บทที่ 1 กูจะเอาคนนี้

Zonic Pub

แสงไฟและเสียงเพลงในผับหรูดังกระหึ่ม ดีเจชายหนุ่มบนเวทียกสูงเปิดเพลง EDM จังหวะเร้าใจ ปลุกเร้าอารมณ์ชายหนุ่มหญิงสาวที่มาท่องเที่ยวให้ขยับโยกร่างกาย ปลดปล่อยความตึงเครียดไปกับเสียงเพลงสนุกสนาน

แอลกอฮอล์ทำให้สติสัมปชัญญะเหล่านักท่องราตรีลดลงต่ำ ต่างกระโดดโลดเต้นไปตามบีตหนักๆ ของดนตรี ส่งเสียงกู่ร้องบ้าคลั่งตามบรรยากาศที่เร้าอารมณ์

บนชั้นสองโซน VIP ที่มีโต๊ะไว้เพียง 10 โต๊ะเท่านั้น และค่าเปิดโต๊ะแสนแพง ทำให้ผู้ใดที่สามารถจองด้านบนได้จะเป็นที่จับตามองของนักท่องเที่ยวอื่น บ่งบอกถือระดับความร่ำรวยของคนในโต๊ะ

โต๊ะเบอร์ 5 ถือว่าเป็นมุมดีที่สุด สามารถมองเห็นบรรยากาศสนุกสนานเบื้องล่างได้ชัดเจน มีกลุ่มชายหนุ่มหน้าตาดีราวเทพบุตรนั่งรวมตัวกันอยู่ สาวๆ ต่างพากันส่งสายตาจากด้านล่างหวังว่าพวกเธอจะเป็นที่ถูกตาต้องใจชายหนุ่มสักคน และจะได้มีโอกาสขึ้นไปทำความรู้จักพวกเขา

เหล่ามาเฟียสุดหล่อและคนสนิทพวกเขานั่งดื่มกินพูดคุยอย่างสนุกสนาน บางคนก็มีหญิงสาวคลอเคลียข้างกาย

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่พวกเขานัดมาเจอกัน แม้จะขาดเพื่อนในกลุ่มอีกคนอย่างโอนิกซ์ หนุ่มแว่นนิสัยเย็นชาไป เนื่องจากแพรวา ภรรยาของชายหนุ่มเพิ่งคลอดลูก จึงปฏิเสธและอยู่บ้านดูแลภรรยาคนสวยและลูกชาย

ฝ่ามือหนาเต็มไปด้วยรอยสักของวิคเตอร์ลูบไล้ต้นขาขาวเนียนของหญิงสาวข้างกายไปด้วย ท่าทางดิบเถื่อนของเขายิ่งกร้าวใจ ฮอตปรอทแตกเป็นที่สุด

ด้วยความที่บิดาของวิคเตอร์เป็นชาวเยอรมัน ส่วนมารดาก็เป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เขาจึงมีรูปร่างหน้าตาของชายฉกรรจ์ชาวยุโรปเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์

รอยสักเต็มตัวเลยพ้นร่มผ้าออกมา ผมไถข้างและรวบเส้นผมด้านบนไว้ที่ด้านหลังลวกๆ ทำให้เขายิ่งดูเหมือนพวกแบดบอย กระดุมถูกปลดออก 3 เม็ดอย่างคนขี้ร้อน อวดกล้ามหน้าอกแน่น ด้วยความสูงกว่า 190 เซนติเมตร ทำให้เขาเป็นคนที่สูงที่สุดในกลุ่ม ดวงตาสีอัลมอนด์ดูร้ายกาจแต่ก็มีเสน่ห์เย้ายวนใจมากเช่นกัน

วีนา รู้สึกตัวเองโชคดีเหลือเกินที่ถูกตาต้องใจชายหนุ่มข้างกายจนเขาเชิญตัวขึ้นมาร่วมสนุกด้านบน พยายามงัดใช้ทุกมารยามาเอาใจออดอ้อนหนุ่มหล่อแสนเร่าร้อนเพื่อหวังจะได้สานสัมพันธ์ต่อ

