ตอนที่5 คนเย็นชา

ชายหนุ่มได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายก็ถึงกลับชักสีหน้าออกมานี่ผู้หญิงคนนี้คิดว่าเขาโง่มากขนาดนั่นเลยรึไงกัน

"เรื่องงานแต่งงานมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น เลิกกันเถอะนะแก้วระหว่างเราสองคนมันไม่มีทางเหมือนเดิมได้อีก"

"เพราะอะไรกันค่ะนุ เพราะอะไรคุณถึงทำแบบนี้กับแก้ว"

"เพราะอะไร! คุณก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจดีนะอย่าให้ผมต้องสาธยายมันออกมาให้ผมรู้สึกขยะแขยงมันเลย! "น้ำเสียงและแววตาดุดันจ้องมองอีกฝ่ายอย่างนึกรังเกียจ

"นี่นุหมายถึงอะไรแก้วไม่เข้าใจ ไหนว่าคุณรักแก้วไงค่ะทำไมถึงไม่ฟังแก้วบ้าง"

"ใช่ผมรักคุณ ถึงเจ็บขนาดนี้ไงดีไม่เข้าใจใช่ไหมงั้นผมจะพูดบอกคุณเอง ผมไม่มีวันเอาผู้หญิงเพศยาอย่างคุณมาทำเมียหรอกแก้ว คุณทำอะไรลับหลังผมคิดว่าผมไม่รู้งั้นเหรอห๊ะ! " ครานี้เป็นกิ่งแก้วที่แทบยืนทรงตัวไม่อยู่ ขาทั้งสองแทบอ่อนล้าเธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอพยายามเก็บซ่อนในตอนนี้อนุวัฒน์รู้แล้ว

"นุกำลังเข้าใจผิดนะ มันไม่ใช่อย่างนั้น"

"พอสักทีผมไม่อยากฟังคำตอแหลของคุณอีกแล้วออกไปก่อนที่ผมจะหมดความอดทนให้รปภ.มาลากคุณไปแทน"

"ไม่นะนุ ฮึกฮือแก้วขอโทษอย่าทำแบบนี้กับแก้วเลยนะคะ แก้วไม่ได้รักผู้ชายคนนั้นแก้วรักคุณคนเดียว"

"หึ! คุณไม่ได้รักผมแก้ว คุณรักเงินผมต่างหาก! " เขามองเธออย่างน่าสมเพชก่อนจะผละร่างบางออกห่างพร้อมบอกเลขาให้พาตัวเจ้าหล่อนออกไปให้พ้นทาง

"กรี้ด! คุณจะต้องเสียใจที่ทำกับแก้วอย่างวันนี้"หญิงสาวไม่พอใจโวยวายออกมาก่อนจะเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มอย่างเจ็บใจ

สองมือเรียวสวยกำเข้าหากันแน่นก่อนจะเดินออกไปจากบริษัทของชายหนุ่มอย่างรวดเร็วโดยมีรอยยิ้มหัวเราะเยาะหญิงสาวพร้อมคำพูดนินทาต่างๆ นาๆ มันยิ่งสร้างความเจ็บปวดให้กิ่งแก้วไม่น้อย

อีกด้านของต่างจังหวัด

สองพี่น้องต่างมาช่วยกันขายขนมที่ตลาดในตอนนี้มีลูกค้าประจำอยู่บ้านทำให้นิรมลพอขายได้มากกว่าเดิม ยิ่งสองสาวหน้าตาสะสวยยิ่งทำให้หนุ่มๆ แถวนั้นมองตาเป็นมัน

"วันนี้น้องนินมาขายขนมช่วยพี่นิเหรอจ้ะ"จอม ลูกเจ้าของตลาดพอรู้ว่านินรยามากับนิรมลเขากับลูกน้องก็รีบเข้ามาพูดคุยด้วย ถึงจอมจะชอบกวนๆ แต่เขาก็ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรแถมในบ้างครั้งเวลานิรมลต้องขายของกลับบ้านช้าเขาและลูกน้องก็มักจะมาช่วยถือของพาไปส่งบ้านเสมอ

"ค่ะพี่จอม"หญิงสาวตอบนิ่งๆ อย่างไม่ได้คิดอะไร ถึงใครๆ จะนินทาว่าหญิงสาวใจแตกท้องไม่มีพ่อก็ตามแต่สำหรับจอมแล้วเขาไม่ได้สนใจอะไร แถมรู้สึกสงสารหญิงสาวอีกด้วยที่ต้องมาโดยผัวทิ้งตอนอายุยังน้อยแบบนี้

"ให้พี่จอมช่วยดีกว่าน้องนินไปนั่งเถอะ เดี๋ยวเหนื่อยเปล่าๆ"

"นี่ๆ อย่ามายุ่งกับน้องสาวฉันนะจอม"นิรมลหันหน้ามาโวยวายเล็กน้อยตามประสา

"โธ่พี่นิ ผมบริสุทธิ์ใจนะครับ"

"เดี๋ยวเจ้จันทร์มาหักอกฉันไม่ต้องเลย"เจ้จันทร์เจ้าของตลาดปากจัดจนใครๆ ต้องยกนิ้วให้ รายนั้นหวงลูกชายอย่างกะอะไรดี ยิ่งเวลาจอมมายุ่งวุ่นวายเจ้จันทร์จะมาบ่นตลอด

