3

เธอไม่ตอบแต่รีบส่ายหน้าไปมา พลางก้มงุด เสือเชยคางสาวให้แหงนขึ้นสบตา ก่อนจะบดจูบเธออีกครั้ง ครั้งนี้เธอไม่ได้เบี่ยงหน้าหนี แต่กำจิกคอเสื้อของเขาแทน

เขาบดจูบเธออย่างเนิ่นนาน จูบจนเธอสะท้าน หอบหายใจกระเส่ายามที่เขาปลดปล่อยริมฝีปากเป็นอิสระ ลมหายใจฟืดฟาดของเขา และร่างกายที่คลุกเคล้าเล้าโลม บดเบียดเข้ามาหาทำให้เธอใจสั่นระริก

“อย่าค่ะนายหัว”

“ฉันรักเธอนะปาริมา ถ้าไม่ได้เธอตอนนี้ฉันคงขาดใจตาย” เขากอดรัดเธอแน่น ทั้งจูบทั้งขยำไปทั่วเนื้อตัวหอมกรุ่น ปาริมาเบี่ยงตัวหนีแต่เขาจับเธอมานั่งตักเอาไว้ โอบกอดแนบแน่น ทำให้เธอหมดอิสรภาพ

“ไม่ให้ไป ให้ฉันเอาเธอนะปาริมา” ประโยคของเสือทำให้ปาริมาตาโต ใบหน้าร้อนผ่าว เธอเงยหน้ามองเขา ไม่คิดว่าเสือจะพูดตรงแสนตรงแบบนี้ ลมหายใจของเขาร้อนแรงจนเธอท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด ปกติแล้วเขาไม่เคยล่วงเกินอะไรเธอแบบนี้เลย แม้จะอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมเช่นนี้ เพราะเธอไปทำความสะอาดบ้าน ทำงานบ้าน ซักผ้าทำกับข้าวให้เขาที่บ้านออกบ่อย และต้องอยู่กันสองต่อสองเขาก็ไม่เคยล่วงเกิน แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงได้รุกเธอหนักนัก

เสือรู้สึกทรมานเหลือล้นที่จะกอดเธอเอาไว้แบบนี้ เขาต้องสงบสติอารมณ์ตัวเองเอาไว้ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอ อดกลั้นและไประบายโดยการช่วยตัวเอง ตั้งแต่รู้ใจตัวเองว่ารักเธอ เขาก็ไม่เคยคิดที่จะแตะต้องผู้หญิงคนไหนอีก เขาไม่มีอารมณ์กับคนอื่น แต่กับปาริมา เธอทำให้อารมณ์ของเขาร้อนแรงจนแทบมอดไหม้

เขาอดกลั้นจนมันจะระเบิดแล้วในเวลานี้ ยิ่งได้ใกล้ชิด โอบกอดและเคล้าคลึงเขายิ่งทนไม่ไหว

“อุ๊ย!” ปาริมาอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อสัมผัสได้ว่าตักแกร่งที่เธอบดเบียดอยู่มีความแข็งชันที่ตื่นตัวจิ้มก้นของเธออยู่ เธอโตพอที่จะรับรู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร และตอนนี้ก็รับรู้อีกว่าไม่น่าจะรอดจากเงื้อมือของเขา

ฝนที่ตกอยู่ด้านนอกทำให้อากาศด้านในหนาวเหน็บ ร่างของเธอถึงกับสั่นสะท้าน ทั้งความหนาวและความรู้สึกอย่างอื่นปนเปกันไปหมด

เขาบดจูบเธออย่างดูดดื่ม จูบแล้วจูบอีก จูบจนริมฝีปากน้อยบวมเจ่อ

“ฉันรักเธอนะปาริมา ไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรับผิดชอบเธอทุกอย่าง เธอล่ะรักฉันบ้างหรือเปล่า” เขากระซิบถามพลางไล้แก้มสาวไปมาด้วยความเสน่หา