"ตั้งแต่ไอ้นิกซ์มีเมีย แม่งก็แทบไม่ออกมาเจอเพื่อนฝูงบ้างเลย" ลีออนหนุ่มนิสัยร่าเริงอารมณ์ดีเอ่ยขึ้นมา

ลล"คิดถึงก็ไปหามันสิ" ไคโรตอบกลับเสียงเรียบ

"เฮอะ! ไปแม่งก็ไล่กูกลับ หลงเมียเบอร์นั้น"

"งั้นก็อย่าบ่น แดกเข้าไป" วิคเตอร์เอ่ยตัดรำคาญความงอแงของเพื่อน คว้าแก้วเหล้าสีเหลืองอำพันขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวหมด และหันกลับไปนัวเนียกับสาวข้างกายต่อ

"อื้อ~ คุณวิคเตอร์อย่ามือซนสิคะ คนอยู่เยอะ"

"ช่างมันสิ"

แม้หญิงสาวจะเอ่ยปากห้ามปราม แต่เมื่อคนตัวสูงไม่ฟัง ซุกไซ้ใบหน้าเข้าคอซอกคอขาว กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกทำเขานิ่วหน้าหมดอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เธอหัวเราะคิกคักอย่างมีจริตจะก้าน พร้อมส่งมือตัวเองไปลูบอกหนาเป็นการเอาคืน

"เงี่ยxมากก็ไปเปิดห้องไป๊! มึงนี่มันหน้าด้านจริงๆ"

วิคเตอร์ยังทำหูทวนลม แต่หญิงสาวอีกคนคนกลับแอบหน้าชาขึ้นมาเล็กน้อย พยายามหยุดมือหนาที่เลื่อนสูงขึ้นกำลังจะล้วงเข้าใต้กระโปรง

"พูดไม่สมกับเป็นคุณลีออนเลยนะครับ ปกติเวลานี้ได้สาวแล้ว" รันเวย์มือขวาของวิคเตอร์แซวขึ้นบ้าง

"น่าจะไม่เจอสาวถูกใจนั่นแหละ ถึงดูหงุดหงิด" ภูผาคนสนิทของลีออนกระซิบบอกเพื่อน

ทั้งกลุ่มนั่งพูดคุยกันต่ออีกสักพักใหญ่ จนเวลาล่วงเลยจนเกือบ 5 ทุ่ม เป็นเวลาที่ลูกค้าในร้านเมาได้ที่และกำลังฮึกเหิมสุดขีด สนุกสุดเหวี่ยงโยกไปกับจังหวะเพลงมันๆ

ลีออนกำลังนั่งกระดกเหล้าด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย แต่แล้วสายตาเฉียบคมก็พบเป้าหมาย เขากระเด้งตัวขึ้นมานั่งหลังตรง จับจ้องไปยังร่างหญิงสาวที่เพิ่งเดินพ้นประตูร้านเข้ามา

"3 นาฬิกา เชี่ย! โคตรแซ่บ กูจองคนนี้!"

ทันทีที่เขาบอกกลุ่มเพื่อน ทั้งโต๊ะก็หันไปมองตามคำบอก วิคเตอร์โอบเอวสาวข้างกายปรายตามองเล็กน้อย ก่อนจะนิ่งค้างราวกับถูกสะกดไว้ด้วยเวทมนตร์

หญิงสาวตัวเล็ก ผมยาวประบ่าสีน้ำตาลเข้มดูโฉบเฉี่ยวเปรี้ยวซ่า สวมเดรสสั้นสีส้มเด่นสะดุดตามาแต่ไกล ใบหน้าสวยหมดจดแทบหาจุดตำหนิไม่ได้ ดวงตาซุกซนกวาดตามองหาโต๊ะของเพื่อน ไม่นานเธอก็คลี่ยิ้ม ทำคนแอบมองใจละลายไปตามๆ กัน ก่อนจะเดินแหวกฝูงชนไปหากลุ่มเพื่อนที่รออยู่

"กูเอา" วิคเตอร์พูดขึ้นมา เขาปล่อยมือจากสาวข้างกายทันทีและหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทของตน "มึงลงไปส่งผู้หญิงคนนี้ และพาคนนั้นขึ้นมา"

"คุณวิคเตอร์! จะทำแบบนี้กับวีนาไม่ได้นะคะ!"

