ตอนที่10 กินเลี้ยงสายรหัส

Big ASผับ

สาวสวยสองคนเดินย่างกายเข้ามาภายในร้านจนผู้คนต่างหันมอง หลินปล่อยผมตรงยาวสลวย เธอใส่เป็นเสื้อสายเดียวด้านในสีดำเอวลอยโชว์สะดือคลุมทับด้วยคาดิแกนแขนยาวสีขาวคู่กับกางเกงยีนส์ขายาวดูเรียบร้อยแต่แอบซ่อนเปรี้ยวอวดหุ่นทรงนาฬิกาทรายได้เป็นอย่างดีด้านล่างสวมเพียงรองเท้าผ้าใบแสนธรรมดา แต่ถ้าสังเกตดีๆ หน่อย ราคามันไม่ธรรมดาเลยสำหรับรุ่นลิมิเต็ดของแบรนด์อเมริกาต้องพรีออเดอร์เท่านั้น

ส่วนเหมยใส่เกาะอกสีขาวคู่กับกระโปรงหนังสั้นสีดำรองเท้าสูงสี่นิ้วผมม้วนลวนปล่อยเต็มแผ่นหลัง

ถึงแม้สองสาวจะไม่ได้แต่งตัวโดดเด่นอะไรมากแต่ด้วยหน้าตาลูกครึ่งที่สวยหยดย้อยของทั้งคู่ก็ทำให้หนุ่มๆ พากันละสายตาไม่ได้

“ สวัสดีค่ะพี่เบล ” หลินยกมือสวัสดีพี่รหัสของตัวเองซึ่งมีหนุ่มหล่อนั่งข้างกายโอบเอวอยู่คลอเคลียกันอยู่

“ อ้าวมาแล้วหรอ มาๆ นั่งก่อนเดี๋ยวพี่จะแนะนำแต่คนให้ได้รู้จักกันเอาไว้ ”

จากนั้นเบลก็ทำการแนะนำพี่ในสายรหัสแต่ละคนให้หลินได้รู้จักและก็ได้รู้ว่าผู้ชายที่โอบโอวเบลอยู่นั้นคือแฟนของเธอเองและยังเป็นปู่รหัสของหลิน ส่วนเหมยลี่ก็แยกตัวออกไปนั่งกับภีมที่ได้นัดกันไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว และเธอคิดว่าจะนั่งดื่มกับสายรหัสอีกครู่เดียวก็จะขอแยกไปนั่งกับเพื่อนแทน

ในขณะที่นั่งดื่มไปนั้นหนุ่มหล่อที่ได้ชื่อว่าแฟนเบลก็หันมามองหลินเป็นพักๆ

เขาคือ ‘บอล อติภัทร เรียนวิศวะโยธาปีสี่’ ลูกของนักการเมืองในพรรคดัง พรรคหนึ่ง เขาเป็นคาสโนว่าตัวพ่อที่ล่อสาวแทบจะทุกคณะ

ในใจเขาได้แต่คิดว่า ‘สาวสวยคนนี้ช่างน่ารักน่ากินเหลือเกิน ถ้าได้เอาไปนอนครางใต้ร่างคงจะฟินมีอารมณ์น่าดูทีเดียว’ คิดแล้วก็ยิ้มมุมปากอย่างมีแผน

“ ทุกคนคะ เดี๋ยวเบลมานะคะ ไปห้องห้องน้ำแปปนะที่รัก จุ๊บ ” เบลบอกกับทุกคนก่อนจะหันมาบอกแฟนตัวเองแล้วจู๊บปากกันอย่างไม่ไม่เอียงอายสายตาหลายคู่ที่กำลังมองเลยสักนิด

“ น้องหลินครับดื่มเป็นเกียรติให้พี่ซักแก้วหน่อยได้ไหมครับ ” บอลยื่นแก้วเหล้าให้หลินพร้อมยิ้มอ่อนโยนไม่มีพิษมีภัยอะไร เธอมองมาที่แก้วก่อนจะลังเล เพราะไม่ค่อยไว้ใจสายตาคู่นั้นของบอลสักเท่าไหร่ แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้งพี่เบลแฟนเขาก็อยู่นี่นา คิดได้ดังนั้นจึงยื่นมือไปรับแก้วมา ยกดื่มไปได้ครึ่งหนึ่งก็มีคนมาแย่งแก้วจากมือหลินไป แล้วยกดื่มต่อรวดเดียวจนหมดแก้ว

