บทย่อ
มื่อคิดจะมาแหย่เสือ ก็ต้องพร้อมเป็นเหยื่อตลอดเวลา แม่แมวน้อยตาแป๋วลอออร...ริหาญกล้าแหย่เสือ ไม่รู้เสียแล้วว่าเขาไม่ใช่เสือตาย...แต่เป็นเสือหิว หิวมากเสียด้วยสิ! ไทเกอร์ทำหน้านิ่งใส่เธอ แล้วเขาก็เปิดประตูห้องของเธอ พลางหิ้ว....ลอออรเข้าไป เมื่อปิดประตูห้องแล้วด้วยการใช้มือฝรั่ง (เท้า) ดังปัง! เขาก็จับเธอโยนลงบนเตียง แล้วก็เริ่ม... หะ... ทำอะไรน่ะ พี่ไทเกอร์! เธอได้แต่นิ่งขึง ตาเบิกโต มองคนตัวโตที่กำลังเริ่ม ‘ถอด’ เสื้อผ้าของตัวเองทีละชิ้น ทีละชิ้น เสื้อยืดของเขา....กางเกงยีน... กะ...กาง...เกง...ใน กรี๊ดดดดดดดดดดดดด! ลอออรอ้าปากหวอ มองเขานิ่งอยู่แบบนั้น ตาของเธอ...จ้องเป๋งไปที่บางส่วนของไทเกอร์ ที่มันผงาดดีดเด้งสู้สายตาเธออย่างแข็งขัน อะไรกันนี่! “พะ...พี่ไทเกอร์ พี่จะทำอะไร?” “พี่จะลงโทษตาหวาน” คนพูดทำเสียงนิ่ง หน้านิ่ง แต่ตาเป็นประกายระยับ แถมเดินอาดๆ ตรงมายังเธออย่างไม่อายฟ้าอายดิน!
บทที่ 1
นัยน์ตาคมกริบสีน้ำตาลลอมทอง มองเหม่อไปยังท้องทะเลเบื้องหน้า ภาพธรรมชาติ เสียงของมัน ทำให้เขาผ่อนคลาย วันพักผ่อน พักร้อนที่ยาวนาน ที่เขาเลือกให้ตัวเอง เริ่มต้นขึ้นแล้วสินะ หนนี้กว่าจะกลับไป ก็คงอีกหลายเดือน งานของเขายังทำเงินให้ต่อเนื่อง และเป็นงานที่ต้องใช้แรงบันดาลใจ ถึงจะทำได้เสียด้วย
แต่พักนี้เขาไม่ยักกะมีแรงบันดาลใจ ออกแนวจะเนือยๆ เบื่อๆ เสียด้วยซ้ำ เมื่อเขาบอกกับใครต่อใครว่าจะขอพักร้อน ทุกคนต่างลงความเห็นว่าไทเกอร์หลบมาพักใจ หลังจากอกหัก? ครั้งล่าสุด กับนักร้องสาวแสนแซบ ที่กำลังมีผลงานติดบิลบอร์ดชาร์ต
อืม...
