ตอนที่ 2

เด่นสะดุดตาจนอดคิดไปไม่ได้ว่า ‘ตรงนั้น’ ของหล่อนจะโหนกนูนแค่ไหน? เพราะเคยได้ยินมาว่าผู้หญิงที่หน้าผากโหนกนูนลักษณะนี้... ตรงนั้นของหล่อนมักจะนูนสวย

“หนูไม่ตอบได้ไหมคะ”

หญิงสาวคิดว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว

“แหม... มีความลับเสียด้วยนะ... ช่างเถอะ ไม่ตอบก็ไม่เป็นไร”

“ไม่ใช่ความลับอะไรหรอกค่ะ... บอกก็ได้... หนูยังไม่มีแฟนค่ะ”

“เป็นไปได้ยังไง... สวยขนาดนี้แต่ไม่มีแฟน”

หัวคิ้วของเควินชิดเข้าหากันด้วยความฉงนใจ แม้ใบหน้าของหล่อนจะปราศจากเครื่องสำอาง ทว่ามันยิ่งทำให้มองเห็นผิวพรรณสะอ้านสะอาดได้อย่างชัดเจน

เควินไม่ชอบผู้หญิงแต่งหน้าจัด เขาชอบความเป็นธรรมชาติ แบบนี้แหละ... ใช่เลย

“คุณเคนจะให้หนูทำอะไรบ้างคะ”

หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องคุยด้วยการถามถึงงานของหล่อน อยากรู้ในสิ่งที่ตัวเองจะต้องทำ ภายหลังจากเมื่อสัปดาห์ก่อนเควินเอาใบประกาศรับสมัครงานไปแปะไว้ในตลาด เขาอยากจ้างคนใช้เป็นรายวัน ถ้าได้คนในพื้นที่ก็ยิ่งดี เพราะจะตัดปัญหาเรื่องการเดินทางและที่พัก บังเอิญวันนั้นแม่ของน้ำอ้อยซึ่งขายของอยู่ในตลาด เห็นประกาศเข้าโดยบังเอิญ ก็รีบโทรติดต่อกับเควิน เพื่อนัดหมายให้น้ำอ้อยเข้ามาคุยรายละเอียดของงาน

ในเวลาต่อมา

หนุ่มใหญ่เจ้าของไร่อ้อยพาหญิงสาวเดินดูจนทั่วบ้านหลังใหญ่ จากนั้นก็แจกแจงงานที่หล่อนจะต้องทำ

เวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น น้ำอ้อยทำงานของหล่อนจนเสร็จครบทุกอย่าง ทั้งปัดกวาดและถูบ้าน ล้างจานชามกองโตที่ถูกทิ้งเอาไว้ในอ่างล้างจานหลังครัว ปิดท้ายด้วยการซักเสื้อผ้ากองพะเนิน ซึ่งก็ไม่ได้หนักหนาอะไรนัก เพราะว่ามีเครื่องซักผ้าตัวใหญ่ช่วยผ่อนแรงได้มาก

“งานเสร็จแล้วค่ะคุณเคน... หนูกลับบ้านได้หรือยังคะ”

หญิงสาวถาม ตอนที่เข้ามาบอกกับเจ้าของบ้านว่าหล่อนทำงานเสร็จแล้ว

“ยัง... ยังกลับไม่ได้”

เควินวางหนังสือพิมพ์ที่กำลังอ่านอยู่ในมือ หันมายิ้มหวานให้หล่อน

“คุณจะให้หนูทำอะไรอีกคะ”

“หนูบีบนวดเป็นมั้ย... เดี๋ยวฉันเพิ่มเงินให้”

เขามองหน้าหล่อน ยิ้มหวานจนหัวใจของหญิงสาวกระตุกวูบ

“บีบๆ นวดๆ ก็พอได้ค่ะ... แต่หนูไม่เก่งนะคะ”

