ความอ้างว้าง

“อาหารมื้อนี้อร่อยที่สุดเท่าที่เคยทานมาเลย กินเยอะๆ นะลูก จะได้มีแรงไปตะเวนสมัครงาน แม่บอกให้พักก่อน อีกสี่ห้าวันค่อยออกหางานทำก็ได้ แม่ยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง ถ้าแก้วขาดเหลืออะไร ก็บอกแม่ได้เสมอนะลูก” กนกเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจงดงาม เธอไม่เคยมองว่าแก้วกานดาเป็นลูกติดสามีมาเลยสักครั้ง

“ขอบคุณมากค่ะแม่ แก้วก็ยังพอมีเงินเก็บอยู่บ้างนิดหน่อย ยังไงในวันนี้แก้วก็ต้องหางานทำให้ได้” หญิงสาวมีความมุ่งมั่นและตั้งใจ แต่ทว่ากนกกลับแอบลอบถอนหาย เมื่อนางรู้ดีว่างานทุกวันนี้หายากแค่ไหน ยิ่งไปกว่านั้น แก้วกานดายังมีประวัติที่ไม่สู้จะดีนัก ใครเขาจะอ้าแขนรับลูกสาวของเธอเข้าทำงาน

“แม่ขออวยพรให้แก้วได้งานทำ ไปที่ไหนก็มีแต่คนรักใคร่เอ็นดูขอให้ลูกประสบผลสำเร็จในทุกเรื่องนะจ๊ะ”

“ขอบคุณมากค่ะแม่” เมื่อรับประทานมื้อเช้าเสร็จ แก้วกานดานั่งแท็กซี่ไปที่บ้านของเหมันต์ เธอต้องการคำตอบจากเขา ทำไมอยู่ดีๆ ถึงได้หายไปแบบนี้ ถ้าหากว่าแฟนหนุ่มมีใครเดินเข้ามาในชีวิต เธอก็พร้อมจะหลีกทางอย่างไม่มีข้อแม้ แค่อยากมาเห็นกับตา จะได้ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจกันอีก

อดีตพยาบาลสาวเดินเข้าไปในบ้านของเหมันต์ ซึ่งแม้บ้านเดินเข้ามาต้อนรับเธอด้วยใบหน้าฉายแววฉงน เพราะไม่คิดว่าแก้วกานดาจะมาที่นี่ แต่ถึงกระนั้นนางก็ยังมีความปรารถนาดีต่ออดีตพยาบาลสาวไม่เสื่อมคลาย

“คุณแก้วสบายดีนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ป้าไม่ได้ไปเยี่ยมเลย” ป้าทับทิมยื่นแก้วน้ำให้แก้วกานดาได้ดื่ม ก่อนจะนั่งลงข้างๆ พลางแอบถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกสงสารหญิงสาวจับใจ

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า ที่แก้วมาวันนี้ ก็เพราะอยากรู้สาเหตุที่คุณเหมันต์หายไป เขายังอยู่ที่บ้านหลังนี้หรือเปล่าคะ” แม่บ้านถึงกับแสดงสีหน้าเลิ่กลั่ก เพราะไม่รู้จะพูดยังไงเพื่อรักษาน้ำใจแก้วกานดา

“เอ่อ... คือว่า...”

“พูดมาเถอะค่ะ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ยังไงแก้วก็ไม่คู่ควรกับคุณเหมันต์ แค่อยากรู้ว่าเขาอยู่ยังไงสบายดีไหม จุดประสงค์ที่แก้วมาที่นี่ก็มีแค่นี้ละค่ะ” แก้วกานดายังคงเป็นผู้หญิงงดงามทั้งหน้าตาและจิตใจ เธอมักจะมองโลกในแง่ดีเสมอ ใครอยู่ใกล้ก็มักจะได้รับพลังงานบวกจากหญิงสาว แต่ทว่าเหมันต์กลับทิ้งโอกาสนี้ไป

“คุณเหมันต์ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไปได้เป็นปีแล้วค่ะ แต่ป้าก็ยังคงทำหน้าที่ดูแลบ้านหลังนี้ ซึ่งได้รับค่าจ้างทุกเดือน” “แล้วคุณเหมันต์ของป้าย้ายไปอยู่ไหนเหรอคะ”

“คุณแก้วเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจงดงาม ป้าเชื่อว่าสักวันคุณแก้วต้องได้เจอกับคนที่ดี ตัดใจจากคุณเหมันต์เถอะนะคะ” นางยังคงพยายามใช้ถ้อยคำให้คนฟังได้รับกำลังใจ เพราะกลัวว่าแก้วกานดาจะรับไม่ได้ ถ้าหากหญิงสาวรู้ว่าคนรักของเธอมีครอบครัวแล้ว

“เขามีแฟนใหม่ไปแล้วใช่ไหมคะ” แก้วกานดาเอ่ยถาม พลางยิ้มน้อยๆ ออกมา เพื่อให้แม่บ้านสบายใจ

“คุณเหมันต์แต่งงานกับลูกสาวนักธุรกิจใหญ่ เจ้าของผลิตภัณฑ์อาหารเสริม เธอชื่อวลินดา ซึ่งคนทั้งประเทศรู้จักดี เพราะบริษัทในเครือของวลินดากรุ๊ป มีชื่อเสียงมาก”

คำบอกเล่าของแม่บ้าน เป็นดั่งสายฟ้าฟาดผ่าลงกลางใจ ทั้งที่แก้วกานดาพยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร เพราะเธอได้ทำใจเอาไว้แล้วก็ตามที แต่เมื่อรู้ว่าเหมันต์เห็นการสละอนาคตที่สดใสของเธอ กับการที่เขาเคยค้ำจุลช่วยชีวิตบิดาครานั้น กลายเป็นเพียงแค่อากาศ ถึงแม้จะมีค่ามหาศาล แต่ทว่าเขากลับมองไม่เห็นมัน

“ขอบคุณมากนะคะป้า แก้วคงไม่มีค่าพอ สำหรับคุณเหมันต์ แก้วคงเป็นแค่อดีตที่ไม่น่าจดจำ เขาถึงไม่เอ่ยคำลา ไม่แม้แต่จะไปเยี่ยมเยียน”

หญิงสาวก้าวเท้าออกมาจากบ้านของคนรักเก่า ด้วยความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดลึกสุดหัวใจ สุดท้ายรักแท้ก็แพ้ใกล้ชิด เธอจะเอาอะไรไปสู้ลูกคุณหนูอย่างวลินดาได้ นอกจากทำใจให้เข้มแข็ง ยืนหยัดอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงต่อไป เธอยังมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ กิ่งฉัตรกำลังจะเข้าเรียนในระดับอุดมศึกษา เธอต้องหาเงินส่งน้องเรียนให้จบ นั่นคือเป้าหมายเดียวที่มีอยู่ในชีวิตของแก้วกานดา

ซึ่งเธอก็ไม่คิดที่จะพาหัวใจไปพบเจอกับความผิดหวังอีกครั้ง จะขอโสดไปจนนาทีสุดท้าย ตราบจนชีวาวาย เพราะคงไม่มีผู้ชายคนไหนรักเธอได้อย่างสนิทใจ ผู้หญิงที่เคยใช้ชีวิตในเรือนจำ คงไม่มีค่าพอสำหรับการปลูกต้นรักครั้งใหม่ เพราะแม้แต่เหมันต์ยังทิ้งเธอได้ลงคอ