2 น้ำหอม

หญิงสาวมองการแสดงของทั้งคู่ โดยเฉพาะจ้าวลู่หยาง เธอมองพฤติกรรมของทั้งสองคนด้วยสายตาที่เก็บอาการสุดฤทธิ์ หล่อนนับถือการแสดงของจ้าวลู่หยางจริง ๆ ไม่ใช่เพราะมัวแต่เมาอยู่ที่คลับหรอกเหรอถึงมาช้า

แต่เมื่อต้องเดินเข้าไปพูดคุยกับคนทั้งคู่อี้เยว่หลินก็ต้องกลืนความรู้สึกลงท้อง

“วันนี้พวกนายสุดยอดไปเลย” เธอยิ้มอย่างแนบเนียน

“อ้าว! เยว่หลินเธอมาด้วยเหรอ” จ้าวลู่หยางแสร้งทักทาย

“อาทิตย์นี้ฉันว่างน่ะ ซีซีบอกว่าจะ live ที่ทะเล แล้วก็จะมีถ่ายเรียลลิตีด้วย ฉันก็เลยอาสาขับรถมาให้” อี้เยว่หลินส่งยิ้มให้กับจ้าวลู่หยาง

“อ้อ ดีจังเลยมีพี่สาวขับรถมาให้ ครั้งหน้าให้ฉันขับให้นายก็ได้นะ” จ้าวลู่หยางหันไปกระซิบกับอี้หยูซี

“นายเลิกกินเหล้าให้ได้ก่อน ถ้านายเมาใครจะขับรถกัน ฉันขับรถไม่เป็น ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงเรา ให้พี่ฉันหรือทีมงานขับเถอะ”

จ้าวลู่หยางขยับเข้าไปใกล้อี้หยูซีอีกนิด แต่สายตาก็มองไปที่ต้นคอของอี้เยว่หลินที่กำลังนั่งอยู่ในท่าไขว่ห้าง

“ไม่สงสารพี่สาวนายเหรอที่ต้องขับรถไกล ๆ น่ะ”

อี้เยว่หลินแอบเบ้ปาก อยากแสดงอะไรก็แสดงไป แต่ทำไมต้องมาแสดงต่อหน้าเธอ เสแสร้งจริง ๆ

“ดึกแล้วไปนอนดีกว่าพวกนายก็ไปพักเถอะ พรุ่งนี้ยังมีงานที่ต้องทำอีกเยอะนี่” หญิงสาวในชุดเดรสดำลุกขึ้นยืน

“พี่ใช้น้ำหอมอะไร” อี้หยูซีถามพี่สาว

“ก็น้ำหอมที่ฉันสั่งทำยังไงล่ะ”

“อ้อ! สั่งทำใช่ไหม กลิ่นมันจะออกมาแบบเฉพาะตัว ตามรสนิยมของผู้ใช้แล้วก็ไม่มีขายตามท้องตลาดใช่มะ”

อี้เยว่หลินสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปพูดด้วยน้ำเสียงที่ข่มความตื่นเต้น

“ก็ใช่นะ แต่ว่าความเป็นไปได้ของการผสมน้ำหอมที่จะออกมาซ้ำกันมันก็มี”

“ท็อปโน้ตหรือมิดเดิ้ลโน้ตมันก็อาจจะซ้ำกันได้ใช่ไหมล่ะพี่ แต่เบสโน้ตสุดท้ายจะบ่งบอกตัวตนของคนใช้น้ำหอม” อี้หยูซีมองพี่สาวด้วยสายตาจับผิด

“นายไปเอาความรู้พวกนี้มาจากไหนกัน” อี้เยว่หลินเริ่มหน้าซีด

“ผมก็พูดไปเรื่อยน่ะ พี่อย่าคิดมากเลย” เขาลุกเดินหนี “เอาเถอะผมไปนอนดีกว่า”

ตอนนั้นจ้าวลู่หยางเองก็ลุกขึ้นยืนด้วยเช่นกัน มือข้างหนึ่งก็แอบเอื้อมไปสัมผัสแตะมือกับอี้เยว่หลิน

“ซีซี รอฉันด้วย” เขาวิ่งตามไป แต่สายตาก็หันกลับไปมองอี้เยว่หลินอยู่แวบหนึ่ง

เขาคิดถึงริมฝีปากอวบอิ่มแสนร้ายกาจของเธอจริง ๆ ที่จูบกันเมื่อวันก่อนเขายังลืมรสสัมผัสนั้นไม่ได้ ไหนจะหุ่นอันแสนเซ็กซี่นั่นอีก เสียดายที่ต้องมาถูกขัดเพราะโทรศัพท์ของผู้จัดการ ไม่อย่างนั้นก็คงรวบหัวรวบหางเธอได้แล้ว

อี้หยูซีกลับเข้าห้อง กลิ่นน้ำหอมที่ติดอยู่บนเสื้อของจ้าวลู่หยางยังคงวนเวียน มันปะปนอยู่ในกลิ่นของแอลกอฮอล์ที่เขาเพิ่งดื่มไป เขาจำได้ว่านั่นเป็นกลิ่นน้ำหอมของพี่สาว ผู้เป็นน้องชายสงสัยความสัมพันธ์ของคนทั้งสองมาสักพักแล้ว

