ความรักเฮงซวย 1

1

ความรักเฮงซวย

สองวันก่อนหน้านั้น...ภายในห้องพักของฉัน

“พี่เรคะ อย่าค่ะ”

“ทำไมล่ะ เราครบกันสามเดือนแล้วนะ”

ใช่แล้ววันนี้เป็นวันครบรอบสามเดือนที่ฉันกับพี่เรคบกัน แต่มันก็แค่สามเดือนเองนะ มันเร็วไปสำหรับการจะมีความสัมพันธ์ทางกายแบบนั้น ตอนนี้แค่กอดจูบมันก็มากพอแล้วสำหรับคนที่เพิ่งคบกันแค่สามเดือน

นั่นเป็นความคิดของฉันที่มองเรื่องความสัมพันธ์ทางกายนั้นต้องใช้เวลา หรือถ้าเป็นไปได้ น่าจะแต่งงานกันก่อนก็น่าจะดี

“อย่าบอกนะ ว่าจะมีอะไรกันตอนที่แต่งงานแล้ว” พี่เรถามเหมือนล่วงรู้ใจฉัน แต่ฉันก็รู้ว่าความคิดแบบนั้นโคตรเชย ล้าสมัย และอาจถูกหัวเราะเยาะได้ ฉันจึงอ้อมแอ้มตอบ

“ไม่ขนาดนั้น แต่อย่างน้อยสักหกเดือนหรือไม่ก็...”

“โอ๊ย บ้าไปแล้ว งั้นก็เก็บความบริสุทธิ์ไว้จนตายเหอะ!” พี่เรพูดด้วยความฉุนจากนั้นก็ผลุนผลันออกจากห้องไป

ทิ้งฉันไว้งงๆ กับช่อดอกไม้และเค้กหนึ่งปอนต์ ฉันเครียด แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะคำพูดของพี่เรก็แรงเกินไป ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ ฉันก็นั่งกินเค้กจนหมดก้อน ดึงกลีบกุหลาบแดงแรงฤทธิ์ทิ้งที่ละดอกๆ จนหมดช่อ กลีบปลิวกระจายเกลื่อนห้อง ยิ่งเปิดพัดลมโหมใส่ จึงปลิวว่อนทั่วห้อง

คืนนั้นฉันจมกับความคิดตัวเอง ขณะที่เค้กเลอะปาก กลีบกุหลาบปลิวว่อน กระทั่งคิดได้ว่า...ฉันไม่อยากเสียพี่เรไป แต่เมื่อโทร. ไปหาเขา อีกฝ่ายกลับปิดเครื่อง ส่งข้อความไลน์ไปหา ก็ไม่เปิดอ่าน

เฝ้ารอการติดต่อกลับของเขาจนเผลอหลับไปบนโซฟา ตื่นมาพร้อมกับความงัวเงีย รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเผื่อจะมีมิสคอลฯ จากเขา หรือข้อความตอบกลับ แต่เปล่าเลย ว่างเปล่า ทว่าข้อความไลน์กลับได้รับจากอีกคนที่ฉันไม่คิดอยากจะพูดคุยด้วย นั่นคือกรกนก รุ่นพี่ที่ทำงานที่หลงรักพี่เรมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยด้วยกัน แต่จีบไม่เคยติด ทั้งอดีตและปัจจุบัน

และหน้าด้านสุดๆ เพราะพี่เรเป็นแฟนฉันแล้ว อีกฝ่ายก็ไม่เคยละความพยายาม วันๆ พูดจาปั่นประสาทฉัน ด้วยการพูดถึงความหลังสมัยเรียนมหาวิทยาลัยกับพี่เร ว่าเคยไปไหนด้วยกัน แต่ฉันไม่สนใจหรอก เพราะหากพี่เรเลือกฉัน นั่นแสดงว่ากรกนกไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเขามากกว่าเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น

แต่...แต่...ภาพที่กรกนกส่งมาให้ฉันดู คือภาพที่พี่เรนอนหลับซุกอกอวบๆ ของกรกนก และคลิปเสียงของทั้งสองคุยกัน

‘มาหากรแบบนี้ ตาลจะไม่ว่าเอาเหรอคะ’

‘อย่าพูดถึงเขาได้ไหม พี่เบื่อเขาเต็มที ผู้หญิงอะไรน่าเบื่อ โบร่ำโบราณ พี่จะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว’

‘เรจะเลิกกับตาลเหรอ’

‘ถ้าจะคบกัน เรื่องแค่นั้นยังทำด้วยกันไม่ได้ จะคบไปทำไม ฉันไม่ใช่เด็กประถมนะ เวลาคบใครจะทำได้แค่กอดจูบ หอมแก้ม’

‘ถ้าไม่ไหวก็กลับมาหากรได้เสมอ’

จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบ สลับเสียงครางจากเบาไปหาหนัก รวมทั้งเสียงกระแทกกระทั้น ปนเสียงกรีดร้องด้วยความกระสันรัญจวน เด็กอนุบาลก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ฉันโกรธจนตัวชา แต่น้ำตาไม่ไหล และมันคงคั่งอยู่ข้างใน เพราะฉันนั่งนิ่งเหมือนถูกสาปเป็นเวลาเกือบชั่วโมง ก่อนเดินโซเซไปทิ้งตัวบนเตียง แล้วนอนตาลอยคว้างอยู่แบบนั้นนานแค่ไหนไม่รู้ กระทั่งหลับไป

ตื่นขึ้นมาด้วยท่าทีอ่อนเพลีย แต่ก็ต้องลุกไปอาบน้ำ ไปทำงานตามปกติ ทั้งที่ใจนั้นไม่ปกติ พังยับเยิน...พร้อมกับความรู้สึกพ่ายแพ้ เมื่อเจอรอยยิ้มอย่างผู้ชนะจากกรกนก ส่วนพี่เรนั้นเขาทำให้ฉันประหลาดใจสุดๆ เพราะคิดว่าเขาคงมึนตึงหรือเฉยชา หรือถึงขั้นบอกเลิก ทว่าเขากลับทำตัวปกติเหมือนว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้น ไม่เคยทิ้งฉันไปเมื่อคืน และไม่ยอมติดต่อกลับมาหลังจากคืนเกิดเรื่อง

“หน้าตาดูโรยๆ ไม่สบายหรือเปล่า” กลับลูบแก้มฉัน แล้วถามด้วยความห่วงใยอีกด้วย

ฉันอึ้งไปชั่วขณะ ยอมรับแม้จะทำใจไว้แล้วว่าวันนี้อาจถูกบอกเลิก แต่ลึกๆ ก็ยังไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะพี่เร คือผู้ชายที่ฉันแอบรักตั้งแต่เข้ามาทำงานที่บริษัทในวันแรก ดีใจแทบเป็นบ้าเป็นหลังที่เขาเข้ามาคุยกับฉัน และขอคบฉันหลังจากทำงานแค่สองเดือนเท่านั้น

“ก็ไม่ได้เป็นไรหรอกค่ะ เมื่อคืนแค่นอนดึกเท่านั้น” ฉันตอบด้วยรอยยิ้ม ที่ตั้งใจส่งมอบให้กรกนกมากกว่า เพราะอีกฝ่ายจ้องฉันกับพี่เรด้วยสายตาขุ่นเคือง ก็แหงสิคงคิดว่าฉันจะอาละวาด บอกเลิกพี่เรเรื่องที่รู้ว่าเจ้าตัวมีความสัมพันธ์กับพี่เร

แต่ขอโทษนะ ฉันจะไม่ทำให้เธอสมหวังง่ายๆ หรอก ในเมื่อเธอเอาเซ็กซ์มาแลกเขาได้ ฉันก็ทำได้ย่ะ เพราะอย่างน้อยเขาก็เป็นแฟนฉัน ไม่ได้จะเอาเซ็กซ์ไปแลกแฟนคนอื่นเหมือนหล่อน!

ฉันคำรามในใจอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง เพราะชัยชนะแค่เอื้อม แค่ฉันทำตามใจเขา หรืออย่างที่คนเป็นแฟนกันควรทำในเรื่องนั้นอย่างเป็นเรื่องปกติ

“เพราะพี่ใช่ไหม”

ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้ารับ

“ขอโทษนะครับ ตอนนั้นพี่ไม่น่าใช้อารมณ์กับตาลเลย พี่ไม่ดีเองที่พูดจาแบบนั้น”

“ไม่หรอกค่ะ ตาลก็...เป็นอย่างที่พี่เรพูดจริงๆ แต่ตอนนี้ตาลจะปรับปรุงตัวเองแล้วค่ะ”

“ปรับปรุงยังไงเอ่ย” เขาถาม พร้อมยิ้มน้อยๆ ใจฉันก็อ่อนยวบแล้ว

“ยังไม่บอกตอนนี้ค่ะ คืนนี้พี่เรไปหาตาลที่ห้องนะคะ” ท้ายประโยคนั้นฉันกระซิบแค่ได้ยินกันสองคน

“ถามจริง”

“ก็ตอบจริงๆ นี่คะ”

“โอเค...คืนนี้เจอกันนะครับ”

“ค่ะ ตาลจะไม่ทำให้พี่ผิดหวัง” ฉันกระซิบบอกอย่างจริงจัง เพราะตัดสินใจแล้ว หากเรื่องนี้คือปัญหาที่ทำให้ความรักไปต่อไม่ได้ และเป็นการเปิดโอกาสให้นางตัวร้ายอย่างกรกนกเข้ามาแทรก ฉันจะแก้ไขให้ทุกอย่างมันคลี่คลาย แล้วเขี่ยนางตัวร้ายออกไปจากชีวิตรักของฉันกับพี่เรให้เด็ดขาด!

