ตอนที่4 สถานทีสร้างเรื่อง

ตึก ตึก ตึก

"ไอ้กร....มึงเลิกลากแขนกูดิ๊! ถ้าจะลากขนาดนี้มึงไม่ตัดแขนกูไปไว้นอนกอดเล่นเลยล่ะ"คนตัวเล็กบ่นห้ามเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้จับแขนตัวเขาแน่นอย่างกับกลัวว่าเขานั้นจะหนี

เออ...ครับกูจะหนี

ไอ้ห่าก็ดูเพื่อนสารเลวทั้งสองคนของผมสิครับรู้ไหมว่าตอนนี้มันพาผมมาที่ไหน

เหอะ! เหอะ!

ทุกคนคงไม่รู้สินะว่าพวกมันพาผมมาที่ไหน ที่ที่ผมไม่อยากจะมายังไงละ! จะที่ไหนซะอีกละ ก็ที่ ผับXผับที่ผมอ้วกใส่เพื่อนพี่นที เฮียที่นับถือของไอ้กรน่ะสิครับ

"สาบานก่อนสิ"ไอ้กรมันหยุดเดินก่อนจะหันมาพูดกับผม สาบานเหี้ยอะไรของมัน

"สาบานอะไรของมึง"ผมถามมันกลับพร้อมกับทำหน้างง ๆ แบบหล่อ ๆ ส่งไปให้มัน (หลงตัวเองอีกละ)

"สาบานว่ามึงจะไม่หนีถ้ากูปล่อยแขนมึง"มันตอบผม

"กูสาบาน!!!"ผมตอบมันเสียงดังฟังชัดออกไปทันทีที่มันพูดจบ

แต่!

"กูสาบานเลยถ้ามึงปล่อยแขนกู กูจะวิ่งหนีชนิดที่ล้มจนฟันหักหมดปากกูก็จะฝืนลุกขึ้นปัดฝุ่นแล้ววิ่งต่อแบบไม่คิดชีวิตเลยล่ะ"ผมพูดต่อพร้อมกับยิ้มแบบจริงใจไปให้มันหนึ่งดอก (ยิ้มแบบกวนตีนอะครับ)

ผั๊วะ!

"โอ๊ยยยยไอ้สัตว์เต ตบกูทำห่าอะไร"ผมร้องเสียงหลงแล้วหันไปด่าไอ้เพื่อนเลวอีกคนที่มันยืนฟังผมทะเลาะกับไอ้กรอยู่นานสองนานแต่อยู่ ๆ แม่งก็เล่นตบหัวผมซะเกือบทิ่มลงพื้น

"กูหมั่นไส้"มันตอบผมก่อนที่จะเดินเข้าไปในผับพร้อมกับลากแขนผมอีกข้างให้เดินตามมันเข้าไปด้วย

สภาพผมตอนนี้คือคนหล่อที่ถูกเพื่อนสารเลวทั้งสองกระชากแขน ย้ำนะครับว่ากระชากแขน!!!ให้เดินตามเข้าไปในผับกับพวกมันสองคน กูไม่อยากเข้าปายยยปล่อยกูให้ไปที่ชอบที่ชอบเถอะ ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่!

กูอายครับกูอายยยยพวกมึงเข้าใจมั้ยพวกมึงมันเพื่อนใจร้าย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

"เข้ามา"คนตัวสูงที่นั่งตรวจบัญชีร้านเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู

"เฮียสวัสดีครับ"

"อ่าวกูก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็พวกมึงสามคนนี้เอง"เมื่อได้ยินเสียงรุ่นน้องที่รู้จักกล่าวทักทาย ก็เงยหน้าขึ้นจากเอกสารก่อนที่จะเอ่ยทักกลับไป

"นี่พาเพื่อนมาที่นี่ จะพามาสร้างเรื่องอะไรให้กูอีกป่ะเนี่ยคราวก่อนกูยังเรียกขวัญเพื่อนกูกลับมายังไม่ครบเลยนะ" นทีที่เห็นว่ากรพาเพื่อนตัวเล็กที่ก่อเรื่องเมื่อคราวก่อนมาด้วยก็อดที่จะพูดจาหยอกเล่นกับคนตัวเล็กไม่ได้

"แฮะ ๆ ๆ พี่ก็ว่าไปผมไม่ได้เมาเหมือนคราวก่อนซะหน่อย"คนตัวเล็กหัวเราะออกมาอย่างอาย ๆ มือก็พลางยกขึ้นมาเกาท้ายทอยอย่างเขิน ๆ ก่อนจะเอ่ยพูดกับเจ้าของผับ

