บทนำความมืดที่ปรารถนา
ดวงตาเล็กของเมณิษาจ้องมองร่างเปลือยเปล่าของชายร่างใหญ่ด้วยความตกตะลึง หล่อนหวาดกลัวจนสั่นเทา เคลื่อนกายถอยหนีแต่ก็ถูกมือใหญ่คว้าข้อเท้าฉุดดึงกระชากเข้าไปหาเขา เธอทำได้แต่ส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากผู้คนในบ้าน
“ช่วยด้วย...ช่วยหนูด้วยค่ะ คุณยายช่วยหนูด้วยค่ะ ฮือๆๆ”
“ร้องให้คนช่วยจนคอแตกก็ไม่มีใครมาช่วยเธอได้หรอกเด็กน้อย บ้านฉันเก็บเสียงทุกห้อง” เขาพูดพร้อมกับยกยิ้มชั่วร้าย ลูบไล้เรียวขาเล็กขึ้นมายังต้นขาเล็กของหล่อน
“ฮือๆ อย่าทำร้ายหนูเลยนะคะ อย่าข่มขืนหนูเลยนะคะ อึก ฮือๆ”
หล่อนขอร้องด้วยเสียงสะอื้นไห้พร้อมยกมือไหว้ขอความเมตตา แต่ซาตานร้ายอย่างฮัฟมีหรือจะสนใจ ในเมื่อหล่อนมาเพื่อเป็นของเขา แค่จะตกเป็นของเขาก่อนเวลาอันควรเท่านั้นเอง เขายกมือขึ้นตวัดแรงๆ ตีต้นขาเล็กเพื่อสั่งสอน เขาชอบที่เห็นเธอร้องไห้ มันให้ความรู้สึกร้อนรุ่มในทรวง
“อ่า ร้องไห้เลยหนู ร้องไห้ดังๆ ฉันชอบ”
เผียะ!
มือใหญ่ฟาดแรงๆ ใส่ต้นขาเรียวเล็กอีกครั้ง ยิ่งฟาดมือแรงเท่าไหร่คนตัวเล็กก็ยิ่งร้องไห้เสียงดังกว่าเดิม เหตุผลที่เขาไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากผูกมัดกับใครเพราะเขามีความชอบไม่เหมือนใคร หากมีเซ็กส์เขาชอบใช้ความรุนแรงกับคู่นอน ไม่พอเขายังชอบที่จะได้เห็นน้ำตาของพวกหล่อนเวลาอยู่บนเตียงและใต้ร่างของเขาด้วย
“อ่า หนู ร้องแรงๆ เผียะ!”
อึก! ฮือๆๆ
มือใหญ่ฟาดกระหน่ำลงไม่ยั้งใส่ต้นขาของเธอ พร้อมกับมือใหญ่ของเขาจับเอวเล็กของหล่อนบีบแน่น ร่างเล็กบิดดิ้นรนถอยหนีด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลอาบสองแก้มนวลไม่หยุด เสียงร้องไห้สะอื้นยังคงดังต่อเนื่อง ยิ่งได้เห็นใบหน้าของชายร่างใหญ่เธอก็ยิ่งหวาดกลัว
“อ่า ร้องดังๆ ทูนหัว เผียะ!” มือใหญ่ฟาดตีต้นขาเล็กอีกครั้งพร้อมกับเคลื่อนตัวไปคร่อมทับ ตอนนี้เขาทาบทับร่างน้อยด้วยกายเปลือยเปล่า พร้อมกับกอดรัดร่างน้อยที่ดิ้นถอยหนีขึ้นมาแนบชิดบดเบียดหน้าขาของตนเอง
“อือ ปะ...ปล่อยหนูเถอะ อย่าทำแบบนี้กับหนูเลย ฮือๆๆ อึก”
“ชูว์ หนูมาเป็นเมียฉันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ อ่า สวยเต็มมือดีเหลือเกิน อืม” มือใหญ่เคลื่อนมากอบกุมสองเต้าบีบเคล้นคลึงขยำหนักหน่วงพร้อมกัน
“หนูเจ็บ....หนูมาเรียนหนังสือ หนูไม่ได้มา อ่ะ อือ เจ็บ ฮือๆๆ” หล่อนร้องทุกครั้งเมื่อปากหนากัดเม้มดึงยอดอกของตนเอง ร่างสีน้ำผึ้งบิดเร่าดิ้นหนีจากอ้อมกอดและการทาบทับของคนตัวโต แต่ยิ่งเป็นการเปิดทางและปลุกเร้าความเป็นชายของฮัฟให้ตื่นตัว
“โอว์ แม่หนูน้อยของฉัน อย่าทำแบบนี้ อ่า ฉันอยากได้เธอแรงๆ อือ”
