ไส้กรอกยักษ์

ลูเซียโน่เดินไปหยิบเสื้อคลุมที่ตู้ออกมาพร้อมด้วยผ้าผืนเล็ก ๆ จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าที่เหม็นคละคลุ้งคราบอาเจียนของเธอออกใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตัวให้หญิงสาวอย่างสุดแสนทรมาน

เขาเทยาทาแผลในถุงออกมา แล้วค่อยๆ ทาให้เธออย่างเบามือ ปากของลูกเกดไม่ได้แตกแต่ก็มีรอยช้ำหลายจุด ยิ่งสัมผัสร่างของเธอมือของเขาก็ยิ่งสั่น กว่าจะทาให้เสร็จเหงื่อก็เต็มหลังของเขาแล้ว

ใครจะทนได้ด้วยรูปร่างที่แสนเซ็กซี่ของลูกเกด เพียงแค่เขาเห็นหน้าอกหน้าใจใหญ่โตที่แทบล้นออกมาจากเสื้อชั้นในตัวจิ๋วเขาก็แทบระเบิดแล้ว นี่ยังต้องทำตัวเป็นพยาบาลจำเป็นเช็ดตัวให้เธออีก เท่ากับเป็นการฝึกความอดทนของเขาเป็นอย่างยิ่ง

ลูเซียโน่จึงเช็ดตัวลูกเกดอย่างลวก ๆ ใส่เสื้อคลุมให้เธอแล้วเอาเสื้อผ้าชุดนั้นทิ้งในถังขยะ เดิมทีตั้งใจจะออกไปปลดปล่อยข้างนอกแต่เกิดเป็นคนดีห่วงลูกเกดขึ้นมา ถ้าตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วเดินเพ่นพ่านออกไปข้างนอกจะทำยังไง

เขาไม่ไว้ใจ

หลังจากนั่งสงบสติอารมณ์มองหน้าลูกเกดอยู่ชั่วครู่ลูเซียโน่จึงเดินออกไปด้านนอก สูบบุหรี่ดับอารมณ์หมดไปสามตัวแล้วจึงเข้ามาข้างใน หญิงสาวคนนั้นไม่ได้นอนเรียบร้อยอย่างที่เขาคิด เธอเตะผ้าห่มออกแล้วยังคลายชุดคลุมตัวนั้นออกจากตัว

ขาขาว ๆ ยาวเรียวเกยอยู่บนหมอนเปิดเผยเนื้อตัวจนลูเซียโน่ต้องรีบมาห่มผ้าให้เธอใหม่คราวนี้เหน็บชายผ้าเข้ากับเตียงนอนอย่างแน่นหนาแล้วออกไปสูบบุหรี่ดับอารมณ์อีกตัว

เข้ามาในห้องรอบนี้เธอดิ้นไม่หลุดแล้วลูเซียโน่สบายใจจึงเดินไปอาบน้ำในห้องน้ำเขาเพิ่งรู้ตัวว่าเสื้อของเขากลายเป็นด่างดวงเพราะเธออาเจียนใส่ไม่รู้กี่ครั้ง ลูเซียโน่ถอดเสื้อผ้าออกทิ้งลงถังขยะทันที

เขาเปิดน้ำอุ่นจากฝักตั้งใจขัดเนื้อขัดตัวอย่างดีแต่ใจเจ้ากรรมดันคิดถึงร่างเปลือยของลูกเกด สิ่งยั่วยวนสายตาอันดับหนึ่งของโลก น้องชายของเขาแข็งจนตั้งชันลูเซียโน่พยายามไม่คิดถึงความขาวและความสวยยั่วยวนของเธอ แต่ภาพในสมองกลับวนเวียนอยู่กับเต้านมและเรียวขา

สุดท้ายลูเซียโน่รู้สึกว่าต้องได้รับการปลดปล่อย เขาใช้มือลูบไปที่ท่อนเอ็นของตัวเองในใจก็จินตนาการถึงร่างของลูกเกดก่อนจะเริ่มต้นสาวนิ้วช้า ๆ

ฉับพลันประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมกับร่างขาวโพลนของผู้หญิงคนหนึ่งที่พุ่งมายังชักโครก เธอจุ่มหน้าลงไปอย่างไม่รอช้าลูเซียโน่เบิกตาโพลงในขณะที่ลูกเกดอาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย

เขามองเธออยู่นานด้วยร่างกายที่แข็งค้าง ทั้งตกใจคิดว่าลูกเกดดันเข้ามาเห็นตอนที่เขากำลังจะช่วยตัวเองพอดี แต่เมื่อพิจารณาอย่างถ้วนถี่แล้วแม่คนนี้คงไม่สนใจเรื่องรอบตัวนอกจากโถส้วมของเธอ เขาจึงสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย

ลูเซียโน่ไม่ขยับตัวแถมกลั้นหายใจเพราะคิดว่าถ้าตัวเองทำแบบนี้ลูกเกดจะไม่เห็นเขาและยอมออกไปแต่โดยดี เขาจึงทำตัวแข็งค้างอยู่เช่นนั้น

ลูกเกดเงยหน้าขึ้นมองเขาหลังจากทักทายโถส้วมเสร็จ ดวงตาใสแจ๋วจ้องมองมายังน้องชายของเขาด้วยความสนใจ ในตอนนี้ลูกเกดไม่มีเสื้อคลุมติดตัวมีเพียงชุดชั้นในชิ้นเล็กสองตัวที่ปกปิดร่างกายอย่างหมิ่นเหม่แทบจะไม่ช่วยอะไร

ลูเซียโน่ใช้มือกุมน้องชายเอาไว้เห็นเธอจ้องคล้ายเป็นอาหารก็นึกถึงถุงยางอนามัยที่ลูกเกดยัดเข้าปาก และแล้วความคิดเขาก็ถูกต้องเมื่อหญิงสาวเลียปากแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพลางชี้นิ้วมาที่ท่อนเอ็นของเขา

"สมชายนิสัยไม่ดีแอบกินไส้กรอกยักษ์คนเดียวนิสัยเลวแบบนี้เราไม่ชอบ เอามาแบ่งเราเลยนะ"

พูดจบเธอก็กระโจนเข้าหาไส้กรอกยักษ์ของเขาทันที