ปึกกกก!!! ก่อนจะวางแก้วกระแทกโต๊ะอย่างแรง

“ อ๊ะ!!!…พี่หนึ่ง ” หลินยังคงสับสนและมึนงง เขามาจากไหนจู่ๆ ก็มาแย่งแก้วไปดื่มหน้าเฉย

“ มานี่ ” เป็นหนึ่งจับแขนหลินแน่นจนเธอเจ็บแต่ก็ไม่คิดจะร้องออกมาเธอไม่ชอบความอ่อนแอ เป็นหนึ่งเตรียมจะพาเดินออกไปแต่บอลก็มาขวางไว้ซะก่อน

“ มึงเสือกเหี้ยไรด้วยวะไอ้หนึ่ง ” บอลเดินมาขวางทางพร้อมเผชิญหน้ามองสบตากับหนึ่งนิ่งสีหน้าเอาเรื่องกันทั้งคู่ หลินมองทั้งคู่สลับกันอย่าง งง งวย พวกเขาน่าจะรู้จักกันแต่เป็นการรู้จักที่ไม่ดีเป็นแน่ดูจากสายตาแล้ว

“ หลบไป ” เป็นหนึ่งพูดนิ่งๆ แต่สายตาของเขานั้นช่างดูหน้ากลัวเหลือเกินตอนนี้

“ กูไม่หลบ...มึงจะทำไม ” บอลยังคงยกยิ้มมุมปากอย่างยียวน งานนี้ถ้าหลินไม่ห้ามทัพคงได้มีสงครามเกิดขึ้นกลางผับนี้เป็นแน่

“ เอ่อ…พี่บอลคะหลินว่าอย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ เดี๋ยววันนี้หลินกลับก่อน วันหลังเราค่อยนัดเลี้ยงสายรหัสกันอีกนะคะ หลินฝากบอกพี่เบลด้วยวันนี้ต้องขอตัวก่อนค่ะ ” หลินเอ่ยพร้อมค้อมหัวให้อย่างสุภาพนอบน้อม จนบอลอดที่จะเอ็นดูไม่ได้

บอลหันมามองสาวน้อยร่างบางด้วยสายตาที่แตกต่างจากมองเป็นหนึ่ง พร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวหลินเบาๆ

“ เอางั้นก็ได้ค่ะ พี่จะรอนะคะ ” บอลเอ่ยกับร่างบางของหลิน แต่สายตากลับจ้องมองมาที่เป็นหนึ่งด้วยสายตาเย้ยหยันอย่างเห็นได้ชัด

เป็นหนึ่งที่เห็นแบบนั้นก็กำมือแน่นรวมทั้งกำข้อมือหลินหนักขึ้นด้วย เขาตั้งท่าจะเดินเข้าหาบอลแต่ถูกหลินดันตัวเขาออกก่อน จากนั้นก็พาเขาเดินมาที่หน้าร้าน

พรึบบบ!!! ทันทีที่ถึงหน้าร้านบริเวรข้างรถของหลิน เธอก็สลัดมือเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขากำข้อมือของเธอแน่นมากจนเธอคิดว่ามันน่าจะแดงแล้วล่ะ

“ พี่หนึ่ง พี่จะปล่อยมือหนูได้ยังคะ? ” หลินยกข้อมือขึ้นมาพร้อมเอ่ยถาม

“...” นิ่ง...ไม่มีการตอบรับแต่อย่างใดทำเพียงยืนมองจ้องหน้าเธออยู่แบบนั้น หลินเห็นอย่างนั้นก็ไม่คิดจะหลบสายตาเขา เธอก็ยืนจ้องเขาตอบเช่นกัน

‘ได้!! ถ้าจะเอาแบบนี้คนอย่างหลินก็จะยอมเล่นด้วย เอาสิใครจะทนไม่ไหวก่อนกัน’

