บทที่5

ฝ่างกับดินเห็นที่ฝ้ายทำแล้วหันมามองหน้ากัน

ฝ้ายเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไปที่โรงจอดรถ เธอเดินไปที่รถยนต์โฟร์วินสี่ประตูสีดำ เปิดประตูข้างคนขับเอาปืนยาววางที่คอนโซนหน้าแล้วขึ้นไปนั่งติดเครื่องก่อนจะปิดประตู

ฝ่างเดินมาเปิดประตูด้านข้างคนขับแล้วขึ้นไปนั่ง ส่วนดินเปิดประตูด้านหลังแล้วขึ้นมาเช่นกัน

ฝ้ายขับรถออกทันทีที่ฝ่างกับดินขึ้นมาบนรถแล้ว

"ฝ้ายนี่เราจะไปสู้กับใครที่ไหน..ทำไมถึงได้พกอาวุธขนาดนี้ล่ะ"ฝ่างถาม

"ฝ้ายทำงานอยู่ในไร่เนื้อที่เกือบๆ100ไร่ คนงานส่วนมากเป็นผู้ชายนะคะ ไว้ใจใครไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาใครจะมาช่วยล่ะคะ อีกอย่างกันไว้ดีกว่าแก้"ฝ้ายบอก

"แล้วมีขนาดนี้ไม่กลัวถูกจับเหรอ"ดินถาม

"ใครจะมาจับคะ ปืนนี่มีทะเบียนทุกกระบอก ฝ้ายมีใบอนุญาตพกและใช้ปืนค่ะ"ฝ้ายบอก

"แล้วฝ้ายยิงปืนเป็นด้วยเหรอ แต่ก่อนพี่ว่าเรากลัวเสียงปืนมากเลยนะ"ดินถาม

"ใช่...เรายิงปืนเป็นเหรอ"ฝ่างถาม

"เดี๋ยวก็รู้ค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

ฝ้ายขับรถเข้าไปในไร่ใกล้ๆคลอง เมื่อเข้าใกล้จึงเห็นบ้านปลูกอยู่เป็นสิบๆหลังใกล้ๆกัน

เมื่อถึงที่ฝ้ายจอดรถแล้วหยิบปืนยาวก่อนจะเปิดประตูรถออกไป ฝ่างกับดินก็เปิดประตูลงไปด้วย

"ลุงมิ่งคะ..พวกนั้นอยู่ที่ไหนคะ"ฝ้ายถามลุงที่เดินเข้ามาหาเธอ

"อยู่ทางด้านหลัง หนูฝ้ายตามลุงมาเลย"ลุงมิ่งบอก

ฝ้าย ฝ่างกับดินเดินตามลุงมิ่งไปทางด้านหลังที่อยู่เกือบถึงคลอง

พอไปถึงก็เห็นคนงานกำลังล้อมวงดูกันอยู่รอบๆทำให้มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

ฝ้ายยกปืนยาวเอาปากกระบอกปืนชี้ขึ้นฟ้า

"ปัง"

ฝ้ายยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัด คนงานที่ล้อมอยู่พากันหันมาตามเสียงปืน พอหันมาเห็นว่าฝ้ายมา ทุกคนก็พากันเดินออกไปห่างๆ

ฝ้ายเดินถือปืนเข้าไปด้านใน โดยที่ฝ่างกับดินเดินไปยืนอยู่กับลุงมิ่ง

ฝ้ายเดินไปยืนอยู่ระหว่างผู้ชายสองคนที่มีเรื่องกันอยู่ แต่ตอนนี้หยุดแล้ว

"จริงๆแล้วทุกคนที่นี่รู้กฎกันดีอยู่แล้วนะคะว่าห้ามมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันอย่างเด็ดขาด แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นคะพี่นัน พี่มี และก่อนที่พี่ๆจะพูดอะไรออกมาทุกคนก็รู้ว่าฝ้ายไม่ชอบคนโกหก แล้วฝ้ายก็มีวิธีที่จะทำให้รู้ได้ว่าใครโกหก..ว่ามาค่ะพี่นัน พี่มี"ฝ้ายบอก

