จูบกระชากวิญญาณ

ขวัญข้าว....

"ถ้าน้องข้าวเลิกรักแด๊ดดี้ได้ก็คงจะดีน้องข้าวจะได้ไม่เจ็บแบบนี้" ฉันพูดออกมาจากความรู้สึกจริงๆถ้าฉันเลิกรักแด๊ดดี้ได้ฉันคงไม่เจ็บแบบนี้เจ็บที่เขาคอยแต่ปฏิเสธฉันมาตลอดไหนจะชอบทำตัวห่างเหิน แต่ถามว่าฉันเคยคิดที่จะเลิกรักเขาไหม...ไม่เคย ไม่เคยเลยสักครั้งเพราะเขาคือรักแรกและจะเป็นรักเดียวของฉัน

"แด๊ดดี้คะ น้องข้าวอยากจะขออะไรแด๊ดดี้เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่น้องข้าวจะตัดใจ" ฉันตัดสินใจพูดในสิ่งที่มันไม่มีทางเป็นได้

"ขอ..อะไร" เสียงแด๊ดดี้ดูสั่นเล็กน้อยเหมือนเขากลัวอะไรสักอย่าง

"ขอให้แด๊ดดี้จูบน้องข้าวได้ไหมคะ" พอฉันพูดออกไปแด๊ดดี้ถึงกับอึ้งไปเลยเขาจะว่าฉันแก่แดดไหมนะแต่ฉันอยากจูบกับเขาจริงๆนะอยากรู้ว่าการที่ถูกผู้ชายที่เรารักจูบความรู้สึกจะเป็นแบบไหน

".........." เขาเงียบใส่เหมือนเดิมเลยค่ะเงียบจนฉันรู้สึกไม่ดีเพราะคิดว่าเขาคงไม่อยากจูบฉัน ฉันจะเป็นผู้หญิงไม่ดีไร้ยางอายในสายตาเขาหรือเปล่านะแต่ทำยังไงได้ฉันพูดออกไปแล้วนี่นาตอนนี้รอแค่ว่าเขาจะทำมันไหม

"ได้ไหมคะน้องข้าวอยากให้จูบแรกของน้องข้าวกับผู้ชายคนแรกที่น้องข้าวรักแล้วต่อไปน้องข้าวจะไม่ขออะไรแด๊ดดี้อีกแล้วค่ะ ได้มั้ยคะ"

"........" บอกตามตรงว่าฉันเริ่มโมโหนิดๆกับความเงียบความเฉยของเขา จะทำหรือไม่ทำก็ไม่บอกฉันก็อายเหมือนเป็นนะขอผู้ชายจูบตัวเองแต่เขาไม่ทำมันน่าอายจริงๆ แล้วแบบนี้ต่อไปฉันจะกล้าสู้หน้าเขาไหมแค่บอกรักแล้วถูกเขาปฏิเสธก็ว่าแย่แล้วแต่นี่ฉันขอให้เขาจูบเขาก็ไม่ทำ ฉันเลยงัดไม้ตายไม้สุดท้ายที่เพิ่งจะคิดออกเผื่อมันจะได้ผล

"ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ อีกหน่อยพอน้องข้าวมีแฟนน้องข้าวค่อยให้แฟนคนแรกของน้องข้าวจูบน้องข้าวก็.....อื้ออออ" แล้วมันก็ได้ผลค่ะ แค่ฉันพูดว่าจะให้แฟนจูบเขาก็ก้มลงมาแล้วจูบที่ริมฝีปากของฉันจูบแบบดูดดื่มไม่ใช่จูบแบบปากแตะกัน

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ

"อื้มมมม" ฉันหลับตาลงเพื่อรับสัมผัสจากเขาจูบแรกของฉันเขาได้มันไปแล้วฉันยิ้มอย่างพอใจและภูมิใจและดีใจที่ในที่สุดเขาก็ทำตามที่ฉันร้องขอ จูบของเขามันนุ่มนวลชวนฝันจนฉันอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้อีกครั้ง ฉันเอามือโอบรอบคอเขาแล้วจูบตอบเขาอย่างเงอะๆงะๆก็ฉันไม่เคยจูบใครนี่นา ลิ้นร้อนๆของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของฉันลิ้นของเราสองคนเกี่ยวกระหวัดกันเสียงจูบที่ดูดดื่มมันทำให้ฉันรู้ว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝันเราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มจูบกันอยู่นานจนตอนนี้ฉันเริ่มหายใจไม่ออกจูบของเขาเหมือนจะดูดวิญญาณออกไปจากร่างของฉันยังไงยังงั้น

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" เป็นฉันที่ผลักแด๊ดดี้ออกเพราะตอนนี้เหมือนฉันจะขาดอากาศหายใจ

"พอใจหรือยัง" คำพูดของเขาทำให้ฉันลืมตาขึ้นมาเราสองคนจ้องตากันท่ามกลางความมืดของห้องที่มีเพียงแสงสว่างของโคมไฟหัวเตียงเท่านั้นที่ส่องสว่างแบบริบหรี่ คือตอนนี้บรรยากาศมันเป็นใจมากฉันไม่อยากคิดลึกหรือคิดไม่ดีเลยแต่มันอดคิดไม่ได้จริงๆ ถ้าฉันกับเขาเราทำอะไรกันมากกว่าจูบมันจะเป็นยังไงนะ 

"คิดอะไร" เสียงของเขาทำให้ฉันตื่นจากความคิดเมื่อครู่

"ปะเปล่าค่ะไม่ได้คิดอะไร" ฉันรีบปฏิเสธทันทีทันควัน

"แน่ใจ??"

