ตอนที่8 มาทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว

#ช่วงสายวันถัดมา (เสาร์)

หลินก็เข้ามาที่คอนโดของเป็นหนึ่งเพื่อทำงานแต่วันนี้เธอเข้ามาเร็วหน่อยเพราะตอนเย็นเธอมีนัดกับเหมยลี่ไปช้อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าเพื่อไปกินเลี้ยงสายรหัสวันอาทิตย์

ติ๊ดดด!

ร่างบางสแกนคีย์การ์ดเข้าไปในห้องมองไปรอบรอบห้องแต่ไม่เห็นแม้แต่เงาของร่างสูงเลย

“สงสัยจะยังไม่ตื่น ” เพราะนี่เพิ่งจะ 9 โมงเช้าเขาอาจจะอยากนอนตื่นสายๆก็ได้ เธอได้แต่คิดแล้วจัดการทำความสะอาดด้านนอกก่อนแล้วค่อยเข้าไปทำความสะอาดด้านในเขาน่าจะตื่นพอดี

แกร็กกกก!!! หลินเปิดประตูชะโงกหน้าเข้าไปในห้องพร้อมกับสอดส่องสายตาหาร่างสูงที่อาจจะยังนอนไม่ตื่นอยู่บนเตียง ‘ว่างเปล่า’ ไม่มีใครนอนอยู่บนเตียงเลย เธอเดินมาหยุดอยู่ที่เตียงของเขาที่ยับยู่ยี่จากกานนอน จึงทำการจัดที่นอนพับให้เป็นระเบียบแต่ทันใดนั้นเองก็มีไออุ่นจากใครบางคนเข้ามาสวมกอดเธอจากด้านหลัง จนเธอสะดุ้งโหยงเผลอใส่ศอกเข้าไปที่ท้องแกร่งของเป็นหนึ่งอย่างแรง

“ อุ๊กกก!! ยัย บ้า เอ๊ยยย ” จุก สั้นๆคำเดียวเลย เป็นหนึ่งคิดได้แค่นี้ก่อนจะงอตัวกุมท้องเล็กน้อย ‘ผู้หญิงบ้าอะไรแรงเยอะชะมัด’

“ เห้ยพี่หนึ่ง โทษๆ โทษที ก็คนมันตกใจนี่นาเป็นไรหรือเปล่าคะมาๆหนูช่วย ”

เธอยกมือขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ก่อนจะรีบไปจับแขนกะจะพยุงเขา แต่โดนคนเจ้าเล่ห์รวบตัวแล้วพามาล้มลงบนที่นอนนุ่มพร้อมกักเธอไว้ในอ้อมแขนหนา

“ อ๊ะ!!! พี่คิดจะทำอะไร ”

เธอรีบยกมือมาดันอกเปลือยเปล่ามีน้ำเกาะพราวอยู่ที่ลำตัวเขานิดหน่อย คงจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ

“ ทีแรกก็ไม่ได้กะว่าจะทำอะไร แค่จะแกล้งเธอให้ตกใจเล่นๆก็แค่นั้น...แต่ตอนนี้เริ่มคิดแล้วล่ะ...เธอทำฉันจุกมากนะเมื่อกี้ ”

เขายกยิ้มพร้อมเกลี่ยเอาผมออกจากใบหน้าสวยที่ปกลงมานิดหน่อย แล้วมองมาที่ปากอมชมพูน่าจูบนั่นของเธอ

“ เมื่อคืนเธอทำฉันนอนไม่หลับ ”

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเธอจึงเลิกคิ้วเป็นการถาม แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ แต่ไม่ทันจะได้ถามออกไปเขาก็ประกบจูบปากเธอเป็นการปิดปากไม่ให้ถามอะไรได้ออกมาซะก่อน

“ อุ๊บบบ…อื้อ…อี่อึ่ง ”

เสียงเล็กฟังไม่ได้ศัพท์หลุดออกมาจากปากบาง เธอไม่ยอมเปิดปากยังคงเม้มปากแน่นเป็นหนึ่งเขาจึงกัดปากเธอไปทีนึง “อ๊ะ” ‘ต้องเลือดซิบแล้วแน่ๆ บ้าเอ๊ย’ เธอคิด

พอกำลังจะดันเขาออกก็ถูกเขารวบมือ ด้วยมือข้างเดียวของเขาไว้แน่น

เมื่อดิ้นไปก็ไม่มีประโยชน์จึงหยุดดิ้นนอนนิ่งให้เขาจูบไป เขาจูบเธอไม่นานเพราะกลัวจะอดใจไม่ไหวทำอะไรมากกว่าจูบซะก่อน จึงลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องแต่งตัวไปโดยไม่ได้หันมามองเธอเลยซักนิด

