ตอน 4

เขาไม่พูดแต่ชำเลืองตามองหล่อนตอนที่จรดแก้วเครื่องดื่มร้อนแรง พอๆ กับหล่อนในค่ำคืนนี้ ครั้นพอลดแก้วลงเครื่องดื่มหมดไปจากแก้ว

สายธารามองด้วยความพอใจ หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงคออ่อน แต่ก็ประมาทไม่ได้เพราะคืนนี้ หล่อนต้องทำกิจกรรมอะไรต่อจากนี้อีกเยอะ

ครั้นดื่มได้สองแก้ว อาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับปราบพิชิต ชายหนุ่มรู้สึกร้อนผิดปกติ เหงื่อแตก จนต้องปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงถึงสามเม็ด พร้อมกับปลดกระดุมแขนเสื้อ แล้วพับขึ้นถึงข้อศอกอย่างลวกๆ เขามองไปตรงช่องแอร์ นั่นแอร์ก็ยังเปิดอยู่ แต่เมื่อก้มลงมองร่างรัดรึงข้างกาย เขากลับมองเห็นสายธารา สวยสดงดงาม เปล่งออร่าอย่างประหลาด ผิดแผกกับตอนที่เดินเข้ามาในผับ เจอเธอทีแรก ที่มากกว่านั้นกลางกายกำลังปวดหนึบ จนอยากจะลากสายธารา ออกไปจากตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด

ปราบพิชิตลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก อะไรกันทำไมเขาต้องร้อนเร่าขนาดนี้ หนำซ้ำ ยังคิดกับผู้หญิงคนนี้ได้อย่างว่องไวขนาดนี้ เหล้าสองแก้วนี้ดีกรีร้อนแรง ขนาดทำให้เขาถูกกระตุ้นได้มากมายปานนี้เชียวหรือ ซึ่งปกติปราบพิชิตเป็นหนุ่มไฟแรง จุดติดง่ายอยู่แล้ว แล้วถ้าเขาได้ดีกรีของแอลกอฮอล์เข้าไปแล้วล่ะก็ เท่ากับไปกระตุ้นฮอร์โมนเร็วขึ้น แต่แปลกเขามักควบคุมอะไรได้ดีกว่านี้นี่นา เพราะก่อนออกมาเขาเห็นยอดยาหยีนั่งเหม่อคนเดียว เห็นว่าเธอน่ารักน่าชัง แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย หรือว่าจริงๆ เขาชอบผู้หญิงเปรี้ยวจี๊ด อย่างสายพารามากกว่า

“ปราบจะไปไหนคะ” หล่อนเอ่ยถาม พร้อมกับส่งสายตาวาววามเมื่อเห็นท่าที อยู่ไม่นิ่งที่ชายหนุ่มแสดงออก แล้วพยายามสะกดกลั้นตัวเองอย่างยากลำบากเอาไว้ต่อหน้าหล่อน

“ผมว่าจะไปห้องน้ำซะหน่อย”

“เอ่อ...คือคุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ เห็นท่าทางไม่ดีเลย เมาหรือเปล่า”

“เมา...ม้ายยยยยย ผมไม่เมา คนอย่างผมเหล้าแค่นี้ไม่สามารถทำอะไรผมได้หรอก ผมขอตัวไปล้างหน้าหน่อยนะ รู้สึกอากาศอบอ้าว สงสัยคนเยอะ” ทั้งๆ ที่เขามองรอบกายแล้วพบว่า แขกในผับมีไม่กี่โต๊ะเอง ชายหนุ่มผละไป โดยมีสายตาสายธารามองตามไม่วาง

หล่อนเห็นภาพชายหนุ่มที่ขยับห่างออกไปแล้วรู้สึก กระชุ่มกระชวยขึ้นมาฉับพลัน พลางกดยิ้มแล้วหย่อนก้นลงนั่งที่เดิม เพื่อรอคอยการกลับมาของเขา

