ตอนที่ 1.คนที่ไม่ควรเจอ

ตอนที่ 1.คนที่ไม่ควรเจอ

มันน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายในชีวิตกันตา สาเหตุมาจากการไปฉลองความสำเร็จหลังเรียนจบกับเพื่อนเก่า การย้อนกลับมาเจอกันครั้งนั้น ก่อให้เกิดปัญหาที่ตามมาแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

หนึ่งอาทิตย์ก่อน...

“คืนนี้ว่างมั้ยยัยตา พวกเรานัดรวมตัวกันไปฉลองเรียนจบกัน เธอจะไปไหม?” กานดาถามเสียงใส ตอนนี้รอบตัวมีแต่สีสดใส พอปลดระวางเรื่องเรียนได้ จากนี้ไปมีเรื่องเดียวที่ทำให้กังวลได้ คือการหางานทำ

แต่นั่น...จะเกิดขึ้นหลังจากนี้

ช่วงเวลาที่มีความสุขช่วงนี้ ต้องเก็บเกี่ยวไว้ให้มากที่สุด พอถึงเวลาหางานทำ คงไม่มีเวลามาสังสรรค์อีกต่อไปแล้ว ไหนๆ เพื่อนเก่าๆ จะย้อนมาเจอกันอีกครั้ง มันยิ่งควรต้องไป

“ก็ได้นะ กี่โมงดี”

ธรรมดากันตาไม่ชอบงานปาร์ตี้สักเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้คงขัดไม่ได้ เธอหาเรื่องเลี่ยงไม่ได้อีกแล้ว ในเมื่อเพื่อนกลุ่มนี้รู้ไส้รู้พุ่งเธอเป็นอย่างดี กันตาหางานทำได้แล้วหลังเรียนจบ เธอไม่ต้องวิ่งเต้นหางานทำเพราะวิชาเรียนที่กันตาเลือก เธอถูกจองตัวตั้งแต่ลงเรียนแล้ว ถึงช่วงนี้เธอจะต้องฝึกหนักสักหน่อยก็เถอะ

“เริ่มตั้งแต่สามทุ่ม จะมาตอนไหนก็ได้” กานดาตอบแล้วก็ขยิบตาให้กับเพื่อนคนอื่นที่รอลุ้นอยู่

“ได้ คงไปราวๆ สี่ทุ่มนะ เพราะฉันมีงานต้องเคลียร์”

พอตกปากรับคำไปแล้ว กันตาก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก เธอเข้าเวรเช้า กว่าจะเลิกงานก็คงราวหกโมงเย็น โชคดีที่วันนี้ไม่ต้องควงเวร ไม่อย่างนั้นเธอคงหาทางเลี่ยงงานปาร์ตี้ครั้งนี้ได้

แต่เพราะกันตาเป็นคนจริงจังและอยากกอบโกยวิชาจากอาจารย์หมอให้ได้มากที่สุด อาชีพของเธอขึ้นอยู่กับความเสี่ยง หากตัดสินผิดพลาดมันส่งผลถึงชีวิตคนคนหนึ่งทีเดียว

“หากยัยตามันรู้ว่าไอ้หมอนั่นมา คงหาทางเลี่ยงอีกตามเคย” กานดาบ่นพึมพำ

“เรื่องมันยังไงกันแน่ ทำไมเพื่อนรักกันถึงแตกคอกันได้?” ลลิตาถามกลับ ความที่ไม่ค่อยสนิทกันนักเลยทำให้ไม่ค่อยรู้ข่าววงในเหมือนกานดาที่เรียนด้วยกันกับกันตามาเกือบสิบปี

“เพื่อนเล่น จะเล่นเพื่อนนะสิ”

ลลิตาขมวดคิ้ว “ใครเล่นใครนะ”

กานดาถอนใจแรงๆ “คนของเรานะสิยัยริด ยัยตามันคิดเกินเพื่อนไปหน่อย แต่ก็รู้ หนุ่มฮอตอย่างไอ้เคนท์มันไม่เล่นด้วยหรอก ยัยตาเลยต้องถอยออกมา เลยห่างๆ กันไป”

“อ้อ แบบนี้เอง ยังดีนะที่ยังเป็นเพื่อนกันต่อได้”

“มันก็ไม่ได้สนิทเหมือนเก่าแล้วแหละ เหมือนมีแผลในใจ”

กานดาอดบ่นไม่ได้ ความจริงเธอเองก็ไม่ได้เห็นด้วยตั้งแต่แรก คีรีเป็นหนุ่มฮอตประจำโรงเรียน มีทั้งรูปสมบัติ แถมพ่วงด้วยนามสกุลดัง ฐานะค่อนข้างดีอีกด้วย โชคดีที่กันตาเลือกเรียนวิชาที่แตกต่างออกไป ไม่อย่างนั้นเหรอ...คงต้องทนมองความมีเสน่ห์ของคีรีอีกหลายปี เพราะคนดังหน้าตาดี ไปไหนก็มักจะมีสาวๆ รุม

“ก็ว่าไม่ได้นะ ไอ้หมอนั่นมันก็เสน่ห์แรงเอาเรื่องเสียด้วย”

“อือ ฉันเองก็ยังปลื้มเลย ยัยตาของเราจะไม่ปลื้มได้ยังไง”

“ช่างมันเถอะ เรื่องมันแล้วไปแล้ว ไอ้หมอนั่นมันมีดีแค่เรื่องหน้าตาเรื่องเดียวนั่นแหละ นอกนั้นเหลือรับประทาน”

ใครๆ ก็รู้ คีรีเป็นที่หมายปองจากสาวๆ เกือบทุกราย เพราะเขาหน้าตาดี แถมยังเป็นนักกีฬาด้วย พอเป็นนักศึกษา เขาก็ถูกโหวตให้เป็นเดือน ถูกจองตัวให้ช่วยโปรโหมดทีมฟุตบอล เป็นตัวเก็งที่จะได้ติดทีมชาติด้วย หากคีรีเอาดีทางด้านนั้นนะ

แต่เพราะเขามีฐานะ ไม่มีความกระเหี้ยนกระหือรือที่อยากเป็นคนดัง คีรีชอบฟุตบอลเพราะเป็นคนชอบออกกำลังกาย เขาเลยไม่อยากปิดทางคนที่อยากใช้ทางนี้เพื่อเป็นทางลัดสำหรับการได้มีโอกาสเป็นนักศึกษาตามโควตา

คีรีเรียนระดับปริญญาตรีได้แค่ปีสอง ครอบครัวของเขาก็ส่งไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ นั่นคือสิ่งที่คนภายนอกรู้ ความจริงแล้ว เขาถูกบิดาเฉดหัว เพราะทำตัวกระด้างกระเดื่องใส่แม่เลี้ยงนั่นเอง

กันตามองนาฬิกาข้อมือ เธอเสียเวลากับเรื่องงานจนเวลาล่วงเลยจนเกือบถึงเที่ยงคืน ความจริงกันตาตั้งใจจะเบี้ยว แต่ระหว่างที่เดินทางกลับนั่นเอง “ยัยตา แกจะเบี้ยวไม่ได้นะ เพื่อนคนอื่นมาครบแล้วขาดแกแค่คนเดียว” กานดาโทรศัพท์มาพูดดักทางไว้