แย่งรักซาตาน

“นง มีอะไรจะพูดกับพี่ ถึงให้เข้ามาในห้อง เราไปคุยกันข้างนอกดีกว่าไหม”

หลังจากวายุเข้ามาในห้องพักของนงพะงา เขากลัวพรระวีผู้เป็นภรรยาจะรู้ ว่าเขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงในห้อง

แต่ชายหนุ่มยังไม่ทันจะกล่าวสิ่งใดต่อ นงพะงาโผเข้ามากอดร่างบึกบึนของเขาเอาไว้แน่น แล้วจูบที่แก้ม ตามด้วยบดขี้ริมฝีปากอย่างหนักหน่วง จนชายหนุ่มร้านผะผ่าวไปทั้งตัว แม้ว่าพยายามที่จะดันร่างงามออกห่างแล้วก็ตาม

“ไม่เอาน่านง เดี๋ยวพรมาเห็นเข้า พี่ก็แย่สิ”

ชายหนุ่มกลัวภรรยาจะเห็น เพราะอยู่ในบ้านตัวเอง ลำบากที่จะทำอย่างนั้นกับผู้หญิงคนนี้ แต่เธอกลับกอดเขาอีก แล้วโน้มร่างให้ล้มลงบนเตียง ซึ่งมีที่นอนนุ่มหนา

“พี่วายุ อย่าปฏิเสธเลยว่า ไม่ต้องการเรื่องอย่างนั้นน่ะ เราก็เคย ๆ กันอยู่ พี่ขาดนงไม่ได้หรอกค่ะ เรามาหาความสุขด้วยกันดีกว่านะ”

หญิงสาวปลดกระดุมเสื้อผ้าเขาออกอย่างช้า ๆ แต่ชายหนุ่มยังคงขัดขืน

“ไม่เอาน่านง เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่”

“ก็ให้มันใหญ่ไปสิคะ พี่ก็ผัวนงเหมือนกัน ต้องอย่างนี้ค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าพี่ยังจะปฏิเสธไหม”

นงพะงาร้ายกาจเกินที่วายุจะคาดเดา เธอถอดเสื้อกับกางเกงเขาออกจนหมด และก็บดขยี้ริมฝีปากลงมา หนักหน่วงและเร่าร้อน เท่านั้นยังไม่พอ เธอขยำขยี้ลงที่เจ้าตัวการร้าย จากที่สงบนิ่ง บัดนี้มันตื่นตัวขึ้นมา จากการปลุกเร้าอย่างช่ำชอง

“ไม่เอา นง อย่า พี่ขอ”

เสียงวายุอ่อนอ่อยลงกว่าเดิม ซึ่งก็ทำให้นงพะงาได้ใจ รุกเขาเป็นการใหญ่

“ได้สิ ขออะไร อย่างี้ใช่ไหม”

หญิงสาวที่มีความกระหายในรสสวาทเลื่อนใบหน้าต่ำลงไปที่หน้าท้องชายหนุ่ม และเริ่มปฏิบัติการที่สร้างความสุขให้เกิดขึ้นแก่เขาด้วยการจับของสำคัญ บัดนี้ตื่นตัวจนแทบระเบิดไว้ในมือ แล้วขยับขึ้น ๆ ลง ๆ

แค่นี้ยังไม่พอสำหรับผู้หญิงที่มีความอยากในกาม นงพะงาอ้าปากสวยแล้วเม้มลงที่ส่วนปลายของสิ่งนั้น เธอทำตามที่ผู้หญิงทุกคน ทำให้ผู้ชายเพื่อให้เขาลุ่มหลง วายุก็เหมือนผู้ชายคนอื่น ๆ เมื่อเจออย่างนี้ก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน ได้แต่ส่งเสียงครางออกมาด้วยความพึงพอใจ

“นง โธ่ พี่บอกว่าอย่า ไม่เอา”

“ไม่ได้หรอกค่ะ นงจะทำให้พี่มีความสุขที่สุด พี่จะต้องรักนงเพียงคนเดียวเท่านั้น”

นงพะงาไม่ฟังใด ๆ ทั้งสิ้น สร้างความสุขให้แก่ฝ่ายชายจนเขาหายใจไม่ทั่วท้อง และเธอก็ทำให้เขาร้อนฉ่าไปทั้งตัว เมื่อเคลื่อนร่างงามขึ้นไปอยู่บนตัวเขา ตามด้วยเปลื้องเสื้อผ้าออกจนหมด

ความขาวเนียนของผิวเนื้อ และความเต่งตึงของเนินปทุมทั้งสองข้าง สร้างความรุ่มร้อนแก่วายุจนอดใจไม่ไหว เอื้อมมือไปขยำและจับตรงสิ่งนั้นของเธอด้วยความลืมตัว

จากที่ปฏิเสธว่าไม่ กลัวภรรยารู้ เวลานี้เขาไม่สนใจอีกแล้ว ขอเพียงแค่ได้ปลดปล่อยสิ่งที่กักเก็บอยู่ในส่วนนั้นให้ออกไป

นงพะงาคือผู้ที่ช่วยเขาให้ได้รับความสุขอย่างเต็มที่ เธอขยับร่าง เคลื่อนไหวไปมา ราวกับใบไม้ต้องลม และเพิ่มระดับความเร็วมากขึ้น เมื่อลมนั้นเปลี่ยนเป็นพายุร้ายที่โหมกระหน่ำ และพัดอย่างรุนแรง

“อา พี่วายุขา นงทำอย่างนี้มีความสุขมากไหมคะ”

นงพะงาถามวายุด้วยเสียงพร่า ขณะร่างงามยังคงเคลื่อนไหวไม่หยุด

“ครับ พี่มีความสุขมาก นง นงช่างรู้ใจพี่จริง ๆ อืม”

วายุลุ่มหลงนงพะงาตรงที่เข้าใจความต้องการของผู้ชาย ว่าชอบแบบไหน และช่วงเวลาใดควรผ่อนปรนหรือเร่งจังหวะการเคลื่อนไหว

อีกทั้งเธอยังกล้าในการแสดงความปรารถนาในเซ็กซ์อย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้เกิดมาเพื่อบำบัดความต้องการของผู้ชายในเรื่องอย่างว่า

เหมือนเขาเวลานี้ จากที่ไม่กล้าที่จะมีความสัมพันธ์ในบ้าน ขณะที่ภรรยายังคงนอนอยู่ในห้องใกล้กัน เขายังอดใจไม่ไหวที่จะกระทำตามความปรารถนา

นงพะงาเก่ง มีความชำนาญในเรื่องนี้ ขัดจากการแสดงออกต่อหน้าภรรยาเขา เธอตีหน้าซื่อ เขินอายเมื่อพูดเรื่องบนเตียง จนพรระวีเข้าใจว่านงพะงาไม่ประสีประสาในเรื่องอย่างว่า ต่างจากเวลานี้ เธอเร่งสะบัด และเร่าร้อนเมื่ออยู่บนเตียงกับเขา แล้วสนองความต้องการอย่างเต็มที่ ไม่ว่าเขาต้องการอะไร เธอก็รับได้โดยไม่ปริปากร้องห้าม

“อา พี่ไม่ไหวแล้ว นง พี่ขอบ้างนะ”

เมื่อน้ำในเขื่อนใกล้ทะลักออกมา ชายหนุ่มพลิกตัวนงพะงาให้นอนลงข้างล่าง และขยับขึ้นไปคร่อมทับร่างงาม แล้วเคลื่อนไหวส่วนกลางลำตัวอย่างรวดเร็ว นงพะงาถึงกับร้องครางด้วยความพึงพอใจ