"ไม่ต้องห่วงจะไม่ให้แม่มายุ่งอีก"

"พี่จอมอันที่จริงไม่ต้องมาช่วยนินก็ได้ นินช่วยพี่สาวนินได้จ้ะ พี่ไปเก็บค่าที่ต่อเถอะเดี๋ยวเจ้จันทร์มาว่าเอานะ"นินรยาบอกชายหนุ่อย่างรักษาน้ำใจ

"พี่จอมอุตส่าห์อยากจะช่วยงั้นพี่จอมไปเก็บค่าที่ให้แม่ก็ได้เดี๋ยวเก็บเสร็จพี่จอมเอาของอร่อยๆ มาฝากนานๆ น้องนินจะออกมาข้างนอก"

สองศรีพี่น้องต่างช่วยกันขายขนมยิ่งวันนี้เป็นวันหยุดทำให้คนมาเดินตลาดมากขึ้น ขนมที่นิรมลก็อร่อยไม่แพ้ใคร วันหนึ่งได้กำไรห้าหกร้อยก็มากพอแล้วสำหรับพวกเธอ

"อ้าวหนูนินวันนี้มาช่วยพี่สาวขายขนมรึ?"เสียงป้าท้ายซอยที่เดินมาซื้อของทักถามหญิงสาวท้องโต 

"ค่ะป้า"

"ดีแล้วๆ นี่ล่ะน่าผัวไม่มีก็ต้องทำมาหากินกันไป แล้วท้องโตแบบนี้ผัวเอ็งไม่คิดจะกลับมาดูดำดูดีเลยรึไง? ถ้าเป็นลูกเป็นหลานป้านะป้าคงเครียดเลยที่ลูกหลานอุ้มท้องโตแต่ผัวทิ้ง!"คำถามเหล่านี้ที่หญิงสาวฟังมาจนนับครั้งไม่ถ้วนถึงจะได้ยินหลายต่อหลายครั้งก็ไม่มีสักครั้งที่เธอจะไม่รู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดของคน หญิงสาวได้แต่ยิ้มแห้งออกไปเธอรู้ว่าตอบอะไรออกไปก็ไม่เป็นผลดีสักนิด 

"นี่ป้าว่างมากรึไงกัน ทำไมต้องชอบเผือกเรื่องน้องสาวฉันทุกทีเลย!"นิรมลชักสีหน้าไม่พอใจเธออดไม่ได้ที่จะตอบโต้หญิงวัยเลยกลางคนไปแบบนี้

"เอ๊า ฉันหวังดีนะถึงได้ยุ่ง!"

"ขอบคุณในความหวังดีนะป้า แต่พวกฉันไม่ต้องการ และหวังว่าคงจะไม่ต้องได้ยินเรื่องพวกนี้อีกนะ ผัวน้องสาวฉันมันจะรับผิดชอบหรือไม่คนอื่นไม่ต้องหนักหัวแทน!"

"พี่นิพอเถอะจ้ะ นินไม่เป็นไร"

"โธ่เอ๊ย คิดว่าอยากยุ่งนักรึไงอายุแค่นี้ท้องไม่มีพ่อ ใจแตกสินะนี่ล่ะน่าเขาถึงบอกว่ามีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน!"นิรมลจะตีฝีปากด่าต่อแต่นินรยากลับรีบห้ามพี่สาวตนไว้ทันที เธอไม่อยากให้ใครมามุงดูมากไปกว่านี้

"กลับเถอะนิน เหลือแค่ไม่กี่อย่างก็ช่างมันพี่ไม่มีอารมณ์ขายต่อล่ะ!" 

ตั้งแต่กลับมาจากตลาดนินรยาก็อยู่แต่ในห้องของตนไม่พูดไม่จาอะไร เธอนั่งมองรูปภาพจากหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งด้วยความรู้สึกต่างๆ นาๆ ผู้ชายคนนั้นจะรู้ไหมว่าเขากำลังมีลูกที่เกิดมาจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ใบหน้าสวยในยามนี้มีน้ำสีใสเอ่อล้นออกมานินรยาได้ยินข่าวของชายหนุ่มมาตลอดเขาประสบผลสำเร็จหน้าที่การงาน เป็นนักธุรกิจมากความสามารถคนนึงแถมชายหนุ่มยังมีผู้หญิงสวยมากมายอยู่ข้างกายสำหรับเขาแล้วเธอก็คงเป็นผู้หญิงไร้ค่าคนนึงเท่านั้น 

"ไม่ว่ายังไงแม่อยากให้หนูรู้ไว้ แม่รักหนูมากนะจ้ะ"มือบางของหญิงสาวยกขึ้นมาลูบหน้าท้องอย่างอ่อนโยน เพราะลูกเธอจึงต้องเข้มแข็งอดทนกับทุกอย่างที่เจอ คำพูดคนพวกนั้นมันก็แค่น้ำเกลือที่สาดใส่แผลสดในกายเธอเท่านั้น ถึงมันจะเจ็บแสบแสนทรมานเธอก็ต้องทนต่อไป