ไหนจะสายตาที่แอบมองกัน ทำไมเขาจะไม่รู้ ทุกอย่างแล้วสำหรับเขา เขาให้พี่สาวคนนี้ได้หมด ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินหรือเงินทอง แต่ทำไมต้องเป็นจ้าวลู่หยางด้วย อี้หยูซีไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้ ไหนว่าเป็นพี่น้องที่รักกันมาก

พวกเราเคยบอกกันเอาไว้ว่าเราต่างก็เป็นโลกของกันและกัน ถ้าเขารักใครเธอก็จะรักด้วย ถูกต้องแล้วเธอรักด้วยมันถูกต้องแล้ว แต่ผลลัพธ์มันต้องไม่ออกมาแบบนี้สิ

“นายเป็นอะไร” จ้าวลู่หยางที่เพิ่งออกจากห้องน้ำถาม เพราะเห็นว่าเขาดูแปลกไป

“เปล่าฉันเหนื่อยอะ” อี้หยูซีบอกปัด “ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ” พูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไปทันที

จ้าวลู่หยางไม่ได้สงสัยอะไร คงเพราะเหนื่อยจริง ๆ

เมื่อหลายเดือนก่อนเขาตั้งใจเข้าหาอี้หยูซี เขาเองก็เป็นหนึ่งในคนดังในโซเชียล แต่กระแสและชื่อเสียงนั้นน้อยนิด ผิดกับอี้หยูซีที่โด่งดังกว่าเขาเยอะ ศึกษาความชอบเด็กคนนั้นอยู่หลายสัปดาห์ก่อนที่จะตั้งใจเข้าหา ให้ผู้จัดการเขียนบทให้นิดหน่อย

รอให้อี้หยูซีสนใจในตัวเขา และถ้าหากกระแสคู่จิ้นที่เขียนบทเอาไว้จุดติด ชื่อเสียงเงินทองจะไปไหนได้

วันนั้นวันที่เจออี้หยูซีวันแรก เขาตั้งใจเข้าไปตีสนิทแน่นอนว่าอี้หยูซีที่แสนจะสุภาพ รับน้ำใจจากเขา ตั้งแต่นั้นก็ใช้โอกาสทางธุรกิจตีสนิทเข้าหาเขาไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งในที่สุดทั้งสองก็มีผลงานร่วมกัน

ผลประโยชน์ที่ได้จากกระแสและความดังของอี้หยูซีมันหอมหวานเหลือเกิน แน่นอนว่าจ้าวลู่หยางขอกอบโกยให้พอใจ ส่วนอนาคตจะเป็นแบบไหนค่อยว่ากันอีกที

แต่ที่แน่ ๆ เขาชอบอี้เยว่หลิน เธอเป็นผู้หญิงเก่ง สวยและเซ็กซี่โดยเฉพาะเรือนร่างอวบอิ่มนั่นยั่วยวนเขาเป็นที่สุด ตั้งใจเอาไว้ว่าหลังจากอี้หยูซีหลับเขาจะไปหาเธอตามที่นัดเอาไว้

อี้หยูซีเดินออกมาจากห้องน้ำ

“นายจะนอนแล้วเหรอ” เขาถามจ้าวลู่หยาง

“อื้อ ฉันเมานิดหน่อยแล้วก็ปวดหัวน่ะเลยอยากนอนเร็วขึ้น”

“อ้อ” เห็นว่าจ้าวลู่หยางอยากนอนเร็ว ๆ อี้หยูซีก็รีบใส่ชุดนอนเข้านอนให้เร็วขึ้นเพื่อจะได้ไม่รบกวน

กลางดึก

เจ้าลู่หยางถ่างตาในความมืดลุกขึ้น เขามองไปที่เตียงอีกฝั่ง ฟังเสียงลมหายใจของอีกฝ่าย เมื่อมั่นใจว่าอี้หยูซีหลับไปแล้วแน่ ๆ คนตัวสูงจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์เดินไปเปิดประตูห้องพักและออกไปด้านนอกทันที

จนกระทั่งทั้งห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง อี้หยูซีลืมตาขึ้น เพราะเจ้าลู่หยางขยับตัวทำให้เขาตื่น ตอนแรกคิดว่าคงจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับพบว่าเขาเปิดประตูห้องออกไปด้านนอก

ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาในทันที เรื่องที่คิดว่าเขานอกใจเริ่มชัดเจนขึ้น อีกหนึ่งสิ่งที่เขาอยากจะเห็นกับตา เขาอยากรู้ว่าคนที่จ้าวลู่หยางนอกใจไปหา เป็นใครกัน

เขาทำได้แต่เพียงภาวนา ภาวนาให้ไม่เป็นอย่างที่เขาคิด ขอแค่ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่เธอก็พอ..