อกหักก็อกหัก
ไทเกอร์หลับตาลง ให้เสียงธรรมชาติ คลื่นซัดหาดแทนเสียงเพลงบรรเลงกล่อม ปรกติแล้วเขาอยู่กับเสียงเพลง แทบจะเกือบทุกวัน ทุกนาทีเลยก็ว่าได้ แน่ล่ะ...เพราะเขามีอาชีพเป็นนักแต่งเพลง เพลงของไทเกอร์ สโตน ว่ากันว่าน้อยเพลงที่จะไม่ดัง เขาเป็นคนเนื้อหอมที่ค่ายเพลงรุมตอม แล้วก็รับงานแบบแล้วแต่จะพอใจเสียด้วย บางทีไทเกอร์อาจจะคิดเงินค่าเพลงของเขาแค่ยี่สิบดอลลาร์ ถ้าพอใจจะแต่งให้เกินกว่านี้ก็ไม่เอาเสียด้วย หรือบางทีก็เรียกกันจนเลือดซิบ ถ้าเกิดว่าหมั่นไส้ขึ้นมา
นอกจากชื่อเสียงความเก่งกาจแล้ว รูปร่างหน้าตาของเขา ก็เป็นที่สนใจของสื่อ ของคนในวงการ อดีตไทเกอร์เคยเป็นนักร้องนำวงร็อก ควบแต่งเพลงและโปรดิวเซอร์ไปด้วย วงของเขาโด่งดังพอสมควรในยุคหนึ่ง ออกมาสามอัลบั้ม มีแฟนคลับมากมายทั่วโลก แต่เมื่อมือกีตาร์ในวงคนหนึ่ง ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วงเลยแตก เพราะไทเกอร์และเพื่อนๆ ในวงต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ไม่มีใครมาแทนที่เพื่อนคนนี้ได้ และไม่อยากจะทำวงต่อ ไทเกอร์เลยยุติบทบาทคนบนเวที มาเป็นคนเบื้องหลังแทน และนั่นมันก็ทำให้เขาฮอตไม่เปลี่ยน มีข่าวของเขาออกมาบ่อยๆ จริงบ้างไม่จริงบ้าง เป็นสีสันของวงการ ไทเกอร์ไม่เคยออกมาตอบโต้ แถลงข่าวอะไร เขาปล่อยให้สื่อเล่นข่าว แล้วก็อยู่เงียบๆ ของตนเองต่อ สักวันพวกนี้เบื่อ ก็คงจะเลิกยุ่งกับเขาไปเองนั่นแหละ
ชายหนุ่มเป็นลูกผสมของไอริชและสเปน เขามีผมสีน้ำตาลเข้ม ตาสีเดียวกับผม จมูกโด่งได้รูปสวย ริมฝีปากของเขา ได้รับการโหวตว่าเป็นหนุ่มที่น่าจูบมากที่สุดมาแล้ว มันเป็นปากหยักหนาเล็กน้อย ดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์มากในสายตาของสาวๆ
แต่ปากนี้นานหนจะขยับเป็นรอยยิ้ม...
เสียงโทรศัพท์ปลุกเขาขึ้นมาจากการเคลิ้มหลับ เขานิ่วหน้าเล็กน้อยแล้วกดรับสาย
“ไทเกอร์ นายขึ้นมาหาฉันที่บ้านทีสิ”
“ทำ...” เอ่ยไปได้แค่คำเดียว ทางนั้นก็พูดแซงขึ้นมารัวๆ เหมือนกับจะไม่รอให้เขาได้พูดอะไร
“ยัยตัวแสบตาหวาน ต้องการความช่วยเหลือ ซึ่งความช่วยเหลือนี้ ฉันเห็นว่านายคนเดียวจะช่วยได้ นะ...ไทเกอร์ ขอรบกวนเวลาพักของนายหน่อย”
“คือ...”
“มาเย็นนี้เลยก็แล้วกัน...เอ...เอาเป็นพรุ่งนี้ก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินให้ ขอบคุณนะเพื่อนนะ”
“อ้าว...”
ทางนั้นวางสายไปแล้วเรียบร้อย...เขายังไม่ทันตอบรับหรือปฏิเสธเลย
“อะไรของมันนะ” ชายหนุ่มบ่นพึม แล้วก็ลุกขึ้นจากเปลญวนที่ผูกไว้ใต้ต้นไม้แต่โดยดี เพราะรู้นิสัยของเพื่อนสนิทดีว่า ขืนเขาทำโอ้เอ้ หรือว่าไม่ตกลงด้วยแล้ว มีหวังจะต้องตามมาหิ้วเขาถึงที่แน่ๆ
คิดแล้วก็สั่นหัวนิดๆ รอยยิ้มอันหายากตอนนี้มันแย้มออกมาหน่อยๆ ยามนึกถึงเพื่อนคนไทย ที่เขาและหมอนั่นผูกสมัครกันเป็นเพื่อนรักเพื่อนตาย แม้จะอยู่คนล่ะทวีปก็ตามที
ตาหวาน...