"เออ!กูก็พูดหยอกมึงเล่นไปงั้นแหละ แล้วนี่พากันมาแดกเหล้าเหรอ"นทีตอบนิวตัลก่อนที่จะหันไปถามกร

"แรกๆผมว่าจะพาไอ้นิวตัลมันมาขอโทษเฮียเฉย ๆ แต่ถ้าเฮียเลี้ยงรุ่นน้องอย่างผมรึจะกล้าปฏิเสธผู้ใหญ่อย่างเฮีย"กรตอบออกมาอย่างยิ้ม ๆ

"ไอ้สัตว์หัวหมอนะมึงอ่ะ"นทีว่า

"ไอ้กรไหนมึงบอกกูว่า แค่พาไอ้ตัลมาขอโทษเฮียมึงไงกูไม่อยู่ดื่มกับมึงนะโว้ยยยกูมีธุระต่อ"ตะวันพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทีว่าเพื่อนตัวสูงของตนนั้นจะพาอยู่ดื่มต่อ ด้านนทีที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กเพื่อนของกรที่กรนั่นยืนบังอยู่นั้นก็มองดู

เชี่ยยย โคตรน่ารักเลย

นทีที่พอเห็นหน้าของตะวันก็สบถในใจกับความน่ารักของตะวัน ไอ้เหี้ยกรมึงก็ยืนบังคนน่ารักแบบนี้ซะนานเลยนะไอ้น้องเวร เมื่อคืนนี้เห็นไม่ชัดมัวแต่ตกใจที่เห็นเพื่อนเจอเหตุการณ์แบบนั้นจนไม่ได้สังเกต บวกกับห้องมันค่อนข้างสลัว ๆ ด้วย แต่ถ้าจะถามว่าเพื่อนอีกคนของไอ้กรนั่นน่ารักไหม? ตอบได้เต็มปากเลยว่าน่ารักมากกกก แต่พอเห็นสภาพเมื่อวานแล้ว ผมขอบายดีกว่า

"เออ ๆ ไม่แดกก็ได้"กรตอบเพื่อนตัวเล็กพร้อมกับผลักหัวเพื่อนเบา ๆ อย่างเซ็ง ๆ ที่ไม่ได้แดกเหล้าฟรี

อย่าผลักแรงไอ้สัตว์

"ไอ้กรมึงจะไม่แนะนำเพื่อนมึงให้กูรู้จักเลยหรือไง"นทีเอ่ยถามกรขึ้นสายตาก็พลางมองไปยังเพื่อนตัวเล็กของกรที่ตอนนี้ยังคงยืนอยู่ข้างหลังกร

"อ่อเออผมลืมไป ไอ้ตัวเล็กนี้ชื่อตะวัน"กรชี้นิ้วไปที่ตะวันก่อนที่ตะวันจะยกมือไหว้นที นทีก็มองอย่างยิ้ม ๆ

"ส่วนไอ้ที่มันอ้วกใส่เพื่อนพี่ มันชื่อนิวตัล"

"ไอ้สัตว์แนะนำกูดี ๆ ก็ได้"นิวตัลด่าเพื่อนตัวดีพร้อมกับส่งสายตาพิฆาตไปให้หนึ่งดอกก่อนจะหันไปพูดกับนที

"เอ่อ...คือเมื่อคืนผมขอโทษที่สร้างเรื่องที่ผับพี่ด้วยนะครับ"นิวตัลเอ่ยขอโทษนทีถึงเรื่องที่ตัวเองไปอ้วกใส่เพื่อนพี่เขา ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอโทษอย่างจริงใจ นทีเองก็ยิ้มตอบรับก่อนจะเอ่ยตอบนิวตัล

"พี่น่ะไม่ถือสาเราหรอก พี่รู้ว่าเราเมา"นิวตัลที่ได้ยินคำตอบก็ยิ้มแก้มปริก่อนที่จะหุบยิ้มทันทีกับคำพูดต่อมาของนที

"แต่เพื่อนพี่อะ พี่ไม่รู้ด้วยหรอกนะว่ามันจะโกรธเรามากน้อยแค่ไหน เมื่อคืนพอมันได้สติมันก็โมโหเอาเรื่องอยู่"นิวตัลที่ได้ยินก็หุบยิ้มแทบจะไม่ทัน

พรึบ!

"ไอ้ที!" ทุกคนที่ได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับเสียงคนตัวสูงก็หันขวับไปมองพร้อมกัน