ไม่กี่นาทีปราบพิชิต กลับมาพร้อมกับดวงหน้าที่ยังแดงก่ำ ด้วยฤทธิ์สุราหรืออะไรบางอย่างที่ร้ายแรงกว่านั้น สายธารากรอกกลิ้งดวงตา มองชายหนุ่มแล้วคลี่ยิ้มละไม แบบที่ว่าชาตินี้เป็นรอยยิ้มที่เย้ายวนที่สุด เท่าที่หล่อนพึงกระทำได้

“ดีขึ้นไหมคะ” หล่อนเข้าไปพยุงร่างสูง เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง กายเขาบึกบึน ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยอาภรณ์เนื้อดี กระดุมที่ถูกปลดลงมาจนถึงหน้าท้อง เผยให้สายธารา ได้เห็นขนอ่อนรำไร บนแผงอกแกร่ง พร้อมกับกล้ามท้องที่ปรากฏแพลมๆ

“ผมว่ามันดู...เอ่อ...แย่จังที่นี่ ทั้งๆ ที่เป็นผับชั้นสูงขนาดนี้ ทำไมไม่ยอมเปิดแอร์” เขาแกล้งโทษเครื่องปรับอากาศ เพื่อให้สายธาราคิดไปว่าเขาคือคนโง่ในสายตาหล่อน

“ถ้าอย่างนั้นเราไปที่อื่นดีไหมคะ เหมยมีที่เย็นๆ ฉ่ำกว่านี้ค่ะ”

“ผมว่าก็ดีนะครับ” เขาพอรู้แล้วว่าตัวเองผิดปกติ แอร์ก็เปิดแบบเต็มบีทียู เหล้าเพิ่งดื่มไปสองแก้ว ไม่มีผลอะไรกับเขาทั้งนั้น ต่อให้ดื่มหมดขวด คนคอแข็งอย่างเขาก็ยังนั่งนิ่งอยู่ได้

คนที่ตัวเล็กกว่าช่วยพยุงคนตัวใหญ่ออกจากผับหรูแห่งนั้น แล้วรถของสายธารา ก็เป็นยานพาหนะ พาพวกเขาออกจากลานจอดรถ ด้วยสติอันไม่ปกติของปราบพิชิตด้วยไม่เหมาะอย่างยิ่งในการบังคับพวงมาลัย กระทั่งยานพาหนะแบบสปอร์ตสีสด แล่นเข้าไปจอดในลานจอดรถคอนโดหรูหรา บอกระดับว่าคนที่ได้เป็นเจ้าของนั้นไม่ธรรมดา

เฮียปราบพิชิตสุดหล่อแสร้งเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ โดยไม่สนใจถามที่นี่คือที่ไหน ใช่สถานที่ที่สายธาราได้บอกไว้ว่าอากาศเย็นสบาย เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำหรือไม่ ด้วยตอนนี้เขาอยากทำอย่างอื่นมากกว่าการดื่มซะแล้ว กายร้อน ใจร้อน เพลิงปรารถนาที่เกิดทั่วกายขึ้นว่องไวอย่างประหลาด แผ่ซ่านจนไม่อาจระงับได้ไหว มือเนียนนุ่มพยุงเขาขึ้นมาบนชั้นเพนเฮ้าส์ ซึ่งมีห้องเพียงห้องเดียวกินเนื้อที่ทั้งชั้นสูงสุดของคอนโดแห่งนี้

ยังไม่ทันจะได้ปิดประตูห้องด้วยซ้ำ เขาก็นัวเนียหล่อนแล้ว ทันทีที่สายธาราพาปราบพิชิตก้าวเข้าไปในห้อง เขารีบคว้าตัวหล่อนเข้ามาปะทะอกแน่นอย่างว่องไว

“อ๊ะ...ปราบ คุณจะทำอะไรคะ” หล่อนท้วงขณะร่างกายเบียดเสียดอยู่กับชายหนุ่ม โอ้ว...ร่างกายเขาช่างแน่น และร้อนเร่าน่าสัมผัสซะนี่กระไร หากแต่สายธารานั้นพยายามสงบอารมณ์กรุ่นในกายไว้ภายใต้ใบหน้าสาวสังคมชั้นสูงไว้ อย่างแนบเนียน