“ เธอไปรู้จักมันได้ยังไง ” ในที่สุดเป็นหนึ่งก็ยอมเอ่ยปากพูด แต่หลินก็นิ่งไม่ตอบ...ทีเมื่อกี้เธอพูดกับเขา เขายังไม่พูดตอบเธอเลยแล้วทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้

“ ฉันถาม!! ” เป็นหนึ่งเริ่มขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นเธอเงียบ เอาแต่จ้องหน้าเขาเหมือนที่เขาทำกับเธอเมื่อครู่

“ เฮ้อ…ก็เขาเป็นปู่รหัสหนู แล้วนี่ก็เลี้ยงสายรหัสไงคะก็ต้องรู้จักสิ ” พอเป็นหนึ่งได้ยินแบบนั้นก็ค่อยๆ คลายแรงที่จับข้อมือเธอออก

“ แล้วทำไมต้องให้มันลูบหัว ต้องสนิทกันขนาดไหนถึงปล่อยให้มันทำแบบนั้นได้ ” คิดแล้วก็หงุดหงิดงุ่นง่านใจกว่าเดิม

“ ก็หนูไม่ทันตั้งตัวไหมล่ะ หนูก็ไม่คิดว่าพี่บอลเขาจะทำแบบนั้นนี่คะ ” เธอตอบออกไปตามความเป็นจริง

แต่แล้วทั้งคู่ก็เริ่มมีอาการแปลกๆ เหงื่อกาฬเริ่มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของทั้งสองอย่างเห็นได้ชัด ร้อนวูบวาบคั่นเนื้อคั่นตัวแปลกๆ หรือว่าาา....

“ พี่หนึ่ง…นะ…หนูเป็นอะไรก็ไม่รู้อะ ” เสียงของหลินเริ่มไม่มั่นคงเท่าไหร่เอ่ยบอกเป็นหนึ่งพร้อมกันลูบคอตัวเตง จนมันเซ็กซี่มากในสายตาของเป็นหนึ่ง

“ S***t มานี่เร็วเข้า ” เป็นหนึ่งสบทออกมาอย่างหัวเสียเพราะเพิ่งนึกออกว่าเห็นบอลใส่อะไรบางอย่างลงไปในแก้วก่อนที่เขาจะไปแย่งมาดื่มเอง

เขาจูงมือหลินไปขึ้นรถของตัวเองก่อนจะขับออกมาอย่างรวดเร็วแต่ในระหว่างขับรถเขาก็ต้องควบคุมตัวเองเป็นอย่างมาก เพราะคนด้านข้างก็เอาแต่ลูบไล้กันไม่หยุด

“ พี่หนึ่งหนูไม่ไหวแล้ว ชะ ช่วยหนูด้วยหนูร้อน ” หลินลูบไล้อกเป็นหนึ่งพร้อมสอดมือเข้าไปในเสื้อเชิ้ตของเขา จนเขาต้องตะคุบมือเธอไว้ก่อน

“ จะถึงแล้วอดทนก่อน ” เขาเอ่ยตอบแต่สายตาก็ยังคงจ้องมองไปที่ถนนด้านหน้าอยู่ เขาไม่อยากหันไปมองเธอ เพราะกลัวจะตะบะแตกจับเธอกินในรถ จอดที่ข้างทางนี้ซะก่อนที่จะถึงคอนโด

.

.

.

คนอ่าน : เอาแล้วไง ในที่สุดก็จะได้กันซักที

ลี่หลิน : หนูจะรอดไหมคะเนี่ยคืนนี้??

ไรท์ : อันนี้ก็ต้องรอติดตามนะคะ เอ๊ะหรือจะมีหักมุม!!!

คนอ่าน : ถ้ามุงหักมุมตอนหน้ามุงโดนเทศนายับบอกเลย!!!

ไรท์ : ใจเย็นๆนะคะที่รัก ตอนหน้าขอบอกว่าแซ่บบบ อุ๊ปปปซ์

*** อย่าลืมกดติดตาม+กดใจ+คอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์กันเยอะๆคะนะ มีคำถาม หรือไม่ชอบยังไงติติงกันได้ค่า ไรท์ยินดีน้อมรับฟังและปรับปรุงค่าาา จุ๊บบบ***