่าว เรื่องเงินสำหรับเขามันไม่ใช่ประเด็น แต่ถ้าเธออยากได้แค่บอก เขาก็ยกให้ ไม่เห็นจะต้องมาทำลับหลังกันแบบนี้ นึกแล้วเขาก็รู้สึกเซ็งๆ
เดลเปิดไปที่หน้าแชทเซลล์สาวประจำร้านอีกครั้ง แล้วไล่ดูทีละภาพอย่างตั้งใจ เผื่อว่าดูรอบใหม่ครั้งนี้อาจจะมีคนที่เขาถูกใจสักคน
เดล : มีแค่นี้หรอครับ
เซลล์ : ใช่ค่ะ
เดล : ข้ามไปก่อนแล้วกันครับ
ไม่ว่าจะดูอีกกี่รอบก็ไม่มีสาวคนไหนถูกใจเขาสักคน
แต่จะว่าไปในชีวิตจริงเขาเองก็มีสาวที่ถูกตาต้องใจตั้งแต่แรกพบ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจเขาเลยสักนิด
เธอที่เขาถูกใจเป็นสาวน้อยหน้าหวาน เธอสวย กุลสตรี เรียบร้อยสุดๆ แถมยังเป็นเฟรชชี่น้องใหม่เอ๊าะๆ และอีกอย่างเธอเป็นเพื่อนสนิทของคนที่เขาเพิ่งจะนอนด้วยกันบนเตียงไปเมื่อคืน
พอได้นึกถึงสาวน้อยหน้าหวานที่ถูกตาต้องใจก็ขอเปิดดูรูปภาพเธอที่อยู่ในเพจของมหาลัยสักหน่อย
เธอที่เขาชอบและหลงใหลได้ปลื้มสาวน้อยหน้าหวานที่เพิ่งได้รับตำแหน่งดาวมหา'ลัยมาหมาดๆ
"สวยชิบหายเลยวุ้ย" นี่สิที่เขาอยากได้มาเป็นแม่ของลูก
°°°°°°°°°°