ชื่อของคนที่ลักษณ์เอ่ยออกมา ว่าเขาจะต้องไปช่วยหล่อนสินะ
ช่วยอะไรหว่า?
เอาเถอะไปถึงแล้วก็คงจะรู้เอง
แต่ว่าชื่อนี้...
ทำไมมันคุ้นๆ หู คุ้นใจอย่างไรพิกล
..................................................................................................................................................................................................
“พี่ไทเกอร์?”
ลอออรทำตาโต เมื่อได้ยินว่าใครจะมาเป็นครูสอนกีตาร์ให้หล่อน ลักษณ์พยักหน้า เขาท้าวเอว พลางมองหน้าแม่น้องสาวตัวป่วน ก่อนจะรีบเอ่ยปรามๆ ไว้ก่อน
“ใช่ ไอ้ไทเกอร์ ตาหวานจำได้หรือเปล่า?”
“จำได้สิคะ” เจ้าหล่อนทำอมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อนึกถึงเพื่อนรักของพี่ชาย พร้อมกับทำหน้าทะเล้น
“จำได้ไม่ลืมเลยล่ะ แหมก็เพื่อนของตาหวาน กรี๊ดกันจะเป็นจะตาย ตอนที่เจอพี่ไทเกอร์ หน้าตาก็หล่อมากๆ หุ่นดี แถมเป็นคนดัง เสียแต่ว่าเป็นใบ้...”
“ไอ้ตาหวาน!”
จากตาหวานเฉยๆ กลายเป็นเติมไอ้นำหน้า ยัยตัวยุ่งจึงแลบลิ้นออกมาน้อยๆ ลักษณ์มองดูหน้าของแม่น้องสาวตัวดี แล้วก็ได้แต่เกาศีรษะแกรกๆ สองคนนี้เคยเจอกันมาหนหนึ่ง ไม่กี่วัน แต่เวลาแค่ไม่กี่วันนี่แหละ ยัยตัวยุ่งก็ป่วนเสียเพื่อนรักของเขา ที่ว่าหน้านิ่ง หน้าตาย ต้องไม่วายหน้าแดง เพราะโมโหกับความซนของลอออร
แต่ตอนนั้นเจ้าหล่อนอายุยังน้อย ตอนนี้ก็อายุอานามไปที่ยี่สิบสองปีแล้ว คงไม่ได้เล่นอะไรแผลงๆ เป็นเด็กน้อยอีกหรอกน่า
แต่จะไว้ใจได้เรอะ!
ลักษณ์หรี่ตา มองหญิงสาวตรงหน้า ลอออร เป็นน้องสาวต่างพ่อของเขา หล่อนอายุน้อยกว่าเขาเป็นรอบ หน้าตาของลอออรไม่เหมือนกับเขาเท่าไหร่นัก ลักษณ์เป็นคนหน้าเข้มคม ผิวพรรณออกสีน้ำผึ้งเข้ม หรือแม่น้องสาวชอบอำว่าน้ำผึ้งไหม้ เพราะบิดาและมารดาเป็นคนภาคใต้ เขาจึงได้หน้าตาแบบนี้มาเป็นมรดก ตาของเขาคมกริบ จมูกโด่งได้รูป ปากหนาเล็กน้อย หนวดเคราที่ถ้าไม่ขยันโกน ก็จะพากันขึ้นให้รกครึ้มอยู่เนืองๆ และด้วยงานที่ทำต้องพบปะผู้คน มันจึงต้องทำให้เขาขยันโกนจนเหนื่อย และอยากจะไปทำเลเซอร์กำจัดถาวรให้รู้แล้วรู้รอดไป