"ลงไป!"

วีนาที่กำลังหน้าบึ้งหวีดร้องอารมณ์เสียไม่พอใจตัวแข็งเมื่อเจอกับสายตาดุร้ายของหนุ่มหล่อ จนต้องรีบขยับตัวออกห่างเขา รับรู้ถึงรังสีกดอัดอันตรายที่ร่างสูงแผ่ออกมา

"เฮ้ยๆ! ได้ไง กูเห็นก่อน"

"กูขอ"

"แม่ง! ผู้หญิงตัวเล็กไม่ใช่สเปกมึงเสียหน่อย" ลีออนยังบ่นงอแงตามประสา แต่คนตัวสูงกลับไม่ให้ความสนใจ นัยน์ตาคมจับจ้องไปที่ร่างของหญิงสาวผมสั้นราวกับเสือร้ายจ้องเหยื่อไม่ให้คลาดสายตา

"ไอ้รันเวย์!"

"ครับๆ"

ลูกน้องคนสนิทรีบรับคำ พาตัวหญิงสาวข้างตัวนายลงไปข้างล่าง แม้วีนาจะไม่พอใจแค่ไหนแต่ก็ไม่กล้าแสดงอาการออกมาอีก หน้าซีดเจื่อนรีบลุกเดินตามรันเวย์ออกไป

วิคเตอร์เหยียดกายพิงโซฟาอย่างเกียจคร้าน มุมปากแสยะยิ้มร้ายกาจอารมณ์ดี มองเหยื่อที่ตนหมายตากำลังหัวเราะสนุกสนาน และเริ่มวาดลวดลายเซ็กซี่ขยี้ใจไปตามจังหวะเพลง

"หึ!" เขาแค่นหัวเราะพึงพอใจ ในหัวมีภาพจินตนาการลามกมากมายที่หวังกระทำกับสาวน้อยคนนี้ในค่ำคืนนี้

"หึเหี้ยอะไร กูบอกตอนไหนจะยกให้"

"กูจะเอา"

"ถ้าผู้หญิงไม่ขึ้นมากูจะขำให้" ไคโรที่มีแฟนอยู่แล้วไม่สนใจศึกแย่งชิง ส่ายหัวและหยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มต่อ

รออยู่สักพักวิคเตอร์ก็หน้าตึง เมื่อเห็นรันเวย์เดินกลับมาเพียงลำพังโดยไร้เงาหญิงสาวที่ตนหมายตา

"..."

"ผมว่านายเปลี่ยนคนดีกว่าครับ"

"หมายความว่าไง ก็กูจะเอาคนนี้"

"..."

ทั้งโต๊ะเงียบเพื่อรอฟังคำตอบของรันเวย์ คนสนิทมีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก จนวิคเตอร์รำคาญต้องถามย้ำเสียงเข้ม

"พูด!"

"ผมลงไปจะชวนเธอขึ้นมาแล้ว แต่พอไปเห็นใกล้ๆ เลยจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือคุณอันดามันครับ"

"ใคร?" วิคเตอร์ขมวดคิ้ว พยายามเค้นความทรงจำในหัว แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยรู้จักคนชื่อนี้มาก่อนในชีวิต

"เอ่อ...คู่หมั้นนายครับ"

"พร่วด! แค่กๆๆ"

"ฮ่า ฮ่า ถามจริง!"