"อื้อ" ฉันรีบพยักหน้าทันทีเพราะกลัวเขาจะไม่เชื่อ คือถึงฉันจะใจกล้าหน้าด้านขอร้องให้เขาจูบฉันแต่ถ้ามากกว่านั้นฉันคงไม่กล้าบอกตามตรงว่าฉันเองก็กลัวถามว่ากลัวอะไรน่ะเหรอก็กลัวเรื่องอย่างว่าไง จะว่าฉันแก่แดดก็ได้นะคือก่อนหน้านี้ฉันไปดูหนังรักที่มีฉากเลิฟซีนมาคือตอนแรกฉันคิดว่ามันคงมีแค่ฉากจูบแต่ที่ไหนได้ฉันลืมอ่านรายละเอียดของหนังว่ามันคือหนังอิโรติกหนังสำหรับผู้ใหญ่ที่มันมีฉากอย่างว่าคือมันเห็นหมดทุกซอกทุกมุมเห็นหมดว่าผู้หญิงผู้ชายเวลาเค้ามีอะไรกันเค้าทำกันยังไง เสียงของผู้หญิงที่ร้องอย่างเจ็บปวดตอนที่ผู้ชายคนนั้นกำลังเอ่อกำลังจะเอาบางอย่างเข้าไปแต่สักพักเสียงร้องเจ็บปวดก็แปรเปลี่ยนไปเป็นเสียงครางมีความสุขฉันยอมรับว่าตกใจกับภาพเคลื่อนไหวที่เห็นแต่ฉันก็ดูมันจนจบ มันก็เลยทำให้ฉันมโนไปว่าถ้าฉันกับแด๊ดดี้ทำเรื่องอย่างว่ามันจะเป็นยังไง แต่ฉันก็คงทำได้แค่คิดเท่านั้นแล่ะเพราะฉันคงไม่กล้าขอให้เขาทำอะไรแบบนั้น

"ลุกได้แล้วเดี๋ยวอาจะไปส่งที่บ้าน" เขาลุกขึ้นยืนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา แต่ก็ดีแล้วล่ะเพราะตอนนี้ฉันยังเขินเขาไม่หายเลย รสจูบของเขายังตราตรึงในหัวใจของฉันโอ๊ยแค่คิดก็ใจสั่นอีกแล้วอยากจูบอีก

"ค่ะ" ฉันรีบพยักหน้าแต่ก่อนที่ฉันจะลุกออกจากเตียงเสียงมือถือของฉันก็ดังขึ้นจากในกระเป๋ากางเกงของเขาฉันมองหน้าเขาเผื่อเขาจะนึกได้ว่าเสียงมือถือที่ดังอยู่ในกระเป๋าเขาตอนนี้มันคือมือถือของฉันเผื่อเขาคืนมาให้แต่เปล่าเลยค่ะเขามองหน้าฉันพร้อมกับเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงหยิบมือถือออกมาฉันเห็นเขามองหน้าจอด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าหงุดหงิดก่อนจะโยนมือถือลงมาบนเตียงฉันรีบหยิบมันขึ้นมาดูปรากฏว่าเป็นกราฟที่โทรมา มันเลยทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่าฉันนัดกราฟเอาไว้ฉันรีบกดรับทันทีโดยไม่ได้สนใจคนที่ยืนหน้าตึงมองฉันอยู่ข้างเตียง

"ฮัลโหลกราฟ"

("เธอจะถึงบ้านกี่โมงฉันมารอเธอเป็นชั่วโมงแล้วนะปู่กับย่าบอกว่าเธอยังไม่กลับ")

"เอ่อ คือฉันมาส่งแด๊ดดี้เอาของที่บ้านน่ะกำลังจะกลับแล้ว"

("แล้วตกลงจะไปอยู่ไหมฉันโทรไปจองโต๊ะกับเฮียดรีมไว้แล้วนะ") เฮียดรีมคือพี่รหัสของกราฟเขาเปิดผับเล็กๆเอาไว้ให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆไปนั่งดื่มไปสังสรรค์กัน ที่นั่นจะปลอดภัยไม่มีเรื่องยาเสพติดหรือสิ่งผิดกฎหมายเพราะคนที่จะมาเที่ยวต้องเป็นคนที่รู้จักเท่านั้นและฉันกับกราฟก็ไปกันบ่อยแต่ทุกครั้งที่ไปฉันก็ขออนุญาตคนที่บ้านตลอดเพราะถ้าฉันไปกับกราฟทุกคนจะไม่ห่วงเท่าไหร่เพราะว่าทุกคนไว้ใจและมั่นใจว่ากราฟมันดูแลฉันได้