“แล้วเหมยพาผมมาที่นี่ทำไมล่ะ” เขาเห็นเต็มสองตาที่พร่าเรือน ด้วยแรงพิศวาสกระแทกร่างอยู่ในตอนนี้ ที่นี่คือคอนโดหรู และคงเป็นของเจ้าของห้องคนสวยคนนี้ อย่างไม่ต้องคิดให้มาก หล่อนพาเขามาแบบนี้ จะคิดอะไรได้นอกจากซั่มกันเท่านั้น แล้วที่เขาไม่ปกติก็เพราะโดนวางยาปลุกเซ็กซ์ ที่ใส่ลงในเหล้าแก้วที่เขาดื่ม หล่อนร้ายกาจมากขนาดกล้าทำกับผู้ชายไฟราคะท่วมท้นอย่างเขา ช่างไม่กลัวตายเลยจริงๆ ผู้หญิงสมัยนี้ แต่เขาจะไม่ทำให้หล่อนตาย นอกจากครางเสียวสะท้าน ขาดใจทั้งคืน หรืออาจจะล่วงไปอีกวันก็เป็นได้ ในเมื่อตอนนี้เขาร้อนยิ่งกว่าร่างกาย ถูกนำไปวางในเตาเผาซะอีก

“มะ...มาดื่มไงคะ” หล่อนเบี่ยงเบน ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก ตัวเองได้ทำอะไรลงไปบ้าง จุดประสงค์ การพาเขามายังที่ส่วนตัวมากๆ ของหล่อนเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่อยากได้ปราบพิชิตเป็นผัว จะผัวอะไรก็ช่างหลังจากซั่มกันเสร็จ คำตอบจะตามมาเอง

“ผมว่าไม่ใช่นะ” ขณะที่คุยปราบพิชิต กุมลำคอหอมแบบฉุน เพราะหล่อนประโคมน้ำหอมราวกับอาบ ถ้าไม่ใช่น้ำหอมแบรนด์ดัง คงอ๊วกแตกไปแล้ว ใบหน้าฉาบทาด้วยเครื่องสำอางหน้าเตอะ แหงนมองดวงหน้าหล่อร้ายกาจ แดงก่ำด้วยฤทธิ์ยาที่หล่อนแอบใส่ลงในแก้วเครื่องดื่มให้กับชายหนุ่ม เพียงไม่กี่อึกที่เขากลืนลงคออารมณ์ปราบพิชิต ก็จะพึงเพลิดอยากร่วมรักกับหล่อนอย่างไม่ต้องปลุกเร้า ทำไงได้ในเมื่อเขาหล่อบาดตา หุ่นบาดใจ รวยอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ผู้ชายอย่างนี้ปล่อยไปก็เสียดายแย่

มือว่องไวอันร้อนรุ่มกระชากชุดเดรสสีดำเกาะอก เนื้อผ้ายืดหยุ่นรัดรึงกับร่างกายสมส่วนของหล่อน ลงมาที่เอวหล่อนสวมยกทรงลูกไม้สีดำแบบเกาะอก แล้วนั่นก็มีอันร่นลงไปพร้อมกับชุดหรูด้วย ปราบพิชิตไม่จูบหล่อน เพราะจูบสำหรับเขาเก็บไว้มอบให้สำหรับผู้หญิงที่รัก พร้อมเป็นแม่ของลูกเท่านั้น แต่ผู้หญิงที่กล้าวางยาเขา เพื่อล่อให้เขาเข้ามาติดเซ็กซ์กับหล่อน ย่อมได้แค่อารมณ์ดิบล้วนๆ เท่านั้น

เฮียปราบพิชิตก้มลงไปแลบลิ้นเลียกับปลายถันสีไม่สดของหล่อน สีค่อนไปทางคล้ำ หากแต่เวลานี้ชายหนุ่มไม่สนใจสิ่งใด ขอเพียงบำบัดความใคร่ให้จบสิ้นไปเท่านั้น อารมณ์พึงเพลิดเตลิดมาไกลเกินกว่าจะห่วงเรื่องพรรค์นั้น