รีบออกตัว กลัวว่าจะทำได้ไม่ถูกใจเขา

“ไม่เป็นไร... ลองดู วันนี้ฉันรู้สึกเมื่อยแปลกๆ หนูช่วยนวดให้สักชั่วโมงนะ... เดี๋ยวเพิ่มเงินให้”

“ได้ค่ะ... ”

หญิงสาวพยักหน้า เควินบอกว่าจะขึ้นไปนอนรอ สั่งให้หล่อนตามขึ้นมาที่ห้องนอนของเขา

๒

ในเวลาต่อมา

“ว้าย... ”

น้ำอ้อยตกใจ หล่อนยกมือขึ้นปิดปาก เมื่อบานประตูห้องนอนของเควินถูกผลักเข้ามาแล้วพบว่าเขากำลังยืนเปลือยกายอยู่ใกล้โซฟาหนังสีดำที่ถูกปรับเป็นเตียงนอนกลางห้อง

“อุ๊ย... ขอโทษค่ะ”

ตกใจราวกับเห็นชีเปลือย ทำท่าว่าจะก้าวออกไปจากห้อง แต่เมื่อกี้หล่อนก็เคาะประตูแล้วนี่นา ก่อนที่จะผลักเข้ามา แล้วคนข้างในก็ยังตะโกนบอกเองว่าให้เข้ามาได้

“หนู... เอ่อ... ไม่รู้ว่าคุณกำลังแก้ผ้า”

เก้ๆ กังๆ ใบหน้าแดงเรื่อด้วยความเขินอายแทนเจ้าของห้อง หล่อนพยายามจะไม่มองเรือนร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามสุดเซ็กซี่เร้าอารมณ์ แต่เสียงของเควินก็ทำให้ต้องชะงัก

“ไม่เป็นไร... เข้ามาเถอะ... ปกติฉันก็มักจะแก้ผ้าแบบนี้แหละถ้าอยู่ในห้อง... เห็นก็ดีแล้ว เธอจะได้ชินที่จะต้องเห็นฉันในสภาพนี้บ่อยๆ”

“ชิน... เอ่อ... ค่ะ... ”

ตอบตะกุกตะกัก ทั้งที่อยากจะยกมือขึ้นปิดตา ให้ตายสิพับผ่า... น้องชายของเขาใหญ่ยาวพอๆ กับท่อนแขนของหล่อนเลยทีเดียว

โอ้ว... นี่หล่อนจะต้องเห็นเขาแก้ผ้าจนชาชินหรือนี่ แค่คิดก็บ้าไปแล้ว อีตาเจ้าของไร่อ้อยคนนี้กำลังจะทำให้หล่อนใจแตก

“ไม่ต้องอาย... ”

เควินคงรู้ เพราะหญิงสาวพยายามจะไม่มอง ‘ไอ้นั่น’ ของเขา แต่มันก็อลังการสะดุดตาเหลือเกิน มหึมาแบบนี้น้ำอ้อยเคยเห็นแต่ในหนังโป๊ ไม่คิดว่าวันนี้จะมีโอกาสได้มาเจอในชีวิตจริง

“แต่... เอ่อ... คุณช่วยนุ่งผ้าขนหนูก่อนจะดีกว่ามั้ยคะ... ถ้าจะให้หนูนวด”

ใจเต้นไม่หยุด หล่อนไม่อยากต้องนวดให้เขาในสภาพที่หัวใจเต้นระทึก แค่เห็นในตอนนี้ก็ทำเอามือสั่น ถ้าต้องสัมผัส ลูบไล้เนื้อตัวของเขา... หล่อนคงหัวใจวายตายเสียก่อนที่จะได้นวด

“ทำไม... ของฉันมันน่ารังเกียจนักหรือไง... เธอถึงไม่อยากเห็น”

คนเจ้าอารมณ์ทำเสียงดุ จากนั้นก็ค่อยๆ หมุนตัวมาเผชิญหน้าหล่อน หันเอาความยาวใหญ่ออกมาอวดสายตาของหล่อน

“โห... ”

หญิงสาวยกมือขึ้นทาบทรวงอก ตกใจ นี่มันของคนหรือของม้า