ทั้งผิว ทั้งหน้า แตกต่างจากแม่น้องน้อย ที่รูปร่างระหงบอบบาง เป็นมรดกทางพันธุกรรมมาจากทางย่า หล่อนมีผิวขาวลออ ปากนิดจมูกหน่อย ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวหยักศกลอนใหญ่ มีน้ำหนัก ผมของหล่อนเป็นสีสวยตามธรรมชาติไม่ได้ย้อมหรือดัด นัยน์ตากลมโตปลายเฉียงเล็กน้อยเหมือนตาแมว มันส่องประกายวาบวับเสมอ ริมฝีปากอิ่มที่มักจะแต้มไปด้วยรอยยิ้ม บ่งบอกว่าเป็นคนอารมณ์ดี ผู้เป็นพี่ชายที่คลุกคลี เลี้ยงดูยัยตัวแสบมาตั้งแต่อายุน้อยๆ รู้ดีว่ามันเป็นนัยน์ตาและรอยยิ้มของคนเจ้าเล่ห์
“แหม...” เจ้าตัวทำเสียงออดๆ
“ทำไมต้องเรียกเค้าว่าไอ้ตาหวานด้วยอะ พี่ลักษณ์”
“ก็ดูทำหน้าทำตาเข้า อย่าไปกวนใจอะไรนายไทเกอร์เอาอีกนา หนก่อนทีแล้ว ไปพนันกันได้ว่าใครจะทำให้หมอพูดออกมาได้ยาวที่สุด แล้วเพื่อนตาหวานแต่ล่ะคนก็น่ะ...ตาหวานน่ะยิ่งตัวดีเลย”
“ก็พี่ไทเกอร์ เค้าประหยัดคำพูดยังกะคนใบ้จริงๆ นี่คะ ตาหวานก็แค่อยากจะให้เค้ารู้สึกสนุกบ้าง บันเทิงบ้างอะไรงี้ หน้าตาก็หล่อ ทำตัวยังกะเหม็นข้าวบูดทั้งวัน”
“แล้วใครเค้าให้แกล้งทำน้ำหกรดหัวเค้าทั้งน้ำทั้งน้ำแข็งแบบนั้นเล่า”
“ตาหวานก็เลยชนะเลย เพราะพี่ไทเกอร์อุทานออกมาตั้งยาวแนะ พี่เค้าอุทานว่า...เฮ้! f...”
“สต็อป! ไม่ต้องอุทานเลียนแบบไอ้ไทเกอร์มัน เป็นอันว่าหนนี้ ห้ามไปยุ่ง ไปกวนใจอะไรเค้านา ตาหวานนา พี่ขอร้อง”
“ตาหวานโตแล้วนะคะ จะมาเล่นอะไรแผลงๆ เป็นเด็กได้ไง”
เจ้าหล่อนทำตากะพริบถี่ๆ แล้วยิ้มใสไร้เดียงสาส่งให้พี่ชาย คนเป็นพี่มองแล้วก็ได้แต่แอบลอบถอนใจ นั่นมันรอยยิ้มของเด็กแสบแท้ๆ
เอาเหอะ...จะยังไงแม่ตัวแสบก็โตแล้ว คงไม่เล่นอะไรแผลงๆ เป็นเด็กอีก การที่เขาขอไทเกอร์ให้มาเป็นครูสอนดนตรีภาคพิเศษให้น้องสาวจอมยุ่งนี่ จริงๆ แล้วมีนัยอื่นมากกว่าการขอร้องเรื่องเป็นครูธรรมดา เพราะยัยตาหวานยิ่งโตก็ยิ่งสวย เนื้อหอมฟุ้งเลยก็ว่าได้ ปิดเทอมนี้เขาไม่อยู่ เขาจึงต้องหาผู้มาอารักขาน้องสาวของตนแทน
ผู้อารักขาคนนี้ แค่เห็นหน้า พวกภมรที่เวียนมาบินใกล้ๆ ก็คงจะฝ่อ
แถมยัยตาหวานมีอะไรทำตอนปิดเทอม ไม่ไปออกบ้านซนที่อื่นอีกด้วย แม่น้องสาวกำลังอยากจะพัฒนาฝีมือกีตาร์ของตนตอนนี้ ซึ่งก็เข้าทางเลยล่ะ เพราะจะได้เรียกเพื่อนรักมาเป็นครูสอนให้
งานนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว