บทที่ 2 กินน้ำท่านเทพฉินซี NC

“ก่อนข้าจะไปอีกโลก เรามาเสพสมกันแบบ 3 คนผัวเมียดีไหม ข้าคิดถึงความรู้สึกนั้นจังเลยอยากทำอีกสักครั้ง ได้ไหมเจ้าคะ”

“เจ้านี่มัน ร่าน....”

ซีห่าวพูดขึ้น พร้อมทั้งเอาท่อนเอ็นถูแก้มของเหมยไปมา ส่วนฉินซีทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะถอนหายใจพร้อมเก็บท่อนเอ็นตัวเองเข้าไปในเสื้อผ้า

“ข้าทำไม่ได้ ข้านอกใจฟางเซียนไม่ได้ พวกเจ้าทำต่อเถอะ ข้าจะไปท่องบทชำระใจ”

พูดจบฉินซีก็เดินออกไป เหมยมองตามไปอย่างเสียดาย

“หึ ตามไปสิถ้าอาลัยนัก”

เหมยมองซีห่าว ที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จแล้ว ก่อนจะโบกมือมาทางนางทำให้นางตอนนี้จากร่างกายเปลือยเปล่าเปลี่ยนเป็นสวมชุดจีนโบราณสีขาวสะอาด ซีห่าวเดินไปนั่งที่เก้าอี้

“อีกไม่กี่วันเจ้าจะได้ไปจากที่นี่ หากฟางเซียนกลับมาเจ้าจะได้ใช้ร่างนางในโลกมนุษย์แทน”

“ฟางเซียน???”

“ภรรยาของท่านฉิน นางงดงามดังไข่มุก อ่อนหวานดังดอกไม้”

เหมยเดินนั่งตักของซีห่าวอย่างถือดี

“หึ ร่าน”

“แล้วท่านชอบเอาหญิงร่านหรือหญิงเช่นฟางเซียนละ”

ซีห่าวไม่พูดอะไรได้แต่กระตุกยิ้ม เมื่อครั้งก่อนเขาเองก็เคยพลาดมีความสัมพันธ์กับฟางเซียน แต่นางก็ไม่อาจทำให้เขาพอใจได้ ยิ่งถ้าเทียบกับหญิงร่านที่นั่งบนตักเขาคนนี้

“หึ ไว้ข้าจะมาหาใหม่”

“เป็นสามีข้าแล้ว ไม่คิดจะให้อะไรเลยหรอ”

“ละโมบ”

ซีห่าวพูดขึ้นก่อนจะดันเหมยขึ้นแล้วเดินออกไป เหมยมองตามไปอย่างเสียดาย

“คิดจะฟันฟรีหรือไง”

“ไว้เจ้าลงไปในโลกมนุษย์ข้าจะให้พรเจ้าละกัน”

ซีห่าว พูดจบก็เดินออกไป ส่วนเหมยเองก็เดินสำรวจรอบ ๆ ก่อนจะเลือกห้องนอน

“เหอะ มีแค่ข้ากับท่าน งั้นข้าเอาห้องนี้แล้วกัน”

จวนแม่ทัพจาง

ห้องหนึ่งภายในจวน บนเตียงของคุณหนูลู่เสียนตอนนี้ มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน ภายในห้องเงียบสนิท มีเพียงเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงหอบหายใจที่ดังปลุกเร้าอารมณ์ ฉินซีที่อยู่บนเตียงถอนจูบจากฟางเซียนภรรยารัก ผู้เป็นคุณหนูลู่เสียนในตอนนี้

“ท่านพี่ อย่าแกล้งข้า”

“ฟางเซียน”

ฉินซีขยับท่อนเอ็นเข้าไปในรูสวาทฟางเซียนเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ เขาเองก็อยากมากเหมือนกัน ขนาดท่องบทชำระใจไปยังไม่เป็นผลจึงตัดสินใจลงมาหาฟางเซียนแบบนี้ ฟางเซียนที่อยู่ใต้ร่างครางออกมาอย่างแผ่วเบา

“พี่คิดถึงเจ้านักฟางเซียน”

“ท่านพี่ข้าจะเสร็จแล้ว”

ฟางเซียนกระตุกก่อนข้างในจะบีบรัดท่อนเอ็นแน่น ทำให้รู้ว่านางเสร็จแล้ว นางดันฉินซีออกก่อนจะลุกไปใส่เสื้อผ้า

“ท่านรีบกลับไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าต้องรีบไปพบท่านแม่อีก”

ฉินซี มองลำตัวเองที่ยังตั้งอยู่ ก่อนจะสวมใส่เสื้อผ้าอย่างอารมณ์เสีย นางก็เป็นแบบนี้ทุกทีต้องเป็นเขาเองที่มาชักให้ตัวเองเสร็จ

ฉินซีกลับมาจากจวนแม่ทัพจาง เขาเดินไปที่ห้องเพื่อจัดการตัวเอง ฉินซีเข้าไปในห้องก่อนจะได้ยินเสียงครางเบาจากหลังม่านกั้น ที่ดังมาจากอ่างอาบน้ำ ฉินซีเดินไปดูอย่างแปลกใจ

“อ่าส์....”

เหมยที่กำลังใช้มือช่วยตัวเองเอนตัวพิงอ่างน้ำครางออกมาเบา ๆ ก่อนหางตาจะหันไปเห็นฉินซีที่ยืนมองอยู่ เธอจึงครางออกมาอย่างจงใจให้เขาได้ยิน

“อ่าส์ พี่ฉิน เหมยไม่ไหวแล้ว....”

