5 เรื่องประหลาด

แค่คิดว่าโดนผีหลอกอี้เยว่หลินก็รู้สึกขนลุกไปทั้งร่างอย่างอัตโนมัติ นี่เป็นเวลากลางวันแสก ๆ ไม่ใช่เหรอทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้

เธอหันหลังกลับไปตรงทางออก พบว่าแสงอาทิตย์คล้อยต่ำลงมาเรื่อย ๆ เมื่อเห็นเช่นนั้นเธอจึงรีบวิ่งออกจากสถานที่นั้นในทันที ความรู้สึกเมื่อเดินกลับออกมาทางคาเฟ่อีกครั้งราวกับคนละโลก ที่นี่คนเยอะกว่าและดูน่ากลัวน้อยกว่าตรงนั้น

เมื่อตั้งสติได้เธอก็รีบกลับไปที่กองทันที

อี้เยว่หลินยังคงหน้าซีดตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเจอไม่หาย พอใกล้ ๆ ถึงสถานที่ถ่ายทำดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นเล็กน้อย เพราะแฟนคลับที่รู้ข่าวว่ามีการถ่ายเรียลลิตี วันนี้ต่างแห่มากันที่นี่

หญิงสาวเดินฝ่าฝูงชนไปที่กองถ่ายเมื่อทีมงานเห็นว่าเป็นเธอจึงให้เข้าไปอย่างว่าง่าย

“ทำไมเธอคนนั้นได้เข้าไปคะ แต่พวกเราเข้าไปไม่ได้” แฟนคลับคนหนึ่งโวยวายเพราะเห็นว่าอี้เยว่หลินได้อภิสิทธิ์

“เอ่อ....” อี้เยว่หลินรู้สึกแบ่งรับแบ่งสู้ เธอควรจะบอกพวกเขาดีไหมว่าเป็นพี่สาวของหยูซี

สถานการณ์เริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเห็นว่าคนหนึ่งทำได้หลายคนก็เริ่มโวยวาย

“พี่” อี้หยูซีเดินเข้ามาโอบไหล่ของพี่สาว

“หยูซี ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน” หนึ่งในแฟนคลับถามเพราะเห็นท่าทางสนิทสนม

“ผมเคยบอกเอาไว้ใน live ใช่ไหมครับว่ามีพี่สาวหนึ่งคน” อี้หยูซีดึงพี่สาวให้ออกไปด้านหน้า “คนนี้ไงพี่สาวแท้ ๆ ของผม”

อี้เยว่หลินไม่ใช่คนดังเธอไม่อยากออกสื่อ แต่ถึงกระนั้นเวลานี้เดินหนีก็คงไม่ทันแล้ว

“พี่สาวเหรออออ พี่สาวสวยจังเลยค่ะ"

“รับสมัครน้องสะใภ้ไหมคะ”

“หนูทำอาหารได้นะ”

พออี้หยูซีแนะนำพี่สาวของเขาให้ทุกคนรู้จัก สถานการณ์ตรงนั้นเลยเปลี่ยนทันที ทั้งท่าทีและน้ำเสียงของแฟนคลับ

“ทุกคน จำหน้าพี่สาวของผมเอาไว้นะครับบบบ ครั้งหน้าอย่าทำให้เธอลำบากใจอีกนะ”

‘จำหน้าเอาไว้งั้นเหรอ’ แม้จะรู้สึกแปลก ๆ กับคำพูดของน้องชายแต่อี้เยว่หลินก็ไม่ได้เอาคำพูดของเขามาใส่ใจ

“ค่าา!!” ทุกคนตอบ

อี้เยว่หลินยิ้มสวย ๆ ให้แฟนคลับก่อนจะบอกให้ทุกคนโฟกัสที่ตัวของน้องชาย อย่าได้ใส่ใจหรือสนใจเธอมากไปกว่าน้องชาย

จากนั้นก็เดินออกมาจากตรงนั้น

เมื่อทุกอย่างอยู่ในมุมที่แฟนคลับมองไม่เห็นอี้เยว่หลินปล่อยมือพี่สาวทันที

“นายเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันทำผิดอะไรไหม”

“พี่ไม่รู้ตัวเหรอ” เขาหลุดโพล่งออกมาก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าลืมตัว

“ห๊า!!” ระ รู้ตัว เธอไม่เข้าใจความหมายของน้องชาย

แต่แค่เสี้ยววินาทีเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

“พี่เหนื่อยไหมหน้าซีดจัง”

อี้เยว่หลินอยากจะเล่าเรื่องผีที่เพิ่งเจอให้เขาฟัง แต่ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์แปรปรวน

“ไม่เหนื่อยหรอก เดินเที่ยวสนุกดี” เธอยิ้มก่อนจะค้นกระเป๋าสะพายเพื่อหาหยกมังกร

“พี่หาอะไร...” เขามองเธอที่กำลังค้นหาสิ่งของบางอย่าง

“หาของน่ะ พี่ซื้อของที่ระลึกมา เป็นของพี่ชิ้นหนึ่ง ของนายชิ้นนึง” เธอบอก แต่หาอย่างไรก็หาไม่เจอ

“งั้นเหรอ นึกว่าของคนอื่นไม่ใช่ของผม” เขาพูดแปลก ๆ

ผู้เป็นพี่สาวเงยหน้าขึ้นมองน้องชาย เขาพูดอะไรแปลก ๆ มาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว เมื่อคืนยังไม่เห็นเป็นแบบนี้

