ตอนที่2 สิ่งที่เสียไป

"จะเล่นตัวอะไรนักหนาเงินก็ได้ไปแล้ว! " คำพูดห้วนๆ พ่นใส่หน้าของนินรยาจนหญิงสาวทำได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธเธอไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ เธอไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวเสียหน่อยเงินอะไรกันเธอไม่เข้าใจ

"คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะฉันไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิด"

"หุบปาก คิดว่าฉันจะเชื่อรึไงได้เงินไปแล้วคิดจะโกงฉันเหรอ? " อนุวัฒน์ไม่พูดเปล่าเขาก้มดูดดื่มตามซอกคอของหญิงสาวก่อนจะยกมืออีกข้างขึ้นมาบีบคั้นฐานตูมอย่างเอาแต่ใจชายหนุ่มกระชากชุดที่หญิงสาวใส่ก่อนจะฉกฉวยดูดหน้าอกหน้าใจของหญิงสาวอย่างรุนแรง

ร่างบางอรชรบิดไปมาตามแรงสัมผัสของคนตัวโตกว่า เธอรู้สึกถึงความแปลกใหม่อย่างบอกไม่ถูก มือบางพยายามผลักเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผลนอกจากความรำคาญใจให้ชายหนุ่มเพียงเท่านั้น อนุวัฒน์ดึงเข็มขัดออกก่อนจะผูกมัดมือบางไว้ด้วยกันสีหน้าแตกตื่นของนินรยาเผยออกมาเมื่อไม่เคยเจอกระทำแบบนี้มาก่อน

"อ๊าย!! อย่านะ อย่าทำแบบนี้"

นินรยาดิ้นพล่าน เธอไร้หนทางผลักไสไล่เขาออกไปได้แล้ว เพราะชายหนุ่มในตอนนี้แนบชิดหล่อนเหมือนแม่เหล็กก็ไม่ปาน เธอร่ำร้องขอให้เขาหยุดก็ไม่เป็นผลเพราะคนเอาแต่ใจก็ไมฟังเธอเลยสักนิดเอาแต่ชื่นชมร่างกายเธอไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ

"ไม่นะ ไม่เอาแบบนี้"

"จะดิ้นทำไม ทำงานของเธอสิคนสวย" อนุวัฒน์ปลดพันธนาการที่ข้อมือออกก่อนจะโยนทิ้ง และจับแขนหล่อนล็อกไว้ข้างศีรษะไม่ให้ใบหน้าสวยหันหนีเขาอีก

"ฉัน ฉันไม่ได้ อุบ! "ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ริมฝีปากหนาก็ฉกฉวยจูบลงหาริมฝีปากอวบอิ่มสีเชอร์รี่อย่างรุนแรงจนหญิงสาวได้กลิ่นคาวเลือดออกมา

จูบนี้ที่เขาได้ริมลิ้มรสมันช่างนุ่ม ช่างหวานจนทำให้ชายหนุ่มรู้สึกติดใจเสียแล้ว ไม่คิดว่าจูบกับผู้หญิงขายบริการจะหวานขนาดนี้ อนุวัฒน์ถอนอาภรณ์ออกอย่างเร่งรีบไม่กี่นาทีเขาก็จัดการตนเองเรียบร้อยก่อนจะขยับแทรกกลางระหว่างขาของหญิงสาว

ใบหน้าสวยได้แต่ส่ายไปส่ายมาเมื่อตกใจกับสิ่งที่ชูตั้งอยู่ มันใหญ่จนหน้ากลัวชีวิตยี่สิบปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนจู่ๆ ก็กำลังถูกข่มขืนอย่างงั้นเหรอ แค่คิดดวงตาคู่สวยก็มีหยาดน้ำตาไหลออกมาเธอเสียใจจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

"กรี๊ด! "

ปึ๊ก! เสียงแรงกระแทกเข้ามาจนร่างบางอรชรสั่นไหวอนุวัฒน์รู้สึกแปลกแต่ก็ไม่ได้ก้มมองดูอะไรเขาแค่คิดว่าทำไมช่องทางที่กำลังขับเคลื่อนมันถึงคับแน่นแบบนี้