“เอ่อคือว่าปา” เธอก้มงุด จะบอกเขาได้อย่างไรกันว่าเธอเองก็รักเขาเหมือนกัน หัวใจของเธอมีเลือดมีเนื้อ น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วหัวใจของเธอจะไม่รักเขาได้ยังไง ก็เขาดีแสนดีขนาดนี้

“ถ้าเธอตอบมาคำเดียวว่าไม่รักฉัน รังเกียจฉัน ฉันก็จะไม่มาทำให้เธอต้องลำบากใจอีก ฉันจะหายไปจากชีวิตของเธอ” พอได้ยินเขาพูดประโยคนั้น ปาริมาก็ทำใจไม่ได้ เธอรีบปิดปากเขาเอาไว้ด้วยปากน้อยของเธอ

การกระทำของเธอไม่ต้องมีคำพูดอันใดอีก เพราะนั่นเป็นการตอบรับเขากลาย ๆ

เสือครางออกมาอย่างชอบใจ เขาตื่นเต้นที่จะได้เธอ เขาคลั่งรักเธอเหลือเกินแล้ว พยายามหักห้ามหัวใจเอาไว้นานหลายปีเพราะเธอยังเด็ก แต่ตอนนี้เขาไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ความรักมันจุกอก แทบจะมอดไหม้ออกมาแล้วในเวลานี้

เสือจับคางสาวเอาไว้ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม รอบนี้เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลายตารางหมากรุกของเธอด้วย เสื้อตัวนี้เขาเป็นคนซื้อให้เธอ เสื้อผ้าของใช้ต่าง ๆ เขามักซื้อหาให้เธอ ไปเที่ยวที่ไหน หรือต้องเดินทาง หากเจออะไรสวย ๆ งาม ๆ เขามักซื้อมาฝากเธอเสมอ มันเป็นความใส่ใจเป็นความนึกถึงที่เขามีให้เธอทุกลมหายใจเข้าออก

“ปา...” เสือครางออกมา เขามองผิวกายเนียนละเอียดใต้ร่มผ้าของเธอแล้วถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหาย

เคยนึกจินตนาการเอาไว้ว่าอยากสัมผัสคลุกเคล้าเธอในลักษณะนี้ และผิวกายของเธอคงจะนุ่มและหอมมาก แต่ไม่คิดว่าจะทั้งหอมและนุ่มมากขนาดนี้

เขาก้มลงไปขบเม้มร่องอกสาวของเธอเบา ๆ ด้วยอาการสั่นสะท้านจากความตื่นเต้นที่เกิดขึ้น

“อุ๊ย!” แรงดูดของเขาทำให้เธอร้องครางออกมา นั่นทำให้เสือรีบกระซิบถามอย่างห่วงใยในทันที

“ทำให้เจ็บเหรอ” เขาคลอเคลียถามอยู่ไม่ห่าง สายตาเต็มไปด้วยความห่วงใย

เธอส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ แก้มสาวแดงปลั่งและตอนนี้กำลังร้อนผ่าวราวไฟลวก

เขาตวัดลิ้นลามเลียผิวกายผุดผ่องที่ถูกขบเม้มจนขึ้นรอยแดง ในกระท่อมมืดฟ้ามัวดินเพราะฝนที่ตกหนัก แต่เขากลับเห็นความน่ารักสดใสของเธอได้อย่างชัดเจน

มือหนาของเขาเลื่อนไปทางด้านหลังเพื่อปลดตะขอบรา ปทุมถันที่งดงามหลุดร่วงออกมาจากการรัดรึง เขาก้มลงไปงับดูดอย่างหิวกระหาย ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มเมื่อได้สัมผัสแตะต้องกับยอดถันแสนหวาน

เขาตวัดเลียพร้อมทั้งดูดเม้มอย่างหิวกระหาย ร่างกายของเขากำลังรุ่มร้อน อยากที่จะขม้ำดูดเสียให้เต็มรัก ในขณะที่คนไม่เคยถูกชายใดแตะต้องเช่นนี้มาก่อนได้แต่ร้องครวญครางแทบไม่เป็นภาษา ร่างกายของเธอสั่นระริกทุกครั้งที่เขาลูบไล้และพรมจูบอย่างเสน่หา