ความรักเฮงซวย 3

“โห ฉันก็ไม่ได้ขี้เหร่ไม่ใช่เหรอ”

“เออ นอกจากมึงไม่ขี้เหร่แล้ว แต่มึงชอบปล่อยตัวโทรมๆ ไม่รู้จักเสริมจุดเด่นของตัวเองให้เด่นเด้งกว่าเดิม”

“จะเด่นเด้งมากเกินไป เงินในกระเป๋าก็แห้งเหี่ยว”

“แล้วเครื่องสำอางคที่ฉันประเคนให้ก็ใช้ไปสิ แล้วไหนจะเสื้อผ้าแซ่บๆ ที่ให้อีกตั้งหลายชุด” ยัยแพมบ่นหูชา

“ไปทำงานเป็นฝ่ายดูแลเอกสารลูกค้า วันๆ ก้มหน้าก้มตาจอคอมพ์นะมึงจะให้แต่งเกินหน้าเกินตาฝ่ายเซลล์ไปทำไมล่ะ”

ฉันทำงานดูแลเอกสารของแผนกเซลล์ ในบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่งมาสามปีแล้ว เงินเดือนดีกว่าที่เคยทำงานที่อื่นมา ส่วนพี่เรกับยัยกรกนกทำงานเป็นเซลล์ และแน่นอนเงินเดือนทั้งสองมากกว่าฉัน แถมเงินเปอร์เซ็นจากที่ขายได้อีกต่างหาก

“แล้วไง เซลล์สาวสวยเลยงาบพี่เรแกไปง่ายๆ ไง”

“พอแล้วไม่ต้องพูดถึงยัยนั่นอีก!” ฉันพูดอย่างเคืองๆ

“โอเค ไม่พูดก็ได้ งั้นเอาชุดนี้ไปใส่เลย”

“โห...ฉันบ้าไรเนี่ย ทั้งสั้น ทั้งคอลึก แถมน่าจะรัดรูปสุดๆ”

“ก็เราไปงานปาร์ตี้นะ มึงจะแต่งเหมือนไปทำงาน หรือไปถวายเพลไม่ได้ คนอื่นจะได้หัวเราะเยาะว่าฉันพาเพื่อนจากดาวดวงไหนไปงาน”

“ก็ไม่ได้อยากไปนะ”

“เออ ขนาดนี้แล้ว ไปเหอะ กูแต่งหน้าให้มึงสวยเป็นนางฟ้าแบบนี้ มึงจะมาปฏิเสธตอนนี้ กูเอามึงตายแน่อีตาล”

“เออๆ ไปก็ได้” จากนั้นฉันก็หยิบกึ่งกระชากชุดจากมือยัยแพมไปเปลี่ยนอย่างเสียไม่ได้ แถมมันยังคว้าเครื่องประดับจากกระเป๋าใส่ให้ฉันเป็นต่างหูกับกำไลข้อมือ

“โห มึง เด็ดว่ะ”

“เด็ดไรของมึง”

“ก็ดูสิ ชุดนี้มันเน้นรูปร่างมึงสุดๆ เห็นนมโตๆ เกินรูปร่าง มองเห็นเอวเล็กๆ สะโพกผายของมึงชัดเจนมาก นี่แหละความดีงามของมึง นอกจากหน้าสวย ตาโต ปากอิ่มได้รูป แม้มึงจะตัวเล็กเกือบเป็นคนแคระ แต่มึงเด็ดตรงตัวเล็กแต่สัดส่วนเร้าใจมาก บอกเลย ถ้ากูเปลี่ยนมาเป็นเลสฯ เมื่อไหร่ กูเอามึงทำเมียเป็นคนแรก”

“แต่ถ้าวันไหนกูเป็นเลสฯ กูไม่มีวันเอามึงทำผัว อย่าพูดเลอะเทอะ ขนลุก”

“โอ๊ย อิห่ากูพูดเล่น เห็นไส้เห็นพุงกันมาขนาดนี้ เอากันไม่ได้หรอก ที่สำคัญผู้ชายในโลกนี้ยังดีงามมึง กูคงชอบผู้ชายไปจนตายแหละ”

“พี่ปาล์มของมึงคงเด็ดจริงๆ”

“พี่เตนท์ก็น่าจะเด็ดมึง บอกเลยกูอยากให้มึงได้เขาจริงๆ”

“มึงกะให้กูถวายตัวกับเขาเลยว่างั้นเถอะ”

“เออ หากมึงคิดจะเลิกเป็นนางชี ถ้ามึงเอากับพี่เตนท์เป็นคนแรก กูเชียร์”

“เพราะเขาหล่อ”

“เออสิ หล่อ หุ่นดีมากแก คือระดับพระเอกของวงการยังสู้ไม่ได้”

“เว่อร์น่า”

“จริง ตอนแรกที่กูเห็น คือตาพร่าไปหมด นึกว่าซุปตาร์เกาหลีที่ไหนหลงมาให้เจอ”

“ตกลงเขาเป็นใครมาจากไหน”

