บทที่ 5 ชีวิตไม่ได้เลือก

“ช่างเถอะฉันมักง่ายเอง” มาตีซถอนหายใจแล้วเดินไป ใช่เขามักง่ายเพราะคิดว่าเดลีนคือคู่หมั้นและเขาก็ถ่วงเวลาหาวิธิยกเลิกไปๆมาๆก็มีความสัมพันธ์กันจนเดลีนปล่อยให้ท้องเพื่อจะได้แต่งงานกับเขา

“เสียมารยาทมาเลยนะพรินซ์ รู้ว่าฉันฟังไม่ออกก็ยังจะพูดภาษาไทย” เดลีนมองพรินซ์กับมาตีซตามคว่ำเมื่อสองพี่น้องคุยกันเป็นภาษาไทยก็คงไม่พ้นเรื่องของเธอ

"บางเรื่องเธอไม่รู้จะดีกว่านะเดลีน” พรินซ์ตอบพี่สะใภ้แล้วยักไหล่ “อ้ะจะฟ้องแม่เหรอเชิญตามสบายนะ” พรินซ์รู้จักเดลีนมานานเหมือนพี่ชายและเขายังเรียนที่เดียวกับเดลีนจนถึงเกรดสิบสองแล้วแยกย้ายกันไปเรียนและเขาเป็นคู่กัดของยัยคุณหนูขาวีนที่ก็เอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็กควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้ามาตั้งแต่เกรดสิบสองจนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย และพี่ชายของเขาไม่ชอบเดลีนตั้งแต่รู้ว่าเป็นคู่หมายที่จะต้องหมั้นและแต่งงานกันในอนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในฐานะทายาทคนโตของเดอมองค์เต้สุดท้ายก็เผลอไปยุ่งจนได้

“พรินซ์”

“ยิ้มไว้เดลีน เธอเป็นเจ้าสาวนะไม่ใช่ยักษ์” พรินซ์พูดจบไม่รอดูผลงานชายหนุ่มเดินลิ่วไปก่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว

“ทำไม แม่อยู่นั่นไปฟ้องสิ” มาตีซบอกเจ้าสาวที่ถูกน้องชายป่วน

“ฉันฟ้องแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้” เดลีนสูดหายใจแล้วฉีกยิ้มให้แขกในงานอย่างมีความสุขนี่คือเรื่องจริงเพราะเธอชอบมาตีซและดีใจที่ได้แต่งงานกับเขาและเซ็กส์ของเขาก็ยอดเยี่ยมมากและเขาไม่แตะเธออีกเลยหลังจากที่รู้ว่าเธออุ้มท้องลูกของเขาอยู่

“มาตีซพาเดลีนมาถ่ายรูปครอบครัวเร็วลูก” นงนภัสบอกลูกชายกับลูกสะใภ้ที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยกไม่ว่าจะฐานะชื่อเสียงชาติตระกูล แม้เธอจะไม่เห็นด้วยแต่ได้ตกลงไปแล้วจึงทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อแม่ของเดลีนว่าจะเป็นทองแผ่นเดียวกันซึ่งทายาทคนโตของตระกูลเดอมองค์เต้จะต้องแต่งงานกับลูกสาวของตระกูลมาเตร่า

“ครับแม่”

“เดลีนไม่สบายหรือเปล่าจ้ะ” นงนภัสถามลูกสะใภ้

“เปล่าค่ะมัม แค่เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” เดลีนยิ้มให้แม่ของเจ้าบ่าวที่เอาใจใส่เธอดีกว่าลูกชาย

“ทนเอาหน่อยนะจ้ะ เดี๋ยวถ่ายรูปเสร็จมาตีซพาเมียไปนั่งพักเลยนะลูก” นงนภัสบอกลูกชายเพราะทำพิธีเสร็จหมดแล้ว

“ครับแม่” มาตีซตอบแม่เบาๆ

นงนภัสอยากจะหยิกลูกชายจริงๆที่ทำตัวยังกับหุ่นยนต์หากไม่เห็นแก่หลานในท้องของเดลีนเธอก็คงไม่เร่งรัดลูกชายให้แต่งงานเร็วแบบนี้เพราะมาตีซบอกว่าเขากำลังพยายามทำใจยอมรับเดลีนก่อนจะแต่งงานแต่เดลีนท้องก่อน

พรินซ์บอกพี่ชาแล้วก็เดินไปหาเพื่อนๆนั่งอยู่ที่โต้ะเพราะงานแต่งงานของรัฐมนตรีคนดังกับลูกชายนัธุรกิจชื่อดังระดับประเทศย่อมมีคนสนใจมากมายรวมทั้งสื่อทั้งหลานที่ขนกันมาทำข่าว