“นายพูดอะไรแปลก ๆ มาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ” อี้เยว่หลินไม่เข้าใจ

“หยูซี กับคุณเยว่หลินมาทางนี้หน่อยค่ะ”

เสียงทีมงานตะโกนเรียก อี้หยูซีเลยไม่ได้ตอบคำถามของพี่สาว

น้องชายของเธอผิดปกติไป ผิดปกติไปอย่างเห็นได้ชัด หรือว่าเขารู้เรื่องระหว่างเธอกับจ้าวลู่หยาง ท่าทีเขาถึงเป็นแบบนั้น

ไม่ได้นะ คืนนี้เธอจะต้องหาเวลาพูดเรื่องนี้กับเขา เธอไม่อยากให้หยูซีต้องเข้าใจผิดและโกรธเธอแบบนี้

“นี่เป็นบทของซีรีส์เรื่องใหม่ เป็นแนว BL ที่ฉายเฉพาะแพลทฟอร์มออนไลน์ สตูดิโอตั้งใจเขียนมันขึ้นมาใหม่ไม่ได้อ้างอิงนิยายเรื่องไหน และเพื่อจ้าวลู่หยางกับอี้หยูซีโดยเฉพาะ” ตัวแทนสตูดิโอส่งคนมาที่กองถ่ายเรียลลิตี และตั้งใจนำเสนอบทให้กับทั้งสองคนมาก ๆ

จ้าวลู่หยางทำตาโต หันไปมองทางอี้หยูซี ฝ่ายนั้นกลับมีท่าทีเฉยชา

“พี่ว่ายังไงครับ” อี้หยูซีถามพี่สาว

“แล้วแต่นาย นั่นมันงานนายไม่ใช่ฉัน” เธอไม่อยากออกความคิดเห็น ทุกอย่างต้องอยู่ในดุลพินิจของเขาไม่ใช่เธอ

“งั้นพวกคุณลองเอาเรื่องย่อกับบทห้าตอนแรกไปอ่านก่อนดีไหมคะ จะได้ตัดสินใจอะไรได้ง่ายขึ้น” ตัวแทนผู้ลงทุนบอก

“ครับจ้าวลู่หยางรับเรื่องย่อมาอ่าน” ก่อนจะเดินไปนั่งข้าง ๆ อี้หยูซี ที่จริงเขากระสันอยากจะได้เล่นซีรีส์เรื่องนี้จนตัวสั่น

ตัวของอี้เยว่หลินก็ได้อ่านบทนั้นด้วยเช่นกัน

เนื้อเรื่องคร่าว ๆ มีอยู่ว่า มีครอบครัวเศรษฐีได้ไปทำพันธสัญญาแต่งงานกับสองตระกูลเอาไว้ หากมีทายาทจะให้ทายาทแต่งงานกัน คนหนึ่งได้ไปแต่งกับรัชทายาทที่จะได้ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิในอนาคต ส่วนอีกคนจะต้องไปแต่งกับท่านอ๋องขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมและใจร้าย

พี่สาวถูกกำหนดให้แต่งกับท่านอ๋อง ส่วนน้องชายถูกกำหนดให้แต่งกับรัชทายาท ถึงวันงานพี่สาวขี้อิจฉาสลับตัวเจ้าสาว น้องชายเลยได้ไปแต่งกับท่านอ๋องแทน

และบลา ๆ ๆ อีกมากมาย สุดท้ายพี่สาวก็ถูกสังหาร ทิ้งเพราะนิสัยร้ายกาจ เจ้าแผนการ เรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นในเรื่องล้วนมาจากพี่สาวทั้งสิ้น

อี้เยว่หลินอ่านแค่ต้นเรื่องกับท้ายเรื่อง ได้เห็นว่าสุดท้ายแล้วตัวน้องชายก็มีความสุขดีกับรัชทายาท ถึงแม้จะต้องทนทรมานจากตัวร้ายมาสักพักก็เถอะ เพราะรัชทายาทกับน้องชายเขารักกันมาตั้งนานแล้ว อินังพี่สาวนั่นแหละที่เป็นมารความสุข

บทในมือของอี้เยว่หลินถูกโยนกลับไปที่โต๊ะ เธออ่านแล้วก็ไม่มีอะไรมาก เพราะเธอไม่ใช่คนตัดสินใจ เป็นอี้หยูซีต่างหากที่ต้องตัดสินใจ

“พี่อ่านแล้วเป็นไง” เขาถามพี่สาว

“ก็แล้วแต่นายนะ เขาคงทำออกมาเพื่อนายจริง ๆ นั่นแหละ ขนาดบทที่นายเล่นเขายังทำออกมาชื่อนายเลย”

อี้หยูซีขมวดคิ้ว เธอเหนื่อยจนไม่มีสติไปแล้วเหรอตัวละครที่เล่น จะมาใช้ชื่อเขาเองได้ยังไงกัน

“ผมว่าพี่เบลอแล้วล่ะ”

“ไม่นะก็...” เธอก้มลงไปอ่านบทอีกรอบ ครั้งนี้มันเป็นชื่ออื่น ไม่ใช่ชื่อน้องชายของเธอจริง ๆ

เธอขนลุกอีกแล้วบรรยากาศรอบ ๆ หนาวเย็นขึ้นอย่างประหลาด