"นายโทรจองโต๊ะไว้แล้วเหรอ"

("เออดิวันนี้วันศุกร์นะคนเที่ยวเยอะไม่โทรจองได้ไงว่าแต่เธอจะกลับมาแล้วใช่ไหม")

"อื้มมม เดี๋ยวแด๊ดดี้จะไปส่งแล้วล่ะนายรอฉันก่อนนะ"

("เออๆรีบมาล่ะขี้เกียจรอแล้ว")

"จ้าาาาาา" ฉันกดวางสายแล้วรีบลุกจากเตียงจัดการกับเสื้อผ้าชุดนักศึกษาตัวเองที่ไม่เป็นระเบียบก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับสายตาคมที่จ้องมา

"เอ่อ แด๊ดดี้ไปส่งน้องข้าวที่บ้านทีค่ะ" 

"ทำไมจะรีบไปเที่ยว??"

"ก็..ค่ะกราฟมันมารอน้องข้าวที่บ้านแล้ว" 

บนรถ...

"แด๊ดดี้ขับเร็วกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ" คือฉันรู้สึกได้ว่าเขาขับรถได้ช้ามากทั้งที่ถนนก็โล่ง

"ขับได้แค่นี้แล่ะ"

"แต่ปกติแด๊ดดี้ขับเร็วกว่านี้นี่คะ"

"กลัวจะไปเที่ยวไม่ทันหรือไงร้านเหล้ามันไม่หายไปไหนหรอก" ฉันรับรู้ได้ถึงน้ำเสียงประชดประชันไม่ใช่น้ำเสียงเฉยชาแบบที่ได้ยินบ่อยๆ

"ก็ไม่ได้กลัวว่าร้านมันหายหรอกค่ะแต่น้องข้าวปล่อยให้กราฟรอนานแล้วไงคะมันดูไม่ดีไหมนัดเค้าแล้วให้เค้ารอ"

"แล้วจะไปเที่ยวกันที่ไหน"

"รัานเฮียดรีมค่ะเค้าเป็นพี่ที่รหัสของกราฟ"

"ไปกันสองคน??"

"ค่ะ ปกติก็ไปกันสองคนตลอด"

"พ่อแม่ปู่ย่าเราไม่ว่าหรือไง"

"ไม่ว่าค่ะทุกคนไว้ใจแล้วก็เชื่อใจกราฟ เวลาที่น้องข้าวเมากราฟก็มาส่งที่บ้านทุกครั้งแต่ถ้าวันไหนเมาท้้งคู่แล้วกราฟขับรถกลับไม่ไหวพ่อก็ให้น้องข้าวนอนที่คอนโดกราฟเลยอีกอย่างร้านเฮียดรีมอยู่ใกล้คอนโดของกราฟด้วยพ่อบอกว่ามันปลอดภัยกว่าฝืนขับรถกลับก็เลยให้น้องข้าวนอนคอนโดกราฟ" ฉันโกหกค่ะฉันชอบเที่ยวก็จริงแต่ก็ไม่เคยเมาแล้วนอนค้างที่คอนโดกราฟเลยสักครั้งเพราะฉันกินเหล้าไม่เป็นแค่ไปนั่งสนุกๆกินบรรยากาศเท่านั้นแล่ะส่วนกราฟเองมันรู้ว่ามันต้องขับรถไปส่งฉันที่บ้านมันก็จะไม่ดื่มเยอะแต่เรื่องที่พ่อบอกว่าถ้าไปเที่ยวแล้วเมาก็ให้นอนคอนโดกราฟคือเรื่องจริงค่ะพ่อไว้ใจให้กราฟมากเพราะเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กและรู้ว่ามันไม่มีทางทำอะไรฉันแน่

"นอนบ่อย??" น้ำเสียงเริ่มมีความโมโหจนฉันรู้สึกได้

"ก็บ่อยค่ะไปเที่ยวทุกครั้งก็นอนทุกครั้ง" ฉันโกหกอีกเพราะอยากรู้ว่าแด๊ดดี้จะทำยังไงถ้ารู้ว่าฉันไปนอนค้างคอนโดกราฟฉันไม่รู้ว่าตัวเองคิดไปเองหรือเปล่าดูเหมือนเขาหวงฉันยังไงไม่รู้สิ แต่เขาบอกว่าเขาไม่รักฉันแล้วเขาจะหวงฉันทำไม

"แล้ววันนี้คิดว่าจะเมาหรือเปล่า"

"ไม่รู้ค่ะดูสถานการณ์ก่อนถ้าสนุกมากๆก็อาจจะเมา"

"ถ้าเมาเดี๋ยวอาจะไปรับ"

"คะ??" ฉันฟังผิดหรือเปล่าเขาบอกจะไปรับถ้าฉันเมา ถ้าเป็นแบบนี้ฉันคงต้องเมาแล้วสินะ

.....................................