2
เขาสาบานได้เลยว่าไม่เคยยุ่งกับใคร แม้จะโดนทอดสะพานให้ขนาดไหน ก็ไม่เคยปันกายปันใจให้ใครอีก แต่สุดท้ายรมิดาก็เข้าใจผิดไปกันใหญ่ คิดจะหย่าขาดจากกัน แต่เขาไม่ยอมเสียเธอไปแน่ๆ เพราะรักสุดหัวใจ
เขาสะสางปัญหาเสร็จก็รีบกลับมาง้อเธออย่างเต็มสูบ ก่อนหน้านี้ตอนมีปัญหาอะไรกัน ก็มักหันหน้าเข้าหากัน คุยกันเสมอมา แต่ครั้งนี้รมิดาโกรธเขาจริงๆ ไม่ยอมฟังอะไรเลย บางทีรมิดาอาจจะยังเด็ก เขาอายุ 37 ปีแล้ว ในขณะที่เธอเพิ่ง 25 ปี เธอถูกเขาจับกินตับตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยเลยต้องรีบแต่งงานเพราะเธอท้อง
“เรากินกันสองคนไม่สนุกนะครับ คุณพ่อจะไปตามคุณแม่มากินด้วยกัน แต่เดี๋ยวก่อน คุณพ่อมีของมาฝากหนูเดียด้วย”
“อะไรคะ”
“ต้องปิดตาก่อนครับ” เกริกพลอุ้มบุตรสาวออกไปที่รถ เปิดท้ายรถแล้วหยิบตุ๊กตาหมีออกมา
“เปิดตาครับ”
“ว้าว! คุณพ่อน่ารักที่สุดเลย” นาเดียโผเข้ากอดหอมบิดาอย่างรักใคร่
รมิดาเปิดม่านหน้าต่างออกดู เห็นเขากับลูกก็หน้างอ เขาเงยขึ้นมาพอดี เธอรีบปิดม่านหน้าต่างอย่างรวดเร็วเมื่อถูกจับได้ว่าแอบมอง
“หนูเดียนั่งรอคุณพ่ออยู่ด้านล่างก่อนนะครับ เล่นตุ๊กตาไปก่อน คุณพ่อขอไปอาบน้ำแล้วก็พาคุณแม่มากินขาหมูพะโล้ด้วยกัน” เขาหอมแก้มบุตรสาวฟอดๆ ก่อนจะกระซิบบอก
“ค่ะ คุณพ่อ”
“มะลิฝากนาเดียด้วยนะ” เขาบอกสาวใช้ ก่อนจะขึ้นห้องของตัวเอง
ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...
เสียงเคาะประตูดังขึ้น แต่ยังไม่ได้รับคำเอ่ยอนุญาตจากคนในห้อง คนเคาะก็ไขกุญแจเข้ามาเรียบร้อยแล้ว
“พี่แม็กเข้ามาทำไม”
“เข้ามาอาบน้ำครับ” เขาหันไปกดล็อกประตู เธอมองอย่างระแวดระวัง
“หาคนถูหลังให้ด้วย” เขาปลดกระดุมเสื้อมองเธอด้วยสายตาวาวหวาน
“ไปหายายปากแดงหุ่นแซ่บของพี่แม็กสิคะ” เธอพูดอย่างมีแง่งอน เคยเห็นผู้หญิงปากแดงมาทอดสะพานให้เขาออกบ่อย
“ไม่ชอบปากแดง ชอบปากชมพู หุ่นอวบอัดของเมียมากกว่า” เขาไล้มองร่างของภรรยาที่แสนคิดถึง เธอไม่รู้หรือไงว่าเขารักเธอมากแค่ไหน ยอมทิ้งผู้หญิงทุกคนมาแต่งงานกับเธอ
เขาอยากเอาชนะพี่ชายของเธอน่ะใช่ แต่ไม่ทั้งหมด เพราะจีบไปจีบมา เขาชอบเธอจริงๆ นั่นแหละ
เขาพยายามเข้าใจยามเมื่อมีปัญหากัน เพราะหลายสิ่งหลายอย่างทำให้เธอเข้าใจผิดและหวาดระแวง
“ถอยไปเลยนะพี่แม็ก”
“อะไรกัน พี่จะไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองต่างหากล่ะ” ปากบอกว่าเลิกกับเขา แต่เขายังเห็นเสื้อผ้าของตัวเองอยู่ในตู้ รมิดาไม่ใช่คนก้าวร้าวหยาบคายขนาดที่จะโยนเสื้อผ้าข้าวของของเขาทิ้ง เธอเป็นหญิงสาวสดใสน่ารักในอดีตและปัจจุบันเขาก็ยังมองว่าเธอน่ารัก แต่อาจจะขี้งอนไปนิด
“ว้าย!” เพราะไม่ทันตั้งตัว คิดว่าเขาไม่สนใจ คงอยากไปเอาเสื้อผ้าอาบน้ำจริงๆ เลยเผลอ ร่างน้อยเลยโดนกดลงกับเตียงอย่างไม่น่าให้อภัย
“ปล่อยเลยนะพี่แม็ก” เธอตกใจหวีดร้องเสียงหลง เขายิ้มกริ่มทำหน้ามึนซุกเข้ามาตรงซอกคอของเธอ
“หอม...” กลิ่นหอมแบบนี้แหละที่เขาติดใจไปไหนไม่รอด รมิดาเป็นคนสะอาดสะอ้าน น่ารักเรียบร้อย กลิ่นตัวหอมจนเขาต้องซุกจมูกอยู่ตรงซอกคอเป็นเวลานานหลายนาที
“พี่แม็ก ปล่อยนะ ไปซุกคนอื่นเลย” คนพูดเสียงสั่นๆ หน้าแดงก่ำ สัมผัสคุ้นเคยทำให้เธอปั่นป่วนหัวใจไม่น้อย เขาทำเสียงดุๆ ตรงซอกคอของเธอเหมือนอยากซุกอยู่แบบนี้นานๆ
เกริกพลเงยหน้ามองภรรยาด้วยสายตาอ่อนโยน เขาไล้แก้มเธอเบาๆ เธอไม่ทันตั้งตัวเพราะมัวแต่มึนเมากับการสบตากับเขา ริมฝีปากร้อนรุ่มก็ประทับจุมพิตลงมาอย่างหนักหน่วง
“อื้อ...” ครางได้แค่นั้นจริงๆ เพราะริมฝีปากหมดอิสรภาพเสียแล้ว
เธอจิกมือกับคอเสื้อเขาแน่น เกริกพลสอดลิ้นเข้าไปรุกเร้าต้อนดูดลิ้นเรียวหวานของเธอจนหญิงสาวพ่ายแพ้
รมิดาไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยว่าเธอถูกเขาจับลอกคราบตอนไหน รู้ตัวอีกทีเธอก็นอนครวญครางอยู่ใต้ร่างเขาเสียแล้ว
คนเจ้าเล่ห์! เธอได้แต่นอนสะท้านเพราะแรงกระแทกกระทั้นที่รุนแรงของเขา เตียงกว้างโยกคลอนจากแรงรัก เสียงเนื้อกายกระทบกระแทกกันกึกๆ
“อา...” หลุดเสียงครางออกไปแล้วต้องกัดปากตัวเอง