“ถ้าฉันเป็นมาตีซฉันหนีแน่นอนว่ะ” แจสเปอร์พูดขึ้นหากเขาจะแต่งงานกับใครสักคนก็ต้องมีความพอใจและยินยอมกันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่ว่าปล่อยให้ท้องเพื่อจับผู้ชาย แจสเปอร์ เลอนองค์ หนุ่มหล่อทายาทนายพลคนดังของฝรั่งเศสที่กุมอำนาจทหารไว้ในมือและอีกไม่กี่ปีก็จะเกษียณเป็นอีกหนึ่งคนที่ทรงอิทธิพลในฝรั่งเศส

“ทำไมแกจะทิ้งลูกหรือไงวะไอ้แจส” ชอว์น แฟรงค์กิ้นส์ ทายาทผู้ผลิตไวน์รายใหญ่ของฝรั่งเศสรุ่นที่ห้าซึ่งเริ่มทำมาจากโรงหมักไวน์พื้นบ้านเล็กๆจนตอนนี้ครอบคุมการจำหน่ายไปทั่วโลกและถือหุ้นในเวอ์คชอปคาเฟ่เหมือนกับเพื่อนอีกสองคน

“แกจะบ้าหรือไงชอว์น ใครจะบ้าทิ้งลูกได้ฉันก็รับแต่ลูกสิส่วนแม่ก็หาใหม่สิวะ หึหึๆ..” แจสเปอร์ตอบเพื่อนขำๆเพราะเขายังไม่อยากมีเมียหรือลูกหากมันสุดวิสัยจริงๆเขาก็จะรับแต่ลูกเท่านั้น

“ดีนะที่ฉันไม่ได้เล่นเดลีนก่อนมาตีซ” เพรสตัน อลองซ์เซ่ ทายาทนักธุรกิจขนส่งสินค้าระหว่างประเทศและทั่วโลกทั้งทางรถ เรือ เครื่องบินรายใหญ่ของฝรั่งเศสเพลย์บอยตัวร้ายที่ควงสาวไม่ซ้ำหน้ามีแต่ไฮโซ นางแบบและสาวสวยที่ถูกตาต้องใจเขา

“แล้วผู้หญิงของมาตีซล่ะพรินซ์” ชอว์นถามเพื่อนเขาเคยเจอมาตีซกับผู้หญิงชาวเอเชียครั้งหนึ่งที่ร้านอาหารแต่ไม่ได้ทักทายกันแค่เห็นไกล

“เลิกกันแล้วมั้ง” พรินซ์ตอบเพื่อนเพระพี่ชายบอกว่าจบกันไปนานแล้วเขาคิดว่ามาตีซน่าจะรักผู้หญิงคนนี้เพราะคบนานสุดแต่เขาไม่ได้รู้จักเคยเห็นผ่านๆอยู่สองสามครั้งก็ถือว่าสวยเซ็กซี่ตรงสเปคของพี่ชาย แต่ก็ดีแล้วที่มาตีซเลิกกันจะได้ไม่ยุ่งยากทีหลังเพราะเดลีนก็ร้ายน่าดูมีพ่อคอยตามใจหากรู้ว่าพี่ชายมีผู้หญิงอีกคนคงไม่ปล่อยไว้แน่ขนาดคู่ควงเล่นๆเดลีนยังตามไปจัดการจนกระเจิงไปหมด

สี่หนุ่มนั่งดื่มด้วยกันและมีสาวสวยไฮโซมานั่งคุยด้วยและยังมีงานเลี้ยงอีกสองวันตามความต้องการของเจ้าสาวที่จัดงานสามวันสามคืน พรินซ์ก็ขอตัวไปส่งแขกให้พี่ชายพร้อมกับพ่อแม่น้องสาวและพ่อแม่พี่ชายของเจ้าสาว

“ฝากด้วยนะลูก แล้วคืนนี้พรินซ์จะกลับไปนอนบ้านมั้ย” นงนภัสถามลูกชายคนรองที่ไปส่งแขกผู้ใหญ่กลุ่มสุดท้ายแล้วเดินมาหาเธอ

“ผมจะค้างที่นี่ครับแม่” หนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อยิ้มให้แม่

“งั้นแม่ไปนะลูก ไปเถอะเดมี่” นงนภัสชวนลูกสาวกลับบ้านพร้อมกับสามีที่คุยกับพ่อแม่ของเดลีนที่หน้าประตู

“ค่ะแม่, ว่าแต่นัดใครไว้หรือเปล่าพี่พรินซ์” เดมี่แซวพี่ชายที่มีสาวในสต็อกเยอะกินเงียบคบเป็นคนๆไปไม่จริงจัง

