20 ประมูลผู้หญิง

“งานนี้คนเงินหนาเท่านั้นที่จะสู้กัน ผมเชียร์คุณ”

“แล้วคุณล่ะ ไม่ร่วมประมูลหรือไง”

ตะวันถามด้วยความสงสัยเพราะรู้ว่าเขาก็เล็ง ๆ โคโยตี้สาวคนหนึ่งเอาไว้เช่นกัน ซึ่งก็เห็นว่าพยักหน้ารับพร้อมกับตบกระเป๋ากางเกงบอกเป็นนัย ๆ ว่ามีเงินเยอะ พร้อมจะสู้ ยอมจ่ายเงินแลกกับผู้หญิงถูกใจมาปรนเปรอตัณหา

สำหรับตะวันกระโดดลงเวทีประมูลเช่นกัน ด้วยจุดประสงค์หลัก ๆ ก็คือ ต้องการที่จะเสพสมกับหญิงผู้เร่าร้อนและอยากรู้ว่าราคาค่าตัวของเธอจะหยุดอยู่ที่จำนวนเงินเท่าใด

เขาไม่เสียดายเงินเพราะได้กำไรจากค้าที่เป็นจำนวนมหาศาล เจียดมาซื้อความสุขใส่ตัวเพียงเล็กน้อย รู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็ทำอย่างนี้ทั้งนั้น เว้นแต่คนที่อยู่ในกรอบดีงามและขี้อาย ไม่กล้าที่จะสนุกกับผู้หญิงนอกบ้าน คนพวกนั้นไม่รู้จักสีสันของชีวิตที่แท้จริง

พิธีกรบนเวทีเริ่มที่จะบอกเกี่ยวกับวิธีเล่นเกมให้กับผู้กระหายอยากได้ตัวโคโยตี้สุดเซ็กซี่ทั้งสามไปจ้องตาเป็นการส่วนตัว เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที

“โอ้โห ประมูล คนเงินน้อยก็แย่สิครับ”

“ไม่แย่หรอกครับ ทางร้านก็ไม่ได้เอาเปรียบมีอะไรดี ๆ ให้แขกผู้มีเกียรติเกินคุ้ม เราจะเพิ่มราคาค่าประมูลครั้งละสองร้อย โดยจะเริ่มต้นประมูลทีละคน เบอร์หนึ่ง สองสาม สนใจใครก็เตรียมตัวเอาไว้ แต่เดี๋ยว พวกเราจะต้องปฏิบัติตามกฎกติกา คือ ผู้เข้าร่วมจะต้องลงชื่อพร้อมกับเสียค่าประมูลคนละสองร้อย เงินจำนวนนี้ไม่สูญเปล่า คุณจะได้เครื่องดื่มพิเศษหนึ่งแก้วจะเหล้าหรือเบียร์ก็ได้ เลือกเอา”

ความเห็นแก่ได้ของทางร้านเริ่มขึ้น แต่ไม่ให้น่าเกลียดจนเกินไปจึงมีเครื่องดื่มมึนเมาให้เลือก ผู้ที่ไม่ต้องการเสียเงินกินเปล่าไม่สนใจได้แต่ลุ้นกับเกมนี้ ต่างจากหนุ่มกลัดมันกระเป๋าหนัก ยอมจ่ายสองร้อยเพื่อร่วมเล่นเกมประมูล

สาวโคโยตี้ทั้งสาม ทำเสียงออดอ้อน เรียกผู้ชายให้มาประมูลในตัวเธอ

“รับรองว่า ใครก็ตามที่ได้น้องไปช่วยนับขนตา จะไม่ผิดหวัง”

“ใช่ค่ะ หนูก็เหมือนกัน จะดูแลอย่างดี ไม่ต้องทำอะไร เรียกว่าโนแฮนด์ไงคะ”