"ก็ไอ้มีมันมายุ่งกับแฟนพี่"นันพูด

"น้ำค้างบอกว่าไม่ใช่แฟนของมึง"มีพูด

"พี่น้ำค้างคะ..ตกลงว่าพี่ชอบใครกันแน่"ฝ้ายถาม

"เอ่อ!พี่ชอบพี่มีค่ะ"น้ำค้างบอก

"พี่นันได้ยินแล้วนะคะ..เป็นอันว่าพี่มีกับพี่น้ำค้างชอบพอกัน..จบมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"จบคับ พี่ผิดเอง"นันพูดทำเสียงผิดหวัง

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายเคยบอกกับทุกคนแล้วว่าเราจะอยู่ด้วยกันแบบครอบครัว เพราะอย่างนั้นเราก็ควรจะรักและสามัคคีกัน มีอะไรก็ค่อยๆพูดกัน ไม่ใช่ใช้กำลังตัดสินปัญหา ถ้าคนในบ้านยังทะเลาะกันเองแล้วเราจะไปสู้กับคนข้างนอกได้ยังไงคะ จริงมั้ย"ฝ้ายบอก

"พี่ขอโทษนะฝ้าย ต่อไปพี่จะไม่ทำอย่างนี้อีก"นันพูด

"พี่ก็ขอโทษด้วยเหมือนกัน"มีพูด

"ค่ะ..แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ ฝ้ายจะลงโทษพี่นันให้ไปทำงานที่ไร่ชาหนึ่งอาทิตย์ ส่วนพี่มีไปทำงานที่ไร่กาแฟหนึ่งอาทิตย์เหมือนกันค่ะ ตกลงมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ตกลงคับ"นันกับมีบอก

"เป็นอันว่าทุกอย่างจบแล้วนะคะ...ลุงมิ่งคะ..ช่วยไปบอกคนงานทุกคนมาประชุมกันด้วยค่ะ ฝ้ายมีอะไรจะบอกทุกคน"ฝ้ายบอก

"ได้เลย หนูฝ้าย"ลุงมิ่งบอก

สักพักใหญ่ๆคนงานก็มารวมกันอยู่ที่ศาลาที่ใช้ประชุม

"ที่ฝ้ายเรียกทุกคนมาประชุมวันนี้เพราะมีคนจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันค่ะ...นี่พี่ฝ่างเป็นพี่ชายของฝ้ายและนี่พี่ดินเป็นเพื่อนของพี่ฝ่าง พี่ฝ่างกับพี่ดินจะมาช่วยฝ้ายพัฒนาไร่ของเราให้ดีขึ้นไปอีก...ฝ้ายจึงอยากให้ทุกคนทำตามที่พวกพี่เขาสั่งและให้ความนับถือเหมือนที่ทุกคนทำกับฝ้ายค่ะ..ได้มั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ได้ค่ะ/คับ ยินดีต้อนรับคุณฝ่างกับคุณดินสู่ไร่ผาตะวัน"ทุกคนพูดพร้อมกัน

"ขอบคุณทุกคนมากนะคะ...พี่ฝ่างกับพี่ดินมีอะไรจะพูดมั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ขอบคุณทุกคนมากคับที่ต้อนรับพวกผม..เราจะอยู่กันแบบครอบครัวเหมือนที่ฝ้ายบอก..มีอะไรก็บอกกันได้นะคับ"ฝ่างพูด

"ขอบคุณมากเหมือนกันคับที่ต้อนรับผม..ถ้ามีอะไรแนะนำก็บอกกันได้คับ"ดินพูด

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายก็มีเรื่องจะบอกทุกคนแค่นี้นะคะ... เดี๋ยวน้าชิด น้าขวัญ น้าสม น้าใบกับลุงมิ่งอยู่ก่อนนะคะ ส่วนคนอื่นๆแยกย้ายกันไปได้เลยค่ะ"ฝ้ายบอก

คนงานต่างพากันแยกย้ายกลับไปที่บ้านกันจนหมดเหลือแต่คนที่ฝ้ายบอกกับฝ่างและดิน

"พี่ฝ่าง พี่ดินคะทุกคนที่ยืนอยู่ที่นี่เป็นหัวหน้าคนงานในแต่ละส่วน และลุงมิ่งเป็นคนดูแลคนงานทั้งหมดค่ะ ลุงมิ่งนี่พี่ฝ่างกับพี่ดินรู้จักอยู่แล้วใช่มั้ยคะ"ฝ้ายถาม

