EP.5 DO YOU LIKE A TOY?

" หัดคิดก่อนพูดซะบ้างดิ!!" แอลตัลขึ้นเสียงใส่ฉันอย่างโมโห

ไม่รู้มันไปกินรังแตนที่ไหนมากันแน่

" ทีมึงพาผู้หญิงที่เจอแค่ข้ามคืนเข้าไปนอนที่บ้าน กูยังไม่ว่าอะไรเลย" ฉันยักไหล่และแบะปากใส่มันอย่างเล่นหูเล่นตา

" แต่มึงเป็นผู้หญิงไง ไม่มีผู้หญิงดีๆที่ไหนทำกัน" แอลตัลส่ายหน้า

" แล้วทำไมกูต้องเป็นผู้หญิงดีๆด้วยละ?" ฉันย้อนถามกลับไปทันที

" เอวา!! มึงคงไม่ได้อยากเป็นแค่ของเล่น หรือที่ระบายข้ามคืนของพวกผู้ชายหรอกมั้ง!" แอลตัลสวนกับมาก่อนจะดึงกุญแจรถของฉัน

" แต่มึงก็ชอบผู้หญิงง่ายๆแบบนั้นไม่ใช่หรอ?​"ฉันเสียงแข็งกลับไป

"พูดไปมึงก็ไม่เข้าใจ " แอลตัลส่ายหน้า ก่อนจะถือวิสาสะเดินไปสตาร์ทรถ และนั่งประจำที่คนขับทันที

แต่ยังไม่ทันจะออกรถไปไหนเลย

ก็มีนักบอลของโรงเรียนคนหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่เรารู้จัก แต่ฉันจำชื่อไม่ได้ เดินมาหยุดรถของฉันเอาไว้ก่อน

" แอลตัลๆ พรุ่งนี้มีซ้อมบอลด่วนว่ะ" ผู้ชายคนนั้นวิ่งมาอย่างหอบเหนื่อย และหยุดพูดกับแอลตัลผ่านกระจกรถ ซึ่งแอลตัลก็ลดกระจกลงทันที

"พรุ่งนี้ ?" เขาขมวดคิ้วถามไปอย่างงงๆ

" พอโรงเรียนข้างๆ มันท้าแข่งอาทิตย์หน้า " เขาปาดเหงื่อบนใบหน้า และตอบกลับมา

แอลตัลถอนหายใจ

" เออ งั้นเจอกันพรุ่งนี้ " แอลตัลพยักหน้าตอบไปก่อนจะปิดกระจกทันที

พอรถขับออกมาได้สักพักหนึ่ง..

" พรุ่งนี้มึง ไปดูกูซ้อมบอลหน่อยปะ?" แอลตัลหันมาถามทางฉัน

ทั้งที่มันรู้ว่าชวนกี่ครั้งฉันก็ไม่เคยไป เพราะทั้งร้อน ทั้งน่าเบื่อ ที่ต้องมาดูพวกผู้ชายแย่งลูกบอลแค่ลูกเดียว

" ไม่เอา ร้อน!!​"ฉันพูดกลับไปแบบทันควัน

นี่ฉันใจร้ายเพื่อนสนิทเกินไปรึเปล่านะ? ฉันได้แต่คิดภายในใจ และเหลือบมองไปทางแอลตัลที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไป

" ไว้ไปดูวันแข่งจริงเลยดีกว่า ซ้อมไปก็ไม่รู้แพ้รู้ชนะอยู่ดี" ฉันตอบไปเบาๆ ก่อนจะชี้ให้แอลตัลไปส่งทางห้างดัง เพื่อรับกระเป๋าที่จองเอาไว้เมื่อวาน

@ช็อปกระเป๋าแบรนด์เนม

พรุบ...

บัตรเครดิตของเพื่อนรักถูกรูดไปสองถึงสามที่ แบบเกรงใจมันเบาๆ

" กระเป๋า และก็แว่นตากันแดด คอลเลคชั่นใหม่ของปีนี้ ส่งมอบให้คุณเอวาลีนนะคะ " พนักงานมอบถุงช็อปและนอบน้อม ทันทีที่ฉันมาชำระเงินที่จองกระเป๋าไว้เมื่อวาน พร้อมกับถอยแว่นตากันแดดใหม่เอี่ยมที่เพิ่งชนช็อปที่ฝรั่งเศส เมื่อวานนี้

ฉันรับมาก่อนจะพยักหน้ารับ..