ทว่าหลังเลิกงานเย็นนั้น ฉันกลับห้องพักก่อน พี่เรบอกว่าเขามีนัดกับลูกค้าที่ผับแห่งหนึ่ง

ก่อนแยกตัวไปเขากระซิบบอกฉันแค่ว่า

‘อาบน้ำ แต่งตัวสวยๆ รอเลยนะ พี่จะรีบไปหาด่วนๆ เลย’

‘ค่า อย่าให้รอนานนะ’

แต่คืนนั้นนอกจากนาน จนดึกดื่น เขาก็ขาดการติดต่อ ราวกับถูกใครลักพาตัว เหมือนไม่ก็ใกล้เคียง เพราะตอนตีสามฉันได้รับคลิปเสียงเด็ดจากกรกนกอีกครั้ง

‘ไหนว่าจะไปหาตาลไง’

‘มาหากรก่อน ตาลตอนนี้เมื่อไหร่ก็ได้’

‘หมายความว่า’

‘ยังไงตาลก็เป็นของฉันอยู่ดี’

‘เลยมาหากรก่อน เพราะถ้าเรได้ตาลแล้ว ก็ต้องทิ้งกรอยู่แล้วใช่ไหม’

‘ฉันไม่มีวันทิ้งเธอได้หรอกกร เพราะไม่มีใครรู้ใจและถึงใจฉันมากไปกว่าเธอแล้ว’

‘ก็แหงสิ เพราะกรทุ่มเทกับเธอขนาดนี้ ยอมทุกอย่าง ทุกท่า ทุกที่ที่เรต้องการ เรจะหาใครให้ได้มากกว่ากรเหรอ’

‘ฉันรู้ รู้ว่าชาตินี้คงขาดเธอไม่ได้หรอก’

จบบทสนทนาก็มีเสียงเซ็กส์ สลับเสียงคราง เสียงพูดที่รัญจวน และเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกระหน่ำ

จนฉันเผลอเหวี่ยงโทรศัพท์ลงพื้น ดีที่ว่าจอไม่แตก และยังไม่พัง แต่ก็ปิดการใช้งาน พร้อมกับทบทวนอย่างมีสติ แม้จะมีน้ำตาไหลอาบน้ำ

พี่เร...คงจะเก็บกรกนกไปตลอดชีวิตของเขา และฉันไม่ต้องการแบบนั้น ถ้าเขามีแค่ฉันไม่ได้ ฉันก็ไม่อยากมีเขาอีกต่อไป แม้ว่าจะอยากเอาชนะกรกนกอย่างไร ก็คงทำไม่ได้

เมื่อตั้งสติได้แล้ว ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งคลิปเสียงทั้งหมดที่กรกนกส่งให้ แชร์ไปให้เขา พร้อมกับคำว่า ‘เลิกกันแล้วนะคะ แซ่บกันให้ถึงใจไปเลย เจอกันที่ทำงานไม่ต้องทักนะคะ ลาก่อน’

จากนั้นฉันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง กระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น นึกว่าพี่เรจะโทร. มาง้อหลังได้รับข้อความบอกเลิก แต่เปล่าเลย...เพื่อนสนิที่หนีเที่ยวต่างประเทศนานเป็นเดือนต่างหากที่โทร. มา ด้วยน้ำเสียงร่าเริง มีความสุขมากกก

...มันใช่เวลาไหม อีเวร!

“มึง กูกลับมาแล้วนะ”

“เออ นึกว่าตายไปแล้ว” ก็ตั้งแต่เดินทางไปวันแรก หายเงียบไม่ติดต่อ แต่ขยันไลฟ์ตามสไตล์ยูทูปเบอร์คนดัง ถ้าอยากรู้ว่าเจ้าตัวอยู่ไหนก็ต้องตามอินสตา-

แกรมที่มีคนติดตามหลักล้าน

“อิห่า แฉ่งเพื่อนได้ไง ว่าแต่มึงเป็นไรเปล่าวะ เสียงเครือๆ เหมือนคนเพิ่งร้องไห้”

“เออ กูเพิ่งร้องไห้ ตอนนี้น้ำตากูก็ไหล ตื้นตันมึงอุตส่าห์ถามไถ่” ฉันประชดเพื่อนสนิท

“โอ๊ย มึง อย่าประชดตอนนี้ บอกมาก่อนว่ามึงเป็นไร หรือโดนอิพี่เรฟันแล้วทิ้ง”

"""""""""""""""""