“เขาเรียนอยู่หนังสืออยู่เมืองนอกตั้งแต่วัยรุ่น เรียนที่อังกฤษจนจบตรีแล้วไปต่อโทที่บอสตัน จากนั้นก็ใช้ชีวิตอยู่นั่นอยู่หลายปี และตอนนี้เขาต้องกลับมาดูแลธุรกิจของครอบครัว”

“แล้วพี่ปาล์มของมึงล่ะ”

“คล้ายๆ กันเลย เขาเรียนหนังสือด้วยกันกับพี่เตนท์ที่อังกฤษ แต่ไปต่อตรีและโทที่อเมริกา หลังเรียนจบก็ทำงานต่ออยู่หลายปี และตอนนี้ก็กลับมาดูแลธุรกิจครอบครัวนั่นแหละ”

“พี่เตนท์กับพี่ปาล์มของมึงนี่เหมือนจะอยู่ด้วยกันตลอดเลยนะ ถามจริงเขาเป็นคู่เกย์หรือเปล่ามึง”

“เกย์บ้าไรล่ะ พี่ปาล์มจะมาเอากับฉันได้ไงล่ะ”

“ก็อาจทั้งสองแบบเลยไง”

“เออ เขาจะเป็นแบบไหนช่างเถอะ ตอนนี้เขาเป็นของกูแล้วไง”

“ขอให้เป็นของมึงนานๆ”

“กูจะทำให้เขาเป็นของกูตลอดไป”

“มั่นหน้ามั่นโหนกอีกแล้วมึง”

“กูชอบเขามากไง หล่อ รวย นิสัยดี ไลฟสไตล์เข้ากันได้ หายากมึงแบบนี้”

“ชอบแต่งหน้า แต่งตัว เที่ยวต่างประเทศเหมือนมึง”

“บ้าสิ เขาไม่ได้แต่งตัวจัด แต่มีเทสต์โว้ย เรื่องแต่งหน้าไม่ต้องพูด เขาหล่อธรรมชาติแค่ครีมบำรุงผิวดีๆ ก็เริ่ดแล้ว แต่จริงเรื่องเที่ยว เรื่องกิน เราไปกันได้ เพราะงั้นพอเขาชวนไปบาหลีในอีกสองวัน กูตอบตกลงทันที”

“ไปกันสองคนเหรอ”

“เปล่า มีเพื่อนๆ เขาไปด้วย”

“พี่เตนท์นั่นไปด้วยหรือเปล่า”

“เห็นว่าไม่ไป ไงล่ะสนใจพี่เตนท์ขึ้นมาทันทีเลยสิ เห็นว่าที่บ้านทำธุรกิจอสังหาด้วยนะ แต่กูก็ไม่ได้ถามพี่ปาล์มว่าธุรกิจบ้านพี่เขาแบรนด์อะไร อย่าว่าแต่ธุรกิจไรเลย แค่ชื่อจริง นามสกุลจริงกูก็ยังไม่ได้ถามพี่ปาล์มเลย เพราะกลัวพี่เขาจะคิดว่ากูสนใจพี่เตนท์มากกว่า”

ฟังคำอธิบายของยัยแพมแล้วฉันก็พอเข้าใจ ที่สำคัญก็ไม่ควรอยากรู้เรื่องส่วนตัวของคนอื่นเกินหน้าผู้ชายที่ตัวเองคบหาอยู่

“ไปเหอะมึง เดี๋ยวไปสาย”

“มึงเคยบอกไปสายนิดๆ เป็นจุดสนใจ”

“แต่มึงจะไปไม่ทันที่ยัยปริมจะโปรยเสน่ห์ใส่พี่เตนท์ก่อน แล้วมึงจะชวด”

“ดูมึงมีความมุ่งมั่นที่จะให้กูถวายตัวกับเขาจริงๆ นะ”

“เออสิ คืนนี้ได้ยิ่งดี มึงจะได้เลิกเพ้อถึงการเสียตัวในคืนแต่งงานเสียที อะไรที่ควรกินก็รีบกิน ยิ่งของดีๆ อร่อยๆ ยิ่งต้องรีบ”

“ตอนนี้กูอยากกินทุเรียน ไม่ได้กินนานแล้ว”

“ไว้วันหลัง ตอนนี้หากล้วยหอมกินก่อน”

“อิห่านี่!”

“ฮ่าๆ”

เป็นอันจบคำสนทนาระหว่างฉันกับยายเพื่อนซี้ขาหื่น ก่อนที่อีกฝ่ายจะบึ่งรถพาฉันมายังสถานบันเทิงย่านทองหล่อ ซึ่งในชีวิตแทบไม่เคยย่างกรายมาที่นี่ เว้นแต่ถูกเพื่อนขาเที่ยวอย่างยัยแพมลากมาแบบนานๆ ที เช่นวันเกิดของเจ้าตัว หรือวันที่คลิปของมันยอดคนดูขึ้นหลักล้านภายในเวลาไม่กี่วัน

"""""""""""""