บทย่อ
ทะเลหมอก ลมหนาว ภูเขา บรรยากาศของหมู่บ้านตะเข็บชายแดนอลิสครูสาวบรรจุใหม่กับหัวใจที่แสนมุ่งมั่นเดินทางไปด้วยใจรักในอุมดมการณ์ธนาตุลหนุ่มไฮโซ ที่เลือกจะมาเป็นตำรวจตระเวนชายแดน แทนการอยู่ในสังคมที่สวยหรู เขาได้รับคำสั่งให้มาปฏิบัติหน้าที่ดูแลความสงบ ในหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล แต่หนทางข้างหน้า ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่มันเต็มไปด้วยขี้โคลน กับลำบาก ห่างไกลจากความสะดวกสบายเมื่อความรักก่อตัวขึ้น ขวากน้ำของความรักที่ผู้กองปิดบังไว้ ก็แสดงออกมา ผู้กองธนาตุลมีคู่หมั้นอยู่แล้ว****************“เป็นอะไรอีกคุณครู ร้องไห้ทำไม ผมยังไม่ได้ดุเลยสักคำนะ ” “อีกสองวันคุณก็จะกลับแล้ว คิดถึง” หญิงสาวไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองพูดคำนั้นออกไปได้อย่างไรกัน แต่มันออกมาจากใจจริงๆ “อย่าทำให้ผมเป็นห่วงสิ ผมกลับไปหาพ่อกับแม่ ใช่ว่าจะกลับไปอยู่ที่บ้านเลย ผู้กองสุชาติจะช่วยดูแลคุณ รับรองว่าดูแลดีกว่าผมแน่นอนเพราะผู้กองเขาอยู่ที่นี่มานานกว่าผม” “ไม่เอาผู้กองคนอื่น จะเอาแต่ผู้กองคนนี้” มือหนาลูบลงบนผมหนาด้วยความเอ็นดู เขาก็ยังไม่อยากกลับ แต่ภาระหน้าที่มันทำให้ทุกอย่างต้องเป็นไปตามเวลา “เราเป็นข้าราชการ เราเลือกแล้วที่จะเสียสละมาอยู่บนเขาบนดอยแบบนี้ เราต้องเข้มแข็ง ผมสัญญาผมจะกลับมาหาคุณแน่ๆ และคุณต้องสัญญาว่าจะดูแลตัวเองดีๆ ไม่ทำให้ผมต้องเป็นห่วง เข้าใจไหมครับคุณครู” “ค่ะ ผู้กองอลิสสัญญา”***ใครชอบบรรยากาศภูเขา กลิ่นไอหมอก ลมพัดเย็น ไรท์ขอฝาก คุณครู อลิสกับผู้กองธนาตุล ไว้ในหัวใจด้วยนะคะ
1/1 การเดินทางตามเส้นทางของความฝัน
ตอนที่1
การเดินทางตามเส้นทางของความฝัน
“คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วง ทุกคนที่นั่นจะดูแล อลิสเป็นอย่างดีค่ะ”
วันนี้เป็นวันที่อลิสลูกสาวสุดที่รักของอดีตผู้อำนวยการโรงเรียนวิทยากับแพทย์หญิงมุกดาต้องเดินทางไปรายงานตัวและเข้ารับการบรรจุทันที ที่โรงเรียนบ้านน้ำฝายที่อยู่ติดกับตะเข็บชายแดนไทยพม่า
“พ่อกับแม่ส่งหนูแค่นี้นะลูก ดูแลตัวเองดีๆ ทำงานที่ลูกรักให้มีความสุข”
วิทยากับมุกดาส่งลูกสาวแค่เพียงตัวจังหวัด โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดน ทำหน้าที่มารับอลิสไปส่งยังหมู่บ้านอีกที
“ ผมร้อยตำรวจเอกธนาตุล ได้รับมอบหมายให้มาทำหน้าที่ดูแลการเดินทางของคุณครูอาริสา “
ชายหนุ่มในชุดตำรวจแนะนำตัวให้พ่อและแม่ ของอลิสรู้ว่าเขาคือใครและมาทำหน้าที่อะไรในเวลานี้
“ฝากด้วยนะคะ”
มุกดาทำท่าจะยกมือไหว้แต่ธนาตุลจับมือเธอไว้ก่อน เพราะเขาอายุน้อยกว่าเธอหลายปี
“ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ทางกองร้อยของเราจะมีตำรวจผลัดเปลี่ยนกันไปดูแลคุ้มครองชาวบ้านตลอดทั้งปีครับ”
เมื่อนายตำรวจพูดถึงการดูแล มุกดาและวิทยาก็พอสบายใจขึ้นมาบ้าง
ทั้งสองคนไม่เต็มใจนักที่ลูกสาวจะเดินทางไปบรรจุในถิ่นทุรกันดาร แต่ด้วยมันเป็นความฝันของเธอ ทั้งคู่จึงจำใจต้องให้เธอไป
“ผมชื่อธนาตุลนะ เรียกผมผู้กองตุลก็ได้”
ชายหนุ่มแนะนำตัว เมื่อขึ้นไปประจำการในตำแหน่งคนขับ และมีคุณครูคนใหม่นั่งอยู่เบาะข้างๆ ส่วนตำรวจอีกสองนายนั่งอยู่ที่กะบะหลัง
“ฉันชื่ออาริสา แต่เรียกอลิสเฉยๆก็ได้ค่ะ” หญิงสาวแนะนำตัว
“ดูแล้วผมน่าจะอายุมากกว่าคุณนะ ตอนนี้ผม30แล้ว” ชายหนุ่มหลอกถามอายุ
“ถ้าอย่างนั้นเป็นพี่แน่นอนค่ะ”
รอยยิ้มของคุณครูคนใหม่ ที่กำลังจะได้ไปเริ่มทำงานที่ตัวเองรัก อดทำให้ธนาตุลคิดถึงเมื่อครั้งที่เขาเลือกมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ตอนนั้นเขาก็มีรอยยิ้มแบบนี้ เพราะมีความสุขและตื่นเต้นที่จะได้ทำตามความฝัน
“ผู้กองอยู่ที่นี่มากี่ปีแล้วคะ”
หญิงสาวชวนคุย เพราะอยากจะรู้ข้อมูลหมู่บ้านที่เธอจะไปอยู่ก่อนที่จะไปถึง
“เข้าปีที่สามแล้วครับ อยู่จนไม่อยากย้ายไปไหนแล้ว ทุกคนที่นั่นมีแต่ความเรียบง่ายไม่วุ่นวายเหมือนในกรุงเทพ รับรองถ้าคุณครูไม่เบื่อความลำบากเสียก่อน จะรักและอยากอยู่ที่นั่นเหมือนผม”
อลิสมองสีหน้าคนเล่า เขาคงรักที่นั่นจริงๆถึงได้อยู่ถึงสามปี แล้วไม่คิดย้ายไปไหน