วิคเตอร์ที่กำลังกระดกเหล้าถึงกับสำลัก ส่วนลีออนก็ตบเข่าหัวเราะร่า เหล่ามือขวามาเฟียหันหน้าหนี กลั้นขำกันแทบตายกับเรื่องบังเอิญแสนเหลือเชื่อ

ทุกคนต่างรู้ว่าวิคเตอร์ถูกทางบ้านจะจับให้หมั้นกับสาวแปลกหน้าคนหนึ่ง ซึ่งเขาก็หลีกเลี่ยงเรื่องนี้มานาน แต่ใครจะเชื่อว่าสาวที่มาเฟียหนุ่มถูกใจจะเป็นคนเดียวกับคู่หมั้นที่ตนหนี

สายตาดุดันดูตกใจหน้าเหวออย่างเห็นได้ชัด มองหญิงสาวตัวเล็กอีกครั้งสลับกับใบหน้าเจื่อนของลูกน้องคนสนิท

"มึงรู้ได้ไง!"

"ก็นายผู้หญิงส่งประวัติมาให้นายดูตั้งแต่หลายเดือนก่อน แต่นายไม่สนใจ ปัดทิ้งและเดินออกไป ผมเข้าไปเก็บเลยเห็นภาพเธอจากรูปที่หล่น"

"โคตรจี้ พีคในพีค หนีเขาแทบตาย พอเจอตัวจริงเสือกอยากได้เฉย"

"มึงแน่ใจ?" วิคเตอร์กัดกรามกรอดด้วยความหงุดหงิดสับสน มือหนากำเข้าและคลายเพื่อข่มอารมณ์ปั่นป่วนในใจ

"ครับ" รันเวย์ตอบรับหนักแน่น ไม่พอยังล้วงมือถือในกระเป๋ามาลองพิมพ์ชื่อของอันดามันในช่องค้นหาทางเฟซบุ๊ก ก่อนจะส่งให้เจ้านายดู

'Andaman Preraditkun'

วิคเตอร์รับมา กดดูรูปโปรไฟล์หญิงสาวชัดๆ ภาพใบหน้าสวยหยาดเยิ้ม ตวัดตามองกล้องท่าทางยั่วอารมณ์ปรากฏขึ้นมา ซึ่งลีออนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ชะโงกตัวมาดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"ชัดเจน! คนเดียวกัน สวยแซ่บไม่แพ้เมียไอ้นิกซ์กับน้องคลีโอเลย"

"อะแฮ่ม" ลีโอหนุ่มขี้หวงกระแอมขึ้นมาเมื่อได้ยินชื่อแฟนสาวในบทสนทนา ตวัดสายตามองคนพูดอย่างไม่ค่อยพอใจ

"กูชม! อะไรนักหนาไอ้พวกนี้"

"..."

วิคเตอร์หมดคำพูด มือหนากำโทรศัพท์แน่นขณะจดจ้องภาพของเธอ ภายในปั่นป่วน แต่อย่างไรศักดิ์ศรีและอคติที่มีต่อหญิงสาวก็มากเกินกว่าจะยอมรับ เขาส่งมือถือคืนลูกน้องและเติมเหล้าอีกแก้ว ดื่มบรรเทาอารมณ์คุกรุ่นในใจ

หลังจากพวกเพื่อนเบื่อจะล้อเลียนชายหนุ่ม ก็หันไปพูดคุยเรื่องอื่นกันแทน วิคเตอร์หมดอารมณ์จะสนุกต่อเรียบร้อย นิ่งเงียบจมอยู่กับห้วงความคิด เอาแต่กระดกเหล้าแก้วแล้วแก้วเล่า ราวกับมันเป็นน้ำเปล่า

สายตากวาดมองไปทั่วอย่างไม่คิดอะไร แต่ก็มักจะหยุดจ้องอยู่ที่ร่างของหญิงสาวคนนั้นบ่อยครั้งจนรำคาญตัวเอง

"เฮอะ!"

ร่างสูงพ่นลมออกจมูกด้วยความเย้ยหยัน เมื่อคนที่ได้ชื่อว่า 'ว่าที่คู่หมั้น' เมาแอ๋ และเริ่มเต้นยั่วยวนมากจนเกินงาม ก่อนจะหันไปเกี่ยวคอหนุ่มข้างโต๊ะที่ส่งสายตาเชิญชวนมาให้หน้าตาเฉย

ผู้หญิงพรรค์นี้เขาไม่มีทางยอมรับแน่นอน อย่าว่าแต่เมีย คู่หมั้นก็ไม่อยากจะเป็น!