-06- ผู้ชายเจ้าเล่ห์
"มึงนี่มันตัวปัญหาจริงๆ"
"ไม่ใช่ซักหน่อย หนูเป็นตัวคลี่คลายปัญหาต่างหาก" ใจดีเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ เพราะเธอมักจะเป็นคนคลี่คลายปัญหาวุ่นวายให้คนอื่นเสมอ อทิเช่น พี่ใจรักษ์จอมก่อเรื่อง!
"กูควรทำยังไงกับมึงดี หรือนี่คือวิธีเรียกร้องความสนใจของมึง?" ไทเกอร์มองเด็กสาวตรงหน้าอย่างพิจารณาอีกครั้ง มารยาผู้หญิงสมัยนี้มีน้อยเสียที่ไหน แม้เขาจะอายุไม่มากแต่ประสบการณ์การใช้ชีวิตค่อนข้างโชกโชนเขาจึงมั่นใจได้ว่า ยัยเด็กใจดีคนนี้โง่และซื่อบื้อของจริง!
________________________
-06- ผู้ชายเจ้าเล่ห์
สุดท้ายไทเกอร์ต้องลากเด็กฝึกงานจอมเปิ่นออกมาจากบริษัทกับเขาด้วย เพราะถ้าปล่อยให้เธอกลับไปทำงานตอนนี้มีหวังยัยนี่ต้องเผลอหลุดปากเรื่องเขาไปอีกแน่ๆ
"เสือจะพาหนูไปไหนหรอ" ใจดียอมเดินตามไทเกอร์มาที่รถสปอร์ตคันหรูอย่างว่าง่าย เขาเป็นถึงท่านรองประธานเชียวนะ ใครจะกล้าขัดใจละ
"พาไปจากที่นี่"
"ไปได้หรอ หนูต้องฝึกงานนะ ถ้าผู้จัดการฟ้องทางมหา'ลัย...-"
"หยุด!!! คาดเข็มขัดแล้วนั่งเงียบๆ" ไทเกอร์รีบเบรคคนช่างถามอย่างหงุดหงิดก่อนจะขับรถออกจากบริษัทไปยังสถานที่ที่ทำให้สบายใจทันที
"ที่นี่ที่ไหนคะ เสือพาหนูมาเที่ยวหรอ" ใจดีมองสถานที่ตรงหน้าอย่างงุนงง
"เข้าไป อย่าพูดมาก"
"เอ้า ไหนเฮียบอกว่าวันนี้จะไม่เข้าร้านไงครับ" ไทเป ลูกน้องในร้านถามเจ้านายอย่างสงสัย
"กูต้องรายงานมึงก่อน?"
"แหม ก็เปล่าครับเฮีย ว่าแต่พาเด็กที่ไหนมาด้วยครับเนี่ย"
"หนูชื่อใจดีค่ะ เป็น... บอกว่าเป็นอะไรดีละเสือ?" ใจดีตอบไทเปแล้วหันมาถามไทเกอร์ในประโยคหลัง เพราะเธอไม่รู้ว่าควรตอบยังไง เป็นเด็กฝึกงาน? เป็นคนรู้จัก? หรือเป็นอะไร
"มึงจะพูดอีกนานไหมใจดี!" ไทเกอร์ชักสีหน้าหงุดหงิดแล้วเดินนำเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว โดยมีใจดีรีบกุลีกุจอตามเข้าไปติดๆ
"ที่นี่ร้านของเสือหรอ?" ใจดีมองบรรยากาศรอบๆแล้วถามขึ้น ร้านนี้เป็นร้านสักขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง ไม่น่าเชื่อว่าท่านรองประธานจะเป็นเจ้าของ เท่ห์สุดๆไปเลย
"เออ มึงนี่ช่างสงสัยนะ"
"พี่รักษ์ก็ชอบบอกหนูแบบนี้ค่ะ"
"พี่รักษ์? ผัวมึงหรอ"
"พี่รักษ์เป็น....-"