"เอาออกไปเถอะค่ะ ฉันเจ็บ"เธอร้องไห้อ้อนวอนชายหนุ่มออกมา แต่ทว่าเขากลับไม่เคยฟังเธอเลยกระแทกเข้ามาอีกครั้งก่อนจะโหมกระหน่ำจนเธอแทบทนไม่ไหว เสียงครางของชายหนุ่มร่างกำยำออกมาอย่างพอใจ พร้อมริมฝีปากจูบพรมทั่วร่างกายของหญิงสาวตัวเล็ก

ร่างหนาขยับกายก่อนจะพลิกร่างเธอคว่ำนอนลงในยามนั้นสีหน้าของอนุวัฒน์ชะงักไป เลือดที่ติดแก่นกายแข็งแกร่งของตนทำให้ชายหนุ่มงงงวย เขาคิดแค่ว่าหรือเขารุนแรงกับเธอจนทำให้มีเลือดไหลออกมาอย่างนั้นรึไง เป็นไปไม่ได้ที่ผู้หญิงโสเภณีจะบริสุทธิ์ แต่จะให้ถอยในยามนี้ก็ไม่ได้เขายังไม่ได้ปลดปล่อยความอึดอัดนี้เลย ไหนๆ ก็จ่ายเงินไปมากขนาดนั้นก็ไม่ผิดที่เขาจะทำแบบนี้

ชายหนุ่มดันความเป็นชายเข้าไปอีกครั้งก่อนจะบรรเลงบทรักอันร้อนแรงต่อ มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่นเธอทั้งเจ็บทั้งจุกกับสิ่งที่พบเจอ น้ำตาที่ไหลออกมามันมากมายไม่น้อยแต่เขาก็ไม่สงสารเธอเลยสักนิด เอาแต่ใจตัวเองฉกฉวยโอกาสจากร่างกายเธอไม่รู้จักพอ

ไม่นานมากนักร่างกายหนาก็ปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาก่อนจะดึงถุงยางอนามัยออกพร้อมดันเข้าไปอีกครั้ง ในครั้งนี้เขาไม่ได้สวมเครื่องป้องกันอะไรเลย ความรู้สึกคับแน่นมันยิ่งทำให้เขามีความสุขที่ร่วมนอนกับเธอในคืนนี้ ยิ่งนึกเห็นภาพนั้นอนุวัฒน์ก็เร่งเครื่องเร็วมากกว่าเดิม เขาไม่สนใจคนใต้ร่างเลยสักนิดว่าจะรู้สึกยังไง

ภาพที่กิ่งแก้วแอบสวมเขาให้เขาไประเริงรักกับญาติผู้น้องอย่างอดิเรกมันยิ่งตอกย้ำทำให้เขาเจ็บปวดภายในใจ จนกระทั่งเขาเสร็จสมอารมณ์หมายอีกครั้ง

พอพักถอนหายใจร่างกำยำก็ถอนกายออกจากร่างบางอรชร ก่อนจะเดินตรงไปขำห้องน้ำชำระร่างกายของตนก่อนจะเดินออกมาเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นหลับไปเสียแล้ว รอยยิ้มมุมปากของอนุวัฒน์เผยออกมาเขามีความสุขกับการนอนกับเธออย่างบอกไม่ถูก ในเมื่อเธอทำให้เขามีความสุขมากขนาดนี้ชายหนุ่มจึงหยิบเงินในกระเป๋าพร้อมว่างไว้บนหัวเตียงอีกปึกหนึ่ง ก่อนจะเดินออกไปจากห้องวีไอพีนี้อย่างไม่คิดจะหันกลับมามองผู้หญิงที่สลบอยู่

เจ้จินนี่ใจแทบตกที่ตนเองสร้างรอยบาปให้กับนินรยา เธอไม่อยากเอาเปรียบหญิงสาวเงินที่ชายหนุ่มให้ก็แบ่งให้เธอไปเกินครึ่งที่เคยตั้งกฏไว้

"เจ้ เห็นนินไหมค่ะ นี่ฉันไปดูที่ห้องพักก็ไม่เห็นเลย"นิรมลถามหาน้องสาวที่ดึกป่านนี้ไม่ยอมกลับมาที่ห้อง เธอเข้าไปเอาทิปไปเก็บหลังจากที่หลับนอนกลับแขกแต่ไม่เห็นร่างน้องสาวตนเลย

"เออ คือว่า คือว่าเจ้"

"เจ้มีอะไร อย่ามัวแต่อ้ำอึ้งนินอยู่ไหน"