" ไว้เดือนหน้า กูเอาเงินมาใช้คืนนะ " ฉันตอบไปก่อนจะหยิบถุงแบรนด์เนมที่ชื่นชอบขึ้นมาถืออย่าง

" ไม่ต้อง กูซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า " แอลตัลเก็บบัตรเครดิตก่อนจะขยิบตาใส่ฉัน

เพียงแต่ฉันไม่เคยจัดปาร์ตี้วันเกิดอีกเลย และไม่อยากนึกถึงมัน

เพราะปาร์ตี้วันเกิดปีที่ฉันมีความสุขที่สุด คือปีสุดท้ายที่แม่เป็นคนจัดงานให้

" แล้วก็ไม่บอก จะได้ซื้อแพงกว่านี้" ฉันแบะปากใส่มันไปที

" นี่เอวา ของที่ดีที่สุดไม่ใช่ของที่ราคาแพงที่สุดนะ"

" แต่เป็นของที่มึงชอบมันจริงๆ อยากได้มันจริงต่างหาก" ไอ้แอลตัลเทศนากลับมาอย่างน่ารำคาญตามเคย

" โอ้ย กูรำคาญคำคมมึงจริงๆ " ฉันเดินกัดกันไปตลอดทางกับไอ้แอลตัล ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว

" น้องเอวาลีน....." เสียงของเจ๊สาวสองคนหนึ่งในแวดวงบันเทิงเอ่ยทักฉันขึ้น

" น้องแอลตัลสุดหล่อ" และหันไปทักทายแอลตัลด้วยอีกคน

ทันทีที่เราก้าวออกจากช็อปแบรนด์เนมนั่น

" เจ๊เฮเลน "ฉันเอ่ยทักทายตามมารยาท

ปล. ถึงฉันจะดูขี้เหวี่ยง นิสัยแย่ แต่ไม่ได้หมายความแย่กับทุกคนนะ

ถ้าฉันถูกชะตา ก็คือถูกชะตา.. ชอบปานกลางก็คือชอบปานกลาง ไม่ชอบก็คือเกลียดไปเลย

" เจอเอวาลีนก็ดีแล้ว เจ๊มีกิจกรรมดีๆมานำเสนอ"

" ถ้าขึ้นชื่อว่าดีๆ เอวาลีนไม่ทำหรอกนะ " ฉันหยอกล้อกลับไปแบบขำขัน

แอลตัลยิ่งหน้านิ่งๆอย่างเริ่มแสดงถึงความเบื่อหน่ายเมื่อมีคนอื่นเดินเข้ามา

"ขอเจ๊อธิบายสักหนึ่งนาทีนะคะคนดี " เจ๊เฮเลนพยายามตื้อ

" ว่ามาก็ได้ค่ะ " ฉันพยักหน้ารับ เจ๊เฮเลนก็เริ่มสปีด พูดแบบรัวๆทันที

"พอดีผู้เข้าประกวดเดินแบบปีนี้ ของรายการที่เจ๊เป็นสปอนเซอร์อยู่ กำลังหานางแบบที่ครบเครื่องและเปี่ยมด้วยคุณภาพ เดินแบบเป็นโดยที่ไม่ต้องมานั่งสอนใหม่ และก็ช่วยดึงกระแสดึงสปอนเซอร์เพิ่มน่ะจะ" เจ๊เฮเลนรีบพูดอธิบายทันทีด้วยท่าทีตื่นเต้นดี้ด้าตามสไตล์ของแก

" คนที่เจอคิดถึงคนแรกก็คือ เอวาลีนเลยนะ เพราะว่าเอวาของเจ๊ professional model มากๆ " เจ๊เฮเลนยังคงพูดอย่างเล่นหูเล่นตากับฉัน และแอลตัล ตามจริตสาวสอง

" แหม เจ๊ไม่ต้องพูดเอาใจหรอกน่า " ฉันสวนไปทันทีที่เจ๊เฮเลนพูดอย่างโอเวอร์

" ที่มีชื่อได้ ไม่ใช่เพราะความสามารถ เพราะนามสกุลของพ่อต่างหาก " ฉันพูดอย่างยอมรับความจริง