"เฮีย!!! เฮีย!!! คุณฟรุ้งฟริ้งมาขอพบครับผม" ไทเปตะโกนเรียกเจ้านายมาแต่ไกลเพราะไม่สามารถรับมือกับคุณหนูขี้วีนที่บุกมาถึงร้านได้
"มีอะไร?" ไทเกอร์มองหญิงสาวนามว่าฟรุ้งฟริ้งที่อยู่ในชุดเดรสรัดรูปที่แดงเพลิงด้วยใบหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์
"ฟริ้งจะให้คุณไทเกอร์สักให้หน่อยค่ะ" แม่เจ้าประคุณเดินนวยนาดมาบดเบียดไทเกอร์จนอะไรต่อมิอะไรแทบจะทะลักออกมาโดยไม่สนใจใจดีและไทเปที่นั่งกระพริบตาปริบๆอยู่ข้างๆไทเกอร์แม้แต่น้อย
"ผมไม่สักด้วยตัวเองมานานแล้ว ร้านเรามีลูกน้องฝีมือดีเยอะ เชิญเลือกได้ตามพอใจ" ไทเกอร์ตอบคำถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างสุภาพ (รึเปล่า)
"นะ...หนูไปรอข้างนอกนะ" ใจดีที่รู้ตัวว่าเป็นส่วนเกินพูดขึ้นพลางเตรียมตัวจะเดินออกจากห้อง
"รอเฮียก่อนสิใจดี ไหนบอกว่าง่วงนอนไง" ไทเกอร์หันไปพูดกับใจดีด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงและสรรพนามที่เปลี่ยนไป
"เอ่อ นี่เด็กที่ไหนหรอคะ หรือเป็นญาติคุณไทเกอร์"
"ไม่ใช่ญาติ แต่เป็นเมีย ไทเปดูแลลูกค้าด้วย" ไทเกอร์ตอบพลางลากใจดีเข้าไปในห้องนอนเล็กที่ซ่อนอยู่ในห้องทำงานท่ามกลางความงุนงงของทุกคน
...เมีย! เมีย! เมีย! คำนี้ยังดังก้องอยู่ในหัวของใจดีอยู่เลย เสือบ้าไปแล้ว!!!
"ใจดี!!! ใจดี!!! มึงเป็นอะไรกูเรียกไม่ได้ยินรึไง" ไทเกอร์เขย่าคนตัวเล็กที่ยืนเหม่อลอยจนสะดุ้งตกใจ
"ฮะ...เฮียเสือ หนูเรียกแบบนี้นะ ทำไมบอกคุณคนนั้นว่าหนูเป็นเมียละ" ใจดีถามอย่างเขินอาย จะว่าไปเธอก็เคยเป็นเมียเขาจริงๆนี่นา
"หรือมึงไม่เคยเป็น?"
"เคยสิ แต่แลกกับเงินห้าหมื่นไง"
"กูลืมบอกมึงไป ...ว่าห้าหมื่นไม่ใช่แค่คืนเดียว!" ไทเกอร์ผลักเด็กสาวที่ยืนอึ้งอยู่ลงไปบนเตียงแล้วตามไปคร่อมทับทันที เด็กนี่ยังสด ไม่มีพิษ กินต่อได้!
"ว๊ายยย!!! เฮียเสือจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ" ใจดีรีบผลักร่างสูงให้พ้นตัวแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล เพราะขนาดตัวที่ต่างกันมาก
"ทำไมกูจะทำไม่ได้ คืนนั้นมึงได้เงินจากกูไปแสนนึงเชียวนะ คิดจะเอาเปรียบผู้บริโภคหรอ" ไทเกอร์พูดพลางกระตุกยิ้มพอใจที่ใจดีเริ่มนอนนิ่งไม่ขัดขืน
"หนูมีค่าแค่ห้าหมื่นใช่ไหมคะ"
"กูก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน"
"จะทำแบบคืนนั้นอีกกี่ครั้ง"
"จนกว่าจะเบื่อ"
"....."
