BAD ENEMY 4

ตึก ตึก ตึก! เจ้าของขาเรียวเดินตามเพื่อนสนิทตัวเองมาบริเวณด้านบนเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเจ้าของผับนี้

"แกรออยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันเข้าไปคุยให้" พูดจบคริสตัลก็เคาะประตูห้องทำงานแล้วเปิดเข้าไปเมื่อได้ยินเสียงอนุญาตเล็ดลอดออกมา มีนายืนกอดอกมองคนที่เดินขึ้นมาใหม่ด้วยสายตาไม่สบอารมณ์นัก

"นายคือเรสใช่ไหม" มีนาถามเสียงเข้มมองใบหน้าชายหนุ่มเขม็ง ส่งผลให้คนที่ได้ยินถึงกับหยุดชะงัก

"..." เรสมองใบหน้าสวยของหญิงสาวตรงหน้าเพียงเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวหันหลังหมายจะเดินลงไปด้านล่าง

หมับ! มือเรียวคว้าฮู้ดของชายหนุ่มไว้อย่างแรงก่อนจะกระชากอีกคนให้หันกลับมา

"ฉันจะถามอีกแค่ครั้งเดียว..."

"...นายทำแบบนั้นกับผับฉันทำไม! " มีนาเริ่มหงุดหงิดกับท่าทางของคนตรงหน้า ดูเหมือนอีกคนนึงจะตั้งใจทำมันไม่งั้นคงไม่หลบหน้าเธอ

"คุณหมายถึงเรื่องอะไร? "

"เหอะ..." มีนาเค้นเสียงหัวเราะลอดไรฟัน ก่อนจะพูดออกไป

"...ทะเบียน ก-6969 บีเอ็มดับเบิลยู ใช่รถของนายรึเปล่า"

"..."

"ใช่สินะ ลืมอะไรไปรึเปล่า..." มีนาเอ่ยออกมาเสียงเย้ยหยันอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มเงียบกับคำถามของเธอ

"...ว่าผับฉันมันมีกล้องวงจรปิด ขับรถราคาแพงแบบนั้นมาทำเรื่องเลวๆ คิดว่าจะหาตัวไม่เจอรึไง! "

"ผมไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร มันเป็นรถผมก็จริง..."

"...แต่ขายมันไปนานแล้ว" เรสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่แววตาของเขามันปิดไม่มิดเลยสักนิด

"นายคิดว่าฉันเป็นผู้หญิง แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรรึไง? " มีนาสะบัดมือตัวเองออกจากฮู้ดของอีกคนอย่างแรง ก่อนจะทำท่าเปิดประตูห้องทำงานเพื่อหวังเรียกร้องให้เจ้าของผับนี้รับผิดชอบการกระทำของลูกน้องตัวเอง

แอดดดดด! จังหวะที่เธอกำลังจะจับลูกบิด ประตูบานหรูก็เปิดกว้างเผยให้เห็นใบหน้าคมคายของชายหนุ่มยืนมองเธอด้วยแววตานิ่งเรียบ

"มีอะไรกัน" เสียงทุ้มเอ่ยถามลูกน้องตัวเองด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"ไม่มีคระ..."

"จะไม่มีได้ยังไง นายทำลายผับฉัน" มีนาพูดแทรกทันทีที่อีกคนกำลังจะปฏิเสธสิ่งที่ทำลงไป

"งั้นเหรอ" ฮันเตอร์เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าพลางเลิกคิ้วเชิงถามอย่างกวนประสาท

"..." มีนามองท่าทางกวนประสาทของอีกคนด้วยความไม่พอใจ จู่ๆ ในสมองเธอมันก็คิดขึ้นมาได้ว่าถ้าหากว่าเจ้าของผับนี้เป็นคนสั่งให้ลูกน้องตัวเองทำ งั้นก็แสดงว่าผู้ชายตรงหน้าเธอ...

"หรือว่าคุณเป็นคนสั่งให้เขาทำ? " มีนาเลิกคิ้วถามอีกคนกลับไป

"หึ"

"คริส ฉันขอคุยกับเขาส่วนตัว แกไปรอที่โต๊ะก่อนได้ปะ"

"อืม คุยกันดีๆล่ะ..."

"...ฮัน นี่เพื่อนสนิทฉันนะ" คริสตัลบอกฮันเตอร์เสียงเรียบแต่ก็ไม่ได้รอให้เขาตอบอะไร เธอเดินลงไปด้านล่างพร้อมกับลูกน้องของชายหนุ่ม

"เดี๋ยว! นายเรส! " มีนาเรียกเสียงดังเมื่อเห็นเจ้าของชื่อรีบเดินลงไปด้านล่าง

"เข้ามาสิ จะคุยกับฉันไม่ใช่เหรอ" ฮันเตอร์ก้าวขาเข้ามาในห้องทำงานตัวเองก่อนจะเอ่ยบอกหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านนอก มีนาไม่ได้ตอบอะไรแต่ก็ก้าวขาเดินเข้าไปในนั้น

ปัง! ประตูถูกปิดอย่างแรงด้วยฝีมือของร่างสูง เขาเดินมานั่งบริเวณโซฟาก่อนจะผายมือให้ร่างบางนั่งอีกฝั่งหนึ่ง