“พี่ยังโสดนะเดมี่” พรินซ์ตอบน้องสาวตั้งแต่เลิกกับแฟนสาวเมื่อสามปีก่อนพรินซ์ก็ไม่มีแฟนมีแต่คู่ควงคู่นอน

“ถ้าเบื่อชีวิตโสดแล้วบอกแม่นะคะพี่พรินซ์” คนเป็นน้องล้อพี่ชาย

“บอกตัวเองก่อนเถอะน้องรัก ไว้ถึงเวลาพี่ก็มีเองแหละไปเลยแม่เดินไปโน่นแล้ว” พรินซ์ขยี้ผมน้องสาวจนยุ่ง

“พี่พรินซ์” เดมี่ปัดมือพี่ชายออกแล้วเดินไปหาแม่กับพ่อ

พรินซ์มองงานเลี้ยงฉลองแต่งงานพี่ชายกับพี่สะใภ้แล้วส่ายหน้าไปมาจัดเสียยิ่งใหญ่อลังการที่ไร้พื้นฐานแห่งความรักแม้มีลูกด้วยกันก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกของทั้งสองพัฒนาขึ้นเลย หากเขาจะแต่งงานกับใครสักคนจะไม่เลือกที่ฐานะชื่อเสียงชาติตระกูลเพราะเขามีเพียบพร้อมทุกอย่าง พ่อของเขาเองยังเลือกแม่ที่เป็นคนธรรมดาและอยู่ในสลัมด้วยซ้ำเพราะรักท่านจึงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมาจนถึงทุกวันนี้

“คุณพรินซ์จะกลับเลยมั้ยครับ” ดัลแคน บอดี้การ์ดควบคู่กับเลขาส่วนตัวถามเจ้านายที่ทำท่าเบื่อหน่าย

“จะกลับได้ยังไงล่ะดัลแคน นายดูแขกสิ” เขาต้องดูแลแขกแทนเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่กลับไปพักก่อนจะให้พ่อแม่เขาอยู่ต้อนรับก็ดึกเกินไปและท่านก็อายุเยอะแล้ว

“ครับ” ดัลแคนเดินตามเจ้านายไปหาเพื่อนที่นั่งดื่มกับสาวๆแต่ละคนฮอตไม่แพ้กัน

“มาๆพรินซ์ สาวๆเขาท้านายดื่มนะ” แจสเปอร์บอกเพื่อนเพราะพวกเขาท้าพนันกันว่าพรินซ์จะดื่มวิสกี้หรือคอนยัคสิบแก้วนี่แล้วล้มหรือเปล่า

“ถ้าคุณพรินซ์ไม่ล้ม คืนนี้เจียน่าจะยอมทำทุกอย่างค่ะ” เจียน่าเพื่อนของเจ้าสาวพูดท้าทายน้องชายเจ้าบ่าวสุดหล่อล่ำเร้าใจอยากขึ้นเตียงด้วยสักครั้ง

“น่าสน แต่คุณต้องดื่มวิสกี้สิบแก้วด้วยนะ ถ้าไม่เมาผมยอมให้คุณทำทุกอย่าง” เขาไม่ใช่ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงให้ท่าแล้วเอาทุกคนหากไม่ถูกใจเขาก็ไม่เอาเหมือนกัน

“ตกลงค่ะ” เจียน่ารับคำท้าของหนุ่มหล่อเพราะเธอก็นักดื่มตังยงเช่นกัน

จากนั้นพนักงานก็นำวิสกี้มาวางเรียงกันบนโต้ะเรียงกันยี่สิบแก้วแล้วสองหนุ่มสาวก็ยกดื่มสลับกันคนละแก้วจนกระทั่งแก้วที่หกเจียน่าก็ออกอาการเพราะเธอดื่มไปก่อนหน้านั้นเยอะแล้วส่วนพรินซ์นั้นยังยิ้มได้

“ไหวหรือเปล่าเจียน่า” เอมม่าถามเพื่อนที่ยกมือขึ้นท้าวคางไว้ตาหรี่ปรือจะหลับไม่หลับแหล่

“ไหวสิ”

“ให้เอมม่าช่วยเจียน่านะคะคุณพรินซ์”

“ได้ยังไงกัน เจียน่าท้าผมเองต้องรับผิดชอบ” พรินซ์ตวัดสายตามองเพื่อนของเจ้าสาวที่เขาไม่อยากยุ่งด้วย

“ฉันไหวเอมม่า มาค่ะคุณพรินซ์ ดื่ม..” เจียน่าดื่มแก้วที่เจ็ดหมดวางแก้วลงบนโต้ะแล้วฟุบลงบนโต้ะ