ฉินซีได้ยินเหมยครางชื่อตัวเองก็ได้แต่กลืนน้ำลาย

“พี่ฉิน ท่านไม่อยากเสียบเข้ามาในตัวของข้าหรือเจ้าคะ ทำไมปฏิเสธข้า....ว่าไงเจ้าคะ”

เหมยหันไปมองฉินซีที่มองเธออยู่ด้วยสายตาเชิญชวน ฉินซีที่มีความต้องการเป็นเท่าตัวอยู่แล้วมีหรือจะปฏิเสธ ฉินซีถอดเสื้อผ้าพร้อมเดินลงไปนั่งในอ่าง เหมยลุกขึ้นเดินเข้าไปหา ก่อนจะใช้มือโน้นคอลงมาจูบอย่างดูดดื่ม

“ข้าชอบท่านที่เป็นแบบนี้จังเลยเจ้าค่ะ”

ฉินซีเองวางมือลูบไล้ที่เอวคอด ก่อนจะเลื่อนมือลงน้ำหนักบีบคลึงสะโพกอย่างเอาแต่ใจ

“อืมมมม....”

เหมยครางในลำคอ ก่อนจะถอนจูบ ทั้งสองมองกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ เหมยคุกเข่าลง ทำให้ท่อนเอ็นอยู่ตรงหน้าเธอ น้ำในอ่างตอนนี้อยู่ประมาณอกของเหมย

“เจ้าจะทำอะไร”

“ข้าอยากกินน้ำจากท่อนเอ็นท่านเจ้าค่ะ ว่าแต่ท่านไปเอากับใครมาเจ้าคะ น้ำรักของนางยังราดท่อนเอ็นท่านอยู่เลย”

ฉินซีไม่ตอบ เหมยเองก็ไม่ได้เค้นหาคำตอบอะไร เธอชักท่อนเอ็นตรงหน้าขึ้นลงอย่างไม่รังเกียจ ก่อนจะค่อย ๆ เลียปลายลำเบา ๆ

“เจ้าจะทำอะไร จะทรมานข้าหรือไง”

“ภรรยาท่านไม่เคยทำให้หรือเจ้าคะ”

“อ้า...ไม่ใช่เรื่องของเจ้า”

“หากนางไม่เคยทำให้ท่าน ข้าจะทำให้ท่านเองเจ้าค่ะ”

เหมยค่อยๆ อมท่อนเอ็นเข้าไปในปาก ก่อนจะดูดเลียลำช้า ๆ ฉินซีที่ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้ก็ครางออกมาอย่างพอใจ เหมยที่ได้ยินเสียงครางจากด้านบน ก็ดูดแรงขึ้น และพยายามให้ท่อนเอ็นเข้ามาลึกกว่าเดิม

“ข้ารู้แล้วทำไม ซีห่าวถึงติดใจเจ้านัก อ้าส์...ปากเจ้าช่างดีนัก”

ฉินซีจับหัวเหมยกดลง ก่อนจะกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปในปากของเหมย ฉินซีรู้สึกว่ายิ่งกระแทกเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกพอ ท่อนเอ็นของเขาอยากเข้าไปมากกว่านี้

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

เสียงกระแทกเข้าปากดังทั่วห้อง ส่วนเหมยเองพอรู้สึกไม่ไหวก็ตีที่หน้าขาของฉินซีเป็นการส่งสัญญาณให้หยุด ฉินซีพอรู้ตัวก็หยุดกระแทก เหมยคายท่อนเอ็นออกมา ก่อนจะไอออกมาแต่มือยังคงชักขึ้นลงเร็ว ๆ

“เป็นไงเจ้าคะ ปากข้าดีหรือไม่”

“ดี ดียิ่ง ทำต่อดีหรือไม่”

เหมยไม่ตอบ ได้แต่ดูดปลายลำ พร้อมชักขึ้นลง ฉินซีเองก็ใช้มือลูบหัวเธออย่างเบามือ

“ข้าจะแตกแล้ว อ้าส์..”

เหมยได้ยินแบบนั้นก็เร่งชักเร็วขึ้น พร้อมแลบลิ้นรอรับน้ำจากปลายลำ ไม่นานน้ำสีขุ่นก็ไหลออกมาจากปลายลำ ฉีดเข้าที่ลิ้นและหน้าของเหมย เหมยยังคงชักท่อนเอ็น พร้อมเอาท่อนเอ็นมาตีที่ลิ้นและแก้มของเธอ ฉินซีมองภาพนั้นยิ่งเกิดอารมณ์ยิ่งนัก

“น้ำท่านอร่อยเจ้าค่ะ”

“ไปต่อที่เตียงกันเถอะข้าอยากกระแทกเข้าไปในตัวเจ้าจะแย่แล้ว”

“ท่านจะทำต่อไหวหรือเจ้าคะ”

เหมยพูดออกมาอย่างท้าทาย เพราะเธอก็มีอารมณ์จนทนไม่ไหวแล้ว เธออยากพูดปลุกอารมณ์ให้เขาทำให้เธอพอใจ

“เหอะแล้วข้าจะดูว่าตรงนั้นของเจ้าจะดีเหมือนปากที่พูดมาหรือเปล่า”

ฉินซีพูดจบก็อุ้มเหมยไปที่เตียง ส่วนเหมยเองก็ยกยิ้มอย่าพอใจ นางเป็นนางเองที่ต้องการให้เขาทำแบบนี้

“จะพาข้าไปไหนเจ้าคะ เตียงอยู่ตรงนี้”

เหมยพูดออกมาหลังจากที่ฉินซีอุ้มนางเดินผ่านเตียง หรือเขาจะไม่กินนางแล้วไม่ได้นะนางพร้อมถวายตัวให้ขนาดนี้!!!

“แล้วใครบอกเจ้าละว่าข้าจะทำต่อในห้อง เจ้าอยากลองล่องหนดูหรือไม่เล่า!!!”