รักสุดท้าย -6- เคย์

ฉันจะเป็นตากุ้งยิงมั้ยเนี่ย!!! ทำไมชอบไปเห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็นด้วยเนี่ย ฉันรีบเดินออกมาด้วยร้อนรน เมื่อคิดถึงภาพนั้นทีไร ฉันก็รู้สึกขนลุกทุกที แล้วฉันจะไปรอเคย์ตรงไหนหล่ะเนี่ย!!

ฉันหยุดเดินตรงบันไดแล้วมองซ้ายมองขวา ตรงนี้ก็ไม่มีใครเดินผ่านหนิ คิดได้เล่นนั้น..ฉันก็นั่งลงทันที นั่งรอตรงนี้ก็คงไม่มีใครว่าหรอกมั้ง ดีซะอีก..เผื่อเคย์ขึ้นมา จะได้เห็นทันที

ฉันหยิบมือถือขึ้นมาฟังเพลงรอ พอเสียบหูฟังฟังเพลงก็รู้สึกเหมือนเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัว

สักพักก็มีร่างสูงเดือนมาหยุดตรงหน้าฉัน ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าเป็นเดลต้า

“มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้” เขาถามฉันด้วยท่าทางนิ่งๆตามสไตล์ของเขานั่นแหละ

“มารอเคย์”ฉันตอบไปตามตรง พร้อมกับถอดหูฟังออกจากหู

“รอมันทำไม?”เดลต้าขมวดคิ้วถาม

“เคย์บอกว่าจะสอนฉันทำบัญชี ถ้าฉันทำได้ เขาจะจ้างฉันทำบัญชีให้”

“ทำไมไม่ขึ้นไปรอข้างบน”เดลต้าถามออกมาก่อนจะเดินผ่านฉันไปโดยไม่รอฟังคำตอบ

หมับ!!!

“ขึ้นไปไม่ได้นะ!!”ฉันรีบรั้งแขนเดลต้าไว้ เมื่อนึกถึงสองคนที่อยู่บนนั้น

“ทำไม?”เขาหันกลับมามองหน้าฉันด้วยท่าทางสงสัย เป็นใครก็ต้องสงสัยนั่นแหละ อยู่ๆก็ไปห้ามเขาไว้หนิ

“เอ่อ...มี..พอตเตอร์กับอายตาอยู่ข้างบน”ฉันตัดสินใจบอกไปตามตรง ก่อนที่จะโดนเดลต้าฉุดแขนให้เดินตามไป

“ไปไหนเหรอ?”

“งั้นก็ไปรอที่อื่น”

“อ๋อ..อืม..”พอได้คำตอบ ฉันก็ยอมเดินตามไปอย่างว่าง่าย อย่างน้อยก็มีเดลต้าเป็นเพื่อน

>>>อีกด้าน

หลังจากส่งไลน์ไปบอกน้ำหวานแล้ว เคย์ก็ขับรถมาที่ร้านอาหารหรู ที่อยู่ไม่ไกลจากผับนัก พอมาถึงเขาก็ตรงไปยังโซนวีไอพีชั้นบนสุดของโรงแรมด้วยอารมณ์หงุดหงิด ยิ่งเห็นบรรยากาศที่โรแมนติกเหมาะสำหรับคู่รักที่มาเดทกัน เขาก็ยิ่งหงุดหงิด

‘หึ!! มาเดทงั้นเหรอ’ ใบหน้าหล่อยกยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะที่อยู่ในโซนที่โรแมนติกที่สุด ภาพของหนุ่มสาวที่กำลังคุยกันอย่างสนิทสนม ทำให้เคย์หัวร้อนขึ้นมาทันที

พรึบ!!!

ร่างสูงนั่งลงข้างๆคนตัวเล็กอย่างไร้มารยาท ใบหน้าสวยหันไปมองแขกไม่ได้รับเชิญทันที พอเห็นว่าเป็นใคร เธอก็ต้องขวดคิ้วถามด้วยความสงสัย

“คุณเคย์มาทำอะไรคะ”ซิน นักศึกษาปี1 และเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทของคุณแม่เคย์ เธอถามผู้ชายข้างๆพร้อมกับหันไปมองคู่เดทของเธอด้วยความเกรงใจ

“มาร้านอาหารก็ต้องมาทานข้าวสิ ไม่ได้มานัดเดทกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้าเหมือนเธอหรอก”เคย์พูดออกไปด้วยท่าทางยียวน สายตามองไปยังหนุ่มคู่เดทของเธอด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วอยู่ๆเขาก็ยกแขนขึ้นมาโอบคอหญิงสาวอย่างถือวิสาสะ ราวกับว่ากำลังแสดงความเป็นเจ้าของ

ใช่แล้ว...เขากำลังทำแบบนั้น แต่ไม่ใช่ว่าเขารักหรือสนใจเธอหรอกนะ เขาแค่ไม่ชอบที่เธอนัดเดทกับผู้ชายไปทั่ว รวมไปถึงเขาด้วย

“คุณคิดจะทำอะไร”ซินถามออกไปด้วยท่าทางไม่เขาใจ ทำไมเขาถึงทำเหมือนว่ากำลังแสดงความเป็นเจ้าของเธอ ทั้งๆที่เขาเป็นคนปฏิเสธที่จะหมั้นกับเธอ แล้วยังแสดงท่าทางรังเกียจเธอด้วย

“ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอ กล้าดียังไงถึงออกมาเดทกับผู้ชายคนอื่น ทั้งๆที่เป็นคู่หมั้นของฉัน”เคย์ตั้งใจเน้นย้ำคำว่าคู่หมั้นอย่างชัดเจน

“จริงเหรอครับน้องซิน”

“ไม่จริงค่ะ ซินยังไม่ได้หมั้นกับคุณเคย์นะคะ”ซินพูดออกไปด้วยท่าทางใสซื่อ เพราะเธอยังไม่ได้หมั้นกับเขาจริงๆ

“ยังไม่ได้หมั้น แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่หมั้นหนิ”เคย์ยังคงพูดต่อด้วยท่าทางยียวน

“คุณแกล้งฉันทำไมคะ”ซินขมวดคิ้วถามด้วยท่าทางสงสัย ราวกับว่าไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาทำ

“มาขนาดนี้แล้วยังจะโกหกอีกเหรอ นิสัยชอบหรอกผู้ชายว่าโสด เมื่อไหร่จะเลิกสักที”เคย์พูดออกมาด้วยท่าทางยียวนเช่นเคยก่อนจะฉุดแขนเรียวให้ลุกขึ้นตาม

“คุณจะพาซินไปไหน”

“ไปไหนก็ไม่ใช่เรื่องของคนนอก ขอเตือนดเวยความหวังดี อย่าโง่ให้ผู้หญิงหรอกอีกหล่ะ” เคย์หันไปบอกคู่เดทของซิน ก่อนจะฉุดกระชากแขนเรียวให้เดินตามออกไปทันที

@ เคย์

ผมลากยัยเด็กซินออกมาด้วยอารมณ์หงุดหงิด ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะหงุดหงิดไปทำไม แต่บางทีผมอาจจะหงุดหงิดการกระทำมั่วผู้ชายของเธอก็ได้

เอาตรงๆเลยนะ ผมกับยัยเด็กนี่เคยออกเดทกัน เพราะแม่ของเราสนิทกัน เรียกง่ายๆว่าคลุมถุงชนนั่นแหละ แต่อย่าคิด..ว่าคนอย่างผมจะยอมเอายัยเด็กร่านนี้มาทำเมียนะ ผู้หญิงอะไรออกเดทกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ทำแบบนี้มันไม่ต่างอะไรกับขายตัวเลยสักนิด

...แต่ถ้าเธออยากจะขายจริงๆ ผมก็จะช่วยสนองให้

“โอ๊ย!!! คุณเคย์ฉันเจ็บนะคะ” เธอร้องออกมาเมื่อผมจับเธอยัดเข้าไปในรถ

“ปล่อยฉันลงนะคะ คุณจะพาฉันไปไหน” หึ!! ปล่อยงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ อาทิตย์ก่อนยังตามตื้อผมอยู่เลย ตอนนี้มาบอกให้ปล่อย คิดว่าจะปั่นหัวผมได้หรือไง

“ชอบนักไม่ใช่หรือไงผู้ชายรวยๆ ฉันนี่ไง..ฉันรวยมาก เธอก็รู้หนิ”ผมหันไปบอกเธอด้วยท่าทางดุดัน ก่อนจะขับรถออกมา

“ฉันรู้ค่ะ..ว่าคุณรวย แต่คุณจะพาฉันออกมาแบบนี้ไม่ได้นะคะ”เธอเถียงผมด้วยท่าทางใส่ซื่อ หน้าตาเหมือนผู้หญิงไร้มารยา ทั้งๆที่จริง มันไม่ใช่เลยสักนิด

“คุณเคย์คะ ในเมื่อคุณเป็นคนบอกเองว่าคุณไม่อยากหมั้นกับฉัน แล้วทำไมคุณถึงพูดออกไปแบบนั้นหล่ะคะ”เธอยังคงพูดไม่หยุด หรือเธอคิดว่าผมสนใจ ถึงได้ลากเธอออกมา หึ!! ผมก็แค่นึกอะไรสนุกๆขึ้นมาก็เท่านั้น

“เธออยากหมั้นกับฉันไม่ใช่หรือไง”ผมถามออกไปอย่างมีเลศนัย รู้สึกตื่นเต้นกับความคิดของตัวเองขึ้นมาทันที

“ใช่ค่ะ ฉันอยากหมั้นกับคุณเคย์”เธอตอบมาด้วยท่าทางดีใจ ดีใจหรือปัญญาอ่อนกันแน่ โตแล้วยังทำตัวเหมือนเด็ก

“อยากเป็นเมียฉันขนาดนั้นเลยเหรอ”ผมถามย้ำอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่าผมไม่ได้ฝืนใจเธอ เธอเต็มใจที่จะเป็นของผมเอง

“อยากเป็นค่ะ”เธอตอบเสียงใส

“หึ!!!อย่าเสียใจทีหลังก็แล้วกัน”ผมบอกเธอ ก่อนจะรีบขับรถมาที่ผับ เพราะผมนัดกับน้ำหวานไว้