" ถ้าให้พูดแบบไม่มุสาเลย... เจ๊ก็ขอกันตรงๆเลยว่า เอวาลีนช่วยไปลงแข่งขันกับรายการของเจ๊หน่อยเถอะนะ"

" เจ๊อยากได้เซเลบหรือคนที่จะดึงนักข่าวมาได้" เจ๊เฮเลนเข้ามาอ้อนๆ

เจ๊เฮเลนแกเป็นเจ้าของโมเดลลิ่งชื่อดังของเมืองไทย ซึ่งตัวฉันเองก็อยู่ในสังกัดของแก แต่ไม่ได้ทำสัญญาอะไร

ฉันแค่ชอบเรื่องแฟชั่น เรื่องการเดินแบบ แต่ไม่คิดจะทำงานในตอนนี้

เพราะหน้าที่หลักของฉัน คือผลาญเงินของพ่อ และทำตัวแย่ๆสร้างปัญหาไปวันๆเท่านั้น

" เป็นรายการเกี่ยวกับอะไร และดังแค่ไหน? " นั่นไม่ใช่คำถามของฉันแต่เป็นแอลตัลที่ยืนกอดอกมองเราสองคนอยู่นิ่งๆ

" ก็รายการ Born to be Model ค่ะ แอลตัล ความดังก็ระดับประเทศเลยนะแอล "เจ๊เฮเลนพยายามชักจูงเราทั้งคู่ให้ฟังข้อเสนอต่างๆของเธอและเธอยิ่งอธิบายอย่างยืดยาวมากขึ้น เมื่อเห็นว่าแอลตัลถามอย่างสนใจ

"อ่อแล้วก็ปีที่แล้วไปจัดเดินแบบ Final walk ที่ตึก Touch Heaven ด้วยนะคะ " เจ๊เฮเลนยังคงสาธยายต่อไม่ยอมหยุด

ตึก Touch Heaven ก็คือตึกที่สูงที่สุดในกรุงเทพที่ครอบครัวของแอลตัลเป็นเจ้าของนั่นแหละ

ค่าเช่าจัดงานอีเว้นทีไม่ใช่เล่นๆ รายการนี้ก็สปอนเซอร์หนักอยู่ไม่เบานะ

" อื้ม เหมือนเคยได้ยิน " แอลตัลพยักหน้าเบาๆ

" แต่บอกตามตรงว่าตอนนี้เอวา ขี้เกียจสุดๆ และไม่ค่อยอยากเป็นข่าวสักเท่าไหร่ด้วย" ฉันส่ายหน้าอย่างไม่ใส่ใจ

" งั้นพี่คงเสียดายแย่เลย พี่คิดว่าไม่มีใครเหมาะไปกว่าน้องเอวาลีนแล้วจริงๆ สำหรับตำแหน่ง born to be model ปีนี้ " เธอพูดด้วยสีหน้าเศร้าๆเล่าความเท็จต่อไป

ฉันกรอกตามองบนเล็กน้อยเพราะเป็นคนที่เก็บอาการไม่เป็นจริงๆ

" แต่พี่ก็พอเข้าใจ พี่คงไม่ฝืนใจน้องเอวาลีน " เจ๊เฮเลนแสร้งเศร้าโศกอย่างเรียกร้องให้ฉันเห็นใจ

ฉันพอเข้าใจว่า เธอต้องการให้ฉันไปสร้างกระแสรายการของเธอมากกว่า

ไม่ว่าจะบวกหรือลบ ยังไงก็เพิ่มจุดสนใจ เพิ่มยอดคนดูอยู่ดี

ยิ่งถ้าเป็นกระแสลบๆ คนยิ่งชอบแปลกดีนะ

" ขอคิดดูก่อนแล้วกันค่ะ ยังไงจะโทรไปบอก" ฉันตอบไปอย่างพยายามรักษาน้ำใจเธอ

" พี่จะรอคำตอบนะ" เธอยิ้มออกมาได้ในที่สุด

ฉันพยักหน้าอย่างจบบทสนทนากับเธอไป ซึ่งเธอก็หันกลับไปทางแอลตัลต่อ

" เออ..ไม่อยากจะเม้าส์จ้ะ..ผิงผิง นางแบบดาวรุ่งพุ่งแรงก็ลงสมัครเหมือนกันนะ"