"...และคงอีกไม่นาน เพราะมึงมันจืดชืด!" คำพูดของไทเกอร์ทำเอาใจดีเผลอมองด้วยสายตาไม่พอใจ จืดชืดหรอ? ถ้าจืดชืดทำไมเขายังจะทำแบบนั้นกับเธออีกละ คนบ้า!
"ถ้าหนูเอาเงินมาคืนเฮียเสือละ" ใจดีต่อรองอีกครั้ง เพราะเงินอีกครึ่งหนึ่งที่เขาให้มาเธอยังไม่นำออกมาใช้จ่าย
"หนึ่งแสนบาท?"
"หะ...ห้าหมื่น เพราะค่าตัวหนูอีกห้าหมื่นค่ะ"
"เงินกูแสนนึง ไม่ใช่ห้าหมื่น"
"งั้นหนูจะเอามาคืนเฮียเสือให้ครบเลยค่ะ" ใจดีบอกพลางผลักเขาออกจากตัวอีกครั้ง แต่ไทเกอร์ยังคงไม่ปล่อยให้หญิงสาวเป็นอิสระ
"มึงมีเงินคืนกูหรอ"
"หนูจะไปทำแบบคืนนั้นไง เผื่อมีคนสนใจหนูแบบเฮียเสือ" ใจดีตอบกลับอย่างกวนๆ เธอละหมั่นไส้ท่าทางเก็กขรึมของไทเกอร์สุดๆ
"งั้นรอให้กูเบื่อมึงก่อนนะใจดี เพราะกูไม่ชอบกินของเหลือใคร" พูดจบไทเกอร์ก็ประกบปากจูบคนใต้ร่างอย่างรุนแรง
"...อื้ออออ!!!" ใจดีดีดดิ้นไปมาอย่างตกใจ เสือกำลังจะขืนใจเธออีกแล้ว แม่จ๋าาาาาา ช่วยใจดีด้วย!!!!
"อ๊าสสสสสสส / กรี๊ดดดดดดดดดด" สายธารน้ำรักพวยพุ่งเข้าสู่ร่องสวาทจนเอ่อล้นออกมาเป็นรอบที่สอง ไทเกอร์ไม่ปล่อยให้เธอหยุดพักเลย หมอนี่มันชักจะหื่นเกินไปแล้วนะ ใจดีได้แต่ค่อนขอดเขาอยู่ในใจ
"พะ...พอก่อน ขอพักแปปนึง"
"จิ๊! อ่อนแอชะมัด" ไทเกอร์สบถเสียงหงุดหงิดแล้วทิ้งตัวลงบนที่นอนข้างๆใจดีอย่างว่าง่าย
"ครบห้าหมื่นแล้ว ไม่เอาอีกแล้วนะ" ใจดีรีบหันไปบอกชายหนุ่มที่นอนอวดร่างกายเปลือยเปล่า เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าไทเกอร์สักทั้งตัวแหนะ คืนนั้นเธอมัวแต่ตกใจและตื่นกลัวจึงไม่ทันได้สังเกตเขาชัดๆ หมอนี่เป็นผู้ชายเซ็กซี่มาก!
"มองแบบนี้มึงอยากเจ็บรูอีกหรอ"
"ปะ...เปล่านะ หนูแค่บอกว่าเฮียเสือห้ามทำแบบนี้กับหนูอีก" ใจดีรีบคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายอย่างเขินอาย
"คิดว่าห้ามกูได้หรอ" ไทเกอร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์จนใจดีขมวดคิ้วสงสัย ทำไมรอยยิ้มนี้ดูอันตรายจัง
"หนูจะแจ้งตำรวจ!"
"ฮ่าๆ บอกว่ามึงขายพรหมจรรย์ให้กูห้าหมื่น ทิปอีกห้าหมื่นแต่มึงเล่นตัว ให้กูเอาคืนเดียว?"
"เฮียเสือขี้โกง! หนูเจ็บน้องสาวไปหมดเลยนะ แดงแจ๋เลยดูสิ" ใจดีเปิดผ้าห่มแล้วชี้จุดสงวนให้คนหน้ามึนดูอย่างโมโห
________________________