“อ๊า...เฮียปราบ” หล่อนไม่ได้เผลอคราง หากแต่หล่อนอยากคราง เมื่อเจอกับปลายลิ้นร้อนที่เลียปลายถัน ตวัดไปมาอย่างมีชั้นเชิง บ้างช้าบ้างเร็วสลับกัน อย่างพลิ้วไหว

เสียงครางของสายธารา ดูเหมือนกระตุ้นเขามากขึ้น ปราบพิชิตเป็นคนชอบเสียงครางเร้าของผู้หญิง ในเวลาเขาดูด เลีย และลากลิ้นไปบนพื้นที่สงวนบนร่างกาย แล้วท้ายที่สุดเวลาที่เขา กระแทกความแกร่งเข้าในช่องหวามของสตรีแต่ละนาง

สายธาราดึงชายหนุ่มไปตรงเตียงนอนในห้องนอนสวยงาม หรูหรา คอนโดหรูบนชั้นเพนเฮ้าส์แห่งนี้ จัดตกแต่งอย่างหรูหรา และนั่นก็เป็นรังสวาทของหล่อนด้วย พอไปถึงขอบเตียงเจ้าหล่อนปลดเปลื้องอาภรณ์ชายหนุ่ม โยนทิ้งไป สายตามาดมั่นตรงเป้ากางเกงที่ตุงจนดูเหมือนแน่นหนึบอยู่ด้านใน

“เหมยจะทำให้เฮียปราบหายอึดอัด” หล่อนขยับริมฝีปากสีแดงสด ด้วยท่าทางยั่วเย้า แลบลิ้นเลียรอบขอบปาก

“รีบเถอะเหมย ถ้าไม่รีบผม...จะเป็นฝ่ายทำเอง” เขาพยายามอดกลั้นความอยากอย่างถึงที่สุด ยอมปล่อยให้เป็นหน้าที่ของอาเหมยร่านสวาท ใครจะคิดล่ะว่าภายใต้การวางมาด สง่างาม ดูดี ทุกกระเบียด ในเวลาติดต่อธุรกิจสายธาราจะทำได้ดีจนเขาจับทางไม่ได้ แค่รู้สึกอยู่บ้างเท่านั้น หากแต่เวลานี้ความคิดนั้นถูกโยนลงคอนโดชั้นสูงสุดไปแล้ว

“เฮียปราบมีหมวกติดมาไหมคะ” หล่อนเอ่ยถาม ขณะปากกำลังจะงับลูกชายของเขาอยู่รอมร่อ

“มีสิผมมักพกหมวกตัวไว้ไม่ขาด”

“ดีค่ะ” หล่อนว่าแล้วจัดการครอบคลุมความแข็งขึงที่เพิ่งสลัดกางเกงเนื้อดีของเขาพ้นจากสะโพกลงไปกองอยู่กับพื้น “สมบัติเฮียปราบใหญ่จนเหมยหวาด” มือเนียนแตะต้องความแข็งขึง

“ผมเป็นนักสะสมสมบัติ ดังนั้นสมบัติผมเลยใหญ่เป็นพิเศษอาเหมยจ๋า” ปราบพิชิตรู้สึกภูมิใจในลูกชายของตน ที่ใหญ่เกินขนาดชายไทย หรือไม่เขาไม่รู้ แต่รู้เพราะเวลาผู้หญิงคนไหนได้นอนกับเขา ย่อมครางเหมือนจะสิ้นใจเสียทุกราย พร้อมคำเอ่ยชมไม่ขาดปาก เฮียปราบช่างใหญ่เหลือเกิน เฮียปราบทาน้ำมันมาเหรอคะ ทำใหญ่อย่างนี้ อ๊ายยยย เฮียปราบน้อยคับปาก สารพัดคำเยินยอ เกิดเป็นชายนอกจากภูมิใจในความหล่อ สิ่งต่อมาก็ต้องภูมิใจในความใหญ่