ว่าจบก็เคลื่อนต้นขามากดทับเรียวขาเล็กแยกกว้างออกแล้วเคลื่อนกระตุกเอวหนามาแนบอิงบดเบียดความเป็นบุรุษที่ปากทางรักของสาวเจ้า แล้วเขาก็ไม่รอช้าให้ความร้อนรุ่มนั้นอยู่นาน เขาเคลื่อนตัวกระแทกบั้นเอวสอบกระแทกล้วงลึกไปในกายสาวเพียงครั้งเดียวจนสุดลำกายแข็งร้อน
กรี๊ดดดด
“เจ็บ! ฮือๆ อึก เจ็บ...จินนี่เจ็บ ฮือๆๆ” หล่อนดิ้นพร้อมกับถีบเท้าไปมาเมื่อร่างเล็กถูกความใหญ่โตกระแทกสอดเสียดเข้ามาในกายของตนเอง น้ำตาของสาวเจ้าไหลอาบนองหน้าจนเปียกชื้น
ฮัฟถึงกับกัดฟันแน่นเมื่อความใหญ่โตของตัวเองสอดแทรกยัดเยียดเข้ามาไปร่างเล็ก เขาก็ได้รู้ว่าหล่อนนั้นทั้งเล็กและคับแคบแค่ไหน แถมเขายังเป็นผู้ชายคนแรกของเด็กสาว เขากัดฟันด้วยความอดทนกับความทรมานอึดอัดเสียวซ่านจากแรงตอดรัดภายในคับแคบของหญิงสาว
“อ่า หนูแน่นเป็นบ้า...อือ”
ฮัฟไม่ได้สนใจเสียงร้องไห้และสีหน้าเจ็บปวดของคนตัวเล็กที่ตัวเองเพิ่งจะพรากความสาวของหล่อนไปแม้แต่น้อย เขาสนใจแต่ตัวเอง เอวหนาของชายหนุ่มเคลื่อนไหวอย่างใจร้อนด้วยความทรมานร้อนรุ่มเมื่อถูกกายสาวตอดรัดคลึงแน่น เอวหนาบดกระแทกกระหน่ำจังหวะเร็วถี่ตามสัญชาตญาณดิบของตนเอง
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ่า แน่นเหลือเกินหนู เธอชื่ออะไรหนู อ่า เสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อือ ฮือๆๆ อึก เจ็บ...หนูเจ็บ จินนี่เจ็บคุณ อ่าได้โปรดหยุด อ่า”
เมณิษานอนนิ่งไม่ดิ้นรนขัดขืน หล่อนเจ็บปวดกลางร่างสาวเมื่อถูกร่างใหญ่บดกระแทกเข้ามาในร่างของตนเอง หญิงสาวกำมือแน่นพร้อมกับกัดปากตัวเองจนเจ็บจนเลือดซึมไหลออกโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว
“อ่า ช่างเธอสิ ฉันต้องการ อ่า แน่น แน่นเหลือเกิน อือ”
ฮัฟเคลื่อนมาบดจูบปากน้อยที่ครวญครางเสียงสะอื้นออกมาให้เขาได้เสียวซ่านแก่นกาย เขาดูดเม้มริมฝีปากเล็กที่มีเลือดซึมออกมา เขารับรู้ถึงรสเค็มของเลือด เลือดของหล่อนทำให้เขาคึกคะนองเร่งกระหน่ำบิดเอวเร่าเสียวกระแทกดุดันกว่าเดิม โดยไม่สนใจว่าหล่อนจะตอบรับและเจ็บปวดกลางกายสาวเพียงไร
“ฮือๆ เจ็บ... ไม่ไหวแล้ว อ่า อือ จินนี่เจ็บ อึก” หล่อนยังคงเจ็บ ยิ่งเอวสอบกระแทกบดเร่าสอดเสียดเร็วถี่หล่อนก็ยิ่งเจ็บปวดร้าวแสบกลางกายความเป็นสาวของหล่อน
“หนูจินนี่ อ่า ชื่อเพราะดี อ่า ดีเหลือเกิน ฉันชักอยากได้เธอทั้งคืนแล้วสิ อูว์ อ่า”
เขาผละออกจากปากเล็กพร้อมกระแทกสะโพกกระหน่ำเร็วถี่ไม่หยุดไม่อ่อนโยนไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะเจ็บปวดแค่ไหน เขามันเห็นแก่ตัว เขาชอบความเจ็บปวดของผู้หญิงเวลาที่ถูกเขากระทำ ปากหนาเคลื่อนมาบดจูบเร่าปากน้อยอวบอิ่มพร้อมกับขบเม้มริมฝีปากที่มีเลือดซึมของหล่อนแล้วสอดแทรกเรียวลิ้นชำนาญเข้าไปควานรสหวานในโพรงปากเล็ก
“อ่า อือ หวาน หวานเหลือเกิน จินนี่ของฉัน อ่า เรียกฉันคุณฮัฟ อ่า ฮัฟ เรียกฉันหนู โอว์ เสียว”