"ใช่ สวัสดีคับลุงมิ่งจำผมกับไอ้ดินได้มั้ยคับ"ฝ่างบอก

"จำได้สิคับ ลุงจะลืมได้ยังไง ตอนเด็กๆคุณฝ่างกับคุณดินชอบมาให้ลุงทำเบ็ดตกปลาให้บ่อยๆ"ลุงมิ่งบอก

"สวัสดีคับลุงมิ่ง ขอบคุณนะคับที่จำผมได้"ดินพูด

"คับ คุณดินลุงก็ดีใจที่ได้เจอคุณดินอีกครั้ง"ลุงมิ่งพูด

"พี่ฝ่าง พี่ดินคะนี่น้าชิดเป็นคนดูแลสวนลิ้นจี่ สวนลำไย สวนแก้วมังกรและสวนส้มเขียวหวาน นี่น้าขวัญดูแลไร่ชากับไร่กาแฟที่อยู่บนเขา นี่น้าสมดูแลไร่เมล่อนกับสตอเบอรี่ และคนสุดท้ายน้าใบดูแลแปลงดอกกุหลาบกับดอกกล้วยไม้ค่ะ"ฝ้ายแนะนำ

"ยินดีที่รู้จักคับทุกคน"ฝ่างกับดินบอก

"น้าชิดคะวันนี้ให้คนงานเอาฮอร์โมนไปพ่นที่สวนลิ้นจี่กับลำไย..แล้วเอาปุ๋ยหมักไปใส่ที่สวนแก้วมังกรกับส้มเขียวหวานด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าชิดพูด

"น้าขวัญวันนี้เอาปุ๋ยน้ำไปพ่นที่ไร่กาแฟกับไร่ชาด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าขวัญพูด

"น้าสมวันนี้เอาปุ๋ยน้ำไปรดที่ไร่เมล่อนกับสตอเบอรี่ด้วยค่ะ"

"คับหนูฝ้าย"น้าสมพูด

"ส่วนน้าใบเอาปุ๋ยน้ำไปพ่นที่แปลงดอกกล้วยไม้และเอาปุ๋ยหมักไปใส่ที่แปลงกุหลาบด้วย..และพรุ่งนี้เช้าฝ้ายจะลงไปตัดกล้วยไม้กับกุหลาบนะคะ...ให้บอกคนงานด้วยค่ะ"

"ได้คับหนูฝ้าย"น้าใบพูด

"เอาล่ะค่ะ..ฝ้ายไม่มีอะไรแล้วพวกน้าแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วค่ะ..ขอบคุณนะคะ"ฝ้ายบอก

น้าชิด น้าขวัญ น้าสมและน้าใบก็พากันเดินแยกย้ายไป

"ลุงมิ่งคะ...ให้ใครไปตามดูพี่น้ำค้าง พี่นันกับพี่มีด้วยนะคะ ฝ้ายว่าปัญหามันไม่ได้อยู่ที่พี่นันกับพี่มีหรอกค่ะ...แต่มันอยู่ที่พี่น้ำค้างมากกว่า"ฝ้ายบอก

"ได้สิหนูฝ้าย..เดี๋ยวลุงจัดการให้"ลุงมิ่งบอก

"งั้นไม่มีอะไรแล้ว หนูกลับก่อนนะคะ พี่ฝ่างกับพี่ดินยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยค่ะ"ฝ้ายยิ้ม

"เลยลำบากหนูฝ้ายแต่เช้าเลย"ลุงมิ่งพูด

"ไม่เป็นไรค่ะ...หนูกลับนะคะ..เอ่อลุงคะเย็นนี้หนูจะเข้าห้องทดลองนะคะ..ถ้ามีอะไรก็โทรหาแม่นะคะ"ฝ้ายบอก

"ได้คับ"ลุงมิ่งพูด

ฝ้าย ฝ่างและดินจึงพากันเดินกลับไปที่รถ