โคโยตี้คนที่สองพูดได้อารมณ์ยิ่งนัก หนุ่ม ๆ ทั้งหลายที่ได้ยิน ส่งเสียงครางด้วยความพึงพอใจ อยากที่จะได้ตัวเธอมาแนบชิด เงินในกระเป๋าบวกกับความเมาของเครื่องดื่มกระตุ้นให้เป็นคนใจใหญ่ กล้าที่จะร่วมลงเล่นในเกมตัณหา

ตะวันเช่นกัน หลังจากยกแก้วเหล้ากระดกเข้าปาก ดื่มรวดเดียวจนหมด ล้วงมือควักกระเป๋าสตางค์ราคาแพงออกมา ส่งเงินจำนวนสองร้อยให้แก่พนักงานเป็นการลงชื่อร่วมประมูล

“ขอให้พี่โชคดีนะคะ”

พนักงานสาว หุ่นดี หน้าตาเข้าทีส่งเสียงหวานให้กำลังใจในการแข่งขัน สายตาที่ทิ้งฉับให้นั้นตะวันรู้ดีว่าเธอให้ท่า แต่คืนนี้ไม่ใส่ใจ โคโยตี้สาวเบอร์สามต่างหากที่อยากได้เป็นเพื่อนกอดลองทุ่มเงินหนัก ๆ ว่าจะหมดเท่าไหร่ถึงจะได้เชยชม

สิ่งที่ทำให้ตะวันวาบหวามในอารมณ์เพิ่มขึ้นก็คือ พนักงานสาวคนนั้นส่งป้ายสำหรับชูประมูลโคโยตี้ให้ แต่ว่าปลายนิ้วเธอลูบคลึงที่หลังมือเขา วนเวียนครู่หนึ่ง ส่งสายตาเชื้อเชิญ ทำเอาใจสั่นขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย รู้โดยสัญชาตญาณว่าเธอคนนี้ให้ท่า

ไม่ยากเลยที่จะขอมีความสัมพันธ์ด้วย แต่คืนนี้ติดภารกิจสำคัญเสียก่อน ไม่อย่างนั้นแม่ผีเสื้อปีกสวยคงไม่พ้นมือเขาแน่

“พี่ต้องโชคดีแน่ ๆ เชื่อสิ หล่อและใจกล้า”

“ผมก็หวังอย่างนั้นอยู่แล้ว”

“พี่อยู่ตรงนี้ค่ะ เราจัดที่เอาไว้ให้นั่งและมีป้ายให้สำหรับชูเวลาต้องการประมูล”

“ขอบคุณครับ งั้นก็ให้เด็กเอาเครื่องดื่มที่โต๊ะผมมาด้วย”

“ได้ค่ะ เร็ว เด็ก ๆ ใครก็ได้ไปที่โต๊ะพี่รูปหล่อคนนี้ ย้ายโต๊ะมาทางด้านหลัง พี่จะได้สะดวกในการดื่มกิน พี่ขา คืนนี้ขอให้สำราญเต็มที่นะคะ ถ้าหากว่าชวดน้องทั้งสาม อย่าฝ่อเสียก่อนล่ะหนูยินดีที่จะอยู่เป็นเพื่อนพี่ ช่วยแก้เหงาได้เหมือนกันค่ะ”

หญิงสาวเปิดตัวอย่างโจ่งแจ้งพร้อมสำหรับบริการทุกเมื่อ ชายหนุ่มยิ้มหยัน เข้าใจถึงสิ่งที่เธอปรารถนาเป็นอย่างดี นอกจากดึงเงินในกระเป๋าของเขาไปแล้วยังได้เชยชมความหล่อเป็นของแถม สำหรับผู้หญิงอย่างเธอหล่อเพียงอย่างเดียวอย่าหมายว่าจะได้เชยชม ถ้าไร้เงินก็ไม่สน

เงินคือพระเจ้าของคนในยุคนี้จริง ๆ ทำให้ผู้หญิงที่ตกเป็นทาสยอมทิ้งศักดิ์ศรี ทอดกายให้ชายที่ไม่ได้รักเชยชม แม้ว่าขยะแขยงแค่ไหนก็ต้องทน