"หลักฐานที่บอกว่าลูกน้องคุณเป็นคนทำ" ทันทีที่มีนาหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา เธอหยิบรูปนับสิบใจจากกล้องวงจรปิดให้กับผู้ชายตรงหน้า

"..." ฮันเตอร์ไม่ได้สนใจที่จะดูมัน เขาปรายตามองเพียงเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนสายตากลับมามองใบหน้าสวยของคนตรงหน้าเขา

"ทำไมสายตาคุณดูเหมือนจะรู้อยู่แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น" มีนาไม่ได้เห็นแววตาพวกนั้นจากดวงตาคู่สวยของชายตรงหน้า แต่ที่เธอพูดมันเป็นแค่คำพูดจิตวิทยาที่จะทำให้คนทำร้อนตัวเท่านั้นเอง

"คำพูดพวกนั้นมันใช้อะไรกับฉันไม่ได้หรอกนะ" แต่เหมือนฮันเตอร์เองก็จะรู้ว่ามีนาตั้งใจพูดแบบนี้กับเขาเพื่ออะไร

"แค่คุณพูดมาว่าลูกน้องคุณทำลงไปทำไม..."

"...ฉันก็จะไม่เอาเรื่อง" มีนาพูดเสียงเรียบก่อนจะกอดพิงโซฟารอคำตอบจากร่างสูง

"แล้วเธอคาดหวังคำตอบแบบไหน" มีนาขมวดคิ้วให้กับสรรพนามที่ใช้เรียกเธอจากปากของอีกคน เขาทำราวกับว่ารู้จักกัน แต่สำหรับเธอการใช้คำพูดแบบนี้กับคนที่เพิ่งเจอมันเสียมารยาท

"แล้วนายมีคำตอบอะไรให้ฉันล่ะ ฉันจะฟังคำตอบนั้น" มีนาเลือกที่จะเปลี่ยนสรรพนามเรียกชายหนุ่มตรงหน้าเหมือนอย่างที่เขาเรียกเธอ

"หึ ดูฉลาดดีนะ ทำไมไม่ลองหาคำตอบเองล่ะ"

"ถ้าเป็นคำตอบของฉัน..."

"...ก็มีแค่อย่างเดียว หน้าตัวเมีย" คำด่าที่ผ่านรอยยิ้มหวานของมีนา มันออกมาจากสมองของเธอเพราะไม่ว่าจะเป็นคำตอบไหนที่เขาตอบออกมา มันก็สาสมกับคำที่เธอพ่นออกไปแล้ว ไม่มีผู้ชายที่ไหน ทำกับผู้หญิงแบบนี้หรอก

"..." คำพูดของมีนาทำให้ชายหนุ่มขบกรามแน่นมองใบหน้าสวยอย่างไม่พอใจ

"อย่าให้มีครั้งที่สองเพราะฉันก็จะไม่ทนเหมือนกัน" พูดจบมีนาก็ลุกจากโซฟาอย่างแรง ตั้งท่าเตรียมเดินออกจากห้องทำงานนี้

"เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร! " เสียงของฮันเตอร์ทำให้มีนาชะงักเรียวขาที่กำลังจะก้าวเดินหยุดชะงัก

"ทำไมไม่ลองหาคำตอบดูเองล่ะ..."

"...นายก็ดูฉลาดดีนะ หึ" หญิงสาวเค้นเสียงในลำคอด้วยแววตาเยาะเย้ย เรียวขาสวยเดินลงมาจากชั้นบนสุดของผับ มาที่โต๊ะวีไอพีที่มีคริสตัลนั่งรออยู่

"เป็นไงบ้าง"

"..." มีนาส่ายหัวตอบแทนคำพูดเพราะเธอเองก็ไม่ได้คำตอบจากผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน

"กลับกันไหม ไปกินผับฉันดีกว่า..."

"...ไม่อยากอยู่ที่นี่นานๆ " มีนาพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ไม่ว่าจะมองไปทางไหนหรือเห็นใครก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล

"อืม" คริสตัลพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินออกจากผับมาพร้อมกับมีนา

"!!! " ทันทีที่เดินมาถึงรถหรูราคาแพงของตัวเอง มีนาก็เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ กระจกรถของเธอโดนทุบจนแตกละเอียดเศษกระจกกระจัดกระจายอยู่ที่พื้น

เธอรีบวิ่งเข้าไปดูทันทีเพราะพวกเอกสารสำคัญของเธออยู่ในรถ โน้ตบุ๊กและพวกเอกสารที่วางอยู่ในตอนแรกตอนนี้มันได้หายไปแล้ว

"ยัยมีน ใครทำรถแกแบบนี้เนี่ย! " คริสตัลพูดด้วยความตกใจก่อนจะเลื่อนสายตามองรอบๆ จนกระทั่งเห็นกระดาษที่สอดอยู่ใต้ที่ปัดน้ำฝน

"แบบนี้ค่อยเหมาะสมกับคำว่าหน้าตัวเมียหน่อย" คำพูดที่ออกมาจากปากคริสตัลทำให้มีนาหันขวับไปมองก่อนจะแย่งกระดาษในมือมาดู

พรึ่บ! เธอขยำกระดาษจนแหลกคามือก่อนจะปามันลงพื้นอย่างแรงด้วยความเกรี้ยวกราด

"นายฮันเตอร์!!! "