" ผิงผิง? " แอลตัลขมวดคิ้วเล็กน้อย

" ก็คนที่แอลตัลเพิ่งกดฟลอโล่ไอจีเมื่อวานไง " เจ๊เฮเลนหันไปหยอกล้อกับแอลตัลอย่างเป็นกันเอง

" พอดีผิงผิง เขาดีใจเลยโทรมาเม้าส์ให้เจ๊ฟัง" เจ๊เฮเลนพยายามขายยัยกวากวาอะไรนั้นเต็มที่

จริงๆแล้ว เจ๊เฮเลนแกก็เป็นคนในแวดวงธุรกิจ เพราะพ่อของแกก็เป็นนักธุรกิจเก่า แต่ธุรกิจของพ่อแกประสบปัญหา ทางด้านธุรกิจโมเดลลิ่งของแกดันไปได้สวย ตอนนี้ธุรกิจหลักเลยเป็นการปั้นโมเดลลิ่งซะมากกว่า ฉันสนิทเพราะแกมาทาบทามให้ไปเดินแบบ และถ่ายเสื้อผ้าแบรนด์เนมบ่อยๆ ส่วนทางด้านแอลตัลรู้จักเพราะ มันและเพื่อนชอบไปกินเด็กในสังกัดของเจ๊เฮเลนนี่แหละ

คนไหนเด็ดๆ สวยๆมันกวาดหมด

" อ่อ ก็เห็นว่าสวยดี " แอลตัลเม้มปากและตอบไปอย่างวางมาด

แต่ยังไม่ทันจะคุยอะไรต่อ โทรศัพท์ของเจ๊เฮเลนก็ดังขึ้นซะก่อน

" งั้นเดี๋ยวเจ๊ขอตัวก่อนนะ พอดีมีนัดคุยงานกับ แบรนด์ กุชชี่น่ะ " เจ๊เฮเลนก็แยกย้ายไปเมื่อมีคนโทรตามเธอ

" จะไปไหนต่อปะ?​"แอลตัลถามขึ้นและเอื้อมมือมาช่วยฉันถือถุงช้อปปิ้ง

" ไม่ต้อง กูถือคนเดียวมาตั้งนาน ยังไม่ตายเลย " ฉันกระชากถุงช็อปกลับทันที

" กลับบ้านเลย กูเบื่อหน้ามึงละ " ฉันตอบอย่างไม่มองหน้า ก่อนจะเดินถือถุงช้อปปิ้งเดินชนไหล่มันไปอย่างหงุดหงิดใจ

Alton Part

Instagram

Evalyn_XL

Liked by takiangkeaw and thousands of others

Evalyn_XL : Do you like your new toy? (ชอบของเล่นชิ้นใหม่ของตัวเองรึเปล่า?)

Sundaycc. : I don't like any toy but I like you my sweetie ?(ผมไม่ชอบของเล่นชิ้นไหนเลย แต่ผมชอบคุณสุดที่รัก)

Ronnydo : If you are my Toy I will play it all day ??? (ถ้าคุณเป็นของเล่นของผม ผมจะเล่นคุณทั้งวัน)

Yippsee : สวยอีกแล้วคนนี้

Honeybee :เสื้อผ้าร้านไหนคะ รบกวนตอบหน่อย

Bakeyooh : how to play This toy ?(ของเล่นชิ้นนี้ เล่นยังไงเหรอครับ?)

" โพสเชี้ยอะไรของมันอีกวะ ?? "ผมได้แต่บ่นอย่างหัวเสีย ให้กับเพื่อนที่ไม่ค่อยมีหัวคิดอย่างยัยเอวาลีน

" ชอบรึไง เปิดไอจีให้พวกหื่นกามเข้ามาคอมเม้นแบบหยาบๆ" ผมหงุดหงิดจนแทบไม่อยากจะเลื่อนรูปอื่นอีกเลย

ผมไม่ได้หึงมันนะ แค่ไม่อยากเห็นเพื่อนตัวเองทำตัวแย่ๆแบบนั้น