หลินลุกขึ้นนั่งมองตามหลังร่างสูงไปอย่างข่มอารมณ์โกรธสุดขีด

“ มาทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว สองรอบแล้วนะอีตาบ้านี่ ”

เธอได้แต่กัดฟันนั่งกำมือมองตามแผ่นหลังหนานิ่งๆ ถ้าดวงตาเธอมีประกายไฟคงแผดเผาเขาจนไหม้เกรียมไปแล้ว

ยังไม่ทันได้ดูดฝุ่นห้องนอนเขาเลยด้วยซ้ำ แต่ช่างเถอะเธอไม่สนหรอก คิดได้ดังนั้นเธอก็ลุกพรวดขึ้นเดินออกจากคอนโดเขาไปเลยเพราะวันนี้คงอารมณ์ไม่ดีแล้วล่ะ ไม่อยากทำก็จะไม่ฝืนอยู่ทำ นั่นแหละคือนิสัยเธอ ‘ลี่หลิน หวังวี่’

ออกจากคอนโดเขามาได้เธอก็ขับรถมุ่งหน้ากลับคอนโดถูกๆของเธอแต่จุดมุ่งหมายกลับไม่ใช่ห้องตัวเอง

ก็อก ก็อก ก็อก

เคาะประตูได้ไม่นาน ประตูห้องก็ถูกเปิดออกมา

“ อะ อ้าว!! คุณหนูไหนบอกว่าจะไปทำงานที่ห้องคุณโนอาร์ไง ” เหมยลี่ถามขึ้นเมื่อคนที่มาเคาะห้องเป็นคุณหนูลี่หลินของเธอนั่นเอง

“ จิ๊ วันนี้อย่าพูดชื่อนายนั่นให้หลินได้ยินอีก ”

เมื่อได้ยินหลินพูดแบบนั้นเหมยลี่ก็จะทำอะไรได้ ทำได้แค่ยักไหล่โดยไม่ถามอะไรต่อเพราะรู้ว่าตอนนี้คุณหนูของตัวเองกำลังอารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างมาก

“ โอเคๆ ” ว่าจบก็เดินตามหลินไปนั่งที่โซฟา นั่งดูทีวีไปได้ซักพักก็มีเสียงข้อความดังขึ้นมารัวๆ

ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!

คลืดดดด คลืดดดด คลืด คลืด คลืด

เหมยลี่จึงหันไปมองเจ้าของโทรศัพท์ที่ยังนั่งจิบไวน์หน้าตานิ่งเฉยไม่ได้ทุกข์ร้อนสนใจโทรศัพท์ที่กำลังแผดเสียงดังและสั่นรัวๆจากการส่งข้อความและโทรเข้ามาเลยซักนิด

“ ไม่คิดจะรับหน่อยหรอคุณหนูเขาอาจจะมีเรื่องสำคัญก็ได้นะ ” เหมยลี่เอ่ยถามขึ้น

ส่วนหลินก็ทำเพียงปลายตามองโทรศัพท์ที่ขึ้นหน้าจอโชว์ว่าใครส่งข้อความมาว่าอะไรเท่านั้น เหมยลี่จึงไม่ได้พูดหรือถามอะไรต่อเพราะแบบนี้คงได้คำตอบแล้ว

#ด้านของเป็นหนึ่ง

เมื่อเขาแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ออกมาด้านนอกแต่กลับไม่พบร่างบางเลย เจอแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น “ หายไปไหนของเธอนะ ” เมื่อไม่พบคนที่ควรจะอยู่จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาเธอ

Noah : หลินเธออยู่ไหน?

Noah : จะกลับทำไมไม่บอกก่อน?

Noah : จะไม่เอาใช่ไหมเงินวันนี้ จะทำงานฟรีว่างั้น?

**เงียบบบ…พอเห็นว่าเธอเงียบก็ยิ่งหงุดหงิดงุ่นง่านใจไม่น้อย**

Noah : ทำไมไม่อ่าน ไม่ตอบ?

ก็ยังเงียบอยู่ดี ตืดดด ตืดดด ตืดดด…

ทั้งโทรทั้งส่งข้อความไปแต่เธอไม่ตอบกลับหรือรับสายเลย

” หึ!!!โกรธสินะ “

ว่าจบก็ยักไหล่เหมือนไม่ได้สนใจอะไร เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกุญแจรถเดินทางไปที่สนามแข่งรถทันที